Kizlar bi kitap okumuştum. Çok oldu okuyalı.
Yabancı bi yazardı ama öyle etkilenmiştim ki anlatamam.o zamanlar aklıma gelen tek küs olduğum liseden bi arkadaşının adresini bulup barışma mesajı atmıştım düşünün.
Bir müslümanın başka müslümana küs olması nasıl kötü bişey bilirsiniz. Aynı şekilde akraba da.
Allah Resulü iyi olan arkadaş ve akrabalarınıza iyi davranın sadece demiyor.
Tüm akraba aynı kategoride.
Bir gün sahabelerive kendi duada iken Allah Resulü amcasıyla küs olan bir sahabeden isim vermeden meclisten çıkmasını istiyor. 3 kere tekrar ediyor. Kendi de bilmiyor kim olduğunu ama duanın kabul olmadığından anlıyor.
Konunun ayrıntılarını hatırlamıyorum kitabı da birine hediye etmiştim. Ama genel olarak böyle.
Sahabeler peygamberlerden sonra en kutlu insanlar. Değilse onlara denirdi haketmeyen akrabayla ilişkini kes diye. Demek ki öyle bi lüksümüz yok.
Burada yine hata bizlerde. Bizler iyi akrabayı iyi dertleştiğimiz arada sırada dedikodu yapabildiğimiz fayda gördüğümüz insanlar olarak tanımlıyoruz.
Oysa ki kötü karaktere sahipse de yüzümüze gözümüze bulaştırmadan sırf Allah rızası için hal hatır sorsak ölüsünde dirisinde görevimizi yapsak abartmasak o da olur.
Ama yapamıyoruz işte. En azından kendim adına Konuşayım. Abartıp sonrada küs kalacak seviyeye getiriyoruz.
Eki Görüntüle 1354636