- 3 Ekim 2007
- 14.492
- 35.880
- 1.123
- 39
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
bir evliliğin anatomisi
- Konu Sahibi sadelik
- Başlangıç Tarihi
birgün bağla sandalyeye "farkındamısın bir çocuğun var ve büyüyor böyle giderse babasını tanımadan büyüyecek babası ile paylaşımı olmadığı için babasına karşı vicdan borcu hissetmeyecek.hatta ihmalkarlığından dolayı senden nefret ederek büyüyecek.bana verdiğin sözü tutmayıp ,millete faydalı olacam diye kendini parçalıyorsun,önce ailenin kalbini doyur ki sıra dışarıdaki işlerine gelsin.(bu arada sen böyle diyince büyük ihtimal içkim mi var sigaram mı var kahvede mi pinekliyorum neleri var filan diye kesin dırdır eder).beni de ihmal ediyorsun hadi kendimi geçtim. ama çocuğunu karnını doyurmak değil babalık biraz da ruhunu doyur .sonra çok uğraşırız sende üzülürsün bende seni tanımayan çocuğuna nasıl laf dinletmeyi düşünüyorsun? bağırıp döverek mi? çocuk hep böyle mi tanısın seni, babası sağ ve yanındayken başkalarını mı koysun babasının yerine böyle yapınca mutlu mu olacaksın?vakıftakiler aileni sürekli koşturmaktan ihmal ettiğini bilseler hep gel mi diyecekler(eğer vakıf insancıl bir vakıfsa bilemiyorum şimdi )"
dersin.
dersin.
- 29 Eylül 2012
- 4.121
- 753
- 248
Bu çok sıkıcı bence genel olarak düşünürsek, eşler ayrı bir şeyler de yapmalı ki birbirini özlemeye fırsatı olsun.
İkincisi asosyalim diyorsun eşin de sosyal olduğuna için seninle gezmelere gidemediği için işe güce sarıyor.
Yardım konusunda haklısın ama ikinizin de düzelmesi gerek, Sen assosyaliğinden sıyrıl, o da azıcık evde oturup sana yardım etmeye alışssın.
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.226
- 498
Sen aç bakalım bir konu da üslubuna ayar çekersen sorun olmaz bence.
Aç bakalım istediğin bir konu orada tartışalım. Geyikte olsun ama burada alakasız şeyler kapanır.
- 28 Mart 2014
- 16.087
- 55.121
- 598
yazık konu sahibine konusu daha ikinci sayfadan kaymış nerelere.Yahu arkadaşım polemik çıkarmaktan ayrı bir zevk mi alıyorsun ayrı bir fantazin mi bu?Derdin ne? Çok sinirleniyorum son zamanlarda ciddi manada saçmalayanlar çok polemik çıkarmak için..Çanak tutmayın gözünüzü seveyim şunlara..
Konu sahibi arkadaşım kusura bakma bende sabote etmiş gibi oldum ama patladım bunlardan...
Konu sahibi arkadaşım kusura bakma bende sabote etmiş gibi oldum ama patladım bunlardan...
- 12 Temmuz 2006
- 56.694
- 217.585
- 1.223
- 52
- 12 Aralık 2010
- 8.367
- 5.409
- 248
o ne ya ? otel odasi mubarek.
gerci biz ne zaman tatile ciksak esimle tembellikten zamanin cogunu otel odasinda geciriyoruz.
cok fazla anlayisli davranmissin galiba.
ben ilk zamanlar cok bunalttim esimi
futbol oynamaya
kart oynamaya vs gitmek isterdi arkadaslarina. zaten zamanin cogu iste geciyor geri kalani da onlarla gecirip sosyallesecegine gel benimle sosyalles diye baski yaptim.
ise yaradi mi?
HAYIR
ne benimle sosyallesiyor ne arkadaslariyla
hep evde ama ya pc basinda eve is getiriyor bir seyler arastiriyor. ya uyuyor evdeyken
gerci biz ne zaman tatile ciksak esimle tembellikten zamanin cogunu otel odasinda geciriyoruz.
cok fazla anlayisli davranmissin galiba.
ben ilk zamanlar cok bunalttim esimi
futbol oynamaya
kart oynamaya vs gitmek isterdi arkadaslarina. zaten zamanin cogu iste geciyor geri kalani da onlarla gecirip sosyallesecegine gel benimle sosyalles diye baski yaptim.
ise yaradi mi?
HAYIR
ne benimle sosyallesiyor ne arkadaslariyla
hep evde ama ya pc basinda eve is getiriyor bir seyler arastiriyor. ya uyuyor evdeyken
Ben asosyalliğinden şikayetçiyim sen sosyalliğinden.
Yok mu bunun bir normali..
aah ah, hiç sorma yaa :)
o günleri iple çekiyorum.
açıkçası kendimi sorguladım. biz birbirimizi seviyoruz ama hayata bakış açımız bazen çok farklılaşıyor ve tartışmaya giriyoruz. onun ak dediğine ben kara diyebiliyorum mesela... bu tarz sürtüşmeler olur bazen, o da vakıfta kendini mutmain hissediyor sanırım, bilemiyorum. ha zaten tartışmalarımızın yüzde doksanı vakıfla ilgili :)) adam vakıfa laf söyletmiyor ben de söyleyince kızıyor küsüyor
evet canım, haklısın.. ben ne zaman müdahale edip "gitmiceksin" "görevlerini azalt" diye yaptırıma kalksam ters tepti, tartıştık, çok üzüldü, beni üzdü... ben de akışına bıraktım. ama bir yanlışlık var işte böyle de olmamalı...
umarım öyle olmaz. kızıyla oynarken çok vaatlerde bulnuyor "sana yüzme öğretecem denize götüreecem, horon öğretecem, şunu yapacaz bunu yapacaz, sen hele biraz büyü annen seni daha göremicek vs vs." diyor....
bencil diyemem, bencil olsa vakıf hizmetinde ne işi olurdu.. beni anlamıyor sadece, evde keyif yapıyorum sanıyor. çocuk beni ne kadar zorluyor farkında değil. deneyimsizim ilk kez anne oldum alışmak zor haliyle..
anlatmadım mı sanıyosun.. bir iki gün oraya daha az vakit ayırıyor sonra gene aynı. ama oradan alıkoyarsam eğer burnumdan geliyor evde. surat yapıyor biraz bu durumlarda... ben de küslüğü suratı hiç sevmem istemem...
son cümleni ben de çokkullandım ona...
akşamları yarım saat falan... yemek yerken kucağına alııyor, gerçi bebek artık onda durmak da istemiyor. genelde hep benim kucağımda olmak istiyor bu da yoruyo beni fiziksel olarak.
o tarz hareketler eşimde çok ters teper. iyi olmaz yani. ben de yapamam öyle şeyler, yapıma ters biraz.
kendilerini hayırlı şeyler yapmaya, ihtiyaçlı öğrencilere burs tahsis etmeye, toplum için iyi ve güzel şeyler yapmaya çalışan insanlar, bunlar maaşla çalışmıyor tamamen gönüllüler, vakıfın mantığı bu zaten. farklı işlerin dönme ihtimali yok orada.zaten hiç anlamam bu vakıf makıf işlerinde neden çalışır ki insan boşa yani yok yere kendini yıpratmak.. ama bence o vakıfa çok yayıldıysa orada başka işler dönüyor olmasın
kesinlikle her cümlene katılıyorum arkadaşım.
hmm, bunu ona diyeceğim, teşekkür ederim. birkaç akşam da evde kal gitme bizle otur şeklinde....
valla o tepkiyi yapacağım bir gün de, çocuğum bezden çıkmadı, kaka falan yaparsa babası yapamaz onu, yine bebeği düşünüp gitmi,yorum.... yani emanet edeceksem sadece anneme emanet ediyorum. ona bile edemiyorum anlayacağınız, temzliğini hizmetini yapamaz diye... öğrenmemi çünkü.. çünkü bebeğin he rişini ben yaptım ona hiçbir şey bırakmadım. hata bende..
evet canım teşekkür ederim, çok anlattım ama nedense hep tartışmaya gidiyor konu. bi selametle konuşamadık bu konuyu. ben de pes ettim uzun zaman önce. ):
yemin ederim inan yarısı bile bende olsa fikrini ben de çok düşündüm. soruyorum ona hiç mi yorulmuyosun, hiç mi pes etmiyosun, yoruluyorum diyor benim de yapmak istemediğim işler oluyor ama Allah rızası için kalkıp yapıyorum diyor. alsında bizi ihmal ettiğini anlamıyor. sorun bu. buldum. anlamıyor.
çok güzel cümleler, teşekkür ederim. onu hiç böyle kalbinden vurmayı denemedim. ama desem de az çok tanıyorum onu, ne alakası var yaaa diyecek. ve o arada dediğin şeyi gerçekten diyor " ben kahveye gitsem saatlerce her akşam orda dursam daha mı iyi" diyor, kahveye takılan arkadaşlarından ve akrabalarından örnekler veriyor öyle mi olayım diyor................... çok dilbazdır benim eşim.
evet çok haklısın.. ilk cümlenin kesinlikle doğruluk payı var. ben aosyal değilim de çocuk olduktan sonra eve bağlandım kaldım. akşamları ben de spora gittim bir ara, çocuğu anneme bırakmak zorunda kaldım, e o kadın da yoruluyo yaşlı vicdan yaptım bıraktım sporu
o ne ya ? otel odasi mubarek.
gerci biz ne zaman tatile ciksak esimle tembellikten zamanin cogunu otel odasinda geciriyoruz.
cok fazla anlayisli davranmissin galiba.
ben ilk zamanlar cok bunalttim esimi
futbol oynamaya
kart oynamaya vs gitmek isterdi arkadaslarina. zaten zamanin cogu iste geciyor geri kalani da onlarla gecirip sosyallesecegine gel benimle sosyalles diye baski yaptim.
ise yaradi mi?
HAYIR
ne benimle sosyallesiyor ne arkadaslariyla
hep evde ama ya pc basinda eve is getiriyor bir seyler arastiriyor. ya uyuyor evdeyken
sevgili arkadaşım, bana çok yakın bir arkadaşımı anımsattın. sanki onun yaşadıkları. adamlar zorla eve tıksak bu sefer mutsuz oluyorlar. napsak ki... ):
Konuyla ilgisi yok ama geçen de bir konu da yanlış kullanıldığını kötü bişeymiş gibi lanse edildiğini gördüğüm için düzeltme gereği duydum. Velet kelimesi evlat kelimesinden gelir. Arapça kökenlidir ve çocuk anlamına gelir sadece. Ama niyeyse dilimizde kötü anlamdaymış gibi kullanılagelinmiş. Aslında doğrusu bu.
- 19 Mart 2013
- 3.522
- 2.160
- 248
bizimkisi sevgiye ve mantığa dayalı,5 senelik bir evlilik. bir sene görüşüp akabinde evlendik. ikimiz de çalışıyoruz, şu an bir bebeğimiz var..hamdolsun. fakat bizde enteresan bir şey var ki paylaşmak istedim, yazarken daha iyi düşünebiliyorum, belki ben de bizdeki eksiği fark ederim bu sayede.
arkadaşlar, eşim çok sosyal bir insan. ben o denli değilim. akşam işinden gelir, çabuk çabuk yer,hiç yorulmamış gibi spor salonuna gider, sonra vakıf işlerine de çok düşkün, ordan vakfına gider, görevleri vardır orda yapacağı vs vs. onlara zaman ayırır heer akşam ve hafta sonu da... ben de akşamları evde çocukla pineklerim. akşam bebekle yeni uyumaya çalıştığımız sıra gelir, mutfakta tekrar bir şeyler atıştırır, rahatsız olmayalım diye çıt çıkarmadan evde yapacağı bir şeyi varsa (gömlek ütüleme vs.) yapar yatar. sabah benden çok önce uyanır, kahvaltısını yapar, işine gider.....
o işe gittikten biraz sonra bebek bakıcımız eve gelir, ben işe giderim, akşam gelirim, bebeğimle ilgilenirim bebekten fırsat kalırsa yemek yaparım, sonra eşim gelir, hızla yemek yer ( ha yemek yoksa kendi yapar) ve vınnnn dışarıya........
arkadaşlar, tamam şükür ki kendi ihtiyaçlarını kendi karşılayabilen bir eşim var. ama o denli yalnız kalıyorum ki, öfke duyuyorum eşime. bebek olmadan önce de hep yalnız kalırdım, canımın sıkıntısını alsın diye puzzle yapardım, nete girerdim, örgü örerdim, boool kitap okurdum vaktimi geçirmeye çalışırdım.... bebek olduktan sonra hayatımı öyle doldurdu ki afedersiniz lavaboya zor gidiyorum ve bebeği her akşam tek başıma bakmaktan yoruluyorum( anne olanlar çok iyi bilir bu durumu). gece zaten bebeğim sabaha kadar emiyor uyutmuyor beni.... e akşam bari üstümdeki yükü azaltsın eşim, yok! adamın yüzünü göremiyorum ki hafta içi...
hafta sonu da assla evde duramaz, bazen tek bazen ikimiz ailesini ailemi ziyaret ederiz ama eşim hiperaktif gibi bir şey, bir yerdeçok duramaz, hemen çıkalım ister. sonra bizi eve bırakır ve günün kalanında ve bilhassa akşam saatleri vakfın bünyesindeki pek çok işi halleder, hatta bazen o binayı süpürdüğü bile olur.....
eskiden bana daha çok yardımcıydı, bebek doğmadan ondan söz almıştım, vakıfa değil ailene ağırlık vereceksin diye,, ama tutmadı.... haaala görevleri artarak gidiyor. nereye kadar diyorum ona? nereye kadar bu koşuşturma? ölene kadar diyor.
ha bunun dışında çok titizdir, evde bir yer karışık oldu mu hemen "düzensizsin" yaptasını yapıştırır, ben sana bunu buraya koyma demedim mi'ler, bu mutfak masasının üstünü ne zaman boş bulacağım mı demeler..... neler neler.... işme burnunu sokar, zaten yaptığım işi de pek öyle beğenmez......
yani arkadaşlar ne diyeyim.... ben bekarken böyle bir evlilik hayal etmemiştim, hep beraber olacaktık, he ryere beraber gidecektik, el ele dip dibe olacaktık... hikaye oldu hepsi... evliyiz ama iki ayrı yaşam sürüyoruz sanki. o kendi dünyasında ben kendi dünyamda... bebeğim de benim dünyamda daha çok... nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum. ama canım çok sıkılıyor, ne yapabilirim, küçük bir bebeğim varken nerelere gideyim, zaten dışarıyı gezmeyi pek seven biri de değilimdir.... bekarken tam tersiydim. evlenince ne olduysa bana içime içime göçtüm sanki.
bu nasıl bir evlilik ben de anlamadım-)
Çocuğum yok ama benim eşimde senin anlattığın gibi, mesaisi yoksa mutlaka halledilecek bir işi vardır. İlla ki bir çıkacak dışarı :) Çok konuştuk bu konuda çünkü fazlaca yalnız kalıyorum, çalıştığı günlere lafım yok ama diğerlerine söyleniyorum elimde olmadan. Kendime iş üretiyorum, evde duvarlar üzerime geliyor, sende gelsen beraber çıksak dedi. Önce üzüldüm ben onu sıkıyor muyum diye, sonra konuşa konuşa başka sorunlar olduğunu anladık. Bir aydır antidepresan kullanıyor,doktora birlikte gittik bağlasan oturmaz bu adam dedi, anne-baba baskısından oluyormuş bu evde sıkılma durumu. İlaçların fayda etmesi zaman alacak tabi ama şimdide ne zaman görsem uyuyor garibim :) Bünyesi alışana kadar böyle olacak dedi doktor, bazen isyan ediyor başıma iş açtın, gözümü açamıyorum diye ama yine de alıyor ilaçlarını.
sadelik bacım benim çocuğum daha olmadı ama az çok başım gelecekleri tahmin edebiliyorum.benimkinin vakfı olmasa maçı olur arkadaşı olur.anası olur damı olur vs inşallah üsütne kahve çıkarmaz çocuk bağırınca kaçacak delik aramaya müsait bilmiyorum Allah banada kolaylık versin
- 18 Ağustos 2014
- 1.093
- 725
- 163
Bu sosyallikten cok bencillik gibi geldi bana. Sosyal olan kisi sosyal hayatina esini de katabilir ve o sosyal hayati esiyle de paylasabilir. Sosyal paylasim derken vakif islerini kast etmiyorum. Esine ve bebege zaman ayirabilir, beraber birseyler yapilabilir. Esiniz disarda bireysel hayatini yasiyor .. bebegin bakimi ve sorumlulugu size ait olmus. Yuk sizde.
Bu konuyu esinizle konusmaniz gerek. Zamanla kendiliginden duzelmez. Siz bunalirsiniz ve ruh sagliginiz bozulur. Bebek buyudugunde durum ayni sekil devam eder cunku esiniz bu durumu normal goruyor ve degistirme cabasi icinde degil.
Bu konuyu esinizle konusmaniz gerek. Zamanla kendiliginden duzelmez. Siz bunalirsiniz ve ruh sagliginiz bozulur. Bebek buyudugunde durum ayni sekil devam eder cunku esiniz bu durumu normal goruyor ve degistirme cabasi icinde degil.
sahi mi, eşimde geçmişte panik atak olmuştu. evlendikten sonra bir müddet devam etti, iş dışındaki bu tazr aktiviteleri bulunca iyi oldu, kendi tamamen iyileştiğini iddia ediyor, ama ben bazen fark ediyorum panik ataklığını....
belki de obsesiflik de vardır. evet temiz titiz, gömleğine bir şey atlatsa kendine kızar kızar kızar, çok mühim bir şey olmuş gibi benden hemen temizlemesini ister, koşarım ıslak mendille silmeye falan, mutfakta tezgah lekeli olsun hem siler hem bana söylenir... kendimde yetersizlik duyguları oldu. ben evi çekip çeviremiyorum iyi bir ev hanımı olamıyorum diye kendimi kötü hissewdiyorum. sonra çalışıyor olmamın ardına sığınıyorum da kendime geliyorum. e ben de yetiştiremiyorum her şeyi napayım ):
ayy aynı, illa halledilecek bir işi vardır. 5 senede sabahtan gece uyuyana kadar bir gün evde kalmış değil. adamı boğuyor ev. nasıl bir psikoloji anlamadım. çok geçmiş olsun inşallah daha iyi olur eşin.
haklısın canım... ama pratikte olmuyor işte...
amiiin bacım, ben şimdi diyorum ki bu çocuk tek kalmaz kardeş ister zamanı gelince, e kardeş doğarsa bu adamda hala bu kafada giderse ben ne yaparım. her halde tımarhanelik olurum..
ben de ilk aylar öyleydim.... çok kavgasını verdim bu işin... neler demedim ki... ama baktım ki serbest bırakınca adamın yüzü gülmeye başladı. e bıraktım gitsin vakfına makfına. bana surat yapmasın da ...dedim. ama nreye kadar.
evet bazen tepemin tası çok atıyor ama sırf bebeğin yanında kavga gürültü olmasın diye susuyorum... ya inanın arkadaşlar ben herkes iyi olsun derdindeyim... ama ben eksik ve yarım kalıyorum...
- 19 Mart 2013
- 3.522
- 2.160
- 248
Benzer Konular
