- 13 Haziran 2020
- 395
- 22
- 18
- Konu Sahibi siyahibiri
-
- #1
Merhaba arkadaşlar..
Dün biliyorsunuz İstanbul’da yer yer kıyametler tufanlar koptu. Eşim iş yerinde arızalara bakan önemli biri. Ben de önceki günden beri rahatsızdım. Gün boyunca ne olaylara karşın napıyorsun yazdı, ne nasıl oldun.. sonra bi de üstüne geç kalacağım dedi. Eve geldi hastayım dizlerine uzandım yok işte sorun çıkmaz umarım zar zor yaptım tüm sistem çöktü kilit oldu çok zorlandık. Bi daha olursa ne yaparız vs.. dedim belki de tekrar çağıracaklar bu vakti tasalanmak yerine bizle mi geçirsen? Yok işte çökerse biteriz vs derken Üst üste telefonlar. Sıkıntılarını anlatıyorlar ama eşim öyle hazır ki gitmeye zaten gitmeye gelmiş gibi üstünü bile çıkarmadı. Hemen peşine kalktı gitti zaten. Kendisi olmadan olmaz hissediyor. Ben de çocuğu uyuttum uyudum. Gelmiş tekrar 22 de kalk kıyamet kopuyor dışarda yatma nolur nolmaz çay iç beni bekle. (?) dedim halimi görmüyor musun, hastayım ateşim var basım agrıyor gözümü açamıyorum yatıyorum. Neyse uyandırdı öyle bi daha çağırmışlar yine gitti. Kalktım uykum kaçtı. 1-2 çay içtim. Mutfağı bırakmıştım topladım. Saat 12 hiçbir şey yazmadı o saate kadar yazmayınca benim de yazasım gelmiyor sinirlendim. Geri uyudum çocuk uyandı kalktım uyuttum 3te gelmiş basıma insan bekler çay içer diyor hala. Dedim niye bekleyeyim kaça kadar gelip gelmeyeceği belli olmayan adamı. Hastayım kendime hayrım yok. Bi mesaj atıp merak eden yok varsa yoksa iş. Sizin için çalışıyorum çocuğuma sana bi şey isteyince yok dememek için diyor. Ben çocukken babamı doğru düzgün görmedim. Hep çalışmaya başka şehirlere gitti. Sonra ben yatılı okudum. Babam emekli hala çalışır hala pek görüşemeyiz yüzümüze bakmaz hep iş sıkıntıları konuşulur. Böyle olsun istemiyorum. Sizce ne yapmalıyım ona haksızlık mı ediyorum.
Dün biliyorsunuz İstanbul’da yer yer kıyametler tufanlar koptu. Eşim iş yerinde arızalara bakan önemli biri. Ben de önceki günden beri rahatsızdım. Gün boyunca ne olaylara karşın napıyorsun yazdı, ne nasıl oldun.. sonra bi de üstüne geç kalacağım dedi. Eve geldi hastayım dizlerine uzandım yok işte sorun çıkmaz umarım zar zor yaptım tüm sistem çöktü kilit oldu çok zorlandık. Bi daha olursa ne yaparız vs.. dedim belki de tekrar çağıracaklar bu vakti tasalanmak yerine bizle mi geçirsen? Yok işte çökerse biteriz vs derken Üst üste telefonlar. Sıkıntılarını anlatıyorlar ama eşim öyle hazır ki gitmeye zaten gitmeye gelmiş gibi üstünü bile çıkarmadı. Hemen peşine kalktı gitti zaten. Kendisi olmadan olmaz hissediyor. Ben de çocuğu uyuttum uyudum. Gelmiş tekrar 22 de kalk kıyamet kopuyor dışarda yatma nolur nolmaz çay iç beni bekle. (?) dedim halimi görmüyor musun, hastayım ateşim var basım agrıyor gözümü açamıyorum yatıyorum. Neyse uyandırdı öyle bi daha çağırmışlar yine gitti. Kalktım uykum kaçtı. 1-2 çay içtim. Mutfağı bırakmıştım topladım. Saat 12 hiçbir şey yazmadı o saate kadar yazmayınca benim de yazasım gelmiyor sinirlendim. Geri uyudum çocuk uyandı kalktım uyuttum 3te gelmiş basıma insan bekler çay içer diyor hala. Dedim niye bekleyeyim kaça kadar gelip gelmeyeceği belli olmayan adamı. Hastayım kendime hayrım yok. Bi mesaj atıp merak eden yok varsa yoksa iş. Sizin için çalışıyorum çocuğuma sana bi şey isteyince yok dememek için diyor. Ben çocukken babamı doğru düzgün görmedim. Hep çalışmaya başka şehirlere gitti. Sonra ben yatılı okudum. Babam emekli hala çalışır hala pek görüşemeyiz yüzümüze bakmaz hep iş sıkıntıları konuşulur. Böyle olsun istemiyorum. Sizce ne yapmalıyım ona haksızlık mı ediyorum.