6 yıllık evliyim.Doğuştan gelen rahatsızlıkları nedeniyle bir dizi ameliyat olmuş, zayıf ve hastalıkları kalıcı olan hastanelerden çıkamayan 3 yaşında bi oğlum var.Sevgililiğin hevesine kapılıp; evliliğin de böyle devam edeceğini düşünerek bi evlilik yaptım. Gezdik, dolaştık günümüzü gün ettik flört döneminde. O zaman başladı kavgalarımız.Ama gözüne perde inmiş deyimi benim için söylenmiş sanırım. Her şeyden kavga ettik.Kıyafet, iş arkadaşlarım, hayata dair görüşlerim vs. vs. Sonra baskısıyla sözlendik. Nişan yapmayı düşündüğümüz dönemde babamı kaybettim. Nikah yaptık. 10 ay sonra düğün. Nikahtan sonra daha da değişti eşim. Eşya için düğün için gelinlik için hep kavga ettik .Düğün günü bile kuaförde ağladım.Çünkü hiç bi isteğimi dikkate almadı ona sinirle ilk giydiğim beğenmediğim gelinliği giydim. Düğün yerini her şeyi o seçti.Kına gecem bile olmadı doğru düzgün . Neyse düğün oldu. Kavgalar devam etti. Yemek, temizlik, para vb. yaptığım yemeğe temizliğe kusur buldu.Ama kendisi de kalkıp elini sıcak sıdan soğuk suya sokmadı. Ben yarım gün çalışıyor muşum o tam gün masa başında çalışıyor. Bir iki resmi yazı sonra kahve çay akşama kadar.Kavgalar bir müddet sonra hakarete sonra benim ağlama krizlerime en sonunda şiddete dönüştü.Ne ben onu affedip yaptıklarını unutabildim ne o değişti.Kadın onun gözünde kul köle olmalı kocasının ayağını bile yıkamalı çalışıyorsa parasını kartını eline vermeli. O bana böyle davrandığı için vermedim paramı ama evin masrafını paylaştık evin yükü yine ben de ne kadar beğenmesede.Masrafları paylaşsakta eşya taksitlerini o ödediği için evden kovulan ben oldum benim harcadıklarım boşa gidiyor, onun harcamaları eşya araba gibi elle tutulur şeylere. Ben de isterdim her şey ortak olsun. Bana sağlığı yerindeyken yük olmak yükümü hafifletsin belki komiğinize gidecek ama onun bana yaptıklarının karşılığıymış gibi geliyor gerçi ihtiyacı yok benim maaşıma 3500-3500-4000 tl alıyor eve 1000tl harcıyor kalanını bu evliliğin biteceğine kesin gözüyle baktığı için biriktiriyor. Hamileyken bile elini soğuk sudan sıcak suya sokmadı. İşe gittim geldim her şeyi ben yaptım hergün ağladım onun yüzünden yemek yemedim ağlama krizlerine girdim dayak yedim sonunda oğlum hasta doğdu. Şimdi sürekli hastanedeyiz. Oğluyla bile sadece oyun oynar. Onun bakımıyla annem ve ben ilgileniyorum. Hastalıkları nedeniyle çok zayıf. Bakamıyor muşum ben gecemi gündüzüme katıyorum yesin diye her şey yapıyorum ama düzelmiyor bir türlü. Annem baktı ben işteyken ona bile imalarda bulundu en son annem bakmamaya karar verdi bakıcı bulcam bu sene şimdi de annem bakmıyor diyekavgalara başladı annem bahane aramış. çocuk hasta oldu hasta ettiniz diye tartıştı.İyi bir baba iyi bir koca değildir ama mükemmel bir evlattır eşim ailesinin tüm masraflarına koşar babası zengin olduğu halde tabi oğullarını haklı görüyor ailesi hatta kayınpederim dövmeye kalktı beni. Peki hala niye katlanıyorsub diye sorarsanız onun deyimiyle ikimizde birbirimize çocuk için katlanıyoruz. Cesaretimi de kaybettim bazı özel durumlar nedeniyle beni ve ailemi de tehdit ediyor. Ben korkuyorum oğluma bişey olur diye hastalıkları nedeniyle. Sadece çocuğa bunu içir bunu yedir demekten başka bişey yapmasa bile. babası için ölüyor oğlum babacan diye seviyor babasını. Cesaretimi o kırıyor birazda zaten zayıf ve hasta sen hepten öldürürSün diyor.Kötü örnek olmasa oğluma erkekler iş yapmaz sen kadın mısın demese. Ayrılır mıyım devam mı ederim bilmiyorum ama siz duasız bırakmayın bizi
