- 2 Şubat 2015
- 65
- 28
- 34
-
- Konu Sahibi sevimmelismertrecep
- #1
Merhabalar;
3 yılı bitirdik evlilikte ve 10 yıldır da birbirimizi tanıyoruz, kocamla. Anlayacağınız severek evlendik, bile bile isteye isteye.
Hiç bir sıkıntımız derdimiz tasamız yok çok şükür hamd olsun Allaha. İkimizde çok iyi işlerde çalışıyoruz 26 yaşındayız herşeyimiz bir bir elmanın yarısı gibiyiz. Birbirimizi o kadar çok tamamlıyoruz. tek anlaşamadığımız konu benim deli gibi çocuk istemem onunsa istemeyişi sebep olarak da babasız büyümüş olması. Babasının hayırsız olması benim annemlerin torun istemesi onların karışıyor olması kısacası baskı yaptığımız düşünüp her seferinde biraz daha geriye atmasıymış. Bende her fırsatta bebek konusunu empoze etmeye çalışıyorum çünkü gerçekten istiyorum, hatta her ay bebek masrafları için ödenek bile ayırıyorum maaşımdan oda farkında biliyor. En yakın arkadaşının 4 aylık bir bebeği var her görüştüğümüzde kucağından indirmez bizde de böyle olsun böyle yapalım diye hayal kurar fakat iş yapmaya gelince ben babasız büyüdüm. Dünde iş çıkışı arabada konu açıldı. Yukarıda yazdığım sebepleri sıraladı, birbir. İstemiyormuşmuş falan ben onun babasız olmasını anlamıyormuşum benim kadar şanslı büyümemiş babası elinden tutup gezdirmemiş anlamadığım bu benim sorunummuş gibi sanki babası benim yüzümden çekip gitmiş gibi saydırdı. Susamadım da sende beni anlamıyorsun benimde anne olmak hakkım bizden sonra evlenenler ikinci çocuğu yapacak bizde tık yok falan filan saydırdım artık boğazıma kadar doldurdu sağolsun. Gece boyu saçma sapan düşündüm durdum. Hayır nerede hata yaptım diye. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum, hayır sanki bana inatmış gibi herkesinde hamile kalası tuttu, her yerde karşıma çocukla ilgili şeyler çıkıyor. Dokunsanız ağlayacak kadar kırgınım ne yapacağımı bilmiyorum. Fikri olan benim yaşadığım durumu yaşayan varsa lütfen yardım.
Bu arada biraz uzun oldu nolursunuz hakkınızı helal edin...
Ayrıca edit yapmak istiyorum...:):):):):):)
Bu konuyu haftasonu açmıştım sağolun teşekkürler sizin burada yardımlarınız sayesinde bugüne kadar davranmak gerektiği gibi davrandım. Ev alma düşüncesinde olan kocam ben hiç çocuk konusu açmazken açmamışken çocuk olduğunda olmaz o ev diye bir çok evden vazgeçti bu cümleyi kurdu. Dün gece hiç yokken sorduğu soruysa bomba...
"""Aşkım hamilelik süreci nasıl başlar ne zaman öğrenebiliriz dedi bende birbir anlattım sonra neden sordun ki böyle bişey dedim hiç sadece merak ettim dedi gülerek """" bende hiç konuyu uzatmadım peki dedim...
Gelişmelerin bu kadar hızlı olacağınız düşünmemiştim, belki çok basit birşey bu söyledikleri ama ne bilim içim ferahladı sanki..
3 yılı bitirdik evlilikte ve 10 yıldır da birbirimizi tanıyoruz, kocamla. Anlayacağınız severek evlendik, bile bile isteye isteye.
Hiç bir sıkıntımız derdimiz tasamız yok çok şükür hamd olsun Allaha. İkimizde çok iyi işlerde çalışıyoruz 26 yaşındayız herşeyimiz bir bir elmanın yarısı gibiyiz. Birbirimizi o kadar çok tamamlıyoruz. tek anlaşamadığımız konu benim deli gibi çocuk istemem onunsa istemeyişi sebep olarak da babasız büyümüş olması. Babasının hayırsız olması benim annemlerin torun istemesi onların karışıyor olması kısacası baskı yaptığımız düşünüp her seferinde biraz daha geriye atmasıymış. Bende her fırsatta bebek konusunu empoze etmeye çalışıyorum çünkü gerçekten istiyorum, hatta her ay bebek masrafları için ödenek bile ayırıyorum maaşımdan oda farkında biliyor. En yakın arkadaşının 4 aylık bir bebeği var her görüştüğümüzde kucağından indirmez bizde de böyle olsun böyle yapalım diye hayal kurar fakat iş yapmaya gelince ben babasız büyüdüm. Dünde iş çıkışı arabada konu açıldı. Yukarıda yazdığım sebepleri sıraladı, birbir. İstemiyormuşmuş falan ben onun babasız olmasını anlamıyormuşum benim kadar şanslı büyümemiş babası elinden tutup gezdirmemiş anlamadığım bu benim sorunummuş gibi sanki babası benim yüzümden çekip gitmiş gibi saydırdı. Susamadım da sende beni anlamıyorsun benimde anne olmak hakkım bizden sonra evlenenler ikinci çocuğu yapacak bizde tık yok falan filan saydırdım artık boğazıma kadar doldurdu sağolsun. Gece boyu saçma sapan düşündüm durdum. Hayır nerede hata yaptım diye. Şimdi ne yapacağımı bilmiyorum, hayır sanki bana inatmış gibi herkesinde hamile kalası tuttu, her yerde karşıma çocukla ilgili şeyler çıkıyor. Dokunsanız ağlayacak kadar kırgınım ne yapacağımı bilmiyorum. Fikri olan benim yaşadığım durumu yaşayan varsa lütfen yardım.
Bu arada biraz uzun oldu nolursunuz hakkınızı helal edin...
Ayrıca edit yapmak istiyorum...:):):):):):)
Bu konuyu haftasonu açmıştım sağolun teşekkürler sizin burada yardımlarınız sayesinde bugüne kadar davranmak gerektiği gibi davrandım. Ev alma düşüncesinde olan kocam ben hiç çocuk konusu açmazken açmamışken çocuk olduğunda olmaz o ev diye bir çok evden vazgeçti bu cümleyi kurdu. Dün gece hiç yokken sorduğu soruysa bomba...
"""Aşkım hamilelik süreci nasıl başlar ne zaman öğrenebiliriz dedi bende birbir anlattım sonra neden sordun ki böyle bişey dedim hiç sadece merak ettim dedi gülerek """" bende hiç konuyu uzatmadım peki dedim...
Gelişmelerin bu kadar hızlı olacağınız düşünmemiştim, belki çok basit birşey bu söyledikleri ama ne bilim içim ferahladı sanki..
Son düzenleme: