Merhaba hatunlar
Başlığı okuyup "aman bu da dert mi ne dertler var dünyada" diye dert edecek arkadaşları başka büyük dertlerim de var diyerek rahatlatmak isterim. Kimse benim yüzümden rahatsız olmasın, üzülürüm.
Önceki konularımdan bilenler vardır, bilmeyenler için de özet geçecek olursam, dürtü kontrol bozukluğu yaşayan ve bu durumunu zor mizacı ile birleştirip bana dünyayı dar eden bir sıpam var. Yarım gün kreşe gidiyor ve ciddi ilerleme sağladık kreş sayesinde.
Okulun yıl sonu gösterisi var haziranda. Kendim de okul öncesi öğretmeni olduğum için, bu gösteri hazırlık sürecini çok iyi biliyorum. Çok da gerekli olmadığını, potansiyel müşteri çekme aracı olarak fazlaca abartıldığını düşünüyorum hatta. Lakin şöyle bir durum var. Özellikle son iki ayda gösteri provalarına ağırlık verilir ve çocuklar neredeyse günün büyük bir kısmında hazırlık yaparlar.
Bugün müdüre hanım benimle konuşmak istedi. Bir aydır oğlumu hazırlamaya çalıştıklarını, ancak ilgisiz olduğunu ve dikkatini vermediğini, hiçbir şekilde aktif olarak katılım sağlamadığını, grup halinde sergilenen oyunlar seçtikleri için, bir çocuğun uyum sağlamaması durumunda oyunun bozulduğunu, buna rağmen oğlum biraz istekli olsa yine de katılmasını sağlayacağını, ancak bu yıl katılmamasının daha iyi olacağını söyledi.
Buraya kadar sıkıntı yok. Oğlunu sahnede görmek için can atan, gösteriye adeta uluslararası müsabaka muamelesi yapan, sahneye bakıp "bunu ben yaptım" diye duygulanma potansiyeli olan bir anne değilim. Kaldı ki oğlumun sahnedeki halini düşününce "aslında çok zeki" ile başlayan savunma cümlelerine ihtiyaç duyabilirim :)
Müdürümüz mutlaka gösteriyi izlemeye gitmemiz gerektiğini söyledi. Ortamı görür ve tanırsa seneye hazırlık aşamasında daha istekli olur dedi. Bu noktada ben onunla aynı fikirde değilim. Gösteri umurumda olmasa da, oğlumun bu durumdan kötü etkilenmesini asla istemiyorum. Gösteriyi izlemeye gidersek, oğlumun kötü hissetmesinden endişe ediyorum. Kendini dışlanmış hisseder mi, ben neden sahnede değilim diye düşünür mü bilemiyorum. Bu noktada fikirlerinizi merak ediyorum.
Oğlumu dışarıdan gözlemleyen kişiler rahatlıkla "asla etkilenmez hatta o kalabalık ve koşturmanın içinde olmadığı için mutlu olur" derler. Lakin ben incinmesinden korkuyorum. Üzülmesinden korkuyorum. Çok fazla çabalıyorum oğlum için ve herhangi bir eylemin onu geriye götürmesini istemiyorum.
Okuyup fikir verecek olanlara şimdiden teşekkür ederim. Sizce bu hususta nasıl bir yol izlemeliyim?
@derin sularda özellikle sizin fikrinizi merak ediyorum.
