Merhabalar,
8 yıllık evliyim. 5 yaşında bir kızımız var. İş dolayısıyla yurtdışında yaşıyoruz ve kızımız 2 yaşından beri kreşe gidiyor. Son 2 senedir eşimle zaten hiç tadımız yoktu. 3 gündür şiddeti artan bir boğaz enfeksiyonu geçiriyorum ama doğal yollarla kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. Bugün hasta olmama rağmen işe gittim ve günü çok zor tamamladım, iş yerim uzak olduğu içinde dönüşte artık iyice bitkindim, eve geldim, o daha erken gelmiş çocuğu kreşten almış ve evde aylak aylak takılıyordu. Ev buz gibi, Yemek yok, çocuk daha elini yüzünü yıkamamış, sabah çıkarken edilen kahvaltı tabakları hala masada...
15 dakika oyalanın yemek hazırlayacağım dedi. Ben koltukta uyuya kalmışım bir kalktım 1,5 saat geçmiş. çocuğun akşam yemeği saati yarım saat gecikmiş. Zaten hazırlayacağım dediği yemek en fazla donmuş pizza olur çünkü bir yumurta bile kıramaz. Çamaşır makinesine çamaşır bile atamaz, ev işlerini yapamaz, yapsa bile bilerek özensiz yaparki hepimiz iyice emin olalım yapamadığına.
Ben uyanıp apar topar kızıma yemek hazırladım, sonra kendime çorba yapmaya giriştim ama hastalık beni resmen bitirdi parmak uçlarım bile ağrıyor. Sonra bir patlama yaşadım...
Tabii böyle bir karar bir anda verilmez ama öyle yorulmuşumki! İkimizde eşit çalışıyoruz, o benden daha çok kazanıyor ama bu kadar sene bende geri kalan herşeyi sırtlanmışım... Çok büyük bir evde yaşıyoruz, temizlik saatler sürüyor, burada bahçe ce kapı önü bakımı düzenli tutulması ayrı iş, çocuğun faaliyetleri, misafir ağırlaması seheyat planları, tamir tadilat... hepsi sırtımdaymış. En son 2013 yılında tuvaleti temizlemiş! 8 senede sadece 3 defa akşam yemeği hazırlamış! Kızımızı tek başına hiç giydirmemiş!
Konuyu toparlamaya çalışayım; evden ayrılıyorum dedim. Sen bana yük oluyorsun, kızımla geçireceğim zamanımdan çalıyorsun. Artık senin arkanı toplamayacağım çünkü benim gücüm sadece kendime yetiyor. Hiç şaşırmadı. İyi tamam git bakalım nasış geçineceksin dedi.
Herkes hesapları için duruyormuş bu evde yani...
Konu ilerlerse bu akşamki patlamamdan önce benim gözümde eşim nasıldı diye yazarım. Bir anda böyle bitirebilen var mı aranızda? Şuanki nefretim, kızgınlığım ve kararlılığım sabah kalktığımda da duracak mı?
Vaktinizi aldım çok saolun okuduğunuz için. Öylesine yazmıyorum, gerçekten ama gerçekten şuanda benim gibi bu forumda dert anlatan, dert dinleyenlerin yorumlarına ihtiyacım var.
