- 13 Aralık 2021
- 17
- 11
- 26
- Konu Sahibi 4peynirlipizza
- #1
Herkese merhaba benim sorunum şu ki ailemle herşeyde çok zıttız ve anlayışsızlar. 23 yaşındayım lise mezunuyum komik gelicek belki ama sadece ailemle yaşamaktan kurtulmak için üniversite sınavına giricem tercih listemi şimdiden hazırladım en fazla alıcağım puana göre bütün üniversiteler farklı şehirde. Hayata bakış açılarımız çok farklı benim doğru bulduklarım onlara göre yanlış onların doğruları bana göre yanlış ve üstüne kendi doğrularını bana diretmeye çalışıyorlar. Sadece uygulamada değil beyinen'de onların doğrularını desteklememi istiyorlar. Aileden kastım sadece anne baba değil kardeş teyze, dayı, amca, hala hepsiyle çok zıt düşünüyorum. Yemek zevkimiz, giyim zevkim, dini görüşüm, bakış açısı, istekler herşey farklı onlar müslüman ben deizm ve agnostizme inanıyorum yani ikisinin karışımı gibi onlarla din konusunu konuşmadım çünkü hem gereksiz tartışma çıkarmak istemedim hemde bunu söyleme zorunluluğum yok zaten benim keyfime kalmış söyleyip söylememek. Ben dışarıdayım mesela yanımda bir erkek var hemen sevgilim olmasından şüpheleniyorlar. Sevgilin olamaz kafasında değiller ama bir kadınla bir erkeğin arkadaş olamayacağını düşünecek kadar düşüyorlar maalesef. Zaten hiç sevgilim olmadı ufak tefek şeyler yaşadım ama öyle sevgililik gibi bir durum olmadı hem ben bir erkeğe bağlanmak istemiyorum şu genç yaşımda onun yerine hayatımı yaşarım daha iyi hemde zaten sevgilim olsa bir dışarı çıksam evdekiler elli kere arar neredesin napıyorsun görüntülü arayacağım kaçta gelicen diye hem beni hem sevgilimi darlarlar o yüzden hiç baştan sevgili yapmıyorum ki ne benim başım çeneleriyle baskılarla ağrısın nede sevgilimin. Benim sevgilim olsa istediğim gibi nasıl mutluysam öyle yaşamak isterim sevgililiğimi aşkımı cinselliğimi özgürce yaşamak isterim benim doğrum bu. Cinsellik yaşamadığım biriyle evlenmek istemem nasıl çıkacağı belli değil sonuçta. Ama mesela ailem bir kadın evlenmeden yaşadımı kullanılmış olarak görücek kadar ucuzlaşıyorlar sanki hiç kadının isteği olmazmış yada olacaksa evlendikten sonra olmalı bekarın yapması onlara göre kullanılmak ben canım isterse yaparım kafammı attı yada kafam uymadımı sevgilimle ayrılırım yada o ayrılır hiçte kendimi cinsel olarak kullanılmış gibi hissetmem pişmanda olmam. Giyim zevki desen ona bile karışıyorlar. Bazen sırf kurtulmak için kendime zarar vermeyi bile düşündüm sonra vazgeçtim çünkü kendime inanıyorum bir gün kendi istediğim mutlu olucağım özgürce yaşayabileceğim bir hayat kurabileceğime inanıyorum. Fakat şuan ne yazık ki onların sözünden çıkmamalıyım çünkü parayı onlar veriyor üstüne onlarla yaşıyorum ama çok bunaldım artık bazen nefesim daralıyor düşündükçe. Benim için en doğru karar yalnız yaşamak değilmi sizcede?
23 degil de 16 yaş hissi veriyorsunuz. 
herkesin inancı kendine ne diyelim. 
