haklısınız yani ne denir..
nedense tek bir insan küçümseme gibi algılayınca arkasından bir 10 kişi daha veriyor gazı
ya arkadasım soylenılen şu; fazla para kazanmak değil denklik meselesi
uyuşulmaz ,, ne zengın ınsanlar talıp oldu bana 18 yaslarındayken ama kafa yapıları??
en ufak seyde üzülüp hayattan soguyacagımı hıssettım ve sımdı dogru bır secım yapmısım okumus bırıyle olmakta vs konumuz bu değil
kız 21 olsun 25 olsun üniv.okuyor ve okumayan bırı bır de ımkansız gozuken bırı ılla ki sorun cıkarıcak..hemen yüklenme yapılıyor saçma..herkes fıkrını soylemekte özgür ve davul dengı dengıne yani
bence de neden bu kadar suçlama var anlamadım. denk değil ve bu çok ciddi bir problem. eminim ileride erkek daha fazla sorun yapacak bunu, ve hayat zindan... para değil ki mesele, az kazanırım ama kafam uyar, mutluyumdur. çok para olup ta hayatı tek yaşayacaksam kalsın o para.
bence de neden bu kadar suçlama var anlamadım. denk değil ve bu çok ciddi bir problem. eminim ileride erkek daha fazla sorun yapacak bunu, ve hayat zindan... para değil ki mesele, az kazanırım ama kafam uyar, mutluyumdur. çok para olup ta hayatı tek yaşayacaksam kalsın o para.
işte ben de buna çok şaşırdım.en kötü ihtimal nasıl öğretmen oluyorsun.inanlar nasıl kpssye çalışıyor kpssden yeterli puanı alsalar bile nasıl atanamıyorlar,nasıl akademisyen olunuyor bi araştırmanı tavsiye ederim.lakin egon gözünü kör eylemiş.yalnız şunu da belirteyim 4 sene sonra sen bir işsiz sevgilin de iyi bir iş sahibi olmuş olabilir.evet açtığı konulara bakınca bende farkettim.
bende ders tekrarı yapmadan dereceyle bitirdim ama diyorum
öğretim görevlisi olmak bu kadar kolay mı?
okulu bitirebilseydi hayırlısıyla öğretim görevlisi de olurdu
en kötü ihtimal öğretmende olurmuş.
hea beni görseler bir senedir o sınav bu sınav çalışıyorum akademisyen olcaz diye daha da çalışmak gerek henüz olamadımişte ben de buna çok şaşırdım.en kötü ihtimal nasıl öğretmen oluyorsun.inanlar nasıl kpssye çalışıyor kpssden yeterli puanı alsalar bile nasıl atanamıyorlar,nasıl akademisyen olunuyor bi araştırmanı tavsiye ederim.lakin egon gözünü kör eylemiş.yalnız şunu da belirteyim 4 sene sonra sen bir işsiz sevgilin de iyi bir iş sahibi olmuş olabilir.
On günde nasıl sevgi , saygı , değer kavramları oluştu ki ?
Ben on günde sevgilimin adını karıştırıyordum daha
ah keşkem öyle kolay olsaydı senelerdir o sınav bu sınav koşturuyorum böyle çok kolaymış gibi konuşanlar olunca cinlerim tepeme çıkıyohea beni görseler bir senedir o sınav bu sınav çalışıyorum akademisyen olcaz diye daha da çalışmak gerek henüz olamadım
yani büyütülecek birsey yok o kadar
ya burda anladıgım su bu kız henuz okuyor ve tabi ki bir öğretmen bu sekılde değil de örnegin '' üniversite ogrencisiyim ogretmen olmak istiyorum ama sevdıgım cocuk okumuyor bu işi yapıyor sızce de ımkansız mı '' diyememiş demek ki
oturmamış henuz biseyler o da bu yüzden okuyor zaten..neden okur ınsan? gelişmek için en başta..olabılır tamam egoistçe davramıs da olabilir..ben de onlara katılıyorum
ama hemen oyle yok su kadar kazanan var onlar daha garıp duruma düşüyor para degıl kı mevzu
denklik..bırbırıne denk olmak..uymak..frekansları tutmak..bitti ne anlarsanız artık
cidden ileride kızdan cok erkek gurur yapar..
eee öyle, gerçekten bana göre de küçük daha, belki heyecanla öyle yazdı bilmiyorum. belki tekrar okusa keşke şöyle yazsaydım diyebilir. ama konu farklı gerçekten, para pul meselesi değil. aşağılama değil. en başta başlamaması gerekirdi. belki kız gerçekten idealist. insanlar daha hazırlık okurken karar veriyorlar. üniversite de mi kalsam yoksa dışarıda mı çalışsam diye. 2 seneye okul bitse yurt dışına bile gider. e sonra yavaş yavaş ilerler, y. lisans, dr. vs. hemen öğretim görevlisi olucam demiyor, istiyor çalışırsa neden olmasın. hedefi bu demek ki
Merhaba arkadaşlar.
Çok yeni bir ilişkim var henüz, bir hafta on gün kadar oluyor.
Bu ilişkiye başlamadan evvel, hep kendime demişim ki, "aşktan evvel yoldaşlık" yaşayabileceğim
biri çıksın karşıma ve karşıma da öyle biri çıktı. Hayattaki her şeyi anlamlandırarak görmeye uğraşan
bir insan çıktı karşıma ve aşk'ı da aynı şekilde. Aşk'ı günümüzdeki yozlaşmış
haliyle değil, anlamlı kılarak, temiz ve dürüst yaşayarak hak etmeye uğraşıyoruz.
Bir tür hayat yoldaşlığıdır bu. Lakin gel gelelim ki, hayat ütopik hayallerle
yaklaşılması sakıncalı bir realitedir. Bunu göz ardı edemiyoruz. Ben üniversite
öğrencisiyim, ve eğitimimi ilerletmeyi belki ileride üniversitede okutman olmayı düşünüyorum. Ya da en
kötü ihtimalle normal bir öğretmen.. Ama sevdiğim insan, okumuyor. Okumayı asla
düşünmediğini söylüyor. Yaklaşık bir yıl önce cezaevinden çıkmış, siyasi sebeplerden
ötürü 12 aya yakın bir süre tutsak edilmiş. İkimiz de 21 yaşındayız. Okul okumuyor ama kendini son derece
geliştirmiş, olgun bir insan, hatta kendisinin bana öğrettiği çok şey oluyor. Şu anlık
köyde ailesinin yanında kalıyor ve ciddi manada çobanlık yapıyor. Tabi bu birkaç aydır böyle,
daha öncesinde lokantada çalışıyormuş İstanbul'da. Ben kendisine çok değer veriyorum, bu açıktır.
O da bana değer veriyor, seviyor ve hatta ailesine beni de anlatmış. İnsan bazen heyecandan, duygularından
körleşebiliyor. Ben de bunu yaşıyorum, yaşadım şu an anlıyorum. Çünkü 10 yıl sonramıza baktığımda
kara bulutlar üşüşüyor başımın üstüne, diyelim ki oldu evlendik ve ben üniversitede öğretim görevlisi oldum,
o garsonluk yapmaya devam mı edecek.. Nasıl olacak.. Bana, ben her işi yaparım, diyor.. Ama aklım çok
karışmış. Kendime inanılmaz derecede kızıyorum, bu işin sonunun olmayacağını bile bile
nasıl umut verebildim, nasıl bu kadar körleştim.. Ailemin bana okuyayım diye verdiği emekleri
hiçe sayıp, onunla köyde ekolojik bir yaşam sürmem imkansız.. İnanın gönlümden geçen
bu olsa da ailemin emeklerine bunu yapamam. Ailem bu ilişkiyi öğrenirse kesinlikle karşı çıkar,
ilişki ilerlerse ailemin engellemeleri onu da yıpratır, incitir.. Aile ve sistem zincirleri arasında hapsolmuşum.
Cesaretim yok bu ilişkiyi sırtlanmaya, keşke umutlandırmasaydım onu da.. Ben ne yaptım böyle kızlar?
seni anlıyorum canım, ben de sen gibi yaptım ve gerçekten mutluyum. bizim oralarda da olur öyle dediğin şeyler ben de hiç düşünmedim. lise de hangi üniversiteye gideceğim belliydi, ona göre çalıştım zor da olsa istediğim üniversiteye girdim. çok iyi bir yerden mezun oldum. eşim daha iyi yerde benden tabi. o da kendisi gibi biri olsun diye düşünürmüş zamanında. her şeyi beraber yaparız, en iyi arkadaşım o, tabi ki problemler arada çıkıyor. ama etraftan gelecek laf çiftleri daha çok etkileyecek, aile beğenmeyecek, bi sorun olsa biz sana demiştik gibi laflar... zor yani bence dengi dengine her şey. dediğin gibi küçümseme değil asla, sen anlarsın beni :)tabi ki,,bazen insan oyle hale geliyor ki eğer isterse 1 yıl once yazdıgı mesaja kendısı gülüyor ben mı düşünmüşüm bunu diye
okuyor bır kere devamı gelir
Asla kımseyı küçümsemek değil şuan gercekten meslegım de konumum da çok iyi..kendi işimi kurdum ama lise yıllarımda oyle cok zengın kısıler ıstedı katiyen olmaz dedım..iyiki de demişim..kısıtlanmış bir hayat..onu giyme bunu giyme
ıstedıgım seylerı yapamamak kötü olurdu..sabrettım istedıgım hayatı yasıyorum
yıne soyluyorum bu konuda cok titizim insan sevgısı bol bırıyım ınanın oyle severım kı ınsanları da hayvanları da..
ama kafalar uymadı mı olmaz olamaz..
okumamış bir insan ya bilmiyorum tek bir düşüncesi çaat diye karsına cıkıyor ve onca artısını kapatıyor
bence dengini bulmalı yani