- 13 Kasım 2019
- 6.280
- 13.194
- 198
Benim ortaokuldan beri en yakın arkadaşım, en sevdiğim, en eski arkadaşımla içtiğimiz su ayrı gitmezdi, ailelerimiz de tanışıyordu. İyi günlerimiz, kötü günlerimiz oldu.
Bu arkadaşım lisedeyken gözlük takıyor ve sivilceler vardı, bunları da biraz kompleks yapmıştı. Ailesi çok tutucuydu. İkimizin de erkek arkadaşı hiç olmadı. Annesinin değişik bir huyu vardı; ikimizi kıyaslar Gül çok güzel derdi. Aramıza gereksiz kıskançlık tohumları ekerdi. Zaman geçti üniversite iş hayatı derken yaşıtlarımız evlendi, ama ikimizin de henüz sevgilisi olmamıştı. Arkadaşım mesleğinde çok başarılı ve iyi bir kariyere sahip oldu. Bu süreçte iş ortamında birilerinden hoşlanır bana anlatır ama annesi de “O sana bakmaz” der onurunu kırardı. Hiç çıktığı birisi yoktu. Bana bir gün Ç’den bir gün T’den, ertesi gün başka birinden söz ederdi, ama hiçbirine yaklaşmak için herhangi bir adım atmıyordu.
Bir gün beni is arkadaşlarının olduğu bir etkinliğe davet etti. O sıralarda T den hoşlanıyordu ve bana sürekli “T’yi nasıl buldun?” diye soruyordu. O etkinlikte Ç de vardı ve onunla epey sohbet ettik. Sanırım Ç benden hoşlandı ve ertesi gün başka bir etkinliğe davet etti.
Akşam eve döndüğümüzde arkadaşım iki göz iki çeşme “Ç senden etkilendi, benim artık onunla bir şansım olamaz” dedi. “Kızım sen Ç’den mi hoşlanıyorsun T’den mi?” dedim “Bilmiyorum” dedi. Ben de dedim ki “Ben yarın gelmiyorum, sen yalnız git Ç ile ortam yarat”. Neyse bu ertesi gün gitti döndü havalara uçuyor “bil bakalım bugün beni eve kim bıraktı?” “Ç mi?” dedim “Hayır A” dedi “A kim yahu, peki Ç ile ne oldu? “ “Ben A’yı beğeniyorum, Ç ile hiç konuşmadık” dedi. Hadi hayırlısı dedim ben.
Aradan birkaç ay geçti Ç beni sormuş, telefonumu istemiş bayramımı kutlayacakmış. Neyse arkadaşım vermiş, Ç bayramımı kutladı ben de sordum “arayım mı onu?” diye arkadaşım da “ara” dedi; o sırada başka birinden hoşlanıyordu. Neyse biz 1-2 kez Ç ile buluştuk kahve içtik yemek yedik, ama Ç bu buluşmalarımı arkadaşıma anlatmamı istemedi çünkü işyerinde çok dedikodu oluyormuş. O sürede arkadaşımla da bir araya gelemedik zaten ortam olmadı anlatacak, arkadaşım da hiç sormadı. Bir gün bana geldi arkadaşım “olmuyor benim gönül işlerim” diye dert yanarken “mesela ben Ç’yi deliler gibi beğeniyordum….” diye bir cümle kurdu. Başımdan kaynar sular indi ve arkadaşıma söylemedim ama Ç ile görüşmeyi hemen kestim.
Aradan 4 yıl geçti Ç beni sosyal medyadan bulmuş ve bana nasılsın? diye mesaj attı, kısa bir sohbet ettik o kadar, bir daha da görüşmedik. Ancak aynı günün akşamı arkadaşım evime gelmişti ve site açıkken bilgisayarımda Ç’nin mesajını gördü çılgına döndü. 4 yıldır Ç ile gizli bir ilişkim var sanmış ama öyle bir şey yoktu. Anlatmaya çalıştım beni dinlemedi. Benimle 1 yıl küs kaldı sonra barıştık ve ben izah ettim ona olanları. Bana inandı fakat beni asla affetmedi.
Yıllar sonra, önce ben sonra arkadaşım, üçer yıl arayla evlendik. Bu arada ben evlendikten sonra arkadaşım yine bir sebepten dolayı bana küstü 1 yıl konuşmadı. Arayı bulmak isteyen başka bir arkadaşa ise “sen karışma öncesi var” demiş o olayı kastederek. Beni asla affetmeyeceğini o zaman daha iyi anladım.
Birbirimizin nikahına misafir gibi gittik. Bir kere görüştük, eşlerimizi tanıştırdık. O kadar. Arkadaşımın o zamanki tutarsız davranışları eleştirilebilir; benim o ilk zamanlardaki buluşmaları ondan gizlemem de hataydı. Arkadaşımın önceleri hoşlanma ihtimalinin olduğu birisiyle çıkmamın büyük hata olduğunu da iş işten geçtikten sonra anladım. Ama ben çok üzülüyorum bu olanlara, asla içimde kapanmayan bir yaradır… kardeşten öteydik, en yakın arkadaşımdı ama artık çok uzağız, aradan yıllar da geçse keşke düzeltmenin bir yolu olsa…
Bu arkadaşım lisedeyken gözlük takıyor ve sivilceler vardı, bunları da biraz kompleks yapmıştı. Ailesi çok tutucuydu. İkimizin de erkek arkadaşı hiç olmadı. Annesinin değişik bir huyu vardı; ikimizi kıyaslar Gül çok güzel derdi. Aramıza gereksiz kıskançlık tohumları ekerdi. Zaman geçti üniversite iş hayatı derken yaşıtlarımız evlendi, ama ikimizin de henüz sevgilisi olmamıştı. Arkadaşım mesleğinde çok başarılı ve iyi bir kariyere sahip oldu. Bu süreçte iş ortamında birilerinden hoşlanır bana anlatır ama annesi de “O sana bakmaz” der onurunu kırardı. Hiç çıktığı birisi yoktu. Bana bir gün Ç’den bir gün T’den, ertesi gün başka birinden söz ederdi, ama hiçbirine yaklaşmak için herhangi bir adım atmıyordu.
Bir gün beni is arkadaşlarının olduğu bir etkinliğe davet etti. O sıralarda T den hoşlanıyordu ve bana sürekli “T’yi nasıl buldun?” diye soruyordu. O etkinlikte Ç de vardı ve onunla epey sohbet ettik. Sanırım Ç benden hoşlandı ve ertesi gün başka bir etkinliğe davet etti.
Akşam eve döndüğümüzde arkadaşım iki göz iki çeşme “Ç senden etkilendi, benim artık onunla bir şansım olamaz” dedi. “Kızım sen Ç’den mi hoşlanıyorsun T’den mi?” dedim “Bilmiyorum” dedi. Ben de dedim ki “Ben yarın gelmiyorum, sen yalnız git Ç ile ortam yarat”. Neyse bu ertesi gün gitti döndü havalara uçuyor “bil bakalım bugün beni eve kim bıraktı?” “Ç mi?” dedim “Hayır A” dedi “A kim yahu, peki Ç ile ne oldu? “ “Ben A’yı beğeniyorum, Ç ile hiç konuşmadık” dedi. Hadi hayırlısı dedim ben.
Aradan birkaç ay geçti Ç beni sormuş, telefonumu istemiş bayramımı kutlayacakmış. Neyse arkadaşım vermiş, Ç bayramımı kutladı ben de sordum “arayım mı onu?” diye arkadaşım da “ara” dedi; o sırada başka birinden hoşlanıyordu. Neyse biz 1-2 kez Ç ile buluştuk kahve içtik yemek yedik, ama Ç bu buluşmalarımı arkadaşıma anlatmamı istemedi çünkü işyerinde çok dedikodu oluyormuş. O sürede arkadaşımla da bir araya gelemedik zaten ortam olmadı anlatacak, arkadaşım da hiç sormadı. Bir gün bana geldi arkadaşım “olmuyor benim gönül işlerim” diye dert yanarken “mesela ben Ç’yi deliler gibi beğeniyordum….” diye bir cümle kurdu. Başımdan kaynar sular indi ve arkadaşıma söylemedim ama Ç ile görüşmeyi hemen kestim.
Aradan 4 yıl geçti Ç beni sosyal medyadan bulmuş ve bana nasılsın? diye mesaj attı, kısa bir sohbet ettik o kadar, bir daha da görüşmedik. Ancak aynı günün akşamı arkadaşım evime gelmişti ve site açıkken bilgisayarımda Ç’nin mesajını gördü çılgına döndü. 4 yıldır Ç ile gizli bir ilişkim var sanmış ama öyle bir şey yoktu. Anlatmaya çalıştım beni dinlemedi. Benimle 1 yıl küs kaldı sonra barıştık ve ben izah ettim ona olanları. Bana inandı fakat beni asla affetmedi.
Yıllar sonra, önce ben sonra arkadaşım, üçer yıl arayla evlendik. Bu arada ben evlendikten sonra arkadaşım yine bir sebepten dolayı bana küstü 1 yıl konuşmadı. Arayı bulmak isteyen başka bir arkadaşa ise “sen karışma öncesi var” demiş o olayı kastederek. Beni asla affetmeyeceğini o zaman daha iyi anladım.
Birbirimizin nikahına misafir gibi gittik. Bir kere görüştük, eşlerimizi tanıştırdık. O kadar. Arkadaşımın o zamanki tutarsız davranışları eleştirilebilir; benim o ilk zamanlardaki buluşmaları ondan gizlemem de hataydı. Arkadaşımın önceleri hoşlanma ihtimalinin olduğu birisiyle çıkmamın büyük hata olduğunu da iş işten geçtikten sonra anladım. Ama ben çok üzülüyorum bu olanlara, asla içimde kapanmayan bir yaradır… kardeşten öteydik, en yakın arkadaşımdı ama artık çok uzağız, aradan yıllar da geçse keşke düzeltmenin bir yolu olsa…
. Yani yeni tanıştığın bir insan olur, arkadaşlığını derinletmek istemezsin belki arkadaş bile olmak istemezsin o kişiyle ama bir kardeşin olduğunda, ya da böyle kardeşten öte çok eski, o ne yaparsa yapsın koşulsuz bir sevgin oluyor.
