- 12 Ağustos 2018
- 976
- 2.012
Anladım ne demek istediğinizi. Ama bence konu sahibinin eşinin psikolojisi yerinde değil, kilo verse başka bir şey bulur.
O siddet icin hemen bosan demek kolay canm hangimizin evliligi 4 4 luk ama en azindan onlara dalga malzemesi vermesin diyorum
Canim o zamam diyetisyene git zayifla kendine bak yani hemen bu konulardan bosanilmaz bence
Böyle yıllarca eşlerinin aşağılamalarına ve pasif agresif saldırılarına maruz kalanlar genelde zor toparlanıyorlar.Kendilerine olan saygılarını yitiriyorlar ve asla kendilerini değerli hissetmeyip aşağılık kompleksi denilen duygu durum bozukluklarıyla boğuşuyorlar.Kendinize olan inancınızı,saygınızı ve sevginizi kaybetmeden umarım doğru bir karar alırsınızHerkese Merhaba ,
Konum biraz uzun olacak.Baştan belirtmek istedim sıkmamak adına..
Öncelikle şimdiden herkese hayırlı bayramlar diliyorum.
5 yıllık evliyim, 1 yaşında çocuğum var. Eşimle severek evlendik. Evlenmeden önce de uzun bir tanışma dönemimiz oldu ama yaşım küçük olduğu için uyumsuz olduğumuz konuların evlendikten sonra değişeceğini düşündüm.
İyi yönlerinden bahsetmek istiyorum önce. Herşeyden önemlisi eşim iyi ve ilgili bir baba,ev işlerinde bana yardımcı. Genellikle birşey yapmak istediğimde beni kırmaz. Olumsuz olanlar bunları lekeliyor ne yazık ki..
Ben kilolu biriyim, evlenirken de zayıf sayılmazdım. Hep böyleydim. Fakat evlendikten sonra eşim tekken ve insan içinde; ailesinin ve akrabalarının yanında görüntümle çok çirkin derecede dalga geçmeye,hayvan ismi benzetmeleri yapmaya başladı. Cinsel hayatımız yok denecek kadar az,bana karşı ilgisi yok telefon hep elinde, sohbet etmeye çalışsam tek kelimeyle kapatıyor, eşimde öfke kontrolü yok, her yerde her şekilde bana bağırıp hakaret etmekten aşağılamaktan çekinmeyen biri.. Hata yaptığında özür dilediği bu zamana kadar bir eldeki parmak sayısını geçmemiştir. Hep kendini haklı görür. Hayatında biri olmadığına eminim bu arada. Bunları halledebilmek için kavga ettik olmadı,tartıştık,konuştum,soğuk davrandım hiç biri fayda sağlamadı.
En son 1 buçuk ay önce ciddi bir konuşma yaptım. Eskisi kadar sevmediğimi,çocuğumuza haksızlık etmek istemediğim için şuan bu evliliği sürdürdüğümü,kendini düzeltmek isterse yürütebileceğimizi ama aksi takdirde kesinlikle gözden çıkardığımı söyledim. Boşanmak istemediğini söyledi.1-2 hafta düzelir gibi oldu ama yine aynı..Değişen pek birşey yok. Yakın zamanda ailesinin yanında tekrar hakaret,aşağılama. Evlilik terapistine gitmeyi teklif ettim kabul etmedi. Ve gerçekten artık eskisi kadar sevmiyorum. Soğuyormuş insan.
Sizce boşanmalı mı? Çocuğuma haksızlık etmiş olur muyum? Artık kadın olduğumu geçtim,insan olduğumu bile hissetmiyorum .Ve farkettim ki birine yapma-etme demekten ömrüm bitiyor..
Sessiz kalmıyorum tabiki cevap veriyorum,saygısız/terbiyesiz,düzgün konuş,sensin o vs. diyorum. Bazen çok sert bir şekilde yüzüne bakıyorum. Ama etkisi olmuyor hiçbirinin.Gozu kapalimi almis seni ayrica cocuk dogurdun kilo nedir ki verilip alinir bump sorun ya kadın kadın kadın hiç kendilerine bakmasinlar hayret birsey siz Ailesinin yanında ya da başka. Zaman hakaret ettiğinde sen ne diyorsun?
Kendi adıma olduğu kadar sizin için de üzüldüm,bazı insanlar parazit gibiler malesef.Bende bunu yaşayan bir arkadaşınız olayım
Lafları yiyip oturmuyorum aslında.Hakaret etmeden tepki vermeye çalışıyorum,onun seviyesine inmemek adına. Pek yararlı olduğu söylenemez tabi. Tek çözüm boşanmak sanırım dediğiniz gibi.Eşiniz insan olamamış.Büyük ihtimalde olamayacak.Lafları yiyip oturmayın.Babalığı sizden boşanınca bırakacak hali yok.
Böyle mesajlar bana güç veriyor. Şuan evin içinde iki arkadaş gibiyiz zaten son büyük tartışmamızdan beri. Asla da eskisi gibi olma gibi bir niyetim yok,her geçen gün boşanma fikri daha cazip geliyor. Öyle yaptığı zamanlar ben de susmuyorum ama pılımı pırtımı alıp çekip gidecek gücü de çok bulamadım kendimde. Şuan onun da zamanı gelmek üzere.Allah dağına göre kar veriyormuş vallahi billahi...
Ben sizin bu yaşadıklarınızı yaşasam kuçu kuçunun totosuna sokar sokar çıkarırım ailesinin yanında hangi ortamda yapıyorsa... Ve ben öyle de susmam söyler o ortamdan pılımı pırtımı alır çeker giderim.
Hele bana dışarı da bağıracak...
Ayrıl, sensin önemli sensin kıymetli, böyle içine ata ata kadınlar kanser oluyor ya.
Çocuğuna da bişey olmaz hiç merak etme. Onca çocuk var boşanmış ailenin evlatları tertemiz çocuklar.
Ve kocan değişir diye bekleme daha da beter olacak ama asla değişmeyecek.
Katlanmıyorum aslında cevap veriyorum,tersliyorum bazen konuşmuyorum ,bazen bağırıyorum ama hiçbirinin faydası olmuyorBaskasinın yaninda hakarete,hayvan benzetmelerine nasil katlaniyorsun.Esin sana psikolojik şiddet uyguluyor resmen.
Zaten kendisiyle kültürel olarak da farklıyız,başlarda ben bunu hiç problem etmedim. Yaşım küçüktü muhtemelen ondan. Cevap veriyorum .Sensin o ,saygısız,terbiyesiz vs. diyorum. Valla genelde yanımızdakiler pek bir şey demiyor.Beğenmiyorsa evlenmeseymiş
Ben sizi cidden anlayamadım. Yazım biçiminizden düzgün aklı başında bir insan benziyorsunuz. Bu herifin hakaretlerine niye katlanıyorsunuz? Bence cevap vermeli ve anasını bellemelisiniz sonra boşanmalısınız boşanıcaksanız daa
Niye cevap vermiyorsunuz? Bir de diğer insanlar ne tepki veriyor? Benim yanımda bir herif karısına hakaret etse sen yavaş git koçum biraz yanında çocuğunun annesi ailen kadın duruyor hayvanoğluhayvan derdim yani.
Size gelince bence edeceğiniz hakaretlere yoğunlaşın. Misal AYI. Bakın ne güzel cevap vericeksiniz:
Sen kime haklaret ediyorsun AYI karşında ibiş mi duruyor ya saygılı konuş konuşcaksan ya da kes
Böyle öküzler neden hep sizin gibi sessiz sakin kadınları buluyor, bana hakaretçi erkeklerden 1 tane dek gelmediAdamlar uyanık dövecek sövecek cevap verecek kadından uzak duruyorlar
Aynen katılıyorum.Böyle yıllarca eşlerinin aşağılamalarına ve pasif agresif saldırılarına maruz kalanlar genelde zor toparlanıyorlar.Kendilerine olan saygılarını yitiriyorlar ve asla kendilerini değerli hissetmeyip aşağılık kompleksi denilen duygu durum bozukluklarıyla boğuşuyorlar.Kendinize olan inancınızı,saygınızı ve sevginizi kaybetmeden umarım doğru bir karar alırsınız
Yahu cocuk için bu kadarına katlanılmaz ki cocuk için ufak mevzulara katlanırsın bu mesele dağ olmus karsındaki adam bile degilHerkese Merhaba ,
Konum biraz uzun olacak.Baştan belirtmek istedim sıkmamak adına..
Öncelikle şimdiden herkese hayırlı bayramlar diliyorum.
5 yıllık evliyim, 1 yaşında çocuğum var. Eşimle severek evlendik. Evlenmeden önce de uzun bir tanışma dönemimiz oldu ama yaşım küçük olduğu için uyumsuz olduğumuz konuların evlendikten sonra değişeceğini düşündüm.
İyi yönlerinden bahsetmek istiyorum önce. Herşeyden önemlisi eşim iyi ve ilgili bir baba,ev işlerinde bana yardımcı. Genellikle birşey yapmak istediğimde beni kırmaz. Olumsuz olanlar bunları lekeliyor ne yazık ki..
Ben kilolu biriyim, evlenirken de zayıf sayılmazdım. Hep böyleydim. Fakat evlendikten sonra eşim tekken ve insan içinde; ailesinin ve akrabalarının yanında görüntümle çok çirkin derecede dalga geçmeye,hayvan ismi benzetmeleri yapmaya başladı. Cinsel hayatımız yok denecek kadar az,bana karşı ilgisi yok telefon hep elinde, sohbet etmeye çalışsam tek kelimeyle kapatıyor, eşimde öfke kontrolü yok, her yerde her şekilde bana bağırıp hakaret etmekten aşağılamaktan çekinmeyen biri.. Hata yaptığında özür dilediği bu zamana kadar bir eldeki parmak sayısını geçmemiştir. Hep kendini haklı görür. Hayatında biri olmadığına eminim bu arada. Bunları halledebilmek için kavga ettik olmadı,tartıştık,konuştum,soğuk davrandım hiç biri fayda sağlamadı.
En son 1 buçuk ay önce ciddi bir konuşma yaptım. Eskisi kadar sevmediğimi,çocuğumuza haksızlık etmek istemediğim için şuan bu evliliği sürdürdüğümü,kendini düzeltmek isterse yürütebileceğimizi ama aksi takdirde kesinlikle gözden çıkardığımı söyledim. Boşanmak istemediğini söyledi.1-2 hafta düzelir gibi oldu ama yine aynı..Değişen pek birşey yok. Yakın zamanda ailesinin yanında tekrar hakaret,aşağılama. Evlilik terapistine gitmeyi teklif ettim kabul etmedi. Ve gerçekten artık eskisi kadar sevmiyorum. Soğuyormuş insan.
Sizce boşanmalı mı? Çocuğuma haksızlık etmiş olur muyum? Artık kadın olduğumu geçtim,insan olduğumu bile hissetmiyorum .Ve farkettim ki birine yapma-etme demekten ömrüm bitiyor..
Çok teşekkür ederim cevabınız için beni ciddiye almadığı kesin. Seyehat engeli kalksın kafamda netleştirmek için yakın bir dostum var bir süre gidip tamamen netlestirmeyi düşünüyorum . Gözü korkmayacaktir ama , çok sürmeyecek evliligimiz eminimDinsizin hakkından imansız gelir.
O hakaret ettiğinde herkesin içinde iki katını edeceksin korkmadan.
Bir daha ağzına ayar vermeyi bilir terbiyesiz.
Çocuk henüz küçük az daha büyüdüğünde daha çok anlayacak her şeyi.
Bu sevgisiz, saygısız ortamda annesini aşağılayan babadan gelen ilgi mutlu edecek mi sanıyorsunuz?
Boşanmasanız da dava,avukat, tekedilme duygularıyla iyi bir tanıştırmalı.
Tutuşsun.
Pek ciddiye almıyor sizi sanırım.
Çok teşekkür ederim , böyle görüşlerin çokluğu kafamda netleştirmeme yardımcı oluyorSizi baskalarin yanında a sağlayıp küçük düşürüyorsa bu adam sizi sevmiyor bu bir. Çocuğunuza iyi bir baba olabilir, ama kesinlikle iyi bir örnek değil. Ve çocuğunuzun gelişiminde ciddi hasarlar bırakacaktır. Sizi ailesinin yanında rencide ediyorsa ailesinin yanına gitmeyin. "bizi yeterli kadar rezil ettin şimdiye kadar" diye geçin oturun evinizde. Tedaviyi tabi kabul etmeyecek. Hatalı olduğunu biliyor çünkü öküz
Çok cinsiyetçi olduklarına ben de şahidim. Genelde dediğiniz gibi düşünüyor bu tipler haklısınızBen böyle karısına hakaret eden erkeklerle çalıştım maalesef hep denk geldi o kadar çoklar ki, karısını insan gibi görmediğini söyleyerek kahkaha atarak herkese çekinmeden lanse ederlerdi. Aynı şekilde her zaman cinsiyetçiydiler kendilerini erkek cinsinden çok yüksekte görürlerdi hatta çoğu zaman da karısını aldatmayan erkek yoktur o erkek değildir tarzı konuşurlardı sağda solda. Leş. Boşan