İtiraf mı değil mi bilemiyorum,yanlış yere açtıysam çok özür...
Ben...çirkin ördekten kuğuya dönmüş bir genç kız.Kendini tanımaya,kendinin kendine anlatılmasına her zaman ihtiyacı olan,aslan burcu,ama hiç bir zaman bir aslanın cesaretini,gözüpekliğini gösteremeyen eline vur ekmeğini al bir kedi yavrusu.
Çok duygusal,genelde pozitif ama çabuk demoralize olan,aşkta genelde başarısız ve aldatılan taraf olan(umarım şu anda öyle değilimdir)geçmişinde bazı hatalar yapıp hala bedelini ödeyen,aslında kimseye zararı olmayan bir insan evladı...
Neden yani?Ben neden herkes gibi normal değilim?Neden hep darbe yiyen taraf ben oluyorum ki?İlişki yaşamayı mı bilmiyorum,karşıma çıkanlar mı çok öküz,ben mi çok fedakar ve safım?
Kimseye güvenmeyeceğim dediğim halde sanki zıttını söylemişim gibi aynı hatayı tekrar tekrar yapıyorum.
Etrafıma bakınca başkalarının yaşamı çok güllük gülistanlık geliyor bana,herkes evleniyor,mutlu yuvalar kuruyor,bense sadece öyle uzaktan izliyorum,ve zaman zaman hayatıma isyan ediyorum şükretmek yerine.
Şu anda çok düzgün bir psikolojim yok,önceki konuma bakabilirsiniz.Burada saçmalamış da olabilirim,sadece kimseye anlatamadığım kafozu burda kendi kendime yazıp kendi kendime okumak istedim.
Ben...çirkin ördekten kuğuya dönmüş bir genç kız.Kendini tanımaya,kendinin kendine anlatılmasına her zaman ihtiyacı olan,aslan burcu,ama hiç bir zaman bir aslanın cesaretini,gözüpekliğini gösteremeyen eline vur ekmeğini al bir kedi yavrusu.
Çok duygusal,genelde pozitif ama çabuk demoralize olan,aşkta genelde başarısız ve aldatılan taraf olan(umarım şu anda öyle değilimdir)geçmişinde bazı hatalar yapıp hala bedelini ödeyen,aslında kimseye zararı olmayan bir insan evladı...
Neden yani?Ben neden herkes gibi normal değilim?Neden hep darbe yiyen taraf ben oluyorum ki?İlişki yaşamayı mı bilmiyorum,karşıma çıkanlar mı çok öküz,ben mi çok fedakar ve safım?
Kimseye güvenmeyeceğim dediğim halde sanki zıttını söylemişim gibi aynı hatayı tekrar tekrar yapıyorum.
Etrafıma bakınca başkalarının yaşamı çok güllük gülistanlık geliyor bana,herkes evleniyor,mutlu yuvalar kuruyor,bense sadece öyle uzaktan izliyorum,ve zaman zaman hayatıma isyan ediyorum şükretmek yerine.
Şu anda çok düzgün bir psikolojim yok,önceki konuma bakabilirsiniz.Burada saçmalamış da olabilirim,sadece kimseye anlatamadığım kafozu burda kendi kendime yazıp kendi kendime okumak istedim.
