Zaten problem de bu "erkek arkadaş" konusundan çıkıyor.
Eşim, benim iş haricinde konuları konuşabileceğim "erkek arkadaşım" olmasını kabul etmiyor.
Benim için çok normal. Ama o iş ve zorunlu konular dışındaki hiçbirşeyi erkek arkadaşlarımla sohbet etmemi istemiyor.
Ben bunu kabul ettiremedim. O yüzden kaçak göçek oldu.
Benim iş dışında konuları konuşabileceğim erkek arkadaşım olamaz mı? Bu kadar geri kafalı mı olmalıyız?
Napıyim, eşim kabul etmiyor diyorum. Dürüst olunca olmuyor. Şimdi dürüst olmayınca gördün diyeceksiniz ama benim suçum mu?!? O haksız. Yanlış bir şey yapmıyorsam benim hakkım olan bir konuda beni nasıl engeller!!Önce dürüst olmalıyız.
Zaten problem de bu "erkek arkadaş" konusundan çıkıyor.
Eşim, benim iş haricinde konuları konuşabileceğim "erkek arkadaşım" olmasını kabul etmiyor.
Benim için çok normal. Ama o iş ve zorunlu konular dışındaki hiçbirşeyi erkek arkadaşlarımla sohbet etmemi istemiyor.
Ben bunu kabul ettiremedim. O yüzden kaçak göçek oldu.
Benim iş dışında konuları konuşabileceğim erkek arkadaşım olamaz mı? Bu kadar geri kafalı mı olmalıyız?
İyi de arkadaşınız olmasını kabul etmeyen adam yalan söylemenizi kabul eder mi sizce ?
Belki ona anlatmış olsaydınız iyisiyle kötüsüyle en azından bildiği için şüphelenmezdi.Şu an sizden şüpheleniyordur muhtemelen.
Ha aldatmak değil bence bu ama yalan söylemişsiniz adama bu konuyu sizin başta konuşmanız gerekiyordu.Sizin en başta ''benim erkek arkadaşlarım olabilir'' demeniz gerekiyordu.
Dedim zaten. Kabul etmedi. Ben de "Elbette erkek arkadaşlarım olabilir, ne var bunda" dedim. Ama bir uzlaşmaya varamadık.
neden tek adamla. kız senin arkadaşın. madem öyle o neden yok. kızada ayıp ediyorsun.Ama ben gizli görüşmek zorunda kaldım, çünkü eşim o aileyle (dolayısıyla o adamla da) görüşmemi istemiyordu. Ama ben o aileyle görüşmemi engelleme hakkına sahip olduğunu da düşümüyorum. Engelleyemez, engellememeli. O yüzden gizli görüşmek zorunda kaldım. Zaten yanlış bir şey de konuşmuyorduk, yanlış konularda çetleşmiyorduk.