Çok yazdım, ukala bilmiş diyecekler diye yazmayacaktım artık ama ister istemez konu beni içine çekiyor çünkü erişkin insanların duygularla baş edebileceğini bildiğimden çok üstünde durmam ama çocuklar çok başka bir dünya olduğundan onların hayal kırıklıkları, sevgi ilgi beklentilerinden çok etkileniyorum.
Anne ya da babalar çok berbat şartlara sahip olabilirler, boşandıktan sonra bir süre kendilerine gelemeyebilirler, imkanları elvermediği için çocukları eşe bırakarak boşanabilirler, bunu eleştiremem ama imkanları iyileştirip bir an önce çocuklarınla görüşmek için elinden gelen her şeyi yaparsın, zaten hepimizin üstünde durduğu kısım da bu.
Misal siteye girmek için vakit ayırıyoruz değil mi? Siteye girmek için elimizde pc, tablet veya akıllı telefon oluyor, kullandığımız cihaza internet yüklüyoruz bunların hepsi para ve zaman, hatta emek.
Şuraya verdiğimiz zamanı evladımız hak etmiyor mu? 2-3 dakika yahu, annecim sizi seviyorum çok özledim en kısa zamanda geleceğim, her maaşınızdan kenara çok değil 10 lira ayırsanız 1 yılda 120 lira yapar, pazardan alın markası da olmasın şartlar öyledir pazardan olur 2 tişört alıp yollarsınız, tişörte paranız yetmedi mi toka alın cicili bicili, anne baba koksun da isterse lastik toka olsun.
Her şeyi anlarım, her çileyi, her imkansızlığı, her çaresizliği anlarım hak veririm ama çocuklarla iletişimde olmamayı, yakınlarında olmamayı bana kimse anlatamaz zira artık hiçbir şey eskisi gibi değil, kadınlar eskiden kocası tarafından sokağa atılıp çocukları elinden alındığında kimin kapısını çalacağını bilemezmiş, çoğunda okur yazarlık da yokmuş, aileleri de kır dizini otur boşanmış kadın olarak geldin kapımıza çocuklara babası baksın dermiş kadın susar otururmuş, çalıştırılmaz kapı dışarı çıkarılmazmış, namus namus deyip başka bir adama yeniden gelin edilirmiş, artık kadının bahtına nasıl bir adam çıkarsa bak bu çaresizliktir bir şey diyemem ama şimdi haber kanalları bile bir whatsapp hattına bakıyor, çocuğumu babası kaçırdı bana göstermiyor diyen kadınların haberlerini görüyorum, elinde evladının fotosu her yolu deniyor, kimi sahip çıkın iş istiyorum çocuklarımla yaşamak istiyorum diyerek sesini duyuruyor bu bir çabadır sonucu iyi olur veya olmaz ama en azından kadın der ki yavrum ben senin için her şeyi yaptım.
Sen el elde baş başta otur bekle çocuk büyüsün de seni bir gün bulsun diye, niye bulayım yahu ben çocuktum sen erişkin, ben evlattım sen anne ya da baba, beni sen dünyaya getirdin sen ara denir böyle anne babalara.