- 6 Ocak 2019
- 5.740
- 16.765
-
- Konu Sahibi CiNNET NUR
- #1
Öncelikle cümleten hayırlı geceler.
Bu sefer bambaşka bir başlıkla karşınızdayım. Uzun bir zamandan sonra ilk defa içimi dökme ihtiyacı duydum. Eh biraz da duygusalız tabiii.
Öncelikle 17 aylık evliyim.
13 ay da nişanlılık süreci geçirdim.
Peki evlenmeye nasıl karar verdim. Başlayayım hazin hikayemi anlatmaya..
Evlenmeden önce bir başkasıyla 4 yıllık inişli çıkışlı bir ilişkim vardı. Bu 4 yıl içerisinde her yıl geleneksel olarak 1 kere ayrılıp barışmıştık.
Eski aşık olduğum adam diyorum çünkü aşkın 1 kez yaşanabildiği kanaatindeyim. Şımdı diyeceksiniz ki eşine aşık değil misin ? Derin bir saygı ve sevgi çerçevemiz var. Neyse konu dağılmasın.
Bu beyefendi ile ilk ayrıldığımız sene ben kendimi baya baya dağıttım. Hatta psikolojik tedavilik oldum. Antidepresanlar şehir değiştirip kafa dağıtma çabaları..
Aşk acısının en derinini yaşadım diyebilirim. Çünkü düşünsenize okulda beraberdiniz,dershanede beraberdiniz, sabahtan akşama kadar beraberdiniz,sizi ailesiyle tanıştırmış. Yediginiz ictıginiz ayri gitmiyorken ani bir ayrılık..
Dünyam başıma yıkılmıştı. 58li kilolardan 47 48li kilolara düşmüştüm o denli bir yıkım.
Gel zaman git zaman ben tam yokluğuna alışmaya başlamışken pat diye tekrar hayatıma girdi. Ben onca yaşadığım aciyi unutup tekrardan hayatima girmesine musade etmisim.Aynı şekilde devam ediyoruz. Yalniz ben o kadar acizim ki adam bana tensel temasta bulunmuyor sen benim evleneceğim kızsın sana asla kıyamam ama bende erkegim ve benim ihtiyaclarim var bana başkalarıyla olmam için musade ver. Bende bunu kabul ediyorum. Sırf benden gitmesin benden ayrılmasın da kiminle ne yaptığı önemli değil gibisinden kafama bak kafama!!
Yine allem kullem oldu biz yine paaat 1 ani ayrılık daha. Yalniz bana giderken resmen diyor ki beni bekle biz evlenicez. Seni çok seviyorum biz evlenicez sadece bekle beni kimseyle birlikte olma görüşme konuşma bilmem ne..
Buna bile tamam demişim.
Takip ediyorum uzaktan bu sefer ilki gibi bir yıkım olmadi ama kabuk bağlayan yaramın kabuğunu habire kaldırıp kanatiyorum.
Ha şu dipnotu düşmeden geçmeyeyim. Ilişkimiz süresince sevgisini son derece hissettiriyordu en başta dokunmaya kıyamıyordu. Koruyordu kolluyordu bizi görenler gıpta ediyordu leylalar mecnunlar havalarda uçuşuyordu. Ha belki bu bitmelerde benim hatalarım da sebep olmuştur ama genel sebebi oydu. Özgür ruhlu bir insandı kısıtlanmaya namüsait bir insandı.
2. Ayrılığımız uzun sürdü ve düşünmek için bana büyük bir zaman dilimi kaldı. Dedim ki kızım sen aptal misin adam yarışa hazırlanan beygir gibi koşturuyor sen de aptal aptal onu mu bekliyorsun. Hattimi degistirdim bana ulaşabileceği bütün sosyal platformları kapattım.
Bu ayrılık zarfında evlendiğim eşimle tanıştık. Kendisi teyzemin kaynı oluyor. Yani Teyzemle elti oldum :)
Onunla konuşuyoruz ciddi olduğunu her anlamda belli ediyor ama benim kalbim başka diyarlarda atıyor. Yarı sanal yarı gerçek bir ilişkiye başladık. 3 5 ay konuştuk yapamadım denedim olmadi çünkü kalbimde başkası var yapamıyorum yani olmuyor.. Ve ayrıldık şimdiki eşimle.
Neyse gel zaman git zaman bu sevdiğim beyefendi her yerde yana yana beni aramış herkese sordurmus o sırada şehir dışındayım ağlaşma sizlasma haberleri geliyor bana ama umursamamaya calisiyorum.
Bir gun arkadasimin is yerine gittim asla beni bulamayacagi bir yerdi yani araya sora araya sora geldi beni orada buldu lütfen konusalim dedi. Ben çok pismanim bu sefer hersey farkli olacak gibisinden. Arkadasimin is cikisi gorustuk konustuk beni inandirdi yine tekrardan hayatıma girdi çok iyi gidiyoruz. Dedim bu olmuş ya.
Tabi o sırada şimdiki eşim sürekli yazıyor arıyor araya teyzemleri filan sokuyor herkese istemiyorum dedikce ısrar ediyor her yerden engelliyorum farklı numaralarla karşıma çıkıyor falan derken.. Bu sevdiğim adam son zamanlara doğru teklemeye başlıyor yine eski hallerine özgür ruhlu adam profili ben herşeyi yapayım ama beni bırakma tavırlarına. Ben yine hayal kırıklıkları hüsranlarr
Allahın hakkı 3tur dedim bu sefer yana yakıla da olsa ben ayrıldım.
O sırada eşim yine Teyzemlerin aracılığıyla annesini falan da dahil edip beni görmeye geleceklerini duyurmuş.
Hiç düşünmeden tamam dedim gelsinler. Ben başka türlü kurtulamazdım bu buhrandan belki o zaman yaptığım bu eylem yanlıştı ama mecburdum.
Direk geldiler görüştük. Dedim ki hiç uzamasın direk nisan olsun. Ardından da imam nikahı kiyilsin.( Çünkü uzun sürerse vazgeçerim diye düşündüm)
Direk nisanım oldu kendime düşünme fırsatı bile vermedim.
Sevdiğimiz adama haber gitmis inanmamış o benden başkasıyla yapamaz gibilerinden kahrolmuş. Hatta nisanima bile gelmiş ama ben görmemişim arkadaşlarım görmüşler.
Yalniz o yüzük parmağıma takılana kadar bekledim dedim ki ha şimdi geldi gelecek baktım ne gelen var ne giden yüzük takıldı ben bi ağlamaya başladım. Babam annem davetliler herkes perişan oldu. ( Bu arada babam bana aşırı derecede düşkündür. Hem nisanımda hem düğünümde haykıra haykıra ağladığını bilirim )
Sonra bu beyefendi bana 10 paragraflik bir mesaj işte senin sevgin de tahammül seviyende bu kadarmış yazık bekle dedim bekleyemedin değil mi gibilerinden..
Neyse baya uzattım özet geçerek anlatmaya çalışsam da gılgamış destanı gibi oldu maşallah..
Hayatımın en zor zamanlariydi. Ama eşim için iyi ki diyorum..
Ha unuttum mu diğerini evet unuttum duygusal hiçbir bağım kalmadı. Yalniz icimde hep bir şeyler yarim kaldı..
Onunla kurduğum hayalleri şuan bir başkasıyla yaşıyorum.
O hep olduğu yerde kalacak..
Ve hep ukte olacak.
Bu sefer bambaşka bir başlıkla karşınızdayım. Uzun bir zamandan sonra ilk defa içimi dökme ihtiyacı duydum. Eh biraz da duygusalız tabiii.
Öncelikle 17 aylık evliyim.
13 ay da nişanlılık süreci geçirdim.
Peki evlenmeye nasıl karar verdim. Başlayayım hazin hikayemi anlatmaya..
Evlenmeden önce bir başkasıyla 4 yıllık inişli çıkışlı bir ilişkim vardı. Bu 4 yıl içerisinde her yıl geleneksel olarak 1 kere ayrılıp barışmıştık.
Eski aşık olduğum adam diyorum çünkü aşkın 1 kez yaşanabildiği kanaatindeyim. Şımdı diyeceksiniz ki eşine aşık değil misin ? Derin bir saygı ve sevgi çerçevemiz var. Neyse konu dağılmasın.
Bu beyefendi ile ilk ayrıldığımız sene ben kendimi baya baya dağıttım. Hatta psikolojik tedavilik oldum. Antidepresanlar şehir değiştirip kafa dağıtma çabaları..
Aşk acısının en derinini yaşadım diyebilirim. Çünkü düşünsenize okulda beraberdiniz,dershanede beraberdiniz, sabahtan akşama kadar beraberdiniz,sizi ailesiyle tanıştırmış. Yediginiz ictıginiz ayri gitmiyorken ani bir ayrılık..
Dünyam başıma yıkılmıştı. 58li kilolardan 47 48li kilolara düşmüştüm o denli bir yıkım.
Gel zaman git zaman ben tam yokluğuna alışmaya başlamışken pat diye tekrar hayatıma girdi. Ben onca yaşadığım aciyi unutup tekrardan hayatima girmesine musade etmisim.Aynı şekilde devam ediyoruz. Yalniz ben o kadar acizim ki adam bana tensel temasta bulunmuyor sen benim evleneceğim kızsın sana asla kıyamam ama bende erkegim ve benim ihtiyaclarim var bana başkalarıyla olmam için musade ver. Bende bunu kabul ediyorum. Sırf benden gitmesin benden ayrılmasın da kiminle ne yaptığı önemli değil gibisinden kafama bak kafama!!
Yine allem kullem oldu biz yine paaat 1 ani ayrılık daha. Yalniz bana giderken resmen diyor ki beni bekle biz evlenicez. Seni çok seviyorum biz evlenicez sadece bekle beni kimseyle birlikte olma görüşme konuşma bilmem ne..
Buna bile tamam demişim.
Takip ediyorum uzaktan bu sefer ilki gibi bir yıkım olmadi ama kabuk bağlayan yaramın kabuğunu habire kaldırıp kanatiyorum.
Ha şu dipnotu düşmeden geçmeyeyim. Ilişkimiz süresince sevgisini son derece hissettiriyordu en başta dokunmaya kıyamıyordu. Koruyordu kolluyordu bizi görenler gıpta ediyordu leylalar mecnunlar havalarda uçuşuyordu. Ha belki bu bitmelerde benim hatalarım da sebep olmuştur ama genel sebebi oydu. Özgür ruhlu bir insandı kısıtlanmaya namüsait bir insandı.
2. Ayrılığımız uzun sürdü ve düşünmek için bana büyük bir zaman dilimi kaldı. Dedim ki kızım sen aptal misin adam yarışa hazırlanan beygir gibi koşturuyor sen de aptal aptal onu mu bekliyorsun. Hattimi degistirdim bana ulaşabileceği bütün sosyal platformları kapattım.
Bu ayrılık zarfında evlendiğim eşimle tanıştık. Kendisi teyzemin kaynı oluyor. Yani Teyzemle elti oldum :)
Onunla konuşuyoruz ciddi olduğunu her anlamda belli ediyor ama benim kalbim başka diyarlarda atıyor. Yarı sanal yarı gerçek bir ilişkiye başladık. 3 5 ay konuştuk yapamadım denedim olmadi çünkü kalbimde başkası var yapamıyorum yani olmuyor.. Ve ayrıldık şimdiki eşimle.
Neyse gel zaman git zaman bu sevdiğim beyefendi her yerde yana yana beni aramış herkese sordurmus o sırada şehir dışındayım ağlaşma sizlasma haberleri geliyor bana ama umursamamaya calisiyorum.
Bir gun arkadasimin is yerine gittim asla beni bulamayacagi bir yerdi yani araya sora araya sora geldi beni orada buldu lütfen konusalim dedi. Ben çok pismanim bu sefer hersey farkli olacak gibisinden. Arkadasimin is cikisi gorustuk konustuk beni inandirdi yine tekrardan hayatıma girdi çok iyi gidiyoruz. Dedim bu olmuş ya.
Tabi o sırada şimdiki eşim sürekli yazıyor arıyor araya teyzemleri filan sokuyor herkese istemiyorum dedikce ısrar ediyor her yerden engelliyorum farklı numaralarla karşıma çıkıyor falan derken.. Bu sevdiğim adam son zamanlara doğru teklemeye başlıyor yine eski hallerine özgür ruhlu adam profili ben herşeyi yapayım ama beni bırakma tavırlarına. Ben yine hayal kırıklıkları hüsranlarr
Allahın hakkı 3tur dedim bu sefer yana yakıla da olsa ben ayrıldım.
O sırada eşim yine Teyzemlerin aracılığıyla annesini falan da dahil edip beni görmeye geleceklerini duyurmuş.
Hiç düşünmeden tamam dedim gelsinler. Ben başka türlü kurtulamazdım bu buhrandan belki o zaman yaptığım bu eylem yanlıştı ama mecburdum.
Direk geldiler görüştük. Dedim ki hiç uzamasın direk nisan olsun. Ardından da imam nikahı kiyilsin.( Çünkü uzun sürerse vazgeçerim diye düşündüm)
Direk nisanım oldu kendime düşünme fırsatı bile vermedim.
Sevdiğimiz adama haber gitmis inanmamış o benden başkasıyla yapamaz gibilerinden kahrolmuş. Hatta nisanima bile gelmiş ama ben görmemişim arkadaşlarım görmüşler.
Yalniz o yüzük parmağıma takılana kadar bekledim dedim ki ha şimdi geldi gelecek baktım ne gelen var ne giden yüzük takıldı ben bi ağlamaya başladım. Babam annem davetliler herkes perişan oldu. ( Bu arada babam bana aşırı derecede düşkündür. Hem nisanımda hem düğünümde haykıra haykıra ağladığını bilirim )
Sonra bu beyefendi bana 10 paragraflik bir mesaj işte senin sevgin de tahammül seviyende bu kadarmış yazık bekle dedim bekleyemedin değil mi gibilerinden..
Neyse baya uzattım özet geçerek anlatmaya çalışsam da gılgamış destanı gibi oldu maşallah..
Hayatımın en zor zamanlariydi. Ama eşim için iyi ki diyorum..
Ha unuttum mu diğerini evet unuttum duygusal hiçbir bağım kalmadı. Yalniz icimde hep bir şeyler yarim kaldı..
Onunla kurduğum hayalleri şuan bir başkasıyla yaşıyorum.
O hep olduğu yerde kalacak..
Ve hep ukte olacak.
Son düzenleme: