Başlıkta da yazdığım gibi bıktım çok mutsuzum. Bu odun hic adam olmicak belli zaten odundan adam olduğu nerde görülmüş ki ? Benim ki sadece boş bi umut boş bi bekleme. Nasıl anlatsam bilmiyorum ortada şiddet yok aldatma yok ama beni bitiriyo yavaş yavaş. Her şeye muhalefet olmak için yaratılmış resmen ne desem hayır ile başlamak üzere kurulmuş cümleler ve kendi istese dahi söylenerek bişey yapma. Ortada bi sorun yok gibi görülebilir ama ben dayanamıyorum artık ya mücadele gücüm kalmadi bu İNATla. Sıkılıyor uz evde ikimizde bütün gün evdeyiz kaç gündür bi dışarı çıkalım dedim parkta filan otururuz önce hayır dedi sonra çay içelim caydan sonra dedi sonra hadi çıkalım sıkıldım bende dedi. Sonra hazırlandık tabi fikri değişmesin diye hemen hazirlandim doğru düzgün aynaya bile bakmadim. Tam kapiya çıktık soylenmeye başladı nereye gidcez sanki ben arabadan inmem bi arabayla turlayip geliriz bilmem ne .... bende geri döndüm gitmiyorum ben dedim nolduki simdi diyo hic bi ders çıkarma üzülme yok benle oyun oynuyo sanki off çok sinirliyim sabrimi deniyo resmen ya. Oysa bana iki adım yürüyüp gelsek bile yeterdi bunaldim evde bu odun yüzünden. Etraf beni sinirli biliyo bunun beni bu hale getirdiğini anlayamiyolar herseyden nefret eder hale geldim ya bu yuzden evliliğimi mi bitiriyim bilmiyorum hayattan sogutuyo beni içimde söylemek istediğim çok sey var ama hakarete girer sizin eslerinizde mi böyle? Ben mi buyutuyorum?