Bi karar aşamasındayım.. Ve inanın çok yardıma ihtiyacım var..
Uzun olucak biraz ama..
İlk aşkım.. x diyim ona.. 3 yıl platonik olarak sevdim onu.. Bir bakışıyla bile ben, mutlu eden tek insandı.. Eskiden çocuğum hani ondandır diyodum.. Ama hala öyle.. 3 yılın sonunda oda farkına vardı bunun ve 2007nin haziranında çıkmaya başladık onunla.. Mükemmel bi 4 ay geçirdik.. Aşk oydu gerçekten onunla yaşadıgım hiç bi andan pişman olmadım.. Masumdu tertemizdi aşkımız.. İkimizde deli gibi aşıktık birbirimize.. Ama çok farklı yerlerden bakıyoduk hayata.. Düşüncelerimiz farklıydı.. Ve aşk yetmedi bi gün.. Ayrıldık.. Yedi ay onu bekledim o ise hep kaçtı hep zaman istedi.. Yedi ay ona yalvardım.. Ki o ailem dağılırken yalnız bırakmıştı beni ama o haklıydı bi yerde bende haklıydım.. Sonra bi gün bi y kişisi çıktı karşıma o yedi ayın sonunda.. X beni kaybetmeyi göze aldıgını hissettirince y kişisine yöneldim.. Hayatımın en büyük yanlışı en büyük hatasıydı.. Okumayan, çalışmayan serserinin tekiydi.. 2 yaş vardı aramızda ben o sırada lise 1 deydim. Ailevi sorunlarım çok fazlaydı ve güvenicek birini aramıştım.. Herşeyimi adadım ona sırf sevgisini kazanmak için.. Seviyesiz konuşmalar yaptı katlandım.. Beni kullanmaya kalktı daha sonra.. Fiziksel , ruhsal, maddi yönden.. Bi yere kadar kullandı.. Şu sorunlarım düzelmeye başlayınce ne yapıyorum ben dedim.. Niye ? Bitirdim 1 buçuk ay sonra.. Ayrılırken tehditler savurdu bana, evimi basıcagını söyledi, benim adımı çıkarıcagını.. Çok korktum.. İntiharı bile denemeyi düşündüm.. Ruh gibi gezdim o hayatımdan çıkanada kadar.. Ve bi ay kimseyle konuşamadım.. Sonra olmamış gibi davrandım.. İnkar ettim, kendimi kandırdım.. Ama kullanıldım! Bütün hislerimi kaybettim sonra.. Ne pişmandım, ne üzgündüm ne de mutlu.. Amaçsızca yaşadım.. Anlık hisler dışında hiç bir şeyim olmadı ( şimdide olmadıgı gibi ).. Seni seviyorum dedim anneme babama arkadaşlarıma ama hiç hissetmedim.. Birileriyle konuştum dderdimi anlattım ama ağzım benden farklı bişeydi sanki.. Anlatırken bile içimden söylemedim hiç bir şeyi.. Ne olması gerektiğini bildim, ne yaptıgımıda.. Ama hiç birşey yapmadım.. Beni bi şey yerine koydu bıraktı gitti ben o şey oldum olmadıgım halde öyle kaldım.. Değiştiremedim, değiştirmek istedigimi hissetmedim istedigi şey oldugumu hissetmedim.. Sonra zaman geçti unutuldu herşey.. Mucizevi bi şekilde uzak bi şehirde bi z buldum.. O günden sonra karşıma o kdr kişi çıktı, ama onu hissettim ilk kez.. Sadece bi kaç saat beraber kalabildim onunla.. Ardından hasretle geçen 8 ay ve 9. aya kalmış 10 gün falan.. Hayatımda tanıdığım en iyi insan, en anlayışlı, en bana benzeyen insan.. AYrıldıktan sonra onun şehrinden 3 ay harikaydı.. Hissediyordum ya ilk defa.. ama zaman geçti uzaklık gittikçe kendini hissettirdi.. Ve soguttu beni.. Ama ondan kopmayı hiç düşünmedim.. Taa ki bi hafta öncesine kadar.. O y kişisi çıktı karşıma.. Bambaşkaydı, olgunlaşmış, değişmişti.. Bana şimdilik 1 yıllık huzursuzluğa neden olan kişi şimdi beni kazanmak için karşımdaydı.. Önceden benimle dalga geçen, afedersiniz bi it yerine koyan insan şimdi geç msj attıgı dkikalar için özür diler olmuştu.. Beni önemsiyodu.. Yüzü kızarıyodu karşımda.. Şansı varken neden düzgün bi ilişkiye sahip olmadıgını sordugumda, hakkım olmadıgını düşünmüştüm dedi.. Hakkın olandan fazlasına sahip olurken mi dedim.. Evet dedi.. İlk defa beni kullanmak için değilde beni önemsediği için, üzüldüğü için elimi tutup sarıldı bana.. Özür diledi defalarca.. Arkadaşlarının yanında bana iğrenç konuşan insan şimdi arkadaşlarının yanından çıkıp yanıma gelir oldu.. Saygı duydu dediklerime.. anlamaya çalışştı.. Çok değişmişti yani..
Şimdiyse bi yanda 8 aydır hayatımda olan hayatımı sorunsuz anlayışla geçirebileceğim biri, bi yanda hayatımı bana kazandırıcak biri.. İkisinide sevmem veya karar verememem değil sorun.. O y kişisiyle bir gelecegim yok.. Ama bu benim hayatım ve bana kaybettirdigi seyleri geri kazandırabilicek tek insan o.. Hayatımı düzeltebilicek tek insan.. O pişmansa eger gerçekten hayatımı kurtarmış olucak.. Unutamadım ben hiç geçmişi.. Ki o z kişisi bile kabullendi yaşadıklarımı unut dedi.. Yapamadım.. Yapamıyorum.. Hissedemiyorum..
Bi yanda hayatım var kurtarılmayı gereken bi yanda beni seven, mesafelere katlanan, güvendiğim, iyiliğini bildiğim biri..
Ama ben daha önemliyim. Eger ben bu hayatımı düzeltmessem bi gün bi yerden patlak vericek eminim..
Bunu ondan zaman isteyerek çözmeye çalıştım 2 gün konuşmadık kaza yaptı beni düşünmekten.. Dayanamadım.. Çünkü haketmiyo bunları.. ama bi yandan y kişisiyle konuşup, görüşüyorum.. bunu da haketmiyo.. Ne yapıcam bilmiyorum.. Sorun onu aldatmak değil sorun hayatımı geri almak.. ben o z kişi ile evliliği düşünüyorum..
ama y kişisi hayatıma mal oldu ve şimdi bana geri verme şansı soruyo..
Z den ayrılmak onu kaybetmek istemiyorum ama bi kaç ay hayatıma adamak istiyorum kendimi..
Bunu nasıl anlatıcam nasıl yapıcam inanın bilmiyorum..
y kişisinin ise beni yanıltmamasını umuyorum..
Lütfen yanlış anlamayın aldatmak değiş bu anlayanlar anlamıştır beni..
Bi yanda hayatım var bi yanda geleceğim..
Ne dicem nasıl yapıcam bilmiyorum.. Ama hayatımı geri kazanmak istiyorum..
Uzun olucak biraz ama..
İlk aşkım.. x diyim ona.. 3 yıl platonik olarak sevdim onu.. Bir bakışıyla bile ben, mutlu eden tek insandı.. Eskiden çocuğum hani ondandır diyodum.. Ama hala öyle.. 3 yılın sonunda oda farkına vardı bunun ve 2007nin haziranında çıkmaya başladık onunla.. Mükemmel bi 4 ay geçirdik.. Aşk oydu gerçekten onunla yaşadıgım hiç bi andan pişman olmadım.. Masumdu tertemizdi aşkımız.. İkimizde deli gibi aşıktık birbirimize.. Ama çok farklı yerlerden bakıyoduk hayata.. Düşüncelerimiz farklıydı.. Ve aşk yetmedi bi gün.. Ayrıldık.. Yedi ay onu bekledim o ise hep kaçtı hep zaman istedi.. Yedi ay ona yalvardım.. Ki o ailem dağılırken yalnız bırakmıştı beni ama o haklıydı bi yerde bende haklıydım.. Sonra bi gün bi y kişisi çıktı karşıma o yedi ayın sonunda.. X beni kaybetmeyi göze aldıgını hissettirince y kişisine yöneldim.. Hayatımın en büyük yanlışı en büyük hatasıydı.. Okumayan, çalışmayan serserinin tekiydi.. 2 yaş vardı aramızda ben o sırada lise 1 deydim. Ailevi sorunlarım çok fazlaydı ve güvenicek birini aramıştım.. Herşeyimi adadım ona sırf sevgisini kazanmak için.. Seviyesiz konuşmalar yaptı katlandım.. Beni kullanmaya kalktı daha sonra.. Fiziksel , ruhsal, maddi yönden.. Bi yere kadar kullandı.. Şu sorunlarım düzelmeye başlayınce ne yapıyorum ben dedim.. Niye ? Bitirdim 1 buçuk ay sonra.. Ayrılırken tehditler savurdu bana, evimi basıcagını söyledi, benim adımı çıkarıcagını.. Çok korktum.. İntiharı bile denemeyi düşündüm.. Ruh gibi gezdim o hayatımdan çıkanada kadar.. Ve bi ay kimseyle konuşamadım.. Sonra olmamış gibi davrandım.. İnkar ettim, kendimi kandırdım.. Ama kullanıldım! Bütün hislerimi kaybettim sonra.. Ne pişmandım, ne üzgündüm ne de mutlu.. Amaçsızca yaşadım.. Anlık hisler dışında hiç bir şeyim olmadı ( şimdide olmadıgı gibi ).. Seni seviyorum dedim anneme babama arkadaşlarıma ama hiç hissetmedim.. Birileriyle konuştum dderdimi anlattım ama ağzım benden farklı bişeydi sanki.. Anlatırken bile içimden söylemedim hiç bir şeyi.. Ne olması gerektiğini bildim, ne yaptıgımıda.. Ama hiç birşey yapmadım.. Beni bi şey yerine koydu bıraktı gitti ben o şey oldum olmadıgım halde öyle kaldım.. Değiştiremedim, değiştirmek istedigimi hissetmedim istedigi şey oldugumu hissetmedim.. Sonra zaman geçti unutuldu herşey.. Mucizevi bi şekilde uzak bi şehirde bi z buldum.. O günden sonra karşıma o kdr kişi çıktı, ama onu hissettim ilk kez.. Sadece bi kaç saat beraber kalabildim onunla.. Ardından hasretle geçen 8 ay ve 9. aya kalmış 10 gün falan.. Hayatımda tanıdığım en iyi insan, en anlayışlı, en bana benzeyen insan.. AYrıldıktan sonra onun şehrinden 3 ay harikaydı.. Hissediyordum ya ilk defa.. ama zaman geçti uzaklık gittikçe kendini hissettirdi.. Ve soguttu beni.. Ama ondan kopmayı hiç düşünmedim.. Taa ki bi hafta öncesine kadar.. O y kişisi çıktı karşıma.. Bambaşkaydı, olgunlaşmış, değişmişti.. Bana şimdilik 1 yıllık huzursuzluğa neden olan kişi şimdi beni kazanmak için karşımdaydı.. Önceden benimle dalga geçen, afedersiniz bi it yerine koyan insan şimdi geç msj attıgı dkikalar için özür diler olmuştu.. Beni önemsiyodu.. Yüzü kızarıyodu karşımda.. Şansı varken neden düzgün bi ilişkiye sahip olmadıgını sordugumda, hakkım olmadıgını düşünmüştüm dedi.. Hakkın olandan fazlasına sahip olurken mi dedim.. Evet dedi.. İlk defa beni kullanmak için değilde beni önemsediği için, üzüldüğü için elimi tutup sarıldı bana.. Özür diledi defalarca.. Arkadaşlarının yanında bana iğrenç konuşan insan şimdi arkadaşlarının yanından çıkıp yanıma gelir oldu.. Saygı duydu dediklerime.. anlamaya çalışştı.. Çok değişmişti yani..
Şimdiyse bi yanda 8 aydır hayatımda olan hayatımı sorunsuz anlayışla geçirebileceğim biri, bi yanda hayatımı bana kazandırıcak biri.. İkisinide sevmem veya karar verememem değil sorun.. O y kişisiyle bir gelecegim yok.. Ama bu benim hayatım ve bana kaybettirdigi seyleri geri kazandırabilicek tek insan o.. Hayatımı düzeltebilicek tek insan.. O pişmansa eger gerçekten hayatımı kurtarmış olucak.. Unutamadım ben hiç geçmişi.. Ki o z kişisi bile kabullendi yaşadıklarımı unut dedi.. Yapamadım.. Yapamıyorum.. Hissedemiyorum..
Bi yanda hayatım var kurtarılmayı gereken bi yanda beni seven, mesafelere katlanan, güvendiğim, iyiliğini bildiğim biri..
Ama ben daha önemliyim. Eger ben bu hayatımı düzeltmessem bi gün bi yerden patlak vericek eminim..
Bunu ondan zaman isteyerek çözmeye çalıştım 2 gün konuşmadık kaza yaptı beni düşünmekten.. Dayanamadım.. Çünkü haketmiyo bunları.. ama bi yandan y kişisiyle konuşup, görüşüyorum.. bunu da haketmiyo.. Ne yapıcam bilmiyorum.. Sorun onu aldatmak değil sorun hayatımı geri almak.. ben o z kişi ile evliliği düşünüyorum..
ama y kişisi hayatıma mal oldu ve şimdi bana geri verme şansı soruyo..
Z den ayrılmak onu kaybetmek istemiyorum ama bi kaç ay hayatıma adamak istiyorum kendimi..
Bunu nasıl anlatıcam nasıl yapıcam inanın bilmiyorum..
y kişisinin ise beni yanıltmamasını umuyorum..
Lütfen yanlış anlamayın aldatmak değiş bu anlayanlar anlamıştır beni..
Bi yanda hayatım var bi yanda geleceğim..
Ne dicem nasıl yapıcam bilmiyorum.. Ama hayatımı geri kazanmak istiyorum..
