• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bir derdim var :(

Verda_xxx

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
19 Mart 2019
36
17
3
22
Arkadaşlar 16 yaşındayım yakında 17 olacağım, her neyse ben çok özgüvensiz ve sessiz bir kızım bu halimdende nefret ediyorum ama böyleyim. Annem sırf birileriyle konuşmam Ve özgüvenim belki gelişir diye beni piyano kursuna yollamıştı, 5 ay gittim biraz açılır gibi oldum kurstaki hocamıda çok seviyordum, yine bir gün kursa gidecektim annemle çünkü para ödeme zamanı gelmişti(parayi annem ödüyor) annem bu sefer parayi bana verdi ve sen git kendin öde dedi ama ben tek gidemedim (evet biliyorum çok özgüvensizim) parayı bile tek ödeyemiyorum. Annem gelmeyince bende kursu son dakka iptal ettim hatta biraz geç haber verdim hocaya, meğer hocanında bugün dersleri iptal olmuş sırf benim için bekliyormuş 1 sattir. Normalde 1 gün önceden haber verilmesi gereken şeyi son dakka haber verdim e tabi ayıp oldu hocalarada, biraz kaba bir dille beni uyardılar bidaha böyle son dakka haber verme ayip oldu ama falan diye, çok utandim ve keşke biraz özgüvenli olup kendim gitseydim dedim. Öyle arkada ben ağlarken annem fark etti tabi gitmiş kursu arayıp benim kızım çok hassas yok özgüveni düşük ondan gelemedi 10 yaşında çocuk gibi ağlıyor arkada kusura bakmayin falan demiş iyice aşşağılamış beni, kurstaki hocam her ne kadar önemli değil biz onunla ilgileniriz gibi şeyler söylesede çok utanıyorum beni resmen hasta sanıyorlar annem yüzünden, şimdi piyano çalmayı istesem bile kursu bırakacağım çünkü bir daha hocanın yüzüne bakabileceğimi sanmıyorum, annem sayesinde özgüvenim dahada düştü şu an. ne yapmalıyım başka bir kurs bulmak istiyorum :(
 
Zamanla sosyal olarak açılırsın.
Bence farklı bir kursa gitmene de gerek yok aynı kurstta kalabilirsin. Hayatta her şey aşşıırı planlı bir şekilde gerçekleşmiyor sonuçta başka bir şey olup yine son dakika haber vermek durumunda kalabilirdin. Böyle düşün. Fazla kafana takıp kendini yıpratma
 
Kursuna gitmelisin sen kotu bisey yapmadin surekli kendini ve hareketlerini yargilama, en guzel yaslarin iyi degerlendir
 
Burada ifadelerinizi ne güzel yazmışsınız bakın. Bunu başarabilirsiniz. Bin bir çeşit insan var hayatta kimisi ayıplayacak kimisi tebrik edecek bunlar hayatın gerçekleri. Yakın çevrenizden başlayın iletişime. Gördüğünüz kişilere selam verin. Marketten çıkarkenhayırlı işler deyin. Okul ortamında sınıfa girerken günaydın diyin... konuşun kısacası kimse sizi tersleyemez öyle olsa bile hakkınızı savunmayı öğrenirsiniz
 
Öncelikle neden özgüven eksikliği yaşıyorsun onu bulmak lazım. Bunu çözmeden sosyal olsan da bu özgüvensizlik yakanı bırakmaz.
 
Ortaokul yıllarında görünüşümle sürekli alay edilirdim, 5 yıl boyunca böyle devam etti lise başlarındada böyleydi, hep ezildim annemin bile keşke seni doğurmasaydım dediğini biliyorum. birkaç yıl önce tacizede uğramıştım. belki bu tür şeylerden dolayı böyle oldum ama bilmiyorum
 
Ortaokul yıllarında görünüşümle sürekli alay edilirdim, 5 yıl boyunca böyle devam etti lise başlarındada böyleydi, hep ezildim annemin bile keşke seni doğurmasaydım dediğini biliyorum. birkaç yıl önce tacizede uğramıştım. belki bu tür şeylerden dolayı böyle oldum ama bilmiyorum
O zaman piyano kursu hikaye canım. Senin acilen psikolojik destek alman lazım. Devlet hastanelerinde ücretsiz psikologlar var. Ilaç kullanmak zorunda değilsin.
Tabi ki bunlar yüzünden olmuş. Daha kötüsü de olabilirdi.
Çok küçüksün ve yaşadığın şeyler hiç kolay değil. Kursa ister devam et veya etme ama kesinlikle dedigimi yap. Allah yardımcın olsun. 😘😘😘😘
 
Ailem götürmek istemiyor
O zaman şöyle yapalım bu bir başlangıç olsun kimseye haber vermeden git. Ben liseye giderken hastane işimi dahi kendim görüyordum. 182 yi ara en yakın hastaneden randevu al. Başarabilirsin ben inanıyorum. ☺☺☺☺☺
 
ben de senin gibiydim. arkadaşlarla kafeye giderdik ben parayı arkadaşıma verirdim o öderdi hep. yıllarca böyle oldu.
sonra bikaç defa kendim ödemek zorunda kaldım, başlarda geriliyodum tabi heyecanlanıyodum öderken, kasiyerle iletişim kurarken vs. sonra baktım ki mecbur kalınca yapabiliyorum. ben aslında yanımdaki insanlar olduğu için alışmışım kendim yapmamaya.

yani demem o ki kendini maruz bırakman lazım. mecburiyetten 1-2 defa yapacaksın sonra açılacaksın sen de fark edeceksin. aslında fırsat ayağına gelmiş parayı sen ödeyebilirdin kurstan gitmenin aklına gelmemesi gerekirdi ama sen kaçmaya adapte etmişsin kendini. ben ödemeyeyim de ne olursa olsun demişsin.
 
Arkadaşlar 16 yaşındayım yakında 17 olacağım, her neyse ben çok özgüvensiz ve sessiz bir kızım bu halimdende nefret ediyorum ama böyleyim. Annem sırf birileriyle konuşmam Ve özgüvenim belki gelişir diye beni piyano kursuna yollamıştı, 5 ay gittim biraz açılır gibi oldum kurstaki hocamıda çok seviyordum, yine bir gün kursa gidecektim annemle çünkü para ödeme zamanı gelmişti(parayi annem ödüyor) annem bu sefer parayi bana verdi ve sen git kendin öde dedi ama ben tek gidemedim (evet biliyorum çok özgüvensizim) parayı bile tek ödeyemiyorum. Annem gelmeyince bende kursu son dakka iptal ettim hatta biraz geç haber verdim hocaya, meğer hocanında bugün dersleri iptal olmuş sırf benim için bekliyormuş 1 sattir. Normalde 1 gün önceden haber verilmesi gereken şeyi son dakka haber verdim e tabi ayıp oldu hocalarada, biraz kaba bir dille beni uyardılar bidaha böyle son dakka haber verme ayip oldu ama falan diye, çok utandim ve keşke biraz özgüvenli olup kendim gitseydim dedim. Öyle arkada ben ağlarken annem fark etti tabi gitmiş kursu arayıp benim kızım çok hassas yok özgüveni düşük ondan gelemedi 10 yaşında çocuk gibi ağlıyor arkada kusura bakmayin falan demiş iyice aşşağılamış beni, kurstaki hocam her ne kadar önemli değil biz onunla ilgileniriz gibi şeyler söylesede çok utanıyorum beni resmen hasta sanıyorlar annem yüzünden, şimdi piyano çalmayı istesem bile kursu bırakacağım çünkü bir daha hocanın yüzüne bakabileceğimi sanmıyorum, annem sayesinde özgüvenim dahada düştü şu an. ne yapmalıyım başka bir kurs bulmak istiyorum :KK43:
Zamanla kendin olmayı öğreneceksin. Bu gunlerinin gencliginin tadini cikar. Annen iyiligin icin yapiyor ama seni incittiginin farkinda degil. Hosgor onu da. Ayni kendi annemi gordum. Git kursa. Kimse bizi bizim dusundugumuz kadar onemsemiyormus. Gercek bu bizim kafamizdaki bambaska. Kendimden ornek vermem sana iyi gelir mi bilmem. Cekingenligim, suskunlugumun bana neler ettigini istersen anlatayim. Durduk yere sıkmayayım seni. Ama bir dönüm noktası oluyor ve insan o halinden sıyrılıp yirtilmak tabiri var ya! Hah aynen oyle yırtık kategorisine geciyorsun:)) neden boyleyim demeyi birak, kendini oldugun gb kabul et.
 
Ortaokul yıllarında görünüşümle sürekli alay edilirdim, 5 yıl boyunca böyle devam etti lise başlarındada böyleydi, hep ezildim annemin bile keşke seni doğurmasaydım dediğini biliyorum. birkaç yıl önce tacizede uğramıştım. belki bu tür şeylerden dolayı böyle oldum ama bilmiyorum
Hemen hemen benzer şeyler yaşamışız. Evet insani derinden etkiliyor. Ama geride bırakılabiliyor. Kendine inan ve kendini oldugun gb kabul et sadece. Neden böyleyim sorusunu sorma.
 
Beni ciddiye alırlarmıki sonuçta 18 yaşından küçüğüm ve aile iznim yok :/
Tabi alırlar ne demek. 18 yaşından küçük olabilirsin ama 18 yaşından küçük olanlarda da psikolojik sıkıntılar olmuyor mu? Hepimiz insanız tatlım. Zaman zaman sıkıntılarımız oluyor. Bazen aşabiliyoruz bazen aşamıyoruz. Ben de şu ana kadar 3 kere gittim. Bu söylediklerimi yanlış anlama.
 
Canım benim ama böyle hayatı kendine zehir edersin, kimse senden değerli daha önemli değil ki herkes seninle eşit ne yaş ne eğitim ne dış görünüş hiçbiri senden daha üstün kılmıyor kimseyi, rahat ol yaşadığımız zaman dilimi bir daha gelmeyecek, insanlara ayıp da edebilirsin dilin de sürçebilir, takılıp düşebilirsin de herşey insanlar için, asla rezil olmuyorsun öyle düşünme, diyelim ki oldun kime ne senin hayatın kimse karışamaz özgür hisset kendini
 
Bende senin gibiydim canım
İnsan sonra şunu fark ettim o da benim gibi. Bir insan benden üstün değil o da evine gidiyor yemek yiyor uyuyor uyanıyor.. Dünyada da milyarlarca var işte altı üstü insan.. Diye düşündükten sonra geçti. Şimdi inanılmaz galesizim bu konuda hiç bir şeyden hiç kimseden çekincem yok. Onlar çekinsin benden 😂
 
lisede ben de içine kapanıktım az açılayım diye tiyatro kursuna gitmeye başladım. kursta bir oyunda artık sahneden inerken giydiğim kostüm bir yer takılınca cart diye yırtılmış çiçekli iç çamaşırımla kalakalmıştım sahnede. sonra her olgun insanın yapacağı gibi çığlık atarak kaçmıştım sahneden. işin kötüsü oyunun bir kısmı sanıp gayet de eğlenmişti ki insanlar ekip arkadaşlarım hariç. arkadaşlarım da vardı toplu halde gelmişlerdi oyuna. sonra annemi defalarca tiyatroyu arayıp öldü gelemiyo desin diye ikna etmeye çalıştım. öyle bir utandım ki cidden hatırlayınca bile ateş basıyordu suratımı çarpıntı geçiriyordum. sonra tabii ki de annem aramadı ve gitmek zorunda kaldım birkaç hafta ara verdikten sonra. bir iki dalga geçtiler sonra alınmıyormuş gibi yaptığım için vazgeçtiler.

arkadaş çevrenizde sizinle dalga geçiliyorsa takmıyormuş gibi görünün taksanız da. ergenken yavru kediler bile çirkin oluyor ergenlik dönemi sonrası sizinle dalga geçenler sizinle vakit geçirebilmek için sıraya girerler merak etmeyin geçici dönemler bunlar. kursa tekrardan gidin hocanızla konuşun belki iyi gelir ona açılmak size tavsiyeler verebilir herkes çok benzer şeyler yaşıyor o yaşlarda emin olun.

bir de kendinizle ilgili bir şeyleri değiştirebilirsiniz. kesinlikle insanlar eleştirdiği için değil kendinizi daha iyi hissedebileceğiniz şeyler yapabilirsiniz. kiloluysanız havuza gidebilirsiniz hem beden hem ruhen rahatlarsınız. ya da neyinizden hoşnut değilseniz onu daha iyi hissedeceğiniz kıvama getirebilirsiniz
 
Back