- Konu Sahibi nurumoglum
-
- #1
6 yıllık evliyim 1.5 yaşında oğlum var.İyi bir konumda çalışıyorum.İyi bir maaşım, çocuğuma bakan fedakar bir annem,tek derdi geçim sıkıntısı olan oğlumuzu ve beni çok sevdiğine inandığım bir eşim var.
Yıllarca eşimin ailesinin aldığı evde kayınvalidemle karşılıklı binalarda oturduk.ama ev küçük kaynımın üzerineydi.evlenirken bize ev alamadılar bu ev sizin dediler bizde evi bizim üzerimize yapın demedik.5 yıl sonra kaynım evlenicek diye çıkın dediler.O arada krediye girip başka bir semtten ev al
lmıştık.Ama yatırım amaçlıydı gidip oturamazdık çünkü eşim esnaf ve o mahalleden ayrılamayız. Neticede biz evi boşalttık kimseye de küsüp darılmadık.Eşyalarımızı yeni aldığımız eve taşıyıp annemlerde kalmaya başladık.1 yıl birlikte kaldıktan sonra eski mahallemizde 2. evimizi aldık.Şuan taşındık çok mutluyuz dünya kadar borcumuz olsa da,şükürler olsun.
2 görümcem var kızlar.Bir de yeni evlenen eltim. Benden, eşimden nefret ediyorlar. Ama eşimin yanında görseniz oğlumu beni çokkk çokkk seviyorlar ama ben onlara yakınlık göstermiyorum. Görüntü tamamen bu .. bu imajı yaratıyorlar ve eşim sorunun bende olduğunu düşünmeye başlıyor.
Sürekli birbirlerinin arkasından konuşup sarmaş dolaş hayatlarına devam ediyorlar. Kalabalık bir aile eşimin ailesi.Eğer kayınvalidemin evinde bir organizasyon değilse asla bizi çağırmıyolar. Sürekli internette kendilerini biryerlerde etiketleyip nispet yapmaya çalışıyorlar. Buraya kadar ok. seviye belli neden takılıyorsun diyeceksiniz. şöyle ki; eltim dediğim kız kaynımla sözlenene kadar çok samimi arkadaştık. Evime gelir kalır derdimi dinler,derdini anlatır.Söz yapıldı kız benle görüşmemeye,hergün görümceme gitmeye başladı. Görümcelerim deseniz hiç bir zaman beni sevemediler.Kötü bir olayımız olmadı ama sürekli eşimi dolduruşa getirmeye çalıştılar. Onlar yüzünden çok kavga ettik. Eşim sinirlendiğinde ne yaptığını bilmez gözü birşey görmez bu huyunu bildikleri halde en ufak bir şeyde kışkırtmaya çalıştılar. benden önceki yani eşimin abisinin eski eşinin de boşanma sebepleri kendileridir.
Şimdi eltim olacak şeytan diyorum artık ben ona....onu sevmedikleri halde çokk seviyormuş gibi gösteriyorlar. Bana ve tüm akrabalara. organizasyonlar yapıp eşimin tüm akrabalarına biz de çağrılıyormuşuz ama görüşmek istemediğimizden gitmiyor muşuz gibi bir hava yaratıyorlar. Ve ben buna deli oluyorum. İşin en uyuz tarafı görüştüğümüzde hiç bir şey yokmuş gibi canım cicimli davranmak zorundayım. Çünkü daha önce bir çok örneğini yaşadım eşimle huzurumuz bozuluyor. Onlar gibi olamıyorum. İki yüzlülük yapamıyorum. Bir şeye bozulduğumda hemen suratım asılıyor birşey olmamış gibi davranamıyorum. Eşimle birbirimize giriyoruz.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Derdimi tam da anlatabilmiş olduğumu düşünmüyorum aslında. Yani ben bunları umursamamamazlık yapamıyorum.
Huzursuzum,, sinirlerimi bozuyorlar.. İyi olalım istiyorum sürekli bir nispet bir yarış halindeler..Ben bu psikolojiden nasıl kurtulucam ? tecrübelerinize ihtiyacım var
Yıllarca eşimin ailesinin aldığı evde kayınvalidemle karşılıklı binalarda oturduk.ama ev küçük kaynımın üzerineydi.evlenirken bize ev alamadılar bu ev sizin dediler bizde evi bizim üzerimize yapın demedik.5 yıl sonra kaynım evlenicek diye çıkın dediler.O arada krediye girip başka bir semtten ev al
lmıştık.Ama yatırım amaçlıydı gidip oturamazdık çünkü eşim esnaf ve o mahalleden ayrılamayız. Neticede biz evi boşalttık kimseye de küsüp darılmadık.Eşyalarımızı yeni aldığımız eve taşıyıp annemlerde kalmaya başladık.1 yıl birlikte kaldıktan sonra eski mahallemizde 2. evimizi aldık.Şuan taşındık çok mutluyuz dünya kadar borcumuz olsa da,şükürler olsun.
2 görümcem var kızlar.Bir de yeni evlenen eltim. Benden, eşimden nefret ediyorlar. Ama eşimin yanında görseniz oğlumu beni çokkk çokkk seviyorlar ama ben onlara yakınlık göstermiyorum. Görüntü tamamen bu .. bu imajı yaratıyorlar ve eşim sorunun bende olduğunu düşünmeye başlıyor.
Sürekli birbirlerinin arkasından konuşup sarmaş dolaş hayatlarına devam ediyorlar. Kalabalık bir aile eşimin ailesi.Eğer kayınvalidemin evinde bir organizasyon değilse asla bizi çağırmıyolar. Sürekli internette kendilerini biryerlerde etiketleyip nispet yapmaya çalışıyorlar. Buraya kadar ok. seviye belli neden takılıyorsun diyeceksiniz. şöyle ki; eltim dediğim kız kaynımla sözlenene kadar çok samimi arkadaştık. Evime gelir kalır derdimi dinler,derdini anlatır.Söz yapıldı kız benle görüşmemeye,hergün görümceme gitmeye başladı. Görümcelerim deseniz hiç bir zaman beni sevemediler.Kötü bir olayımız olmadı ama sürekli eşimi dolduruşa getirmeye çalıştılar. Onlar yüzünden çok kavga ettik. Eşim sinirlendiğinde ne yaptığını bilmez gözü birşey görmez bu huyunu bildikleri halde en ufak bir şeyde kışkırtmaya çalıştılar. benden önceki yani eşimin abisinin eski eşinin de boşanma sebepleri kendileridir.
Şimdi eltim olacak şeytan diyorum artık ben ona....onu sevmedikleri halde çokk seviyormuş gibi gösteriyorlar. Bana ve tüm akrabalara. organizasyonlar yapıp eşimin tüm akrabalarına biz de çağrılıyormuşuz ama görüşmek istemediğimizden gitmiyor muşuz gibi bir hava yaratıyorlar. Ve ben buna deli oluyorum. İşin en uyuz tarafı görüştüğümüzde hiç bir şey yokmuş gibi canım cicimli davranmak zorundayım. Çünkü daha önce bir çok örneğini yaşadım eşimle huzurumuz bozuluyor. Onlar gibi olamıyorum. İki yüzlülük yapamıyorum. Bir şeye bozulduğumda hemen suratım asılıyor birşey olmamış gibi davranamıyorum. Eşimle birbirimize giriyoruz.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Derdimi tam da anlatabilmiş olduğumu düşünmüyorum aslında. Yani ben bunları umursamamamazlık yapamıyorum.
Huzursuzum,, sinirlerimi bozuyorlar.. İyi olalım istiyorum sürekli bir nispet bir yarış halindeler..Ben bu psikolojiden nasıl kurtulucam ? tecrübelerinize ihtiyacım var