Bir insan nasıl bu kadar tembel olabilir?

Bir de şey var mı, alışveriş yapma huyunu bırakamıyorum para biriktiremiyomuş harcama kontrolüm yok ayrıca aldığım yiyecekler buzdolbında saklanıyor çürüyüp atıyorum 😢 annem de böyleydi ama o dehbli olduğunun farkında değil ben şuan daha şefkatli yaklaşıyorum ona kim bilir neler yaşadı diye ...
Alışveriş huyu bende de var sürekli bir şeyler almak istiyorum bununla bile saatlerim geçiyor kolay da beğenemem bugün beğendiğimi yarın istemem oturup bir bluz üzerine dakikalarca araştırma yapabilirim işsizlik işte 😂
 
Düzenli sağlık kontrolleri ve vitaminlerine baktırman gerekir.
Uyku problemini kısa zamanda çözmen ve düzenli uyku saatlerini oluşturman gerekir.
Bunlar çok etken hayatındaki miskinliğe ki hepimiz dönem dönem bu süreçten geçiyoruz.
Yediklerin dahi senin ruh halini etkileyecektir şu anda.

Psikoloğa gitmekte bir çözüm tabii ki, zaten psikolojik destek almak için illa bir sorunun olmasına gerek yok.
İnsanlar bence bunu çok yanlış anlıyorlar, önce normal bir doktora gidip sağlık taramanı yaptır, gençsin çünkü.
Sonrasında psikolog ile ilerle, eminim sana da katkısı çok olacaktır.

Sırası ile hayatını düzene koymaya başlarsın.
Bir yorumda da bahsettiğim gibi bu evde kalma sürecinin bana anksiyete olarak dönüşü oldu sürekli doktora giden biri oldum en küçük ağrıda internete gir saçma sapan şeyler oku yarın doktora koş. Böyle böyle kendimi strese sokup hasta oldum stresten reflü oldum şimdi çekiyorum birazcık yemek düzenim aksasa midem ağrıyor canım sıkılsa midem ağrıyor bu hastalık hastası sorununu atlattım sayılır ama düzenli olarak gidip değerlerime baktırıyorum D vitaminim çok düşüktü hâlâ da toparlandığını düşünmüyorum kolay kolay olması gereken seviyeye gelmiyor sanırım.
 
Tümör hala alınmadı uygun parça bekliyorlar. Bir an önce ameliyat olurum inşallah. Ayağımın üstüne basmam yasak aylardır bütün gün uzanıyorum. Konu dağılmasın merak ettiğiniz bir şey olursa bana yazabilirsiniz
Geçmiş olsun canım konuyu bilmiyorum ama umarım en kısa zamanda sağlığına kavuşursun🌸
 
Bir yorumda da bahsettiğim gibi bu evde kalma sürecinin bana anksiyete olarak dönüşü oldu sürekli doktora giden biri oldum en küçük ağrıda internete gir saçma sapan şeyler oku yarın doktora koş. Böyle böyle kendimi strese sokup hasta oldum stresten reflü oldum şimdi çekiyorum birazcık yemek düzenim aksasa midem ağrıyor canım sıkılsa midem ağrıyor bu hastalık hastası sorununu atlattım sayılır ama düzenli olarak gidip değerlerime baktırıyorum D vitaminim çok düşüktü hâlâ da toparlandığını düşünmüyorum kolay kolay olması gereken seviyeye gelmiyor sanırım.
Bende de D vitamini eksikliği vardı.
Doktor hızlandırıcı bir tedavi uygulamıştı baya işe yaramıştı.
Doktorunuza bunu sorun mesela, D vitamini iğnesi ve bir seferde içilen bir takviyesi var.
Havalar ısındıkça sorunlarınız da azalır gibime geliyor, kış ayları ister istemez insanları biraz daha kapatıyor evlere.
 
Ben dehbliyim kesin, doktora gitsem teşhisi kaparım.
Ama hayatımı asla ıskalamıyorum.
Uzun yıllar çalışma hayatım oldu, 10 yıllık evli olucam bu sene…
Asla işlerimi kendimi aksatmam.
İş yapmak istemedim mi akşama yaparım.
Ev mi silinecek silmedim mi gece silerim. Bu konu da usta oldum sessiz iş yapma ustasıyım.
Misafir mi gelecek evi bir gün önceden değilde 3 gün önceden başlıyorum temizlemeye, çünkü kendimi biliyorum. Ama o dar alanda takılı kalmiyorum.
Mesela yatak odam büyük ütü masam hep açık ve hazırdır. Oğlumun kıyafetlerini ütülemeden okula göndermem, e toplasam canım yapmak istemese bahane ile salarım.
Ama kendimi bildigim icin rutinlerimi oluşturdum.
Kendime kurallar koydum.
Temiz seviyorsan temiz olacaksın, hem evime hem kendime gibi gibi…
Sende kendine çıkar yollar bulacaksın bu senin elinde.

Ben çok ağır bir depresyon yaşadım. Allah düşmanımın başına vermesin… Güneş ışığı tenime değse bas baa bağırıyor, bir yudum su içsem kusuyor, yürememiyordum.
Bir hafta karanlık odada yaşadım.
Dedim bu böyle olmaz, kalkacaksın valla kalktım giyindim, yürüyüşe çıktım ama nasıl yürümek; yürüyemiyorum, başım dönüyor, midem bulanıyor, içim çok değişik bi şekilde acıyordu.
Pes etmedim, yürüdüm yürüdüm sevdiğim tatlıyı aldım eve geldim.
Oturdum ağladım, ne yersem yiyeyim ağzımda acı bi tat vardı. Tatlımı da yedim.
Sonra kendime geldim.
Doktora gittim, konuştum vs. Sana ilaç bile vermem sen kendini tedavi etmişsin dedi.
Yaşadığım olayı da kabul ettim geçecek bu dedim bitecek dedim.

Hayat kısa ve kuşlar uçuyor. Hayatımızı yaşayacağımız en güze versiyona çevirmek bizim elimizde…
Çok güzel söylediniz şu an kendime hayatı zehir ediyor gibi hissediyorum
 
Bende de D vitamini eksikliği vardı.
Doktor hızlandırıcı bir tedavi uygulamıştı baya işe yaramıştı.
Doktorunuza bunu sorun mesela, D vitamini iğnesi ve bir seferde içilen bir takviyesi var.
Havalar ısındıkça sorunlarınız da azalır gibime geliyor, kış ayları ister istemez insanları biraz daha kapatıyor evlere.
Kışı hiç sevmiyorum kış yağmur çamur benim için kasvet demek yaz geliyor bu yaza farklı bir insan olarak girmek istiyorum 😊
 
😂ama karnımı doyurmam lazım açken bile üşenmek çok saçma geliyor büyük sorun benim için
Benim için de büyük sorun.dün bir makarna yani a salata yapayım dedim güç bela yapabildim.hep ya yumurta yeyiveriyordum ya da dışarıdan söylüyordum.parana da yazık oluyor.
 
Bende dehb teşhisliyim salonum çok büyük geçen gün taktım kulaklığı müzik eşliğinde yerleri elimle sildim bacağım kolum ağrıdı ,bi enerji geldi iki saatte bitirdim çıktım ertesi iki günü ise depresyonda gibi yatarak iş yapmak istemeyerek erteleyerek geçiriyorum alışveriş bağımlısıyım sürekli online market alışverişi yapıyorum para yoksa o an moralim çok bozuluyor alabiliyosam aşırı mutlu oluyorum
 
Bende dehb teşhisliyim salonum çok büyük geçen gün taktım kulaklığı müzik eşliğinde yerleri elimle sildim bacağım kolum ağrıdı ,bi enerji geldi iki saatte bitirdim çıktım ertesi iki günü ise depresyonda gibi yatarak iş yapmak istemeyerek erteleyerek geçiriyorum alışveriş bağımlısıyım sürekli online market alışverişi yapıyorum para yoksa o an moralim çok bozuluyor alabiliyosam aşırı mutlu oluyorum
Evet mesela bugün kalktım poğaça hamuru yoğurdum şimdi poğaça yapacağım dolabımı düzenledim farklı bir iş arayışına girdim bir gün çok istekli oluyorum ertesi gün aynı bu düzeni bir döngü haline getiremiyorum
 
Benim için de büyük sorun.dün bir makarna yani a salata yapayım dedim güç bela yapabildim.hep ya yumurta yeyiveriyordum ya da dışarıdan söylüyordum.parana da yazık oluyor.
Zayıf bir insanım hatta kilo almak istiyorum ama yemiyorum e kızım yemezsen nasıl kilo alacaksın diyorum 😂
 
Herkesin terapi yöntemi farklı herkesin derdi de ayrı, bunları farketmemiz bilinçli olduğumuz anlamına gelir , kimisi hastalığını (varsa) ya da sorunlarını kabullenmez ben kendimde psikolojik olarak tuhaf şeyler olduğunu fark edip psikiyatriste gittim ilaç kullanmak istemiyorum iyileşmek için çabalıyorum
 
Bazen çabalamak da yetmiyor ama bu hayattaysak her zaman umut var demektir bi de şunu öğrendim kendimde artık olumsuz olan yanlarımı nasıl kendime sürekli anlayıp çarpıyosam artık olumlu yanlarımı da kendime hatırlatmaktan çekinmiyorum
 
Okul bitmiş ama çalışmayı düşünmüyorsunuz sanırım.Şu an bu yaşadığıız büyük lüks çalışmadan etmeden 3 sene boyunca evde oturmak.İhtiyaçlarınızı da aileniz mi karşılıyor? Onlara söyleyin size para vermeyi kessinler paşa paşa işe girmek zorunda kalırsınız tembellik falan kalmaz.
 
Bu arada bence bunların farkında olman güzel kendini tanımışsın artık ama ailende de suç buluyorum çünkü boş beleş evde yatacak kızları var hiç laf söylememişler herhalde bunca zaman tembellik yapabilmişsin.

Başka aile olsa kızları yıllarca evde durmasına izin vermezdi atanamıyorsan da bir işe gir çalış derdi en kötü evde temizlik yemek işlerinde yardımcı olmanı isterdi .Ailen de seni zorlamadığı için sende baya salmışsın
 
Bu arada bence bunların farkında olman güzel kendini tanımışsın artık ama ailende de suç buluyorum çünkü boş beleş evde yatacak kızları var hiç laf söylememişler herhalde bunca zaman tembellik yapabilmişsin.

Başka aile olsa kızları yıllarca evde durmasına izin vermezdi atanamıyorsan da bir işe gir çalış derdi en kötü evde temizlik yemek işlerinde yardımcı olmanı isterdi .Ailen de seni zorlamadığı için sende baya salmışsın
Evet bazen kendimce onlarda da suç buluyorum beni hiç zorlamadılar diye evde en küçük ve tek kız çocuk benim kıyamadılar mı diyeyim şımarttılar mı diyeyim bilemedim yapamıyorsan zorlama bırak modunda oldular hep rahatlığa alıştım rahatlık da tembellik getirdi
 
Konfor alanından çıkman lazım bende de dehb var bu arada ve çok zor bir çocuktum hala öyleyim. Bir mağazaya part time girebilirsin güzelik salonuna kasaya bakabilirsin diş hekimi vs de olabilir illa mesleğini yapman şart değil ki zor yani özel okullar pek tarihçi almıyor daha çok hem coğrafya hem tarih anlatacak alırlarmış. En kötü çocuk gelişimi kursları alıp özelde bu alanda çalış. Ailenin çevresi yok mu? Eğer para derdin yoksa kurslara git. Evde durma. 2. Plan yap bir meslek edin
 
Evet bazen kendimce onlarda da suç buluyorum beni hiç zorlamadılar diye evde en küçük ve tek kız çocuk benim kıyamadılar mı diyeyim şımarttılar mı diyeyim bilemedim yapamıyorsan zorlama bırak modunda oldular hep rahatlığa alıştım rahatlık da tembellik getirdi
Kesinlikle suçları var .Bizim evde babam dahil kimse öğlene kadar uyuyamaz anca işte çalışan pazar günü öğlene kadar uyuyabilir aksi halde uyumaya izin vermezdi annem yani.Herkes sorumluluğunu bilecek der.

Size önerim en kısa zamanda asgari ücretle olsa dahi işe girin en azından yazı işte bitirin vücudunuz çalışmaya alışsın aktifleşsin.Sonra o parayla kpss ye hazıırlanırken spora falan yazılın kendi paranızı harcamanın keyfini yaşayın.İnşaallah atanırsanız tembellik yapmaya pek vaktiniz olmaz zaren.
 
Back
X