Merhaba hanımlar gerçekten objektif yorumlarınızı bekliyorum çünkü ben mi alınganım, yoksa insanlar mı fazla bencil anlam veremiyorum hamileyim ikiz bebek bekliyorum planlı bir hamilelikti ama artık bana oturmak batıyor, yatmak batıyor, yürümek desen eziyet. Gece uykum yok, sabah baş ağrısıyla uyanıyorum vs vs
Geçen hafta eltimin doğum günü vardı. Kutlama da kv evinde Yani işten çık tüm akşamı başka bir evde geçir, eve gel, yorgunluktan bayıl…
Eşime gitmek istemediğimi belim tutuldu falan dedim o da ayıp olur, bir günlüğüne kendini toparlayamaz mısın dedi
Toparlayamam… çok zor geliyor sadece dinlenmek istiyorum evet bir akşam olsa da hiç gitmek istemiyorum yani kv evine değil hiçbir yere canım istemiyor gitmek vücudum harıl harıl çalışıyor, ben resmen hayatta kalmaya çalışıyorum. Neyse sonunda ben gitmedim eşim gitti ama beni evde bıraktığı için biraz bozuldum ama ses etmedim. Bozulmakta haklı değilim o gidip geldi işte biliyorum ama yine de bilmiyorum…. O gün kv falan da alınmış, “herkes geldi, bir o gelmedi” demiş. Ben mi abartıyorum bilmiyorum hamilelik hormonlarından mı vs olayları duygusal yorumluyorum gibi geliyor çalıştığım için çok yoruluyorum eve gelip dinlenmek istiyorum izne ayrılana kadar böyle devam eder bu isteğim gibi geliyor çünkü iki saat ayakta kalamıyorum ama yine de abartıyor muyum bu hamilelik sürecini bilmiyorum herkes biz senin yerindeyken neler neler yapıyorduk diyor bilmiyorum…
Sizce ben mi çok abartılı davranıyorum çünkü sadece bu konu değil herkes üzerime geliyor çok nazlısın hamilesin diye bardak bile kaldırmıyorsun diyip duruyor
Güncelleme: insanlara bencil dediğim nokta da temizlik yapmıyorum 2 haftada bir yardımcı almaya çalışıyorum bu süreçte evi sadece süpürüyorum ve diğer klasik ev işleri buna laf edilmesi ve benzeri bu tarz olaylara kızıyprum. Biz yapmadık görmedik sen de yapma görme denmesine bencillik diyorum
Bizim tek sıkıntımız birinin 9 ayı bulan gazıydı. Onun dışında uysal, sakin bebelerdi ki hala öyleler.
