- 12 Kasım 2020
- 34
- 192
Sevgili ennn kıymetli anneler, birgün buraya bu mesajı bırakacağımdan, umudunuza umut olacağımdan adım gibi emindim çünkü hiç vazgeçmedim..
Hikayem dört sene önce başladı. Evlendikten hemen sonra normal bir gebelik ve düşük sonrası dört sene boyunca hamile kalamadım.. Önce normal yoldan hamile kalabileceğimi söyledi gittiğim her doktor hatta ilk gittigim doktorum bugün ki mucizeme kavusmamda ki biricik doktorumdu.. yeni evli olduğum için bir sene doğal yolla denememi önermişti tabii ben durur muyum hiç 3 aydan sonra başka bir doktor buldum kendime ve başladık uzun zorlu ama cok heyecanlı bu yolculuğa.. Önce yumurta geliştirici ilaçlar kullandım 4 ay boyunca sonuç hüsran.. sonra başka bir doktora gittim direk rahim filmim istendi hiç bir sorun yoktu tekrar yumurta geliştirici ilaçlar sonuç yine hüsran.. sonrasında artik risk almayıp tüp bebek yaptırmaya karar verdik eşimle özel bir tüp bebek uzmanı doktorda tedaviye başlandı hiçbir sorunum olmadığı, sadece eşimin sperm sayısı düşüklüğü olduğunu ve bunun tüp bebek tedavisinde çokta önemli bir detay olmadığı söylendi daha tedaviye baslar başlamaz %70 başarı şansı verildi bile bana..! Tabii ben nasıl mutlu nasılda heyecanlıyım. Yumurta toplama işlemi sonrası aşırı ağrım oldu 23 folikul toplandı meğer ben oss olmuşum.. Transferi bir ay ertelemesi gerektiğini söyledi doktorum üstelik bir sürüde sağlıklı embriyom olacağınıda ekledi söylediklerinin yanına..! Döllenme aşamasında 2 sağlıklı embriyom kalmıştı sadece çünkü işin aslı ne kadar fazla folikul o kadar sağlıksız embriyo demek oluyordu ve ben bunu çok sonra öğrendim.. nihayet transferim yapıldı iki cok kaliteli embriyo ile sıra sadece geçmesi gereken 10 güne kaldı.. transfer günüm kabuslarla sıçrayarak uyandım.. umut vardı içimde ama sanki hâlâ çok uzak gibi bir his vardı içimde.. 10 günün sonunda negatif almış elimde hiç embriyom kalmamış korkunç bir hayal kırıklığıyla dönmüştüm evime.. Negatif sonrasi maddi manevi çökmüştüm hayata ki hiçbirsey bana keyif vermiyordu.. evladımdan başka hicbirsey düşünemiyor gördüğüm her çocuğa sarılıyordum.. Bu süreçte evliliğimde ki sorunlardan bahsetmiyorum bile.. hayatımda yolunda giden hiçbirsey kalmamıştı.. işlerim bile bozulmuş iflasın eşiğine gelmiştim.. ve ben panik atakla tamda o dönem tanıştım yoğun kaygı bozukluğuydu yaşadığım tam anlamıyla.. beş ay boyunca regli olamadım ilaclarla adet olabiliyordum.. stress normal hamile kalma şansımı bile elimden almıştı.. bir senenin sonunda yeniden karar verdik başka bir doktor yeni bir tüp bebek tedavisine.. yeni doktorumuz benden yeniden rahim filmi istedi, eşimede sperm geliştirici ilaç verdi.. Rahim filminde yine hersey normaldi hicbir tıkanıklık görünmüyor iki tüpümde açıktı..Bize tüp bebek öncesi aşılama önerisinde bulundu hemde üç defa üst üste her ay.. yine ilaçlar yine iğneler ve yine beklemeler ve yine negatifler.. Eşim ve ben umudumuzun bu doktorda da olmadığını anlamıştık evet vazgeçmeyecektik bu sefer en iyi doktoru bulacaktık.. Ve ben ilk gittiğim doktorumu tercih etmiştim bana bir sene sonra gel diyen doktoruma.. elimizdeki tüm film ve tahlil sonuçlarını alıp doktorunuzun kapısını çaldık 3.5 sene sonra.. Doktor hanım rahim filmime bakar bakmaz bana histereskopi olmam gerektiğini söyledi çünkü rahim filmimde gittiğim onca doktor rahim içi yapışıklığım olduğunu görememişti maalesef.. histeroskopi olmazsam tüp bebek şansımın cok düşük olduğunu hamile kalsam dahi düşük ya da erken doğum yapma ihtimalimin cok yüksek olduğunu söyledi.. Histeroskopi ameliyatimı oldum üç ay da rahmimin toparlanması için bekledik.. eşimin sperm değeri 5 milyondan 150 milyona yükseldi ki o başarı gerçekten bana aitti sadece :) tüp bebek tedavim başladı ben yine oss oldum 19 folikul toplandı 3 tane oldukça sağlıklı 1 tane de orta kalite embriyom olustu.. yumurta toplama işleminden hemen sonra iki sağlıklı embriyom transfer edildi.. Ama ben bu defada cok umutsuzdum zaman gectikçe bekledikce panik atağım artıyor olumlu hiçbirsey düşünemiyor yine olmayacak kaygısı beni kahrediyordu.. anlayacağınız ben bu tedavide herseyin yolunda gittiği halde hiç olmadığı kadar umutsuzdum.. panik atak bu korkularımı tetikliyordu.. korkularım boşuna degildi olmamıştı yine olmamıştı.. yine başaramamıştım.. doktorum diğer embriyolarımı kendimi ne zaman hazır hissedersem transfer edeceğini söyledi ama ben 3 ay bekledim ve bir psikiyatriye gitmeye karar verdim hayatımda hiç bu kadar bitkin olduğumu hatırlamıyordum kendimi doktora ifade dahi edemiyordum ama itiraf etmeliyim ki psikiyatristimde en az kadın dogumcum kadar mükemmel bir insandı daha birinci ayda bana verdiği tedavi sayesinde yeniden doğmuş gibi hissediyordum cok umutluydum, artık hiçbirsey beni korkutmuyor istediğim şeyler olmazsa bile yeniden başaracağımdan adım gibi emindim.. tüp bebek tedavim esnasında dahi verdiği ilaçları kullana bilecegimi söyledi psikiyatristim ve dondurulmuş embriyolarimla transferim yapıldı.. Transferin 7.günü sabahın altısında gözümü açtım idrar testi yapmam gerektiğini taa yüreğimde hissettim (ki bu defa asla günü gelmeden idrar testi yapmam diyordum:) ) o an o idrar testini yapmaktan başka hiçbirsey düşünemiyordum ve o an daha 3 saniye içerisinde sonunda o ikinci çizgi.. belirivermişti heyecandan kalbim duracak sanıyordum sadece ben ve o küçük pembe iki çizgi.. 10 gün dolmadan 9. Günü kan tahlili mi verdim ve ben hamileyim kan sonucum 167 :) hayatımın en mutlu günü işte tamda o gündü haziran 2020 di.. simdi bir oğlum olacak 26. Haftamdayım ve tüm yüreğimle anne olmayı isteyen bu yola yüreğine koymuş tüm kadınlarla dualarım.. hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ediyorum.. Bu bekleyişimde bana cok katkınız oldu.. mucizem size mucize getirsin.. teşekkürler kadınlar kulübü
Hikayem dört sene önce başladı. Evlendikten hemen sonra normal bir gebelik ve düşük sonrası dört sene boyunca hamile kalamadım.. Önce normal yoldan hamile kalabileceğimi söyledi gittiğim her doktor hatta ilk gittigim doktorum bugün ki mucizeme kavusmamda ki biricik doktorumdu.. yeni evli olduğum için bir sene doğal yolla denememi önermişti