Bir anne neden evlat ayırır?

duruguzel · 31 Ekim 2023

İyi günler arkadaşlar.
Ben 44 yaşında bir kadınım. Aşina olanlar vardır aranızda. 3 sene önce babamı kaybettikten sonra ailemle çözülmesi mümkün olmayan sorunlar yaşadık. İlk başta ablam kafamda cep telefonu parçaladı. Sonrasında kardeşim çocuğuma beddua etti. “Bir ailenin başına gelebilecek en kötü şeysin. Çocukluğum senin sorunların yüzünden kavgalarla geçti. Bize ne yaşattıysan o çocukta bin beterini sana yaşatsın” gibilerinden bir şey dedi. Mail hala duruyor. Ben ailenin başına buyruk olanıydım. Kendi bildiğimi okudum. Diğer iki kız kardeşim muhafazakar hayat sürdüler.
Bize kalan işletmelerden de dışlanınca ailemle ortaklığı bitirme kararı almıştım. Annem binbir rica ile bunu erteletti. Adaletli olacağını ve kendi aramızda sulh ile çözmemizin daha fayda sağlayacağını söyleyip benim beklememi istedi. 3 ay boyunca bekledim, mevcut işletmelerimize, gayrimenkullerimize ekspertiz çıkardık. Bana sundukları teklif son derece mantık dışıydı. Aynı kazanca sahip iki işletmeden birinde annemle %50 kalmamı, gayrimenkullerden de feragat etmemi istediler. Bende anneme “adaletin bu muydu” dedim. Biz senle anlaşamıyoruz deyip telefonu kapadı. Bugün whatsappta fark ettim. Engellemiş beni.
Öğlen bir avukat aradı. İhtiyari arabulucu imiş. 2 kardeşim ve annem onu tayin etmiş. Benle görüşmek istiyormuş. Bende kendi avukatımı aradım. Onların tayin ettiği arabulucunun çokta sağlıklı olmayacağını. Benimde bir arabulucu bulmamı filan söyledi. Neyse o konuyu bir şekilde çözeceğim.
Eski açtığım konulara bakarken fark ettim. Annem 2,5 sene önce başlamış beni dışlamaya.
Annemin bana uyguladığı psikolojik şiddet
Geçen 2,5 senede benim iki kızım oldu. Annem kızlarıma toplam 3 saat bakmadı. “Yaşlıyım ben” dedi. Yeğenlerime sefer tası ile yemek taşıyan kadın benim çocuklarımı da benimsemedi.
Düşünüyorum neden böyle oldu diye. Sanırım ben erken yaşta evlendiğim için bana annelik duygusu beslemiyor. Bir de en küçüğümüzün en akıllı olduğunu düşünüp, onun oyuncağı gibi oldu.
Diyorum benim kendi ailem var. Çocuklarım var. Çok takmayayım. Bu meseleyi de bir an önce çözüp önüme bakayım. Bir yandan da boğuştuğum sağlık sorunlarım var. Zehirli guatr oldum. Kalbim sıkışıyor gibi oluyor. Gözlerim bulanık görüyor. İlaç kullanıyorum. Şu an kontrol altında. Panik atak için de ayrıca ilaç kullanıyorum. Belki baskılamaya çalıştığım öfke için psikologa giderim. Belki yüzleşsem ve kabullensem benim için daha iyi olur.
Benim anlamadığım ve size sormak istediğim bir anne nasıl olurda evlatlarını ayırabiliyor? Benimde 2 evladım var. Bir şey alırken bile aralarında kıskançlık olmasın diye aynı renk, aynı marka alıyorum. Yani bu evlat ayırma evresi büyüyünce mi oluyor?
Vakit ayırıp yazan herkese şimdiden teşekkür ederim.

Bublegumb · 31 Ekim 2023

Malesef bu evlat ayırma meselesi oluyor bazı ailelerde,bana kabul edilemez gelirken yakın çevremde bizzat şahit oluyorum ağzım açık kalıyor. Öncelikle Allah yardımcınız olsun zor bir durum. Hakkınızı yasal yollarla alıp yolunuza bakacaksınız bu durumda da.siz uzaktaysanız ve annenin yakınında uyanık kardeşiniz varsa biraz da bundan oluyor diye görüyorum çevremde.

ordinary · 31 Ekim 2023

Gözlemlediğim kadarıyla çocuğun anneye olan tavrı ve kardeşlerle geçinme durumundan dolayı evlat ayrımı yapılıyor.

Size olan tavrın sebebi başına buyrukluk olabilir. Bu bile tek başına yeterli.

Bir de klasik ilk çocukların daha kısıtlanması, ortancaların görünmemesi ve küçüklerin de kuralsız yetişmesi söz konusu. Kardeşler arası yaş da önemli. Sizin eski konulardan hatırlayamadım. O yüzden örnek veremedim yakınımdan. Her türlüsü mevcut da

Kardeşlerde sorunlu olan genelde anne tarafından da sevilmez pek. Diğerleri kollanır. Diğer kardeşler sıkıntı çıkarır diye de sizin arkanızda durmak istemiyor olabilir. Diğerleri manipüle ediyordur.

Türkiye'de, sanırım evlat ayrımıydı, oranı yüksek orandaydı. Yalnız değilsiniz maalesef

arjennn · 31 Ekim 2023

duruguzel .!.:
İyi günler arkadaşlar.
Ben 44 yaşında bir kadınım. Aşina olanlar vardır aranızda. 3 sene önce babamı kaybettikten sonra ailemle çözülmesi mümkün olmayan sorunlar yaşadık. İlk başta ablam kafamda cep telefonu parçaladı. Sonrasında kardeşim çocuğuma beddua etti. “Bir ailenin başına gelebilecek en kötü şeysin. Çocukluğum senin sorunların yüzünden kavgalarla geçti. Bize ne yaşattıysan o çocukta bin beterini sana yaşatsın” gibilerinden bir şey dedi. Mail hala duruyor. Ben ailenin başına buyruk olanıydım. Kendi bildiğimi okudum. Diğer iki kız kardeşim muhafazakar hayat sürdüler.
Bize kalan işletmelerden de dışlanınca ailemle ortaklığı bitirme kararı almıştım. Annem binbir rica ile bunu erteletti. Adaletli olacağını ve kendi aramızda sulh ile çözmemizin daha fayda sağlayacağını söyleyip benim beklememi istedi. 3 ay boyunca bekledim, mevcut işletmelerimize, gayrimenkullerimize ekspertiz çıkardık. Bana sundukları teklif son derece mantık dışıydı. Aynı kazanca sahip iki işletmeden birinde annemle %50 kalmamı, gayrimenkullerden de feragat etmemi istediler. Bende anneme “adaletin bu muydu” dedim. Biz senle anlaşamıyoruz deyip telefonu kapadı. Bugün whatsappta fark ettim. Engellemiş beni.
Öğlen bir avukat aradı. İhtiyari arabulucu imiş. 2 kardeşim ve annem onu tayin etmiş. Benle görüşmek istiyormuş. Bende kendi avukatımı aradım. Onların tayin ettiği arabulucunun çokta sağlıklı olmayacağını. Benimde bir arabulucu bulmamı filan söyledi. Neyse o konuyu bir şekilde çözeceğim.
Eski açtığım konulara bakarken fark ettim. Annem 2,5 sene önce başlamış beni dışlamaya.
Annemin bana uyguladığı psikolojik şiddet
Geçen 2,5 senede benim iki kızım oldu. Annem kızlarıma toplam 3 saat bakmadı. “Yaşlıyım ben” dedi. Yeğenlerime sefer tası ile yemek taşıyan kadın benim çocuklarımı da benimsemedi.
Düşünüyorum neden böyle oldu diye. Sanırım ben erken yaşta evlendiğim için bana annelik duygusu beslemiyor. Bir de en küçüğümüzün en akıllı olduğunu düşünüp, onun oyuncağı gibi oldu.
Diyorum benim kendi ailem var. Çocuklarım var. Çok takmayayım. Bu meseleyi de bir an önce çözüp önüme bakayım. Bir yandan da boğuştuğum sağlık sorunlarım var. Zehirli guatr oldum. Kalbim sıkışıyor gibi oluyor. Gözlerim bulanık görüyor. İlaç kullanıyorum. Şu an kontrol altında. Panik atak için de ayrıca ilaç kullanıyorum. Belki baskılamaya çalıştığım öfke için psikologa giderim. Belki yüzleşsem ve kabullensem benim için daha iyi olur.
Benim anlamadığım ve size sormak istediğim bir anne nasıl olurda evlatlarını ayırabiliyor? Benimde 2 evladım var. Bir şey alırken bile aralarında kıskançlık olmasın diye aynı renk, aynı marka alıyorum. Yani bu evlat ayırma evresi büyüyünce mi oluyor?
Vakit ayırıp yazan herkese şimdiden teşekkür ederim.

Belki de evladın anneye davranışları belirliyor bunu.. anneye saygı gösterip onu incitmeyen evlatla, başına buyruk kavgacı evlat ilerki zamanlarda annenin de davranışına yansıyor. Ablamın üç çocuğu var ve ablamı kırmayan onu düşünen ve en zor zamanında yanında olan evladıyla diğerleri arasında ben bile ayrım yapıyorum. Çocukken ayrım yapılmaz ama yetişkin olduktan sonra dönüp ben nasıl bir evlat olma sınavı verdim diye düşünmek lazım..

gnctrk · 31 Ekim 2023

Herkes anne olamıyor malesef. Ben hakkımı arardım mal mülk konusunda. Daha sonra kesinlikle terapi alır bu süre içerisinde de onlarla hiç bir şekilde görüşmezdim

sarilimoncuk · 31 Ekim 2023

duruguzel .!.:
“Bir ailenin başına gelebilecek en kötü şeysin. Çocukluğum senin sorunların yüzünden kavgalarla geçti. Bize ne yaşattıysan o çocukta bin beterini sana yaşatsın” gibilerinden bir şey dedi.

Aslında sorunun cevabı burada. Böyle tanımlanmanıza sebep olan durum neyse tam olarak o yüzden ayrım yapıyor. Doğru yada yanlış bu söylenen burası ayrı bir konu. Ama bu epey büyük bir itham.

Sevgi0641 · 31 Ekim 2023

duruguzel .!.:
İyi günler arkadaşlar.
Ben 44 yaşında bir kadınım. Aşina olanlar vardır aranızda. 3 sene önce babamı kaybettikten sonra ailemle çözülmesi mümkün olmayan sorunlar yaşadık. İlk başta ablam kafamda cep telefonu parçaladı. Sonrasında kardeşim çocuğuma beddua etti. “Bir ailenin başına gelebilecek en kötü şeysin. Çocukluğum senin sorunların yüzünden kavgalarla geçti. Bize ne yaşattıysan o çocukta bin beterini sana yaşatsın” gibilerinden bir şey dedi. Mail hala duruyor. Ben ailenin başına buyruk olanıydım. Kendi bildiğimi okudum. Diğer iki kız kardeşim muhafazakar hayat sürdüler.
Bize kalan işletmelerden de dışlanınca ailemle ortaklığı bitirme kararı almıştım. Annem binbir rica ile bunu erteletti. Adaletli olacağını ve kendi aramızda sulh ile çözmemizin daha fayda sağlayacağını söyleyip benim beklememi istedi. 3 ay boyunca bekledim, mevcut işletmelerimize, gayrimenkullerimize ekspertiz çıkardık. Bana sundukları teklif son derece mantık dışıydı. Aynı kazanca sahip iki işletmeden birinde annemle %50 kalmamı, gayrimenkullerden de feragat etmemi istediler. Bende anneme “adaletin bu muydu” dedim. Biz senle anlaşamıyoruz deyip telefonu kapadı. Bugün whatsappta fark ettim. Engellemiş beni.
Öğlen bir avukat aradı. İhtiyari arabulucu imiş. 2 kardeşim ve annem onu tayin etmiş. Benle görüşmek istiyormuş. Bende kendi avukatımı aradım. Onların tayin ettiği arabulucunun çokta sağlıklı olmayacağını. Benimde bir arabulucu bulmamı filan söyledi. Neyse o konuyu bir şekilde çözeceğim.
Eski açtığım konulara bakarken fark ettim. Annem 2,5 sene önce başlamış beni dışlamaya.
Annemin bana uyguladığı psikolojik şiddet
Geçen 2,5 senede benim iki kızım oldu. Annem kızlarıma toplam 3 saat bakmadı. “Yaşlıyım ben” dedi. Yeğenlerime sefer tası ile yemek taşıyan kadın benim çocuklarımı da benimsemedi.
Düşünüyorum neden böyle oldu diye. Sanırım ben erken yaşta evlendiğim için bana annelik duygusu beslemiyor. Bir de en küçüğümüzün en akıllı olduğunu düşünüp, onun oyuncağı gibi oldu.
Diyorum benim kendi ailem var. Çocuklarım var. Çok takmayayım. Bu meseleyi de bir an önce çözüp önüme bakayım. Bir yandan da boğuştuğum sağlık sorunlarım var. Zehirli guatr oldum. Kalbim sıkışıyor gibi oluyor. Gözlerim bulanık görüyor. İlaç kullanıyorum. Şu an kontrol altında. Panik atak için de ayrıca ilaç kullanıyorum. Belki baskılamaya çalıştığım öfke için psikologa giderim. Belki yüzleşsem ve kabullensem benim için daha iyi olur.
Benim anlamadığım ve size sormak istediğim bir anne nasıl olurda evlatlarını ayırabiliyor? Benimde 2 evladım var. Bir şey alırken bile aralarında kıskançlık olmasın diye aynı renk, aynı marka alıyorum. Yani bu evlat ayırma evresi büyüyünce mi oluyor?
Vakit ayırıp yazan herkese şimdiden teşekkür ederim.

İşletmelerden ve gayrimenkullerden olan gelirden payınızı alıyor musunuz?Umarım şu ana kadar tamamını onlara bırakmadınız.

Filtre Kahve · 31 Ekim 2023

Abim aileme aklınıza gelebilecek yanlışlardan bir çoğunu yaptı. Maddi manevi büyük zararlar verdi. Örneklendirmek bile istemiyorum zor günlerdi. Süreklilik halindeydi. Ben ortalama bir evlattım aileme bir yanlışım yoktu. Ama annem hiçbir zaman ayrım yapan bir anne olmadı. Aksine abime daha çok sarıldı “yanlışları çok, onu daha çok yanlışa itmemeliyiz” diyen bir kadındı. İyiki de öyle yaptı.

Evlat ayrımı çok incitici. Herkes anne olamaz.

HaslanmisPattis · 31 Ekim 2023

Ben evlatların eşit derecede sevilebileceğine inanmıyorum. Bu dışlamak, hakkını yemek asla değil ama birinin güzelliğini diğerinin yemek yemesini seversin gibi.
Büyüdükçe de bu eşit olmama halinin artacağını düşünüyorum. Muhtemelen sizinki de öyle oldu. Bir tarafta her dediğine he diyen, diğer tarafta hep hayır diyen... Yani bana ebeveynlik koşulsuz sevmek gibi gelmiyor. Kendi çocuğumu koşulsuz ve çok seviyorum, ikinciye onun kadar heyecanlı değilim mesela. Bildiğim duyguyu revize ediyorum çünkü. Ha ayrım yapar mıyım, yapmam.

Mesela ben tek çocuktum, benim annem sağolsun direkt beni sevmedi yani evlat ayrımına girecek fiziki şartlara sahip değildi. Direkt bu olmamış deyip hayatından çıkardı, evet ben de ters-burnunun dikine giden çocuktum.

Valla kendileri bilirler açıkçası. Yaşlanınca elime ayağıma dolanmasın, kalanı ben hallederim.

Renklihatun · 31 Ekim 2023

Böyle konuları okuyunca içime öküz oturuyor çok kötü oluyorum gerçekten size sarılmak istedim teselli veremem çünkü aynı konumdayiz tek eksik bizde mal mülk davası yok geri kalan kısimdaysa biz üç kız kardeş hepimizi çok rahat gözden çıkardı.
Ben mesela artık kendimi geçtim İstanbul da ünv okuyan kizkardesim var bu sene belki görmüşünuzdur bogazici ünv de yurt krizi oldu mecburi çıkarttılar ev bulma süreci para verme alma hep sorun oldu şimdi çok şükür yerleştirdim evine hala kız kardesime pazardan sebze meyve al evde yemek yap diyor hangi parayla dediğinde nerden bulursan bul yani ilgilenmiyo işte bu bir anne dönüp baktığınızda çok sukur benim elim hep üstünde
Uzun lafın kısası evlat ayrımını anlayamadım asla anlamayacağım benim de iki evladım var düşünmek dahi istemiyorum çok karışık oldu ama size diyeceğim umarım hukuki olarak bu mal mülk davası çözülür ve hayatınıza bakarsiniz bu aile size maddi manevi daha fazla zarar vermeden

Bissunicole · 31 Ekim 2023

Bunun birden fazla sebebi olabilir bence. Ama benim gördüğüm genellikle erkek kız ayrımı olduğuydu. Seninki de çok acı maalesef. Benim annem kız erkek ayrımı yaptı çok net. Ama bedelini de ödetti hayat ona. Benim bir şey yapmama gerek kalmadı.

Feridun Abi · 31 Ekim 2023

Herkes layığıyla annelik yapamıyor maalesef. Annenizin bu tutumu kardeşlerinizede yansımış gücü ondan alıyorlar. Senin başına buyruk olman kardeşinin bunları söylemesine beddua etmesine sebep olmamalı büyük ihtimalle işin içine mal mülk girdiği için böyleler. Allah kalplerine merhamet versin. Seninde yardımcın olsun.

Mavi Mucize · 31 Ekim 2023

HaslanmisPattis .!.:
Ben evlatların eşit derecede sevilebileceğine inanmıyorum. Bu dışlamak, hakkını yemek asla değil ama birinin güzelliğini diğerinin yemek yemesini seversin gibi.
Büyüdükçe de bu eşit olmama halinin artacağını düşünüyorum.

Benim de en büyük abim ailenin hayırsızı denen kişiydi. Beş kardeştik. Ailem en büyük emeği o abime gösterdi. Abim çalışmadı, çalışırsa da kumarda harcardı, dört tane de çocuk yaptı neyine güvendiyse. Hayat boyu bizim hakkımızı gasp etti. Çoluğu çocuğu eşi mağdur olmasın diye ailem hep onlara maddi destek oldu. Yapılan maddi desteklerle kaç ev, kaç araba alınırdı. Ama ailemin dört çocuğu daha vardı. Biz sorun çıkarmayıp kendi çabamızla hayata tutulduğumuz için, hiç görmediler bizi. Abim hep mağduru oynadı, çocuklarını kullandı ve babamla annemi hep sömürdü. Sonra da alkol batağında öldü.
Hâlâ herkesin sırtında bir kambur olarak yaşıyor. Neyse ki çocukları hayata tutundu ve kendi yollarını çizdiler.
Ama mesela ben de isterdim babam bana da araba alsın diye. Abime iki kere araba aldı, abim kumarda yedi.
Beni sevmiyorlar mıydı, seviyorlardı. Ama nedense kendine yeten ve kendi çabasıyla hayata tutunan insana maddi yönden emek verilmiyor ailelerde. Şimdi babamın bir evi var. Orada ortanca abim yaşıyor. Onun dışındakiler kirada. Neden? Çünkü o da mağduru oynadı. Çıkarsak sokakta kalırız dedi.
Biz niye sokakta kalmadık?
En küçük abim, evin en mızmız en hiçbir şey beğenmeyeniydi. Annem sürekli ona özel muamele yaptı mesela. 45 yaşında adam, hâlâ annem onu küçük çocuk gibi kayırıyor.
Ben en küçük ve tek kızdım. Hiçbir edinimim olmadı ailemden. Ne yaptıysam kendim yaptım. Bununla da iftihar ettiler. Helal olsunmuş bana, kız başıma başarmışım. Ben kahramanmışım. Halbuki benim başka çarem yoktu. Ben de anama babama nazlanmak isterdim. Ne bileyim, bu ayırım başka boyutlarda ama genelde oluyor aileler arasında sıklıkla.
Nihalcim sen de ben gibi muhtaçlık göstermediğin için mi acaba seni gözden çıkardılar?

Nevossss · 31 Ekim 2023

Sizi sağlık yönünden de ruhsal yönden de epey hırpalamışlar. Malesef evlat ayrımını tasvip etmesekte sıklıkla karşılaşabiliyoruz.Mal paylaşımı sonrasında kendiniz için lütfen anneniz ve kardeşleriniz ile görüşmenizi minimum düzeye indirin. Evlatlarınız çok şanslı bu durumu bizzat yaşayan biri olduğunuz için bu konuda son derece hassas yaklaşımınız olacaktır onlara karşı

girlinred · 31 Ekim 2023

Sen daha dişli ve becerikli misin diğerlerine göre?

Sevgi0641 · 31 Ekim 2023

Miracle Song .!.:
Benim de en büyük abim ailenin hayırsızı denen kişiydi. Beş kardeştik. Ailem en büyük emeği o abime gösterdi. Abim çalışmadı, çalışırsa da kumarda harcardı, dört tane de çocuk yaptı neyine güvendiyse. Hayat boyu bizim hakkımızı gasp etti. Çoluğu çocuğu eşi mağdur olmasın diye ailem hep onlara maddi destek oldu. Yapılan maddi desteklerle kaç ev, kaç araba alınırdı. Ama ailemin dört çocuğu daha vardı. Biz sorun çıkarmayıp kendi çabamızla hayata tutulduğumuz için, hiç görmediler bizi. Abim hep mağduru oynadı, çocuklarını kullandı ve babamla annemi hep sömürdü. Sonra da alkol batağında öldü.
Hâlâ herkesin sırtında bir kambur olarak yaşıyor. Neyse ki çocukları hayata tutundu ve kendi yollarını çizdiler.
Ama mesela ben de isterdim babam bana da araba alsın diye. Abime iki kere araba aldı, abim kumarda yedi.
Beni sevmiyorlar mıydı, seviyorlardı. Ama nedense kendine yeten ve kendi çabasıyla hayata tutunan insana maddi yönden emek verilmiyor ailelerde. Şimdi babamın bir evi var. Orada ortanca abim yaşıyor. Onun dışındakiler kirada. Neden? Çünkü o da mağduru oynadı. Çıkarsak sokakta kalırız dedi.
Biz niye sokakta kalmadık?
En küçük abim, evin en mızmız en hiçbir şey beğenmeyeniydi. Annem sürekli ona özel muamele yaptı mesela. 45 yaşında adam, hâlâ annem onu küçük çocuk gibi kayırıyor.
Ben en küçük ve tek kızdım. Hiçbir edinimim olmadı ailemden. Ne yaptıysam kendim yaptım. Bununla da iftihar ettiler. Helal olsunmuş bana, kız başıma başarmışım. Ben kahramanımışım. Halbuki benim başka çarem yoktu. Ben de anama babama nazlanmak isterdim. Ne bileyim, bu ayırım başka boyutlarda ama genelde oluyor aileler arasında sıklıkla.
Nihalcim sen de ben gibi muhtaçlık göstermediğin için mi acaba seni gözden çıkardılar?

Ailenizle aranız nasıl peki şu anda merak ettim.Sizi hep pohpohlamayla idare etmişler.Hiç mi konuşmadınız onlarla bu durumu biz sizin evladınız değil miyiz demediniz hesap sormadınız?
Eğer demediyseniz bilemiyorum.Ben aynı durumda olsam çoktan yüzlerine vurup "Ne haliniz varsa görün bundan sonra sizin için tek yapacağım teneşirde imamın sorusuna cevap vermek olur o cevapta helal mi olur haram mı olur bilemem" demiştim.
Sorduysanız o ayrı tabiki.

Watahiwamossi · 31 Ekim 2023

duruguzel .!.:
İyi günler arkadaşlar.
Ben 44 yaşında bir kadınım. Aşina olanlar vardır aranızda. 3 sene önce babamı kaybettikten sonra ailemle çözülmesi mümkün olmayan sorunlar yaşadık. İlk başta ablam kafamda cep telefonu parçaladı. Sonrasında kardeşim çocuğuma beddua etti. “Bir ailenin başına gelebilecek en kötü şeysin. Çocukluğum senin sorunların yüzünden kavgalarla geçti. Bize ne yaşattıysan o çocukta bin beterini sana yaşatsın” gibilerinden bir şey dedi. Mail hala duruyor. Ben ailenin başına buyruk olanıydım. Kendi bildiğimi okudum. Diğer iki kız kardeşim muhafazakar hayat sürdüler.
Bize kalan işletmelerden de dışlanınca ailemle ortaklığı bitirme kararı almıştım. Annem binbir rica ile bunu erteletti. Adaletli olacağını ve kendi aramızda sulh ile çözmemizin daha fayda sağlayacağını söyleyip benim beklememi istedi. 3 ay boyunca bekledim, mevcut işletmelerimize, gayrimenkullerimize ekspertiz çıkardık. Bana sundukları teklif son derece mantık dışıydı. Aynı kazanca sahip iki işletmeden birinde annemle %50 kalmamı, gayrimenkullerden de feragat etmemi istediler. Bende anneme “adaletin bu muydu” dedim. Biz senle anlaşamıyoruz deyip telefonu kapadı. Bugün whatsappta fark ettim. Engellemiş beni.
Öğlen bir avukat aradı. İhtiyari arabulucu imiş. 2 kardeşim ve annem onu tayin etmiş. Benle görüşmek istiyormuş. Bende kendi avukatımı aradım. Onların tayin ettiği arabulucunun çokta sağlıklı olmayacağını. Benimde bir arabulucu bulmamı filan söyledi. Neyse o konuyu bir şekilde çözeceğim.
Eski açtığım konulara bakarken fark ettim. Annem 2,5 sene önce başlamış beni dışlamaya.
Annemin bana uyguladığı psikolojik şiddet
Geçen 2,5 senede benim iki kızım oldu. Annem kızlarıma toplam 3 saat bakmadı. “Yaşlıyım ben” dedi. Yeğenlerime sefer tası ile yemek taşıyan kadın benim çocuklarımı da benimsemedi.
Düşünüyorum neden böyle oldu diye. Sanırım ben erken yaşta evlendiğim için bana annelik duygusu beslemiyor. Bir de en küçüğümüzün en akıllı olduğunu düşünüp, onun oyuncağı gibi oldu.
Diyorum benim kendi ailem var. Çocuklarım var. Çok takmayayım. Bu meseleyi de bir an önce çözüp önüme bakayım. Bir yandan da boğuştuğum sağlık sorunlarım var. Zehirli guatr oldum. Kalbim sıkışıyor gibi oluyor. Gözlerim bulanık görüyor. İlaç kullanıyorum. Şu an kontrol altında. Panik atak için de ayrıca ilaç kullanıyorum. Belki baskılamaya çalıştığım öfke için psikologa giderim. Belki yüzleşsem ve kabullensem benim için daha iyi olur.
Benim anlamadığım ve size sormak istediğim bir anne nasıl olurda evlatlarını ayırabiliyor? Benimde 2 evladım var. Bir şey alırken bile aralarında kıskançlık olmasın diye aynı renk, aynı marka alıyorum. Yani bu evlat ayırma evresi büyüyünce mi oluyor?
Vakit ayırıp yazan herkese şimdiden teşekkür ederim.

Oluyor maalesef ablacım benim babannemde hep amcami tutardı biz babasız kaldık bize hiç bir desteği olmadı varsa yoksa amcam ve çocukları. Ama hasta olup hastane köşelerinde ölene kadar biz baktık kapısını açan olmadı.Onunla öteki dünyada hesaplasicam.

Mavi Mucize · 31 Ekim 2023

Sevgi0641 .!.:
Ailenizle aranız nasıl peki şu anda merak ettim.Sizi hep pohpohlamayla idare etmişler.Hiç mi konuşmadınız onlarla bu durumu biz sizin evladınız değil miyiz demediniz hesap sormadınız?
Eğer demediyseniz bilemiyorum.Ben aynı durumda olsam çoktan yüzlerine vurup "Ne haliniz varsa görün bundan sonra sizin için tek yapacağım teneşirde imamın sorusuna cevap vermek olur o cevapta helal mi olur haram mı olur bilemem" demiştim.
Sorduysanız o ayrı tabiki.

Babam öleli sekiz yıl oluyor, sadece annem hayatta şu an. Bir de üç abim. Zamanında sordum. Neden bu kadar yardım ediyorsun baba dedim. Sen böyle yaptıkça abim adam olmaz ki, size güveniyor diyordum. O da baba yüreği diyordu. Torunlara kıyamam diyordu, o gelinin ne suçu var diyordu. O zaman insan susuyor işte.
Yaşım da gençti o zaman. Büyüklere akıl vermek haddimize mi? Ben gene de bunları söylüyordum. Abime de bir kere demiştim. Ben kul hakkı yemem demişti bir keresinde, ben de duramadım. Biz senelerce kira ödedik sen babamın evinde sefa sürdün. Gerçekten kul hakkı yemediğini mi düşünüyorsun dedim. Sustu öyle.
Aramız nasıl? Bayramdan bayrama telefonda konuşuyoruz usulen. Annem 80 yaşına geldi zaten yalnız başına köyde. Onu da artık yargılamıyorum. Zamanı geri alamam. Ailemi değiştiremem. İhtiyaç duyduğunda (manevi olarak yani, maddi yönden annemin bize ihtiyacı yok zaten) destek oluyorum, günaşırı arıyorum. Teknolojik bir sorunu olursa destek veriyorum falan. Ne yapayım bu yaştan sonra annemi değiştirsem, o imkanlar geri gelmez. Hepsi anladı zamanla hatasını ama ben 42 yaşıma geldim. Ne yapabilirim ki düşman olsam elime ne geçecek, dost kalsam ne?
Tekamül içinde kendi ailemle (eşimle olan çekirdek ailemle) mutlu olmaya bakıyorum.

deryadenizzz · 31 Ekim 2023

Evlat ayıran insanlar bok gibi insanlar çünkü çok düşünmeye gerek yok. Benim annemde evlat ayırır erkek kardeşime tapar. Dünden beri yoğun mide ağrısı çekiyorum çok fazla sağlık problemim var anneme söyledim dalga geçerek neyin var dedi tersledim kapattım kardeşim olsa kafayı yerdi en basiti. Siz kendi ailenize bakın düşünmeyin insanlar değişmiyor aile şans işi.Herkes de şanslı olmuyor.

dogadostupanda · 31 Ekim 2023

Çocuklardan birisi annesine sormadan su bile almiyosa, bagimli gibi davranıp beceriksiz ve kendi basina hayatta kalamayacakmis izlenimi veriyosa anne o cocugu daha fazla koruma egiliminde olabiliyor. Muhtemelen kardesin cok guzel beceriksiz numarasi yapiyodur. Boyleleri malı mülkü batirsa bile anasinin gozunden düşmez

Bir anne neden evlat ayırır?

Only positive vibes 💕

Aktif Üye

🇹🇷 Çocuklar uyurken susulur, ölürken değil 🍉

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

💚❤️

Popüler Üye

Sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir 💖

Nirvana

“İnsanı yaşat ki, Devlet yaşasın” 🇹🇷

Skolastik Türkiye'nin rönesans çiçeği...

Bin dert var, bir sensin Deva🤍

Ne mutlu Türküm diyene 🇹🇷

Aktif Üye

Aktif Üye

Skolastik Türkiye'nin rönesans çiçeği...

Guru

Nirvana

Benzer Konular