Benimde abim evli ve biz de 5 kız kardeşiz.Abimlerle aynı şehirde oturuyoruz 3 yıldır.Zamanında annem abime bize ev tutun size yakın olsun çocuklarla ilgileniriz işiniz olunca demişti.Abimin ikizleri var.Ama uzakta tuttular evi gelin hanım istemedi.Şimdi de kendisi bize yakın ev arıyor annem çocuklarla ilgileniyor getirip götürmesi kolay olur diye
Ama annem artık yakın olsunlar istemiyor.Çünkü vaktinde biz de annem de babam da gelin hanıma çok hizmet ettik.Kesinlikle kalbini kıracak birşey demedik o bize dese bile.
Sonuçta abimin eşi.Abim mutlu olursa biz daha mutlu oluruz.Ve biz abimin evine giderdik temizliğini yapardık işini yapar öyle gelirdik.Kendimize hizmet ettirme gibi bişeyimiz olmazdı.Annem de aynı şekilde yemek yapar evlerini temizler gelirdi.Ve annem öyle ne yapacaklarına hiç karışmadı.Annem kendi der ben kaynanamın karışmasını istemem ben neden karışayımki.Bu kadar şeye rağmen baktık hala bi saygısızlık devam ediyor biz de gidip gelmeyi bıraktık.İş yapmak falan sorun değil.İnsan bi güler yüz bekliyor.Yoksa ne olacak abinin evini temizlemede ne varki hiç de zorumuza gitmedi yaparken.
Ne annemler gidiyor şimdi ne biz gidiyoruz.O işi olduğunda falan yine çocukları bize bırakıyor akşam gelip yemeğini yiyor çayını içiyor gidiyor.
Ama yine de ne kadar aramız iyi olmasa da o abimizin eşi ve abimin mutluluğu önemli.Tabiri caizse abimi sokakta mı bulduk biz :) Gidip gelmeyince sorunlar ortadan kalkacaksa biz ömür boyu gitmeyiz gerekirse.Belki o eşi abimi çok seviyordur ama biz de en az onun kadar seviyoruz abimi.Ve biz onun gibi abime sorun çıkartarak abimi üzmek istemiyoruz.Çünkü bu tartışmalar boş şeyler.3 günlük dünya için kalp kırmaya değmez.
Ben böyle kaynanaları görümceleri okuyunca gerçekten hayret ediyorum.Keşke insanlar şu dünyanın 3 günlük olduğunu unutmasalar...