- 12 Ocak 2012
- 2.946
- 5.312
- 358
- Konu Sahibi DefineLoneliness
-
- #81
Hazir corbalar var..bardaga koy kaynamis su hop :)Bir çorba bile "çok mu şey bekliyoruz acabaa?"
Köle olmaya ne meraklı kadınlar var ya.
@tulumbachen ev için yardımcı ilk yıllarda aldık. Eşim hep şikayet etti, bense yıllarca devam ettirdim. Haftada sadece 1 gün alabiliyorduk ama ev zaten aynı temizliği haftada 3 gün istiyordu çünkü çok aktif bir kızımız var ve biz ailece evde çom zaman geçiriyoruz. O bayan işi bıraktıktan sonra yeni birisine ikna edemedim. Hadi kızımda büyüdü, artık ev işi o kadar yük değil zaten...
Ama beni asıl patlama noktasına getirten şey biriken kullanılmışlık. İyi günde kötü günde dedik ama, nerde 1 sıcak çorba? Yapamıyorum diyor ve ben bu bahaneyi asla kabul edemiyorum. Saatlerdir bir hayal kuruyorum, 50m2 bir dairede, kızımla az ve öz bir yaşam. İçimi huzur kaplıyor.
Bir çorba bile "çok mu şey bekliyoruz acabaa?"
Köle olmaya ne meraklı kadınlar var ya.
Canım sonuna kadar haklısın fakat verdiğin anlık tepki çok fazla. Sen bunu farkedip zaman içinde yavaş yavaş alıştırman gerekiyordu. Hala geç değil alıştırabilirsin ama şöyle de bir sorun var ayrılalım dediğinde çok umursamaz davranmış biraz ciddiye bindir bakalım ne yapacak. Sen yıllarca onun arkasını toplayıp peşinde dolaşmışsın anladığım kadarıyla bi havalara girip totosu kalkmışMerhabalar,
8 yıllık evliyim. 5 yaşında bir kızımız var. İş dolayısıyla yurtdışında yaşıyoruz ve kızımız 2 yaşından beri kreşe gidiyor. Son 2 senedir eşimle zaten hiç tadımız yoktu. 3 gündür şiddeti artan bir boğaz enfeksiyonu geçiriyorum ama doğal yollarla kendimi iyileştirmeye çalışıyorum. Bugün hasta olmama rağmen işe gittim ve günü çok zor tamamladım, iş yerim uzak olduğu içinde dönüşte artık iyice bitkindim, eve geldim, o daha erken gelmiş çocuğu kreşten almış ve evde aylak aylak takılıyordu. Ev buz gibi, Yemek yok, çocuk daha elini yüzünü yıkamamış, sabah çıkarken edilen kahvaltı tabakları hala masada...
15 dakika oyalanın yemek hazırlayacağım dedi. Ben koltukta uyuya kalmışım bir kalktım 1,5 saat geçmiş. çocuğun akşam yemeği saati yarım saat gecikmiş. Zaten hazırlayacağım dediği yemek en fazla donmuş pizza olur çünkü bir yumurta bile kıramaz. Çamaşır makinesine çamaşır bile atamaz, ev işlerini yapamaz, yapsa bile bilerek özensiz yaparki hepimiz iyice emin olalım yapamadığına.
Ben uyanıp apar topar kızıma yemek hazırladım, sonra kendime çorba yapmaya giriştim ama hastalık beni resmen bitirdi parmak uçlarım bile ağrıyor. Sonra bir patlama yaşadım...
Tabii böyle bir karar bir anda verilmez ama öyle yorulmuşumki! İkimizde eşit çalışıyoruz, o benden daha çok kazanıyor ama bu kadar sene bende geri kalan herşeyi sırtlanmışım... Çok büyük bir evde yaşıyoruz, temizlik saatler sürüyor, burada bahçe ce kapı önü bakımı düzenli tutulması ayrı iş, çocuğun faaliyetleri, misafir ağırlaması seheyat planları, tamir tadilat... hepsi sırtımdaymış. En son 2013 yılında tuvaleti temizlemiş! 8 senede sadece 3 defa akşam yemeği hazırlamış! Kızımızı tek başına hiç giydirmemiş!
Konuyu toparlamaya çalışayım; evden ayrılıyorum dedim. Sen bana yük oluyorsun, kızımla geçireceğim zamanımdan çalıyorsun. Artık senin arkanı toplamayacağım çünkü benim gücüm sadece kendime yetiyor. Hiç şaşırmadı. İyi tamam git bakalım nasış geçineceksin dedi.
Herkes hesapları için duruyormuş bu evde yani...
Konu ilerlerse bu akşamki patlamamdan önce benim gözümde eşim nasıldı diye yazarım. Bir anda böyle bitirebilen var mı aranızda? Şuanki nefretim, kızgınlığım ve kararlılığım sabah kalktığımda da duracak mı?
Vaktinizi aldım çok saolun okuduğunuz için. Öylesine yazmıyorum, gerçekten ama gerçekten şuanda benim gibi bu forumda dert anlatan, dert dinleyenlerin yorumlarına ihtiyacım var.
Cok tesekkur ederim hepinize, uyumaya calisiyorum ama yok, kafamda hala o’na soylenip duruyorum. Ben misafir odasina gecmistim kizim uyuyunca, o da biraz temizlik yapti yatti. Sabah ben ondan once kalkip ise gitmeyecegim ama hasta oldugum icin garipsemez. Sonrasinda hemen cikacagim, bir adim atmazsam boyle delirecek gibiyim. Iletisim kurma cabasi bile olmadi olaydan sonra, sanki her aksam boyle seyler yasaniyormus gibi... Belki de benim icin hayirlisi oldu boyle. Bakacagiz... Huzurlu geceler herkese...
Şu hayatta biraz beceriksizlik iyidir.
Her şeyi yaparsanız her şey sizin göreviniz olur.
Eğer bu adamı seviyorsanız, yeniden bir iş bölümü yapıp orta bir yol bulabilirsiniz gibi geliyor bana.
Konusuncada iki gun dikkat edip gene aynisi oluyo genelde. Konu sahibinin esi gene yer filan silmis.. benim herif sinirkenip disari cikardi bide :)))Benim de fikrim bu yönde ama çoook acı bir gerçek var ki o da "zihinsel iş yükü". Şirketleri yöneten, sayfalarca iş planı yazan erkekler eve gelince bulaşık makinasından tabakları çıkarmamız gerek yoksa yenilerini koyamayız mantığını kurmaktan aciz. Evde eksik ne var hiçbirinin haberi yok. En iyisi bekliyor ki kadın liste yapıp eline versin. Allaaaam şu fiziksel yükünden kurtulup zihinsel yükü tartışacak zamanlarımız gelse ya artık. OECD ülkerinin içinde Türk kadınları ev işlerine zaman ayırmakta ya birinci ya da ikinciydi birkaç sene önce. Domestos sonumuz olacak...
Konusuncada iki gun dikkat edip gene aynisi oluyo genelde. Konu sahibinin esi gene yer filan silmis.. benim herif sinirkenip disari cikardi bide :)))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?