Merhaba biraz uzun olacak ablalarım kardeşlerim hakkınızı helal edin , kısa kesmeye çalışacağım..
Ben annemin bana hamile kaldığında istemediği aldırmak için hastaneye gittiği ama orada onu bir teyzenin ikna ettiği ve o sayede dünyaya gel bir kız çocuğuyum, kürt bir ailenin kızına sevgisini belli edemeyen anne ve baba ile büyüdüm ne başım okşadı ne bikere öpüp sarıldılar kokladılar,, Ben herzaman saygılı olmalıydım yüzüme tükürseler bile ses çıkarmamalıydım, hastalandım yatağa girip uyuduğum için dayak yedim, camdan dışarı baktığımda annem sen o,,,,, sun niye camdan bakıyorsun diyip dayak yedim,, babam annem ne derse onu yapan annemin emrine amade bir babaydı, sev derse severdi söv derse söverdi,,abimde vardı ama abim annemin göz bebeğiydi ben kız çocuğuyum sesim çıkmamalıydı hiç ailemin yanında başı açık gezmeyi bırakın boynumdaki iğneyi çıkarmam yasaktı,, kısaca çok baskıcı bir ailede büyüdüm okuldan aldılar bende medreseye gitmek istedim çünkü 10 yaşında evde bulaşık yıkayıp sabunlu bıraktığım için pilavı tuzlu yaptığım için hakaret ve dayak yemekten çok yorulmuştum, belkide hayatımdaki en doğru karar medreseydi orada hocam benim annem oldu hastalamdığımda evde yatamazdım ama orada hocam beni yatırır ateşimi düşürmeye çalışır dua okurdu boyama kitapları alırdı kötüleşirsem hastaneye götürürdü, o benim hissettiğim gerçek annem Allah ondan razı olsun, sonra o hocam evlendi gitti ben 14 yaşına gelmiştim ve hafız olmuştum herkes biran önce cuma gününü bekleyip annesine evine ve o güzel anne yemeklerine kavuşmak isterken ben eve gidip direk mutfak temizlik iş güç yapacağım için gitmek istemez üzülürdüm ama kimseye belli etmezdim, anne keki nasıl olur, yada annenizin mercimek çorbası? Annemde yapardı çorba ama banada 'utanmıyormusun içmeye kocaman kız oldun ben sana hizmet ediyorum' deyip dişlerini sıkar gözlerini büyütürdü çorba boğazımda düğüm oldu o çarbanın tadını hiç alamadım, insan çorbaya hasret kalırmı?, kalıyor işte neyse yaşım oldu 17 Bi görücü geldi benim için kurtuluş yoluydu kabul ettim içime sinmişti evlenme sürecinde annem paramız yok çeyiz yapamayız dedi yine gerçek yuvam medresemden yardım geldi herkes bana çeyizlik eşya almıştı 1 kamyon eşya herşey den çifter çifter nasıl öderim o kardeşlerimin hakkını bilmem, annem tabi yarısını aldı, bunlar abine, bunlar bana benim yok derken annemin izin verdiği kadarını alabildim, 18 yaşına basınca evlendim, eşim benden 10 yaş büyük ama çok merhametli bir insan Allah razı olsun, annem beni kaynanama çok şikayet etti, bizi aramıyor, yanımıza gelmiyor diye, o yüzden kaynanam beni hiç ciddiye almadı, sürekli şikayet halindeydi aile apartmanıydı, sabah yanlarına inerdim sadece uyumaya evime çıkardım, ama kaynanama yaptığım temizlik yemek sunumlar gelen misarlerini karşılaşmam ona yetmezdi onu yıkamamı isterdi 1 - 2 defa zorla yaptım ama daha fazla yapmak istemedim köle gibi kullanıldım arkamda kimse olmadığı için derdimi söyleyemedim 18 - 19 yaşında cahil bir çocuktum, beni hiç idare edemediler iki tarafta bana çok yüklendi, eşim çok rahat umursuz bir insandır, ben onunla kahve yapıp sohbet etmek isterim ama bu bile ona zor gelir kredi borcumuz var, Bi eksiğim olsa almaz ama haftada 4 gün halı sahaya gider girişi 25 TL aylık 350 TL gibi bir sigara gideri var ama benim eşimden anca alabildiğim süt parası, 5 kilo süt 50 TL olunca onuda vermez oldu ayda bir süt alır mayalarım onuda en fazla 2 buçuk hafta yettirmeye çalışırım, kimseye yük olmamaya çalıştım ama yine yaralanan ben oldum, eşim işe gider uyanınca ararım ne yapıyorsun diye açmaz çalışıyor msj atayım derim wp de çevrimiçi msjıma bakmaz başka vakit ararım açmaz ama insta da çevrim içi, neden yazmıyorsun dediğimde oflar kavga çıkar o yüzden susarım, eve gelir direk uyur yada telefonlar bilgisayarla oynar maç varsa maça gider arkadaşlarıyla çaya gider ben evde onu beklerim çocuğumuz yok olmuyor, o yokken bende gezeyim Bi yere çıksam desem dağbaşı market bile yok hiçbir aktivitem yok olmuyor, yemek yapar hazırlarım gelmesi gereken saatten daha geç gelir neden geciktim desem kavga çıkar korkusuyla sormam oda söylemez sofrayı hazırlarım ben yedim arkadaşla der, neyse derim zorlamı sevdiricem kendimi çekip gideyim, mesleğim yok, aileme gitsem evlendiriler, gidecek hiçbirywrim yok, eşim çok fazla ilgisiz yüzüm düştüğünde 2, 3 saat ilgilenmez sonra zorla sarılmaya çalışır gıdıklar zorla güldürür, haliyle gülerim sonra gider zorlada olsa gülersem bırakır 'zorla güldürmek yerine halimi hatırımı sor sohbet edelim dertleşelim' derim yine 'oooof sen niye böyle yapıyorsun ya yorgunum' der sonra maça çağırırlar çaya çağırırlar 5 dkk da o yorgunlukla evden fırlayıp dışarı çıkar, şimdi ben ne olmuş oluyorum bu evde? Ben daha kaaç yaşındayım neden evlendim neden okumadım neden ailem beni bukadar kısıtladı, niye arkamda durmadılar, bir görüşte aşık olunacak, başa bela olunacak bir insan değilim ki, kimseye Bi zarırm yoktu o küçücük yaşımda kime ne gibi Bi kötülüğüm vardı ne yaptım onlara bilmiyorum şimdi ağlıyorum gitsem gidemiyorum kalsam sığamıyorum, gün geçtikçe eşim değişiyor ilgisizliği artıyor konuşsam anlaşamıyorum, senle iletişim kuramıyorum dediğim zamn bile kavga ediyoruz, ama ben hala çocuk olsun istiyorum, herkes tarafından manipüle edilmiş gibi hissediyorum okadar çok anlatamadığım şey varki ben ne yapıcam arkadaşlar? Gitmek istiyorum kaybolayım kimse bulamasın beni, kimseye muhtaç kalmadan yaşamak istiyorum, çok ilgisiz bir Eşim var çok ne yapıcam ben nasıl bir hayat yaşıyorum? Benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?