Bir sene olmus ailemi gormeyeli ama hemen ayar olmaya basladim

En buyuk kk

Guru
Kayıtlı Üye
18 Mart 2013
3.851
12.407
363
Merhaba arkadaslar. Ben iki bucuk senedir yurtdisinda calisiyorum. Ailemi (annem, babam, kardesim) tam bir senedir gormemistim. 32 yasindayim. Aslinda aramiz cok iyidir, iyi anlasiriz. Cok da ozlemisim. Annem de babam da tatli insanlar. En son bir sene once gormustum kendilerini ve korona sebebiyle ucagim birkac kere iptal oldu, ancak gelebildim, iznimi kullanacagim. Bir ay burda kalacagim.

Ama nedense bazen kucucuk seylerden dolayi sinirlerim bozuluyor ve normalde boyle bir insan olmadigim halde ruh hastasi gibi davraniyorum.

Pazar gunu geldim ve korona onlemi olarak o gunden beri evdeyim. Regl donemim. Herhalde bu yuzden de biraz sinirlerim bozuk. Daha ucuncu gun dolmadan hem annemle hem babamla kavga ettim. Yani bana yaptiklari pek bir sey de yok ama. Sonrasinda da cok uzuluyorum.

Acaba aranizda bu sekilde bir sey yasayan var mi? Sevdigi ozledigi ailesiyle icine seytan gitmis gibi, bir anda ergenlige donmus gibi sebepsiz kavga cikaran? Neden bunu yapiyoruz?

Not: gereksiz detaylarla konuyu uzatmisim duzenleyip kisaltmak istedim.
 
Son düzenleme:
Sebebini söylemek zor. Nacizane önerim onlarla keyifli ve verimli vakit gecirmeye calışın. Ana babaların hakkı ödenmez 32 yasında da olsanız siz onların hep küçük çocuğusunuz alınganlık etmeyin sarın sarılın geri döndüğünüzde içiniz rahat olsun. Fazla gergin hissettim sizi gevseyin ve anne babanıza sebepsiz bir öpücük verin :)
 
Yani izne gelmişsiniz bütün gün yatmanızda sorun yok bence , tatildesiniz sonuçta , siz kilo verme sürecinde olduğunuz için belki makarna yemek istemeniz batmıştır hani kilo vermek için verdiğiniz emek boşa gitmesin diye düşünüyorlardır klasik anne baba aslında sizin iyiliğiniz için böyle yapıyorlar , bende tek yaşıyordum pandemi olunca eve döndüm alışmak zor gerçekten aile evine
 
Bende ailemden başka bi şehirdeyim ama bazen bana da öyle oluyor sonra gidip gönüllerini almaya çalışıyorum ama nafile kırıp döküyorum.
Anne babalarımız yaşlandı bu dünyadan göçüp gidecekler bence son 10 veya 20 yılımızı iyi değerlendirmek lazım... En azından ben böyle düşünüyorum.
 
Her zamanki mükemmeliyetci ailen işte.
Ben anneme tam beş bin kere onun hayalindeki çocuk olmadığımı bildiğimi,böyle bir cabamin da asla olmadığını, Allah'ın bana verdiği bir canı tamamen kendi istediğim gibi yaşayacağımı, çocuk sahibi olmanın piyango olduğunu ve onun şansına ben çıktığım için onun adına üzgün olduğumu söyleye söyleye ikna ettim.
Şimdi birkaç yıldır 'amaaan ne halin varsa gör' modunda...
Ama ona bunları söylerken ben de onun hayalimdeki anne olmadığını,zaten böyle bir cabasi olmadığını, bana da piyangodan onun çıktığını kendime hatırlattım durdum, ve nihayet birkaç yıldır 'amaaan o da böyle biri' modundayim.
Bence iliskimiz level atladı, beklentileri düşürüp gerçeklerle yuzlesince :))
Sen de kendini ikna etmeye bak derim ben,ailenin mükemmeliyetci olduğuna. 'amaaaan onlar da öyle insanlar işte' demeye çalış.
Ne onlar senin idealindeki anne baba olmak zorundalar ne de sen onların istediği gibi her günü uretkenlikle geçen,irade sahibi,olgun, manken gibi kiz olmak zorundasın.
Uçurtma Avcısı kitabında şey diyordu ; "çocuklar, boyama kitabı değildir.Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın"
Yani yapacak bir şey yok, sen busun. Bence olduğun halinle de gayet iyisin. Onların istediği çocuk değilsen bu onların basetmesi gereken,kendi problemleri :) hiç üstüne alınma bile ...
İyi tatiller sana şimdiden. Zamanla hallerine alışırsın. Aile evi zorlu bir süreç, alışmak da zaman alıyor. Boşuna 'ev ev üstüne olmaz' dememiş büyüklerimiz:) bir süre sonra sen de alışırsın tekrardan bu evde yaşamaya
 
Yanlış anlamayın da yazdiklarinizdan tatlı, işyerinde kimseyi kirmayan , kötü söz söylemeyen hatta onlar bir şey dese bile cevap vermeyen biri gibi duruyorsunuz. Hatta öyle bir şeyler dediğinize de hatırlıyor gibiyim-emin değilim- eğer durum buysa en çok değer vermeniz gereken yılda bir kere gördüğünüz ailenize bu tavır neden ben de anlamadım. Böyle tavırlar sergileyenler var tabii ama 14-20 arası 32 değil.
 

Genelde aileme karsi da kibar ve dusunceli olmaya calisirim ama bir sey demeseler bile elestiriyorlar gibi geliyor beni sanki. Su an artik bunu yapmiyorlar annem ozellikle cok degisti ama bende bir elestirilme fobisi oldu gibi ne deseler altinda bir ima bir kizginlik atiyorum geriliyorum... Zaten agresif bir sekilde degil de huysuz pasif agresif bir hale burunuyorum mesela sebepsiz surat asmak gibi. Sanki ne zaman kizacaklar diye icimden siniyor gibi hissediyorum. Kendimi kontrol edemiyorum bu sekilde mal mal hareketler yaparken mantigim devreden cikiyor mesela sofrada sebepsiz aglamaya basliyorum.

Buraya gelmeden kendime yuz kere "cocuk gibi davranmayacaksin. Ortada sebep yoksa surat asmayacaksin. Ilgi cekmek icin kapris yapmak yok. Ne derdin varsa kendi icinde analiz edecek sakinlesene kadar uzak duracaksin." Dedim ama yapmadim.
 
Son düzenleme:
Ayrı yaşamaya alışınca anne baba evi de olsa işler eskisi gibi olmuyor çoğu zaman. Sen de onlar da kondurmak istemeseniz de hepinizin düzeni rutini değişmiş oluyor. Tabiki sevgisizlikten değil alışkanlıklar yüzünden.
Hani boşuna dememiş ünlü bir Türk büyüğümüz, alışmak sevmekten daha zor geliyor diye.
Sebebi bilinmeyen gerginlikler bu yüzden olabilir
 
Bence gayet normal, bende de olabiliyor.
Bir senedir görmemissin, kendine göre düzenin var, onlardan uzakta yasiyorsun. Simdi birden yine onlarla bir aradasin, hatta evden cikamiyorsun dip dibesiniz. Gerilmek, arada sinir olmak gayet normal, aliskin degilsin onlarla bu kadar herseyi paylasmaya ve onlarin belki herseyi yorumlamasina. Onlarinda kendine göre düzeni oluyor, sende uyum saglamakta zorlaniyor olabilirsin (bilmiyorum tabi ne kadarini bekliyorlar senden).
Tek yasiyorum ve ailemi sık sık ziyaret ederim, bazen yatili. Ne zaman bu ziyaret uzarsa (3-4gün) o zaman kavga potansiyeli artiyor
 
Ayrı yaşamaya alıştığın için bence böyle oluyor. Benzer durumu yaşamıştım. Uzakta iken özlersin bir araya gelince de çatışma olur. İki tarafta tahammül sınırını biraz yükseltir ve kabullenirse orta yol bulunuyor bir şekilde.
 
Biraz güldüreyim sizi. Aileyle yaşamak bedava gözüküyor ama bedelini mental sağlığınız ile ödüyorsunuz Böyle birşey okumuştum sosyal medyada tabi bu işin şakası. Ailenizde de hata var sizde de öyle. Onlar büyüdüğünüzü kabullenememiş siz onların yaşlandıklarını. Ama yinede büyüklük sizde kalsın alttan alın.Ölümlü dünya Allah korusun herkesin ailesini. Daha nazik konusmaya calısın kırıldığınızı söyleyin. Günlerinizi beraber keyifle geçirmeye çalışın. Eski fotoğraflara, videolara bakın. Olur arada böyle şeyler.
 

Cok guzel tespitler. Ben de relaks olmaya karar verdim. Aslinda onlar beni elestirmeyince ben Surat asip imalarla laf sokmayinca gayet gulup egleniyoruz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
7K
neeslinurr
N
M
eski eşimin sevgilisi sebebiyle sinirden ağlayacak durumdayım
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
7K
UmayUmay0
  • Kilitli
evlilikte güven sorunu
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
8K
kalfe
Y
  • Kilitli
Eltim ve kayınvalide
9 10 11
Yorumlar
209
Görüntüleme
13K
Yumak88
Y
G
Ailem ve eşim kavga etti ben ne yapayım?
2 3 4
Yorumlar
77
Görüntüleme
7K
Clemencia
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…