Bende depresyon mu, yoksa motivasyon eksikliği mi var?

fairymoon .!.:

Ciddi ciddi dusunuyorum artık, psikolojim mi bozuk diye. Kalk diyorum kendi kendime, oturma. Tık yok. Kafamda ucusan dusunceler.
Kendime olan degersizlik, yetersizlik hissi.
Bilmiyorum ne yapacağım.

Genişletmek için tıkla...

Yaşamak istediğinizi söylediğiniz hayatı gerçek benlikten pekte istemiyor gibisiniz. Öyle olsa farklı olurdu herşey.

fairymoon .!.:

Merhaba. Psikonet yayinlarinin kitabını mi diyorsunuz? Ismini duymustum.

Nasil bir kitap? Ne anlatiyor?

Genişletmek için tıkla...

Evet, sizin durumuzdaki bireylerin bu durumdan kurtulmak için neler yapabileceği pratik örneklerle ve önerilerle anlatılıyor.

fairymoon .!.:

Galiba sorunum su,

Ertelemis oldugum o kadar cok is var ki hangisinden baslayacagimi bilemiyorum. Bu birincisi.

Birini secsem, bu sefer de ailem bir sonraki gun baska bir secenege yogunlasmami istiyor, bu da belki endişemi arttiriyor... bu da ikincisi.

Hep aynı seyi yasiyorum, ondan bunu soyledim. Mesela bir gün ingilizceye yogunlasmak istiyorum, ertesi gun babam mutlaka "Kpss'ye iyi hazirlan" diye soyleniyor. Laftan da anlayan bir insan degil. Kaygim artiyor. Kimseye anlatamiyorum da bunu, saçma gelir millete diye.

Genişletmek için tıkla...

o zaman şöyle yapsanız: ingilizce -bence- zamana yayılarak öğrenilebilecek birşey, hergün biraz Ingilizce çalışsanız ama hergün. Daha sonra KPSSden ilgili konulara baksanız, yine hergün, böylece zihin bir alanda yorulduğunda diğer alana geçmiş olursunuz. Bir de yapmak istediğiniz şeyi kocaman bir bütün olarak düşünmeyin, o zaman gözünüzün önüne kocaman bir dağ gelir ve erteleme eğiliminde olursunuz. O işi önce parçalara bölün. Ufak ufak parçalara bölerek günlük ve haftalık esnek çalışma planı yapın. Her bitirdiğiniz ufak işe bir tik atın hatta üstünü iyice karalayın :)) böylece elinizdeki işler yavaş yavaş eriyecek, siz de başardığınız işlerin ufak ufak nasıl büyüdüğünü görmüş olacaksınız. Kolay gelsin :)