- 23 Eylül 2010
- 2.969
- 5.172
-
- Konu Sahibi isabella07
- #41
Kendinizi suçlamayın, o sizin beceriksizliğiniz değil kesinlikle , kızmayın ama eşinizin odunluğu. Ben de işkolik bir insanımdır, ama ailemi ve arkadaşlarımı asla ihmal etmem, performans üstü çaba harcamam gerekse de.o kadar güzel yazmışsınız ki inanın ilk işim bu oldu zaten bunlar için çabaladım ama ona göre ben hep bahaneler arayan insan oldum.kendisi çok işkolik biri.ben birlikte birşeyler yapalım dediğimde bile aldığım cevap önce iş oluyor.düşünün en ufak örnek 5yıldır birlikte bi sinemaya gitmeye bile ikna edemedim adamı o kadar beceriksizim yani
ben size baştan anlatayım biz evlenmeden önce herşey iyiydi evlendik herşey tersine döndü bende adam annesini arıyor.annesi gibi davranmamı onun düzenini onun yaptıklarını istiyor ama ben yapamıyorum o ben değil bende o.sürekli iş için birlikteler yetmiyor her akşam ona yemeğe gidiyoruz evde başbaşa bir yemeğimizi hatırlamıyorum çünkü biz gitmezsek o bize geliyor.evle ilişkisi sadece uyumak ve faturaları ödemek çocuğum oldu ayrı hayal kırıklıklarına uğradım.bırak annem baksın annem sevsin yani anlayacağınız onun dünyası annesi.artık çocuğu bile annesine hediye yaptığını düşünmeye başladım inanın.çocuk 4 yaşına geldi bir kez daha bi parka götürmedi.onun için babalık akşam yemeği öncesi 10 dk oğluşum oğluşum oynamak...bazen diyor oğlan annemde kalsın hangi anne kabul eder bunu tabiki çocuğum istediği zaman babaannesinde kalabilir ama onun kastettiği bu değil hep kalsın diyor.ben kayınvalidememi yaptım bu çocuğu ben bu adımları atmazsam hem mutsuz bir eve şahit olacak hemde oğlumu kaybedeceğim.hep düzelir dedim ama malesef onun kendi saltanatı bitecek gibi değilBen anlamamış olabilirim anlayan bir arkadaş bana da anlatabilir mi
Boşanmak istemenin nedeni nedir ???
ya gerçekten güzel örnekler veriyorsunuz ama ben bu yemeği kısık ateşte dahi pişiremedim çünkü içinde pişen tutmadı...Kimsenin hayati dört dörtlük degil.
Kimse istedigi sartlarda yasamiyor. Biraz sabir sadece , yemek bile pisirmek icin zaman gerekiyor biranda olupda önüne gelmiyor. Sabır gerek sadece.
peki şimdi alabildinizmi çocuğunuzu nasıl devrelerden geçtiniz bana anlatabilirmisinizHayır hiçbir suç işlemiş olmazsın. Bende geçtim o yoldan Eski konularına bak istersen. Çocuk resmi olarak ikinizin. Kimde kalırsa onda oluyor. Ama söyle birsey var eger ki çocugu alıp annenin evine gidersen ve cocugun babası oglumu görücem diye alıp vermezse o zaman alamazsın. Ben bunların hepsini yasadım. Bende anne evine gittim oglumla. Sonra cocugu sevşcem diye aldı ve bir daha getirmedi. Polis savcı Hiç kimse hiçbirsey yapamıyor. Dedikleri tek şey onunda oglu. Sadece bosanma davası açıp geçici velayet le alabilir sin. İyi düşün ve avukata danış.Sormak istediğin birsey varsa da sorabilirsin
Şu yazınız beni daha çok üzdü inanın. Malesef durum böyleyse eşinizin gözünde bir eş değilsiniz yani varlığınız yokluğunuz önemli değil. O yüzden boşanırım demeniz korkutmayacaktır onu. Ama çocuğu size bırakmamak için uğraşacak sanki, çünkü annesi var ve oğlunuza bakabilir.ben size baştan anlatayım biz evlenmeden önce herşey iyiydi evlendik herşey tersine döndü bende adam annesini arıyor.annesi gibi davranmamı onun düzenini onun yaptıklarını istiyor ama ben yapamıyorum o ben değil bende o.sürekli iş için birlikteler yetmiyor her akşam ona yemeğe gidiyoruz evde başbaşa bir yemeğimizi hatırlamıyorum çünkü biz gitmezsek o bize geliyor.evle ilişkisi sadece uyumak ve faturaları ödemek çocuğum oldu ayrı hayal kırıklıklarına uğradım.bırak annem baksın annem sevsin yani anlayacağınız onun dünyası annesi.artık çocuğu bile annesine hediye yaptığını düşünmeye başladım inanın.çocuk 4 yaşına geldi bir kez daha bi parka götürmedi.onun için babalık akşam yemeği öncesi 10 dk oğluşum oğluşum oynamak...bazen diyor oğlan annemde kalsın hangi anne kabul eder bunu tabiki çocuğum istediği zaman babaannesinde kalabilir ama onun kastettiği bu değil hep kalsın diyor.ben kayınvalidememi yaptım bu çocuğu ben bu adımları atmazsam hem mutsuz bir eve şahit olacak hemde oğlumu kaybedeceğim.hep düzelir dedim ama malesef onun kendi saltanatı bitecek gibi değil
evet işte bunkorkularım yüzünden gidemiyorum inanın önümüzdeki aya birkaç günlüğüne aileme ziyarete gideceğim bakalım bi avukatla görüşeceğim ne olur nasıl olur diye umarım zararlı taraf ben olmam..gerçekten ilgisizliğe bir yerde ben alıştım ama çocuğumun babalı bi evde babasız büyümesi beni çok üzüyorŞu yazınız beni daha çok üzdü inanın. Malesef durum böyleyse eşinizin gözünde bir eş değilsiniz yani varlığınız yokluğunuz önemli değil. O yüzden boşanırım demeniz korkutmayacaktır onu. Ama çocuğu size bırakmamak için uğraşacak sanki, çünkü annesi var ve oğlunuza bakabilir.
ben size baştan anlatayım biz evlenmeden önce herşey iyiydi evlendik herşey tersine döndü bende adam annesini arıyor.annesi gibi davranmamı onun düzenini onun yaptıklarını istiyor ama ben yapamıyorum o ben değil bende o.sürekli iş için birlikteler yetmiyor her akşam ona yemeğe gidiyoruz evde başbaşa bir yemeğimizi hatırlamıyorum çünkü biz gitmezsek o bize geliyor.evle ilişkisi sadece uyumak ve faturaları ödemek çocuğum oldu ayrı hayal kırıklıklarına uğradım.bırak annem baksın annem sevsin yani anlayacağınız onun dünyası annesi.artık çocuğu bile annesine hediye yaptığını düşünmeye başladım inanın.çocuk 4 yaşına geldi bir kez daha bi parka götürmedi.onun için babalık akşam yemeği öncesi 10 dk oğluşum oğluşum oynamak...bazen diyor oğlan annemde kalsın hangi anne kabul eder bunu tabiki çocuğum istediği zaman babaannesinde kalabilir ama onun kastettiği bu değil hep kalsın diyor.ben kayınvalidememi yaptım bu çocuğu ben bu adımları atmazsam hem mutsuz bir eve şahit olacak hemde oğlumu kaybedeceğim.hep düzelir dedim ama malesef onun kendi saltanatı bitecek gibi değil
aminnn gerçekten böyle yaşamak zor.evlenmeden önce ikiside farklı konuşuyordu bide kv der benim herşeyime karışıyor evlensede bende rahat rahat gezsem diye.kocam derdi herkes kendi evine diye bi evlendik kadın bizden çıkmaz oldu yok annem gelecek yok anneme gideceğiz hep böyle 5 yıl geçti ama biz 5 kez bile kocamla başbaşa bi akşam yemeği bile yiyemedik malesefZor bir durum sanırım anneci bir beyle evlenmişsiniz ve eşiniz annesini ve sizi ayrı yerlere koyamamış.
Mutsuzluk boşanma nedeni olabilir tamam hak veriyorum. Lakin elinizden gelen her şeyi yaptıysanız ve bu saat den sonra artık yapabileceğim bir şey kalmadı diyorsanız boşanın diğer türlüsü pişmanlık olur.
Keşkelerle yaşamak zordur. Allah kimseye keşke dedirtmesin....
Neden öncesinde ilişki terapistiyle görüşmüyosunuz? Hatta önce kendiniz gidin durumu anltın getirebilirseniz eşinizi sonra getirin eğer kurtarılamayacak bişeyse evliliğiniz onu da boşanmaya ikna etmek için bi yol olabilir bugünaydın sevgili kk güzelleri:)evlenmeden önceki hayatım olsa insan bu kötülüğü kendine nasıl yapar derdim ama evlendikten sonra yorum dahi yapamıyorum.bende 5 yıllık evliyim evlenmeden önce herşey çok güzeldi adam kendini bana resmen peri padişahının oğlu olarak tanıttı yerdik içerdik gezerdik ilgilydi günde 50 kere mesaj atardı uzun uzun konuşurduk eşimle evlendikten sonra başka bir şehre onun memleketine taşındım ailemden uzaklık zaten çok etkiledi daha yeni şehre adapte olamadan balayından geldik herşey bozuldu o peri masalı gitti sanki bir kabus başladı 6 ay sonrası hamilelik haberimi aldım bi oğlumuz oldu ama yine bir değişme yok halen aynı ilgisizlik devam ediyor eşim babası olmadığından dolayı annesine çok düşkün sabahtan akşama kadar iş güç birlikteler eşimin zoruyla her akşam birlikteyiz sonra o arkadaşlarıyla takılır bizde oğlumla yatma vakti eve kaçabiliriz ne bana nede oğluma karşı hiç bir tatlı söz ilgi malesef yok eve para getirmekle baba olunacağını düşünenlerden bir kaç kez kayınvalidem belki yardımcı olur diye anlattım ama ne işe yaramadı onun hayatı oğlu üzerine yeterki o rahat mutlu olsun gerisi önemli değil o kadar çok şey varki yaşadığım çok doluyum ailemin yanına dönmek büyük bir kurtuluş ama yapamıyorum maddiyat değil korkum bana oğlumu götüremezsin diyor bende çocuğum bu süreçte üzelecek yıpranacak diye istemiyorum işin hukiki boyutunu bilmiyorum anlayacağınız her konuda yardıma ihtiyacım var çocuğumu asla bırakmam bu güne kadar onun için sabrettim hayatımızda hiçbir sosyallik yok o evden işe işten eve bense tüm gün evde çocukla millet akşam olur kocasını bekler ben artık tartışmalarımızdan ötürü gelmesin dahi istiyorum herşey kısıtlı şiddet yok ama kıskançlıkta üstüne yeni başladı yok açık dar giyiyorsun kavgalarımız her dışarıya çıkışımızda var malesef yorulduğumu bittiğimi hissediyorum artık bu hayat resmen onun.bende burdayım demek için sesimi dahi çıkartamıyorum .bu hayata bende bir kez geldim bunları çekmek zorunda değilim diyorum gerçekten yok yuvamı yıkamam babasız çocuk büyütmek gibi lafler etmeyeceğim size koca meraklısı değilim oğlumu alıp şu kapıdan bir çıkabilsem ama elim kolum çocuğum için bağlı boşanma lafını bu yüzden ağzıma dahi alamıyorum kendisi çok asabi ani bir kararımla çocuğuma alıp kapıdan çıksan ben ne yaparım hiç bilmiyorum.keşke banada bi ışık olsa şu zoraki evlilik bi bitse haydi bakalım kızlar acil yardım
kendime olan cesaretimi o kadar kırdılarki artık adım atsam acaba mı diyorum.gitmeden boşanma kararımı söylesem bilmiyorum tepkisi ne olur fakat sakin karşılamayacağı aşikar.bi anlık sinirle çocuğu alıp çıksa evden ben oğlumu izini bilmediğim bir yerde nasıl bulacağım.o da çok korkar onun psikolojisini düşünün.
peki ben boşanmak istediğimi söylediğimde o çocuğumu benden kaçırırsa ne yapayım
işte o zaman ölürümSizi korkutmak istemem ama ćocuğunu kaçırıp 2 sene annesine göstermeyen baba biliyorum. Hem de çocuğun eğitim hakkına mani olarak. Geniş bir aileyse polis de pek bişey yapamıyo. Anca sizin yer göstermeniz lazım şu adreste diye.
tabi bi avukatla görüşücem yasal hakkım ne ise kullanıcam evladımı üzmedenaileniz gelsin, bi avukatla görüşün. buradan akıl alınarak iş yapılmaz.
siz galiba başından sonuna okumadınız ortaya böyle dank diye daldınız keşke o kadar kolay olsa ama malesefki değilBosanacak kadar büyük bir sorum göremedim ben..
Bak sen önce kendi kendini mutlu et
Kocalarınızın sizi mutlu ettiği zaman ancak mutlu olacağınızı sandığınızdan oluyor bunlar
Maddi durumunuz iyiymiş al oğlunu mutlu olacağın şeyler yap
Ya da eşine sen ilgi göster fıstık gibi hazırlan masalar hazırla şaşırt onu
Bi süre söylenmek yerine 3ünüzün mutlu olacağı şeyler yap bak çok şey değişecek inan
ben kendisine bunu teklif ettim ama malesef o çok yoğun çalıştığını söyledi ısrar ettiğimdede saçmalıyosun dendiNeden öncesinde ilişki terapistiyle görüşmüyosunuz? Hatta önce kendiniz gidin durumu anltın getirebilirseniz eşinizi sonra getirin eğer kurtarılamayacak bişeyse evliliğiniz onu da boşanmaya ikna etmek için bi yol olabilir bu
çocukla gezmeye diye cıkıp ailenızın yanına gidebılırsınız ancak.çocuğu bırakmaz kı eşiniz. sonra da görmenız zor olur hukukı sğreç uzun olur falan.tam bşlemıyorum ama.cok zormus ya. Allah kolaylık versin. ne nankör şu erkekler.günaydın sevgili kk güzelleri:)evlenmeden önceki hayatım olsa insan bu kötülüğü kendine nasıl yapar derdim ama evlendikten sonra yorum dahi yapamıyorum.bende 5 yıllık evliyim evlenmeden önce herşey çok güzeldi adam kendini bana resmen peri padişahının oğlu olarak tanıttı yerdik içerdik gezerdik ilgilydi günde 50 kere mesaj atardı uzun uzun konuşurduk eşimle evlendikten sonra başka bir şehre onun memleketine taşındım ailemden uzaklık zaten çok etkiledi daha yeni şehre adapte olamadan balayından geldik herşey bozuldu o peri masalı gitti sanki bir kabus başladı 6 ay sonrası hamilelik haberimi aldım bi oğlumuz oldu ama yine bir değişme yok halen aynı ilgisizlik devam ediyor eşim babası olmadığından dolayı annesine çok düşkün sabahtan akşama kadar iş güç birlikteler eşimin zoruyla her akşam birlikteyiz sonra o arkadaşlarıyla takılır bizde oğlumla yatma vakti eve kaçabiliriz ne bana nede oğluma karşı hiç bir tatlı söz ilgi malesef yok eve para getirmekle baba olunacağını düşünenlerden bir kaç kez kayınvalidem belki yardımcı olur diye anlattım ama ne işe yaramadı onun hayatı oğlu üzerine yeterki o rahat mutlu olsun gerisi önemli değil o kadar çok şey varki yaşadığım çok doluyum ailemin yanına dönmek büyük bir kurtuluş ama yapamıyorum maddiyat değil korkum bana oğlumu götüremezsin diyor bende çocuğum bu süreçte üzelecek yıpranacak diye istemiyorum işin hukiki boyutunu bilmiyorum anlayacağınız her konuda yardıma ihtiyacım var çocuğumu asla bırakmam bu güne kadar onun için sabrettim hayatımızda hiçbir sosyallik yok o evden işe işten eve bense tüm gün evde çocukla millet akşam olur kocasını bekler ben artık tartışmalarımızdan ötürü gelmesin dahi istiyorum herşey kısıtlı şiddet yok ama kıskançlıkta üstüne yeni başladı yok açık dar giyiyorsun kavgalarımız her dışarıya çıkışımızda var malesef yorulduğumu bittiğimi hissediyorum artık bu hayat resmen onun.bende burdayım demek için sesimi dahi çıkartamıyorum .bu hayata bende bir kez geldim bunları çekmek zorunda değilim diyorum gerçekten yok yuvamı yıkamam babasız çocuk büyütmek gibi lafler etmeyeceğim size koca meraklısı değilim oğlumu alıp şu kapıdan bir çıkabilsem ama elim kolum çocuğum için bağlı boşanma lafını bu yüzden ağzıma dahi alamıyorum kendisi çok asabi ani bir kararımla çocuğuma alıp kapıdan çıksan ben ne yaparım hiç bilmiyorum.keşke banada bi ışık olsa şu zoraki evlilik bi bitse haydi bakalım kızlar acil yardım