1 yıldır evdeyim belli bir kazancım var biraz birikim yapabilecegim kadar ama ayrı eve cıkabilecegim kadar degil.Ailemle yasıyorum.2 erkek kardesim var biri 11 biri 18 yaşında.Ben 22 yasındayım.annemle babam kavga eden bir çift değil çok şükür ama 11 yaşındaki kardeşim sürekli evde kargaşa çıkarıyor.18 yaşında olan kardeşimle kavga ediyorlar her sabah gürültüyle uyanıyorum.annem o an kızıp sana artık cips filan almıycam dese de sonrasında o gün markete gittiklerinde cips çikolata alıyor.yani kural koysa ceza verse bile kardeşim ısrar edince hemen kabul ediyor o gün.Babam haftaiçi 4 gün şehirdışında işi orada olduğu için.o da sürekli TV izleyen birisi onunla da çok diyalogumuz yok mesafeliyim ona karşı.çünkü onla samimi oldugumda kardeşlerim kavga ettiginde ben ortamı sakinlestirmek icin bile orda olsam bana da kızıp argo laflar etme hakkına sahip sanıyor kendini.Bu sebeple babamı da sevmiyorum.hoşgeldin hoşbulduktan başka bir sey sormuyorum gidip cay filan içmiyorum hic yanında.
Bu sabah küçük kardeşim baya bağırıyordu diger kardesime saat 11'de.sese uyandım her zamanki gibi.11 yaşında olsa bile çok şiddete meyilli biri gidip mutfaktan oklava alıyor eline.Annem de onların bagırmalarını hic umursamıyordu büyük kardesim sen git yanımızdan demis diye.annemin yanına gittim gidip şunları sustursana dedim(çünkü ben susun desem umursamıyorlar) hiç oralı bile olmadı hiç ugraşamam dedi.tabi ben de bıktım bu durumdan.sırf onlarla muhatap olmamak için gece geç uyuyup öğleye dogru uyanıyorum.Hep odamdayım.kardesim o şekil bağırınca apartmana da rezil oluyoruz sanki 30 yasında adam gibi bağırıyor 11 yaşındaki kardeşim.aksam oldu şimdi çekirdek çitiyorlar odada onlar bu düzene alışmıs.annemle de aramız bir iyi bir kötü onu da sevmiyorum galiba.Çünkü her sorunda küfür ediyor bana. Ailemi kötülemek istemiyorum ama bunların içinden ben nasıl böyle naif sessiz bir insan çıktım çok şükür ediyorum buna.
ettikleri argo kelimeleri ben asla ağzıma bile almam ama onlar bana söylüyor. Sormak istediğim konu şu; şu an evde oldugum için canım sıkılıyor hep odada takılmaktan.Neler yapmamı tavsiye edersiniz? Bir de onlardan kendimi nasıl daha da soyutlayabilirim ?
Bu sabah küçük kardeşim baya bağırıyordu diger kardesime saat 11'de.sese uyandım her zamanki gibi.11 yaşında olsa bile çok şiddete meyilli biri gidip mutfaktan oklava alıyor eline.Annem de onların bagırmalarını hic umursamıyordu büyük kardesim sen git yanımızdan demis diye.annemin yanına gittim gidip şunları sustursana dedim(çünkü ben susun desem umursamıyorlar) hiç oralı bile olmadı hiç ugraşamam dedi.tabi ben de bıktım bu durumdan.sırf onlarla muhatap olmamak için gece geç uyuyup öğleye dogru uyanıyorum.Hep odamdayım.kardesim o şekil bağırınca apartmana da rezil oluyoruz sanki 30 yasında adam gibi bağırıyor 11 yaşındaki kardeşim.aksam oldu şimdi çekirdek çitiyorlar odada onlar bu düzene alışmıs.annemle de aramız bir iyi bir kötü onu da sevmiyorum galiba.Çünkü her sorunda küfür ediyor bana. Ailemi kötülemek istemiyorum ama bunların içinden ben nasıl böyle naif sessiz bir insan çıktım çok şükür ediyorum buna.
ettikleri argo kelimeleri ben asla ağzıma bile almam ama onlar bana söylüyor. Sormak istediğim konu şu; şu an evde oldugum için canım sıkılıyor hep odada takılmaktan.Neler yapmamı tavsiye edersiniz? Bir de onlardan kendimi nasıl daha da soyutlayabilirim ?
