- 4 Eylül 2013
- 1.511
- 1.560
Merhaba kizlar,
Biraz dert anlaticam belki uzun olcak affola.
Derdim esim... Gorunurde pek sorun yasamamamiz gereken bir evliligimiz var, ailesini saymiyorum burda tabi. Onlari isin icine katarsam ve Allah korusun yakin yasiyor olsak yarin bosanmam lazim.
Neyse, egitimn olarak disardan bakana gore dunya gorusu olarak cok uyumluyuz,bir kizimiz var, ailelerden uzakta kendimizce yasiyoruz. Esim iyi biridir diyemiycem, disardan taniyan iyidir der, sorumluluk sahibidir, yardimcidir herseyde, kizima benim kadar bakar, calisir, isine gelirse anlayislidir da.
Ama iste isine gelirse, aslinda ikimizde de ofke problemi var belkide, Turkiyede olsak kesin evlilik trapistine giderdim,ama buralarin kafasindaki bir psikologa bilemiyorum gidermiyim.
En sinirimi bozan seyi yobaz kafasi, yobaz diyorum cunku yobaz gercekten de. Giyimime karismaya calisir arkadaslarima karisir. Ve hep kavgayla biter bunlar cunku yola getiremedi beni kendi dusuncesinde.
Ortak erkek bir ark var, uzun zmndir ailesiyle beraber tanidigimiz, buraya gelmis, ne guzel kahvaltiya cagir, baska misafir dusuncemde var beraber cagiririz guzel olur dedim. Olabilir diye konusyuk. Dun de isten donuste tesaduf arki gordum. Konustuk hafta sonu bekleriz esimle haberlesin gel dedim. Aksam esime anlatiyorum, o anki yuz ifadesi cvplari bogazini sikmalik. Niye boyle davraniyosun dedim,neymis ne degilmis kavga patladi yine.
Iki gun sonra barisiriz yine gezeriz tozariz egleniriz ama boyle hayatmi olur diyorum bazen.
Huzurlu degilim, mutlumuyum bilmiyorum, dahasi onu seviyomuyum hicbir fikrim yok. O beni seviyormu? Pek sanmiyorum, hele dunku tavri konusma sekli...
Iste boyle sacma sapan olaylar, icimdeki ses diyorki bazen cek git, mis gibi huzurlu hayatini yasa kizinla. Ama degermi incir cekirdegini doldurmayan seyler icin?
Biraz dert anlaticam belki uzun olcak affola.
Derdim esim... Gorunurde pek sorun yasamamamiz gereken bir evliligimiz var, ailesini saymiyorum burda tabi. Onlari isin icine katarsam ve Allah korusun yakin yasiyor olsak yarin bosanmam lazim.
Neyse, egitimn olarak disardan bakana gore dunya gorusu olarak cok uyumluyuz,bir kizimiz var, ailelerden uzakta kendimizce yasiyoruz. Esim iyi biridir diyemiycem, disardan taniyan iyidir der, sorumluluk sahibidir, yardimcidir herseyde, kizima benim kadar bakar, calisir, isine gelirse anlayislidir da.
Ama iste isine gelirse, aslinda ikimizde de ofke problemi var belkide, Turkiyede olsak kesin evlilik trapistine giderdim,ama buralarin kafasindaki bir psikologa bilemiyorum gidermiyim.
En sinirimi bozan seyi yobaz kafasi, yobaz diyorum cunku yobaz gercekten de. Giyimime karismaya calisir arkadaslarima karisir. Ve hep kavgayla biter bunlar cunku yola getiremedi beni kendi dusuncesinde.
Ortak erkek bir ark var, uzun zmndir ailesiyle beraber tanidigimiz, buraya gelmis, ne guzel kahvaltiya cagir, baska misafir dusuncemde var beraber cagiririz guzel olur dedim. Olabilir diye konusyuk. Dun de isten donuste tesaduf arki gordum. Konustuk hafta sonu bekleriz esimle haberlesin gel dedim. Aksam esime anlatiyorum, o anki yuz ifadesi cvplari bogazini sikmalik. Niye boyle davraniyosun dedim,neymis ne degilmis kavga patladi yine.
Iki gun sonra barisiriz yine gezeriz tozariz egleniriz ama boyle hayatmi olur diyorum bazen.
Huzurlu degilim, mutlumuyum bilmiyorum, dahasi onu seviyomuyum hicbir fikrim yok. O beni seviyormu? Pek sanmiyorum, hele dunku tavri konusma sekli...
Iste boyle sacma sapan olaylar, icimdeki ses diyorki bazen cek git, mis gibi huzurlu hayatini yasa kizinla. Ama degermi incir cekirdegini doldurmayan seyler icin?
