Benim bedenim bakireymiş, peki ya ruhum?

Kim kimin nesine sahip olmuş ki; bedene sahip olmak nedir? Hele bi de bunu zarla fln ölçüyorsunuz. Ciddi psikolojik sorunlarınız olduğunu düşünüyorum, genetik değil de ailenizden ya da çocukluk yaşantınızdan gelen. Eğer kurtulmak isterseniz bir uzmandan yardım almalısınız. Evliliğinizden emin olmadan çocuk yapmayın derim. Bir de aklınızı karıştıracak insanlarla nerede tanışıyorsunuz ve aklınız karışıyor onu çok anlamadım?
 
Ben de terazi burcuyum alakasi var midir burcla bilmiyorum ama genel olarak ilgilendigim herseye karşı hevesim cok cabuk geçer. Kendime bile itiraf edemesem de evliligimden önceki iliskimde benim de gozum disaridaydi. Yanlis bisey yapmadım ama ne bileyim, yeni bir heyecana da hep açıktım. Halbuli karşımda bir dedigimi iki etmeyen dort dörtlük bir insan vardi. Sert, masaya yumrugunu vuran, tepkili, güçlü bi erkek sanki beni daha cezbeder diye düşünürdüm. Ama ona da gelemem çünkü ben de baskin karakterim.
4 yılı geçti evleneli, hic pisman olmadim, esimi cok seviyorum. Kirpigi düşse icim titrer. Kosulsuz, sartsiz, sonsuz, sınırsız sevdi beni. Nankorluk ettigim zamanlarda bile cok sevdi. Bir erkek bir kadini ne kadar sevebilirse, en ust sınır olarak o kadar sevdi. O zaman doydum sevgiye. Fark etmesem de cocuklugumdan gelen bir açlık vardi belki de.
Terazi burcusunuz, mukemmeliyetcilik var mi? Mesela cevap burda da saklı olabilir.
Ben kendimden ornekler verdim. Tabii size uyar uymaz bilemem. Ama sevgiye doymak diye birsey var bence. Her kadinin tatmasi gerekir. Orda bi ozguven, bi kendine yetebilme duygusu var. Ben belki de 24 25 yaşında tattim bunu. Ama hic bisey icin gec ve ulasilmaz degil. Mutlaka bir terapiye gidin, ben gittim, inanın her gun yaptigim ama sebebini kendim bile bilmedigim seyler çıktı ortaya
 
Evet aldatma genetik kökenlidir. Genetik kökenli diye illa anneden yada babadan geçmez genetik faktörler 7 kuşak aktarılabilir. Tabi her aldatanın genetiğinde olmadığı gibi her genetiğinde olanda aldatmaz.
bana bu genin babamdan geçtiği kanısındayım, gerçi bu yaptıklarıma tabi ki bir kılıf değil de.. benim korkum benden çocuğuma filan geçer mi
 
Acizane gozlemlerime dayanarak genetik olduguna inaniyorum. Detay vermeyecegim ama bu fikre sahip olmama sebep olan cok sey oldu. Aldatma durtusu denen sey huysuzluk neselilik vs huylar gibi bence. Ama bununla basedebilmek baska bir sey.
 
Siz kendinize sahip olamıyorsunuz ki eşiniz size sahip olsun. Zaten kendinize sahip olsanız eşinize aidiyet duyma ihtiyacı hissetmezdiniz. Eşinizi hic sevmiyosanız bile evliliğinizi imzaladığınız bir sözleşme varsayıp sözleşme şartlarına uymanız gerekir.
 
 
Bence bir doyuma ulasmamissiniz . Arayis icindesiniz ondan hoslaniyor olabilirsiniz .Capkinlik diye tabir ettigimiz sey bu bence. Bazen ergenlikte cok bastirilan insanlar üniversite ve sonrasinda patlıyor .Bir arkadasim vardi uzun sureli iliskisi vardi yapamadi .Her donem biriyle çıktı .Ayrildi hepside bos yere ayrildi .Sebebi yoktu arayisinin.Sonra aman bunla asla evlenmem dedigi bir tiple evlendi .Yillar sonra gördüm .Gene mutsuzdu kisiligime evlilik ters demisti hic unutmam .Sizde evlilige ters bir insansiniz belki de.
 
doğru, ben evlilik insanı değilim.. ama çelişki de burada başlıyor işte evlilik dışı cinsellik vs yaşayabilecek birisi de değilim..
 
bakın sizde doğru bir noktaya parmak basmışsınız, belki yeterince sevgiye doyamadığımdan da gönlüm başkalarına kayıyor olabilir.. ama mükemmeliyetçilik de tabi ki var, bu yüzden boşanmayı erteliyorum ya mükemmel birisini bulamazsam diye..
 
inanın özelden o kadar bayan yazıyor ki seninle aynı durumdayım vs diyen birçok bayan var, doğru değil yaptığımız elbette ama günümüzde sadece erkekler değil bayanların da gönlü kayabiliyor..
 
Modernlik, özgürlük, bilmem ne ayağına da herkes iyice sapıttı ha.
Bazı erkekleri adam edelim derken, yanlışı hemcinslerimiz yapmaya başladı.
 

Yazdığım yorumda istediğini düşünebilirsin.
İstersen okumayabilirsin de.

Fakat psikolojik bir sıkıntı olduğu kesin, senin bu şekilde hissetmene sebebiyet veren alt yapıda birşeyler olmalı.
Onları öncelikle çıkartmalısın ortaya. Neden böylesin? Seni bu duruma iten ne?
Nefis mevzusuna gelince, kadınlar erkekler gibi değillerdir.
Görsel olarak etkilenmek tabii ki hepimizde oluşabilecek birşey, yakışıklı bir adam geçtiğinde kayıtsız kalmaz insan göz ucu ile de bakabilir.. Bu gayet normal bir güdü, ama aldatma noktasına gelecek kadar ilerleme düşüncesi? İşte bu anormal.
Kadınları da (genel anlamda) erkeklerden ayıran nokta bu zaten.
Erkekler mantıksız, düz kafalılar ne yazıkki. Sonuç düşünmeden hareket edebilen varlıklar.
Fakat kadınlar sonuç odaklı yaşarlar, genelde sonucuna göre hareket etmeyi bilirler...

Nitekim diyeceğim, sizin geçmişinizle alakalı bir durum bu.
Doğuştan böylesiniz diye bir olgu yok bence... Genetiklerle de alakası yok.
Yaşanmışlıklarla alakalı.
 
 
Ben sizi yadirgamiyorum. Sevmediğiniz biriyle evlisiniz. En buyuk hataniz bu. Önceki ilişkinizde de aşk bitmiş belli ki. Siz ilişkiyi nerede bitireceginizi bilmiyorsunuz ya da dürüst olmaya cesaret edemiyorsunuz. Belki uzmekten belki yalnizliktan belki sevilmemekten korkuyorsunuz. Boyle olunca yanlis iliskiler yasamaniz kacinilmaz oluyor. Erken bir yasta evlilik yapmissiniz. Herkes bir degil. Herkes uzun iliskiler yasamiyor. Belki bir sure sonra hevesinizi aldiginizda sadece sevgi kaldiginda bile devam ettirebileceginiz bir iliskiniz olacakti. Hala gec degil, bu evliligi yuruterek kendinize de esinize de haksizlik etmeyin. Dunyaya bir kez geliyoruz. Daha once de soylenmis uzman yardimi alabilirsiniz.
 
bu tespit çoookk doğru, ruhum, nefsim erkek ruhuna benziyor onlar yaparsa bende yaparım diyorum ama yanlış bir şey yaptığımda da deli gibi pişman oluyorum..

kaç yaşındasın?
henüz karakterin oturmamış belli ki.
hayat bir sidik yarıştırma müessesi değil. davranışlarının sebebini başkalarının davranışlarına bağlayacak kadar uyanık geçiniyorsan sonuçlarına katlanacak kadarda cesur olman lazım..

sahi ne oldu iş yerindeki adam? hani masanın altından eteğini sıyırıp frikik verdiğin?
 
Once mukemmeliyetciligi kabul etmek gerekir. Üstesinden gelebilmek için. Sonra cocukluktaki sevgi açlığını kabul etmek gerekir. Mutlaka cocuklugunuza dair derin yaralar vardir icinizde ama mükemmel oldugunuz icin bunu kendi kendinizle bile konusamazsiniz. Ama bunlar tek başına olmaz. Terapist lazım. Kendinizi teslim etmeniz, herseyi utanip sikilmadan anlatmaniz lazım.
Tutku dışında, eşiniz bi kedi sever gibi saçınızı okşayıp elinizi tutunca mest oluyor musunuz mesela?
Bazen amaaan çocuğum benden iyi anne mi bulacak diye düşünürken, bazen de sırf bu ayran gonulluluk ona da geçer mi doyumsuz olur mu diye çocuk sahibi olmaktan korkardım.
Ama dedigim gibi, eğer bunun bir sonu var mi diyorsaniz, evet var. Benim sonum eşimin sınırsız sevgisi olmuştu. Şimdi eminim ki, hayatta en guvendigim insan babamdir, eminim ki, artık babam yapar ben yapmam. Yani Allah seytana uydurmasin, iddia etmek icin degil, kendimde bu guveni bulduğum için söylüyorum. Simdi bi bebek bekliyorum, çok mutlu bir evliligim var. Evim dağınık kalsin, kocam utusuz giysin ama çocuğum sevgiye tam anlamiyla doysun istiyorum. Tek istegim bu.
Mutlaka sizin için de bi sonu vardır bunun. Illa eşiniz olacak diye bir kural yok. Ama tekrar tekrar söylüyorum, bu vicdan azabi ve her an ne olacak tedirginligiyle yasamaktansa sizi herseyle yuzlestirecek bir terapiste gitmek daha kolay.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…