Kimsenin ahi kimsede kalmaz.Zamanla bütün acılar geçer,duygular değişir.Henuz çok yeni herşey zamana bırak ve önüne bak.
Bende boşandım aldatıldım çok acılar cektim aklı dengemle oynadı eşim aldatildigima kızmıyorum salak yerine konmaya çalışmasına kızıyorum cunki deli muamelesi yapıldı gözümle gordugum şeyi inkar etti.
Üstelik yabancida değildi 3 seneyi geçti bosanali yaşanan acılar geçti yaraya tuz basmayı öğreniyorsun ara ara kaniyo tekrar basıyorsun.Hayatima kimseyi alamıyorum olmuyo kimseyle anlaşıp sevemiyorum herkes sahte geliyo bna güvenemiyorum.
Ben geçmişi bı turlu arkamda birakamiyorum yaşanılanlar hep aklımda iyisiyle kötüsüyle atabilsem zihnimden unutabilsem belki biseyler değişecek.Aslinda eşime karşı sevgi durumum yok artık ama başıma bişey gelse onu sucluyorum bunlar olmasaydı blkide mutlu olacaktık diyorum bilmiyorum ya hiç doktora gitmedim kendi içimde yaşadım herseyi iç dökmek istedim bnde uzun oldu kusura bakmayın ama zamana bırakın.
Ben bu olaya nasıl bakıyorum biliyor musunuz ? Ihaneti öğrenmemin üzerinden tam 1 sene geçti. Bu bir senede zihnim berraklasmaya başladı. Her ihanette aldatılan kadın aptal yerine konuluyor bir bakıma. Aldatan erkek o kadar karaktersiz ki. Karısıyla yüzleşmek ve kendi duygularını ifade etmek yerine çamur atıp suçlayıp terk etmeyi tercih ediyor.
Insan gibi karşıma çıkıp ilişkimiz bitmiş, ben başka kadına aşık oldum , sana da çok değer veriyorum demiş olsaydi bu kadar çok acı çekmeyecektim. Ama o bana hakaret edip o kadını benim üstümde tutup defolup gitmeyi tercih etti.
Aylarca kendimi suçladım ben bu adama ne yaptım bunları hakedecek diye. Ama şimdi sular duruldu zihnimde ve anlam verebiliyorum. Karşıdaki adam karaktersiz cahil ve zayıf biri. O yüzden vefa nedir emek nedir hepsini hiçe saydı. Nefsiyle hareket etti.
Ben geleceğimde o adama daha fazla yatırım yapmadigim için kendimi şanslı hissediyorum artık. 33 yaşımda yüzleştim hayatin bu çirkin yüzüyle. Artık kendim olmaya karar verdim.
Artık evlilikte benim suçum hatam neydi diye sorgulamıyorum. Suçum ihanet eden terk eden hakaret eden pisliğe değil, kendime karşı. Kendimi affediyorum ama.
O adam karşıma çıktığında çok büyük sorunlar içindeydim. Onu sığınacak liman buldum. Yeterince güçlü değildim.
Şuan hala güçlü değilim. Güçlenmek için elimden geleni yapıyorum.
Sizin " her olumsuzlukta onu suçlama " sebebiniz de zayıf olmanız. Kendinizi guclendirirseniz kimseye ihtiyacınız kalmaz. Ne sorun yaşıyorsanız kendiniz çözebilirsiniz.. bir kurtarıcıya ihtiyacınız yok.
Bu aldatilma travmasını psikolojik destek alarak atlatıyorum. Bütün sorun benim duygusal ve manevi eksikliklerimle yüzleşmemmiş. O eksiklikler gidince , ihanet eden pisliğe daha az tenezzül ediyorum
Ilk başlarda çok ağladım pişman olsun kapımda yatsın hayat Ona da darbe vursun sürüm sürüm sürünsün diye. Son 1 aydır artık düşerse kapıma gelmesin bana uzak Allaha yakın olsun diyorum .
Gözümdeki o kahraman yerini hamam böceğine bıraktı zihnimde çünkü.
Hayatın binbir türlü hali var. Empati de yapıyorum. Ben evli olsaydım ve başkasına aşık olsaydım, içimde fırtınalar mi kopardı evet! Bu bir hata mi ? Hayır! Ne yapardim peki ? Baskasina asik olabiliyorsam mevcut ilişkim bitmiş demektir derdim. Yeni bir ilişkiye yelken açmadan, eşimi de incitmeden vefa duyguları içinde ayrılma kararı alırdım.
Zaten vefalı bir insan olduğum için hayatıma giren kimseye de ihanet edebileceğimi düşünmüyorum..bunu sadece vefasızlar korkaklar zayıf karakterli insanlar yapar.
Karşıdaki kadının yerine de koydum kendimi. Aşık olduğum kişi evli olsaydi mesela!? Benim için başkasını incitip bir kalemde terk etseydi dehşete düşerdim. Nasıl güvenir bir insan 12 yıllık ilişkisine hakaretle bitiren bir insana.
Yani nerden tutsam elimde kalıyor.
Sonuç olarak ben erdemlerimle hayatıma kaldigim yerden devam ediyorum. Onlar da görünen köy klavuz istemez misali maneviyattan iyi niyetten samimiyetten uzak bir evlilik sürüyorlar.
Öyle bir ilişki içinde olmaktansa yalnız kalmayı tercih ederim.
Bence güçlenin . Güçlenin ki o kişiyi suçlamaktan vazgeçin artık.
