Çocuk büyütmek gerçekten zor. Tek söyleyebileceğim şu: Çocuklar her istedikleri anında olduğunda da huzursuz olabiliyorlar ve sürekli yapma, etme duyan çocuklar daha çok inatlaşıyor ve alıngan oluyor. Onun yerine çocuğa daha olumlu yaklaşıp gaz verilmesi gerekiyor ve hatalarını görmezden gelmek gerekiyor çünkü hatalar yaptıkça olgunlaşıp yavaş yavaş kendi sınırlarını oluşturuyorlar, böylece annelere bağımlılık da git gide azalıyor.Sevgili arkadaşlar Allah canlarını sağ etsin iki tane çocuğum var bir 3.5 yaşında diğeri ise 25 aylık ikiside erkek...İlki yaramaz bir çocuktu ikincisi doğmadan önce bize gelenler hep yaka silkip bana kolaylıklar dileyip giderlerdi...İkincisi doğdu hayatım tamamen değişti eşim ilkini götürüp gezdiriyordu bende kafamı dinliyordum ama eşim ikisini götüremediği için biri benle mutlaka kalıyor ne anne var ne kayınvalide yani ben hiç kafamı dinleyemezden hale geldim birde ikinci çocuğum aşırı yaramaz ve zor bir çocuk aynı zamanda tuhaf bir çocuk...Hiç yerinde durmaz bir yerde oturur görsem hastamı acaba diye düşünürüm...TV telefon asla izlemez.Oyuncaklarla asla oynamaz..Sürekli peşimde tuvalete gidecek olsam benden önce gider mutfakta bir yalnız iş yapamam,birde inatçı mesela bişeyi ister vermem hemen ağlamaya başlar veririm bu kez almaz yine ağlar almadığı için yukarı kaldırırım bu kez yine ağlar..Dün mesela parktan sonra markete uğradık sakız dedi sakız aldık verdik eline ağlamaya atmaya başladı aldık rafa koyduk yine ağlamaya başladı aman nasıl ağlama sanki dövdük başka susun diye eline bişeyler sıkıştırdık ağladı attı aldık yerlerine koyduk yine ağladı eve gelene kadar ağladı rahat 45 dk ağlamıştır susturmaya çalışalım diyorum kucağıma alıyorum kendini yerlere atıyor vuruyor...rahatlasın başını yanağını okşuyorum bu kez daha çok ağlıyor.Yemek sofrasında asla durmaz mama sandalyesine 3 tane kemer yaptık yine oturturamadık her yemekte burnumuzdan getiriyor ya bişeylrr kırıp dağıtıyor ya kalkacam deyip çığlık çığlığa ağlıyor iki senedir bir kere sofrada huzur bulamadık..İki kardeşin kavgaları desen zaten bitiriyor beni büyük oğlan küçüğe sürekli vuruyor...Büyük oğlanda birde reflü var kabız oluyor kusuyor,hasta oluyor kusuyor,ağlıyor kusuyor,gülüyor kusuyor,koşturuyor kusuyor,kusmuksuz yerimiz kalmadı halılar koltuklar yataklar siliyorum yinede kusmuk kusmuk kokuyor...Kafayı yemek üzereyim alora diye bir hap var bitkisel sakinleştirici yok arkadaşlar iki kere alıyorum üst üste onun faydası yok diyorum ki bağırmayayım sakin olayım akşama doğru çileden çıkartıyorlar artık kendime vakit ayıramıyorum Allah var eşim çok yardımcı yeri gelir altlarını değiştirir yemeklerini yedirir uyutur gezdirir ama yetmiyor kalbim pır pır ediyor akşama kadar yapmayın etmeyin diyorum bir gram laf dinlemiyorlar yapma dediğim herşeyi yapıyorlar..Bir akıl fikir verin arkadaşlar benim çocuklar sizcede aşırısı değiller mi yoksa normalmi...
Katılıyorum. Eskiden çocukları salarlardı bağa bahçeye, akşam yorgunluktan bayılırlardı. Şimdi bir kaç metrekare evde ne yapsınlar. Çocuklar normal ve enerjilerini atmaları lazım...Normal canım. " eskiden çocuklar boylemiydi höt dedin mi susardı, bir şey istemezdi, ağlamazdı, " gibi mahalle baskısıyla karşılaştığımız için çocuklarımızı anormal zannediyoruz ama o yaştaki çocukların öyle yapması çok normal.
O yaşlardaki bir çocuk annesi olarak bence normal değil. Çevremde de hiç görmedim bence çocuklara disiplinli davranılmalı kurallardan taviz verilmemeli bir yerde hata yapılmış ki bu çocuklar bu kadar söz dinlemeyen ve iç huzuru olmayan çocuklar olmuş.Normal canım. " eskiden çocuklar boylemiydi höt dedin mi susardı, bir şey istemezdi, ağlamazdı, " gibi mahalle baskısıyla karşılaştığımız için çocuklarımızı anormal zannediyoruz ama o yaştaki çocukların öyle yapması çok normal.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?