Bir boşanma meselesi.. Fikirlerinize çok ihtiyacım var

Böyle yıllarca eşlerinin aşağılamalarına ve pasif agresif saldırılarına maruz kalanlar genelde zor toparlanıyorlar.Kendilerine olan saygılarını yitiriyorlar ve asla kendilerini değerli hissetmeyip aşağılık kompleksi denilen duygu durum bozukluklarıyla boğuşuyorlar.Kendinize olan inancınızı,saygınızı ve sevginizi kaybetmeden umarım doğru bir karar alırsınız
Kendime olan inancımı sevgimi çoktan kaybettim ben, bir de bu hakaretler şaka adı altında yapılıyor sürekli .. tepki verince de ben sana şaka yapıyorum oluyor adı. Gel de sağlam psikolojiyle kal
 
Böyle mesajlar bana güç veriyor. Şuan evin içinde iki arkadaş gibiyiz zaten son büyük tartışmamızdan beri. Asla da eskisi gibi olma gibi bir niyetim yok,her geçen gün boşanma fikri daha cazip geliyor. Öyle yaptığı zamanlar ben de susmuyorum ama pılımı pırtımı alıp çekip gidecek gücü de çok bulamadım kendimde. Şuan onun da zamanı gelmek üzere.
Çok teşekkürler.
Seni incitmek istemiyorum. Yazacaklarıma çok dikkat ediyorum.
Fakat size zerre değer vermeyen adamın yanından gitme gücü neden bulamıyorsunuz???
Sizin karakteriniz bastırılmaya müsait mi yoksa kendinizi çok mu değersizleştirdiniz.... Ve eşiniz size bunları yapmaya cesaret ediyor.

Hani çocuk olunca dayak atan, psikolojik şiddet uygulayan, evine karşı sorumsuz örnek liste uzar gider.... Yanından gidememe sebebi değil ki...
 
Ne kadar geç bosanirsaniz yaralariniz o kadar geç kapanacak. Bu açıdan bakın. Hayatınızdan giden 1 güne değmeyen bir şahsiyet maalesef eşiniz. Eşiniz diyorum ama eş olmak asla bu değil. İyi baba eşine değer verip sevmiyorsa asla değildir. Çocuğun karnını herkes doyurur iş ruhu doyurmakta. Allah yardımcınız olsun inşaallah
Çok teşekkür ediyorum çok sağolun
Önce zayıfla sonra boşan canım, ağlasın dursun sonra
Bunu annem söylüyor sık sık :)
 
Canım önce anlattıkların aşılmayacak şeyler değil. Boşanma ağızdan çıktığı kadar kolay bir şey değil. Boşandığında da hayatının daha hüzel olup olmayacağını iyi düşün. Çocuklar için daha iyi olur diyenlere kesinlikle katılmıyorum. Şiddet büyük kavgalar gibi şeyler yok anladığım kadarıyla. Kim o çocuklara eşinden daha iyi babalık yapabilir. Yeni bir evlilik yapsan daha iyi bir kişi bulabileceğine emin misin. Evliliklerde boşanmanın dillendirilmesini doğru bulmuyorum çünkü başladı mı genelde boşanmayla bitiyor. Boşanma maddi manevi açıdan çok zor bir süreçtir. Kimsenin gazına gelme bugün dillendiriyorsun yarın hadi dedi mi eşin aklın balına gelir geç olur.

İnsanlar içinde sana küçük düşürücü bir söz smylediğinde biraz yüksek sesle hoşlanmıyorum de devam ederse terbiyesiz gibi sözler söyleye bilirsin. En azından bir yapacağını bir daha düşünür.

Canım Romeoylada evlensen 5 bilemedin 10 yılda dibe düşüyor. Eşin yerine başka uğraşılar bulsan sen de ilgilenmeyince belki o senle ilgilenmeye başlar. Birlikte yapabileceğiniz etkinlikler bulabilir misin. Yatak odası içinde biraz cilve felan belki etkili olur. Canım terazini iyi tart ayrıldığında yaşayacağın hayatı iyi düşün. Boşanma basit bir şey değil muhtemelen hayatında vereceğin en önemli kararlardan biri olur. Çevrende boşanan bir arkadaşın varsa bir de ona danış istersen. İnşallah her şey gönlünce olur.
İnanın düzeltmek için her yolu denedim.Dediginiz onerileri de yaptım . Ama bir sonuç alamadım,hayırlısı nasılsa öyle olsun
 
Gördüğünüz psikolojik şiddetten dolayı çocuğunuz da mutsuz bir anne olduğunuzu hissediyor olabilir. Hele o da eşinizin bu davranışlarına şahit oluyorsa, bu boşanmış bir ailenin çocuğu olmaktan çok daha kötüdür onun için. Bence asıl, çocuğunuzun mental sağlığı için boşanmayı göz önünde bulundurmalısınız. Siz de dünyaya bir kez geliyorsunuz. Yıllarınızı mutsuzluğa feda etmeyin. :KK43:
Dediğiniz açıdan burada olduklarından sonra düşünmeye başladım . Çok teşekkür ederim
 
Bence boşanmak için bir dilekçe yazıp görünen yere koyun ve spora yazılın. Bir güzel şekil alın onuda umursamamaya başlayın o koşsun peşinizden. Kendisi aklınca şaka yaptığında sizde ona akıllıca şakalar yapın. “Ben insan olmak için spor yapıyorum sen kötü kalbini düzeltmek için nasıl bir yol izleyeceksin hayvan sever kocacığım “ diyin :KK62: :cool:
 
Şimdi madem öyle zayıfla evliliğini kurtar yazan da çıkar ama mesele kadının kilosu değil mesele adamın kabalığı, saygısızlığı. bugün kilosuyla dalga geçer yarın başka fiziksel ya da ruhsal yönüyle dalga geçer.insan karısını, çocuğunun annesini insan içinde böyle rencide edemez etmemeli de. Abimin hanımı baya baya kilolu abim de filinta gibidir bir kere karısını rencide ettiğini kilosunu ima ettiğini görmedim teke tekken de söylediğini hiç sanmıyorum.kocanız önce adam olmalı, adam olmaya niyeti varsa deneyebilirsiniz.
 
Herkese Merhaba ,
Konum biraz uzun olacak.Baştan belirtmek istedim sıkmamak adına..

Öncelikle şimdiden herkese hayırlı bayramlar diliyorum.
5 yıllık evliyim, 1 yaşında çocuğum var. Eşimle severek evlendik. Evlenmeden önce de uzun bir tanışma dönemimiz oldu ama yaşım küçük olduğu için uyumsuz olduğumuz konuların evlendikten sonra değişeceğini düşündüm.
İyi yönlerinden bahsetmek istiyorum önce. Herşeyden önemlisi eşim iyi ve ilgili bir baba,ev işlerinde bana yardımcı. Genellikle birşey yapmak istediğimde beni kırmaz. Olumsuz olanlar bunları lekeliyor ne yazık ki..

Ben kilolu biriyim, evlenirken de zayıf sayılmazdım. Hep böyleydim. Fakat evlendikten sonra eşim tekken ve insan içinde; ailesinin ve akrabalarının yanında görüntümle çok çirkin derecede dalga geçmeye,hayvan ismi benzetmeleri yapmaya başladı. Cinsel hayatımız yok denecek kadar az,bana karşı ilgisi yok telefon hep elinde, sohbet etmeye çalışsam tek kelimeyle kapatıyor, eşimde öfke kontrolü yok, her yerde her şekilde bana bağırıp hakaret etmekten aşağılamaktan çekinmeyen biri.. Hata yaptığında özür dilediği bu zamana kadar bir eldeki parmak sayısını geçmemiştir. Hep kendini haklı görür. Hayatında biri olmadığına eminim bu arada. Bunları halledebilmek için kavga ettik olmadı,tartıştık,konuştum,soğuk davrandım hiç biri fayda sağlamadı.
En son 1 buçuk ay önce ciddi bir konuşma yaptım. Eskisi kadar sevmediğimi,çocuğumuza haksızlık etmek istemediğim için şuan bu evliliği sürdürdüğümü,kendini düzeltmek isterse yürütebileceğimizi ama aksi takdirde kesinlikle gözden çıkardığımı söyledim. Boşanmak istemediğini söyledi.1-2 hafta düzelir gibi oldu ama yine aynı..Değişen pek birşey yok. Yakın zamanda ailesinin yanında tekrar hakaret,aşağılama. Evlilik terapistine gitmeyi teklif ettim kabul etmedi. Ve gerçekten artık eskisi kadar sevmiyorum. Soğuyormuş insan.
Sizce boşanmalı mı? Çocuğuma haksızlık etmiş olur muyum? Artık kadın olduğumu geçtim,insan olduğumu bile hissetmiyorum .Ve farkettim ki birine yapma-etme demekten ömrüm bitiyor..
siz mutlu bir kadın olmadan nasıl mutlu bir çocuk yetiştirebilirsiniz ki¿ eşiniz size psikolojik şiddet uygulamış ve psikolojik şiddetin sonuçları fiziksel şiddetten daha ağır olur. Sürekli gergin , mutsuz, kendini beğenmeyen, aynı evde yaşamaktan boğulduğun bir adamla yaşamak o çocuğa da yansıyacaktır ve kafasında ilişkiyle alakalı yanlış normlar oluşabilir. İnsanlar mutlu ve huzurlu olmak için evlenirler, birbirlerine hastalıkta sağlıkta diye söz verirler yani doğumdan sonra kilo almanız onu rahatsız etse bile bunu size belli etmemesi lazımdı yada kilo vermeye teşvik etmesi lazımdı ama size iğrenç yakıştırmalar yapıp dalga geçiyor. Bilemedim, hiç sağlıklı bir evlilik değil bu. Bende boşanma aşamasındayım ve çok daha ciddi sorunlar yaşıyoruz bekara karı boşamak kolay diye bir tabir var çok zor ama umarım boşandıktan sonra herşey daha güzel olacak. Daha mutlu daha huzurlu...İnşallah
 
Eşinin tutumu çok çirkin.Boşan yada boşanma diyemeyız.insan oldugumızu kadın oldugumuzu hissettırmeyen bi adam adam degıldır gozumde.
 
Merhaba, mesleğimden dolayı birçok boşanma davasına şahit oldum hatta şahit oldum değil direkt içinde yer aldım. Aranızdaki şeyi tarif etmeye kalksam edemem fakat çok iyi anlıyorum. Öncelikli tavsiyem gerçekten kocanız için değil kendiniz için kilo verip mutlu hissetmeniz. Daha sonrasında gerçekten sosyalleşmeniz. Madem çok ilgili bir baba çocuğu bırakıp arkadaşlarınızla görüşebilirsiniz. Hayır bunları yapamam diyorsanız size şunu söylemek isterim. Evlenecek yaşa geldim hala keşke annem babamdan boşansaydı derim. Çünkü huzursuz bir ortamda büyütülmek bir çocuğa yapılacak en büyük haksızlık. Fakat önce problemlerinizi çözmeye çalışın lütfen önce çocuğunuz sonra kendinizin yıllarca verdiği emek için :) Umarım her şey gönlünüzce olur
 
Soyle okuz tiplerle evlenmenin de, evli kalmanin da mantigi nedir yani asla anlayamadim. Herif igrenc goruyorsun, duyuyorsun neden evleniyorsun diyesim geliyor bu kadinlara/ Bazi kadinlari anlamak mumkun degil.
21 yaşındaydım,cahillik muhtemelen.. Öngörememe,evlenince herşey düzelir saçmalığı..
 
Neden zayıflamayı düşünmüyorsun ? Kendin için bunu yap ve bakımlı ol .sana söylediği o lafları ona yedir.yapabilirsin çünkü iyi bir nedenin var
Kesinlikle artık başlamayı düşünüyorum.
Baskalarinin yaninda kilo ile dalga gecmek, hayvan isimleri takmak onur kirici, rencide edici. Bosanma nedeni. Bu konuda yargitay kararlari var. Hakaretten dolayi tazminat odemeli size. Insan severse gulun dikenlerini gormez, sevmezse o dikenler onun gozune batar. Kilo bahane. Hakaret varsa saygi da bitmis denektir. Saygi bitmisse sevgi de bitmistir. Sevgi saygi olmazsa evlilik de yurumez, sadece uzatmalari oynarsiniz. Cocuk icin en hayirlisi huzurlu ortamdir. Anne mutlu ise cocuk da mutludur. Bosaninca daha mutlu huzurlu olacaginiz kesin. O yuzden kendiniz ve cocuk icin ayrilmak en mantiklisi. Onun pek duzelecegi yok cunku. Bossnmak istememwsinin tek nedeni camasirini utusunu yemegini yaptiracak birini bulamamasi muhtemelen. Yoksa sevse idi sizi incitmezdi, kiyamazdi. Insan evlafinin annesine bunu yapmanali. Hele ki baskalarinin oldugu ortamda yapmasi onun acizligi. Cocugunuz da bunlara sahit oluyor. Sizi kucuk dusuruyor. Bu adama katlanmaya gerek var mi?
Her geçen gün görüyorum ki bu adama katlanmaya gerçekten gerek yok.Düzelmeye asla niyeti yok.
 
Çekici bulmuyor olabilir.
Önceden de boyleydim diyorsunuz ama biraz kolaya kaçmak bu.
Biraz kendinize bakın zayıflayın. Ama onun için değil kendiniz için.
Ben de anneme kızıyorum hep.
Kiloluydu yaşlanınca iyice küp gibi oldu.
Gençken zayiflasayfi yapabilirdi. Ama o günlerde börek çörek yemeyi tercih etti.
Babamdan 9 yaş küçük ama simdi babam 10 yaş genç duruyor.
Eşinizin dedikleri çok çirkin ama ben kendime bakıp guzelleserek ve onun pişman edip köpek yerine koymayarak cevap verirdim sanırım.
 
Seni incitmek istemiyorum. Yazacaklarıma çok dikkat ediyorum.
Fakat size zerre değer vermeyen adamın yanından gitme gücü neden bulamıyorsunuz???
Sizin karakteriniz bastırılmaya müsait mi yoksa kendinizi çok mu değersizleştirdiniz.... Ve eşiniz size bunları yapmaya cesaret ediyor.

Hani çocuk olunca dayak atan, psikolojik şiddet uygulayan, evine karşı sorumsuz örnek liste uzar gider.... Yanından gidememe sebebi değil ki...
Bu şekilde davrana davrana kendimi değersiz hissetmeme o sebep oldu sanırım. Ben böyle oldukça o daha çok cesaret etti.
siz mutlu bir kadın olmadan nasıl mutlu bir çocuk yetiştirebilirsiniz ki¿ eşiniz size psikolojik şiddet uygulamış ve psikolojik şiddetin sonuçları fiziksel şiddetten daha ağır olur. Sürekli gergin , mutsuz, kendini beğenmeyen, aynı evde yaşamaktan boğulduğun bir adamla yaşamak o çocuğa da yansıyacaktır ve kafasında ilişkiyle alakalı yanlış normlar oluşabilir. İnsanlar mutlu ve huzurlu olmak için evlenirler, birbirlerine hastalıkta sağlıkta diye söz verirler yani doğumdan sonra kilo almanız onu rahatsız etse bile bunu size belli etmemesi lazımdı yada kilo vermeye teşvik etmesi lazımdı ama size iğrenç yakıştırmalar yapıp dalga geçiyor. Bilemedim, hiç sağlıklı bir evlilik değil bu. Bende boşanma aşamasındayım ve çok daha ciddi sorunlar yaşıyoruz bekara karı boşamak kolay diye bir tabir var çok zor ama umarım boşandıktan sonra herşey daha güzel olacak. Daha mutlu daha huzurlu...İnşallah
Size de geçmiş olsun en kısa zamanda yaralarınız geçer inşallah . Kolay değildir buna eminim,çocuk şuan anlamıyor ama dediğiniz gibi zaman geçtikçe o da huzursuz olacak.
Merhaba, mesleğimden dolayı birçok boşanma davasına şahit oldum hatta şahit oldum değil direkt içinde yer aldım. Aranızdaki şeyi tarif etmeye kalksam edemem fakat çok iyi anlıyorum. Öncelikli tavsiyem gerçekten kocanız için değil kendiniz için kilo verip mutlu hissetmeniz. Daha sonrasında gerçekten sosyalleşmeniz. Madem çok ilgili bir baba çocuğu bırakıp arkadaşlarınızla görüşebilirsiniz. Hayır bunları yapamam diyorsanız size şunu söylemek isterim. Evlenecek yaşa geldim hala keşke annem babamdan boşansaydı derim. Çünkü huzursuz bir ortamda büyütülmek bir çocuğa yapılacak en büyük haksızlık. Fakat önce problemlerinizi çözmeye çalışın lütfen önce çocuğunuz sonra kendinizin yıllarca verdiği emek için :) Umarım her şey gönlünüzce olur
Problemlerimi inanın çok çözmeye çalıştım,çeşitli yöntemlerle hem de.Çocuğu anneme bırakıp arada arkadaşlarımla görüşüyorum. Sürekli evde oturan biri değilim aslında. Ben de çok huzursuz bir aile ortamında büyüdüm. Annem küçükken ayrılmak istemişti,ayrıl dediğimi hatırlıyorum.Keşke ayrılsalardı. Çoğu akşam evde huzursuz bir şekilde oturduğumu biliyorum.
 
Çekici bulmuyor olabilir.
Önceden de boyleydim diyorsunuz ama biraz kolaya kaçmak bu.
Biraz kendinize bakın zayıflayın. Ama onun için değil kendiniz için.
Ben de anneme kızıyorum hep.
Kiloluydu yaşlanınca iyice küp gibi oldu.
Gençken zayiflasayfi yapabilirdi. Ama o günlerde börek çörek yemeyi tercih etti.
Babamdan 9 yaş küçük ama simdi babam 10 yaş genç duruyor.
Eşinizin dedikleri çok çirkin ama ben kendime bakıp guzelleserek ve onun pişman edip köpek yerine koymayarak cevap verirdim sanırım.
O konu tamamen benim iradesizliğimden dediğinize katılıyorum,hak da veriyorum. Çokca pazartesi başlayıp çarşamba biten diyetlerden yaptım. Ama bu sefer farklı olacak benim için.
 
Haydi bakalım. O kadar değişin ve o kadar güzel olun ki köpek gibi pişman olsun.
Ben olsam saç baş değişimi de yaptirirdim.
 
Kesinlikle artık başlamayı düşünüyorum.

Her geçen gün görüyorum ki bu adama katlanmaya gerçekten gerek yok.Düzelmeye asla niyeti yok.
Duzelmez ki. Insan 7sinde ne ise 70inde de odur. Kimse degismez. Psikologlar da der hep karakter 7 yaşına kadar oturur diye.
 
X