Ben öğretim görevlisi, sevgilim garson? Çıkmazdayım...

seni anlıyorum canım, ben de sen gibi yaptım ve gerçekten mutluyum. bizim oralarda da olur öyle dediğin şeyler ben de hiç düşünmedim. lise de hangi üniversiteye gideceğim belliydi, ona göre çalıştım zor da olsa istediğim üniversiteye girdim. çok iyi bir yerden mezun oldum. eşim daha iyi yerde benden tabi. o da kendisi gibi biri olsun diye düşünürmüş zamanında. her şeyi beraber yaparız, en iyi arkadaşım o, tabi ki problemler arada çıkıyor. ama etraftan gelecek laf çiftleri etkileyecek, aile beğenmeyecek, bi sorun olsa biz sana demiştik gibi laflar... zor yani bence dengi dengine her şey. dediğin gibi küçümseme değil asla, sen anlarsın beni :)

kesinlikle daha mutlu olun inşallah=))
Toplum böyle mevzuları çok görücek belli
Bunları çözmeye çalışmak hayatı öğrenmek zaten
Büyütülecek dert olmadıgını anlıyor ınsan zamanla
 
kesinlikle daha mutlu olun inşallah=))
Toplum böyle mevzuları çok görücek belli
Bunları çözmeye çalışmak hayatı öğrenmek zaten
Büyütülecek dert olmadıgını anlıyor ınsan zamanla
sen de çok mutlu ol canım. her kesin görüşüne saygım var ama, direk suçlamalar rahatsız edici. kimsenin fikrini değiştirme çabam yok tabi, birbirimize karşı anlayışlı olamıyoruz maalesef. neyse her kes için en hayırlısı olsun :)
 
Bırakın öğretim görevlisi olmayı da daha siz okulu bile bitirmeden bunları yazmışsınız. Kusura bakmayın ama çok hayalperestsiniz. Dünya sizin gördüğünüz gibi toz pembe değil ne yazık ki.Ha çobanlığı ya da garsonluğu küçük gördüğüm için değil ama herkes dengiyle birlikte olsun derim. Emin olun sorunlar çıkar. Bence olmaz. Bir de 10 günde ne aşkı onu da anlayamadım ama.
 
Okumuş olmak önemli değil. nice okumuş eşekler var etrafta. fakat,şu anda sana, aranizda fark yokmuş gibi geliyor olabilir.ilerde yaşam tarzinizla, çevrenizle ve düşüncelerinizle aranizda farklar oluşacaktır.hem erkek Yapisinda, nekadar iyi olursa olsun bir üstün olma çabası vardır. ufak bir tartişmada bile konu hemen onun okumamasina gider. Çok sorunlu bir ilişki olur kısacası
 
şimdi bu iş-okuma meselesini sorun etmeyebilirsin ama ileride sende fikrini değiştirebilirsin. Ben olsam sorun etmem ama her halukarda zor bişey iyi düşün taşın canım
 
Merhaba arkadaşlar.
Çok yeni bir ilişkim var henüz, bir hafta on gün kadar oluyor.
Bu ilişkiye başlamadan evvel, hep kendime demişim ki, "aşktan evvel yoldaşlık" yaşayabileceğim
biri çıksın karşıma ve karşıma da öyle biri çıktı. Hayattaki her şeyi anlamlandırarak görmeye uğraşan
bir insan çıktı karşıma ve aşk'ı da aynı şekilde. Aşk'ı günümüzdeki yozlaşmış
haliyle değil, anlamlı kılarak, temiz ve dürüst yaşayarak hak etmeye uğraşıyoruz.
Bir tür hayat yoldaşlığıdır bu. Lakin gel gelelim ki, hayat ütopik hayallerle
yaklaşılması sakıncalı bir realitedir. Bunu göz ardı edemiyoruz. Ben üniversite
öğrencisiyim, ve eğitimimi ilerletmeyi belki ileride üniversitede okutman olmayı düşünüyorum. Ya da en
kötü ihtimalle normal bir öğretmen.. Ama sevdiğim insan, okumuyor. Okumayı asla
düşünmediğini söylüyor. Yaklaşık bir yıl önce cezaevinden çıkmış, siyasi sebeplerden
ötürü 12 aya yakın bir süre tutsak edilmiş. İkimiz de 21 yaşındayız. Okul okumuyor ama kendini son derece
geliştirmiş, olgun bir insan, hatta kendisinin bana öğrettiği çok şey oluyor. Şu anlık
köyde ailesinin yanında kalıyor ve ciddi manada çobanlık yapıyor. Tabi bu birkaç aydır böyle,
daha öncesinde lokantada çalışıyormuş İstanbul'da. Ben kendisine çok değer veriyorum, bu açıktır.
O da bana değer veriyor, seviyor ve hatta ailesine beni de anlatmış. İnsan bazen heyecandan, duygularından
körleşebiliyor. Ben de bunu yaşıyorum, yaşadım şu an anlıyorum. Çünkü 10 yıl sonramıza baktığımda
kara bulutlar üşüşüyor başımın üstüne, diyelim ki oldu evlendik ve ben üniversitede öğretim görevlisi oldum,
o garsonluk yapmaya devam mı edecek.. Nasıl olacak.. Bana, ben her işi yaparım, diyor.. Ama aklım çok
karışmış. Kendime inanılmaz derecede kızıyorum, bu işin sonunun olmayacağını bile bile
nasıl umut verebildim, nasıl bu kadar körleştim.. Ailemin bana okuyayım diye verdiği emekleri
hiçe sayıp, onunla köyde ekolojik bir yaşam sürmem imkansız.. İnanın gönlümden geçen
bu olsa da ailemin emeklerine bunu yapamam. Ailem bu ilişkiyi öğrenirse kesinlikle karşı çıkar,
ilişki ilerlerse ailemin engellemeleri onu da yıpratır, incitir.. Aile ve sistem zincirleri arasında hapsolmuşum.
Cesaretim yok bu ilişkiyi sırtlanmaya, keşke umutlandırmasaydım onu da.. Ben ne yaptım böyle kızlar?
Kaç yaşındasınız? 2013 yılında açtığınız konularda birisinde 21 birisinde 22 yaş demişsiniz? Yıl 2015 yine 21 yaşındasınız?
 
10 günde ne aşkı bu? Sen daha okulunu bile bitirmemişsin, şimdiden mesleğini bulmuşsun aklında, o kadar kolay değil senin deyiminle en kötü ihtimalle bir öğretmen olmak bile. İlişki yürümez. Arada uçurum var. Ama her şeye değer deyip yürüyebilirsin, devam edersin. 10 sene sonra bak hayallerden ya da aşktan geriye ne kalıyor.
 
Erkeklerin kendilerinden üstün eş istemediklerini düşünürsek er ya da geç aranızda sorunlar başlayacaktır. Sevgilinizin ilerde kompleksleri ortaya çıkabilir, bu iş şiddete kadar varabilir.

Şu an gerçekleri göremiyor olabilirsiniz ama inanın kendini ne kadar geliştirmiş olursa olsun aynı ortamda bir sürü sorunla karşılacaksınız. Sizi küçük görmeye, aşağılamaya bile başlayabilir. Aileler konusunda da olumlu olamayacağım.

Anlayacağınız bu iş biraz zor... İyi düşünüp çabuk karar vermeniz lazım.
 
bende sizi öğretim görevlisi sandım. Ama daha öğrenciymişsiniz. İleriye yönelik hayal kurmamız güzel ama, kesin konuşmanız hiç doğru değil. Hayat bizi nelerle karşılaştırır bilemeyiz. Erkek arkadaşınıza gelince bence sevgi içerisinde fedakarlığıda barındırır. Sizi gerçekten seviyor madem o halde bazı şeyleri göze alabilir. Yaşı çok büyük değil. Eğitimine devam edebilir sizin için. Hadi hiç olmadı açıktan falan okuyabilir. Sorumluluğu sadece size yüklememeli.
 
Son düzenleme:
Benim eşimi babasi cok ama cok zengin olmasina ragmen asla okutmamis ki esimin amcasi halasi akrabalari hep okumus meslek sahibi neyse. Esimi hep calistirmis. Kucuklugunden beri. Simit satmis, su satmis, komilik yapmis, ezilmis, baska sehire gitmis garsonluk yapmış. Ya akliniza gelecek her iste calismis Hayatinin cogunu garsonlukla gecirmis, parklarda yatmis, catisiz evde yatmis. Tirmanmis tirmanmis ta ki bugune kadar.
Esim su an kendi restorantini isletiyor, amaci daha da büyümek, Arkadaslari hep taninmis insanlar.. Esim de kendini geliştirmiş. Biz gayet mutluyuz.
Haa ben mi neyim? Üni.den mezun evde oturan biri, su an yeni bastan basladim esimin sayesinde. Beni destekledigi alanimla hic ilgisi alakasi olmayan ama çok istedigim bir meslegi öğreniyorum. .
Yani ne oldum dememeli gercekten de amaaa SIZ NE ISTIYORSANIZ ONU YAPIN.
Istemediginiz iliski zaten yurumez.. Gerçeklerle yuzlesmek lazim..
 
Aşk bitince kavgalar ve aşağlamalar başlar , denk olması gerekir , kendini ateşe atma bence gerçek kişiliğlni göstermiyordur ama birgün onu sinir edecek harekette bulun bakalın ne yapacak, onu sınava çekmen gerek , aşık basit hayat daha uzun
 
Şimdi yeni moda oldu konu açıp kaçmak ve cevaplamamak , eskiden dayak yiyen kadınlar konu açar sonra cevap vermedem kaçardı yani adamla barışırdı , şimdide sevgili olayları konu sahibi korkarsa bu adamla yapamaz bence , aşk cesaret ve delilik ister
 
X