- 10 Haziran 2010
- 84.676
- 355.217
Bende kekolar gibi ne işin var dediğimde senin gibi burnu büyük değilim ben kekoyum nolacak dedi. Hakbuki ne kendisi ne çevresi o ortamlara uygun değil. O kadar çok şey yaptı ki annesi sustum sustum artık ister istemez gözüme fazlaca batıyor. Ondan hırslanıyorum istemsizce. Detaylara girme durumu ondan. Sessizce susuyorum karışmıyorum olmuyor, bağırıp çağırıyorum olmuyor galiba baştan herşey hata zatenEşiniz, playstationı evde oynasın mahalle kekoları gibi internet kafelerde ne işi var?
Onun dışında diğer konuları çok detaylandırmanızdan sizinde abartan bir yanınız olduğunu düşündüm. Sorununuz birbirinizi ilk gördüğünüz gibi kabullenmiyor oluşunuz bu da sorunlarınızı çığ gibi büyütür.
Yok zaten 3-5 yıl ben çocuk düşünmüyorum işimde yükselmeye çalışıyorum ama modum hep düşük olduğundan odaklanamıyorum da.Anneci ve internet cafe bağımlısı biriyle daha nişanlıyken fark edip ayrılmanız gerekirdi. Bu adam düzelmez. Büyük ihtimal evlenirsek düzelir bana bağlı olur demişsiniz ama aman diyim şimdi de çocuk yaparsam düzelire gelmesin olay.
O zaman melek gibiydi. Telefonda beni arar saatlerce bi ihtiyacın var mı oğlum seni üzüyor mu sorar da sorardı. Böyle dengesiz olduğunu anlayamadım ki.6 yıl hiç mi annesini tanımadınız yada tanımak mi istediniz?
Tavsiyeniz için çok teşekkür ediyorum. Bir dönem öyle yaptım evet dediğiniz gibi çok sinirleniyor. Yüzüne karşı hala da belli etmiyorum ama kına yerinde ki çalışan bile ne şirret bi kadın diye söyleniyordu. Acayip belli ediyor ele güne. Rezil etti akrabalarıma nişanda. Oğlum başını yaktı diye ağlıyor salonun ortasında. Tek bir saygısızlığım bile olmamıştır. Baş edemedim son zamanlarda sinirlerim çok bozuldu.Merhaba aynı kaynanadan hafta daha beterinden bende var eşim sorunları görmezden gelmek için kendini oyuna verdi bende başta çok sinir oluyordum ama onunda sorunlar dan kurtulma şekli bu sonra bende aynı indirdim şimdi hiç olmazsa birlikte yaptığımız bişey var birlikte oynuyor uz oyunu kaynanna da ne derse he de geç evet çok kolay olmuyor ama yapacak bir şey yok eşimle ben bu kadının saçma sapan oyunlarından dolayı kaç kez ayrılma eşiğine geldik ama baktım ben gittiğimde kaynanam sevinecek hava dedim ben patlayacagima onlar patlasın rabbim sabır versin sana da bana da
Aldırmadı da valizi içeri. 3 gün kaldım valiz 2 gün aşağıda kaldı. Küsmüş yine neye küstüyse eve almayacak beni. En son eşim ben seni otele bırakayım kendimde arkadaşımda kalıyım diye rest çekince bi anda yağ bal oldu. Canım kızım da canım kızım diyo. Eşim bağırınca bile ben araya girdim annedir bağırılmaz ayıp günah yapma diye. Kendimde tek kelime saygısızlık etmem ama ben alttan aldıkça yapıyorda yapıyor. Baş edemiyorum kadınla da oyun bağımlılığıyla da. Bide bana gelmiş kına günü gittim kız bana senin kınan yok mu bugün niye geldin dedi diyo marifet gibi. Benim kalbim kırılmış üzülmüşüm umuru bile değil.Eşinin ailesini özellikle annesini hiç takma bile kafana. Sen üzülür,eşine yansıtır da aranız bozulursa çok sevinirler.bu fırsatı verme.politik ol. Gördüğünde samimi, güzel davran.baktin hala aynilar o zaman iyice koyarsin mesafeni... Zaten uzaktalarmis.bir de valizi onlar içeri almadiysa sen alsaydın nolacak sanki.
Eşine gelince evlendiğinizin hala farkında değil. Çocuk gibi davranıyor.kafedeki kıza da takılmaya gerek yok bence.adam oyun bağımlısı olmuş zaten. Kusmekle çözülmüyor konuş hala anlamiyorsa da bilemiyorum.Yataktan da gitme öyle dön arkanı uyu.
Kesinlikle öyle ben kendimi avutup duruyorum şunu yapıyor ama bunu iyi diye. Çünkü herkes ne kadar iyi ne kadar iyi diyip duruyor bunları bilmediklerinden. Bende olanı görmezden gelip kendime avunacak yer arıyorum.Kına, düğün, ailesiyle ilişkilerine şahit olduğunuz anlar, oyun bağımlılığını gördüğünüzde… bunların hepsi size ayrılmanızı söyleyen güçlü göstergelermiş. Ama evlenmişsiniz. Ya bu deveyi güdecek ya bu diyardan gideceksiniz. Adamın tek iyi özelliği yok, en azından size. Bir şey isteseniz fizandan getirir ya, o isteği ailesinden ya da oyun arkadaşlarından biriyle çakıştırmamaya dikkat edin. Çünkü adamın öncelikleri belli.
Evrak işlerini halletsin tabii ki. Bana deseler bende yaparım. Ama dertleri o değil. Dertleri istenen para. Evrak 5900 müş Onu istiyorlar çaktırmadan. Birde hadi onu da versin diyelim, tüm gün telefonda sinirlenip etrafa bağırdı. Babam var yanında adam sakin ol az diyor sakinim ben diyo. Babamın yanında yapma az sakin dur diyorum beni azarlıyor sen bi dur şuan gerginim diye. Bu iki üç aydır huy oldu ailesine sinirlenirse ya da bi sorun olursa bana bağırıp atıyor stresini sonra da sende sinirimin arasında karışmasaydın diyo. Hiç karışmıyorum sende öyle dur aman karışma hiçbir şeye diyo. Onun yapması gereken bir sürü iş vardı o tam 6 saat telefonda konuştuğu için hepsini babam yaptı, eve geldik bi daha babanı sürükleme rahat edemiyorum diyo. Kendisi çağırdı ve adam bizim için 80 km boş yere gitti geldi.Sizin hatalı olduğunuz yerlerde var.
Kardeşinin evrak işini halletmesinde ne sakınca olabilir ki ne var bunda ?
Bir de cafedeki kıza neden böyle bir ithamda bulunuyorsunuz ? Kız gelen müşteriye Güler yüz gösteriyor diye suçlu mı oldu ?
Diğer konularında haklısın.
Eşiniz oyun bagımlısıysa tedavi için konuşun olmuyorsa da boşanın.
Var evde ama cafedeki daha güzelmiş. Evde oynasa sesimi çıkarmayacağım. Evdekini beğenmiyor. Annesiyle düğünden beri konuşmuyorum zaten beni değil oğlunu arıyor habire. Bıktım yeminleKafede ki kız konusu dışında diğer konularda haklısınız . Özellikle babanızın yanında bağırması ve para meseleleri çok rahatsız edici .
Ergen beye eve xbox mı istiyor PlayStation mı istiyor aldın . Ama o alsın onu da babanıza aldırmasın . Ama bu sefer de evde yüzünü göremeyeceksiniz haberiniz oldun . Başını kaldırmıyor bu tipler oyundan.
Annesi de böyle davranacaksa siz görüşmeyin o görüşsün sadece .
Kardeşi abisi işini yapsın diye değil parasını ödesin diye arıyor. Yoksa bana dese bende yaparım. Var mı yok mu demeden her sorun ya da ihtiyaçta bizi arıyorlar. Daha doğrusu eşimi. Beni kaale alan yok. Kendi çabamızla düğün yaptık. Daha balayı bile yok ortada el öpmeye gelin şu kadar durun şöyle yaparsanız tavır koyarım uzaktan sürekli komut veriyor. Beni ciddi ciddi ne eşim ne ailesi kaale almıyor üstüne birde bunca kaosun içinde sorun yaratan ben mişim gibi sen uyumsuzsun sen kavga arıyorsun filan diyorlar. Her gittiği yerde kavga çıkarır kayınvalidem, eşime bak bu normal değil hep mi annen haklı diyorum, öyle diyo bana.Bir haftalık evlilikte 5-6 kere kendi kendine dışarı çıkmak nedir yahu şaka gibi.
Ama siz bu bağımlılığı bile bile evlenmişsiniz.
Böylesi bir zamanda sizinle vakit geçirmek yerine oyun oynamaya kosuyorsa ciddi anlamda bağımlı demek ki.
Kendisi ailesine laf söyletmiyor, babanızla iş halletmek için birarada bulunmaktan rahatsız oluyor. Siz konusu kendi ailesinden biri olsa herşey bambaşka olurdu.
Kardeşinin işini yapmak istemesinde birşey yok ama eşiniz sizi kaale almıyor. Çok saçma yaşananlar ama bile bile lades her zamanki gibi.
Var evde aslında ama beyfendi onu beğenmiyormuşergene diyin ki eve oyun sistemi kuralım mı kocacığım diyin evden çıkıp çıkıp kafeye gitmesine çözüm bulursunuz bir de daha bir hafta bile olmadı bismillah demeden başlamış arızalarını göstermeye
Bipolar bir annenin elinde büyüyüp yetişkin olamayan bur ergenle evlenmişsiniz.Öncelikle merhaba, şimdiden yorum yazan herkese vakit ayırdıkları için teşekkür ediyorum. Tavsiye ve fikirleriniz benim için çok önemli.
6 yıl süren bir ilişki sonrasında bu hafta evlendik. Fakat bazı şeyler canımı çok sıkıyor. 6 yıl boyunca ufak tefek sorunlar olsa da can sıkıcı şeyler olmadı. Eşim gerçekten çok ilgili, düşünceli detaycı biri oldu hep. İlişkinin başında her şeyi net ve açık konuştuk ona göre ilerledik. Ayrı şehirlerdeydik ben işim nedeniyle gidemediğim için o benim şehrime taşınmaya karar verdi.
Geçen yıl nişanlandık fakat ailesi nişanı burnumdan getirdi. 4-5 tane ev olmasına rağmen otelde kaldılar, otel bizim eve uzaktı kendilerini eşime taşıtıp durdular, kuaföre benden önce gittiler eşim beni değil onları almaya gitti ve kaza yaptı nişan günü. Sonra da kaza yaptıkları için surat asıp oturdular. Annesinin duygusal git gelleri var. Bi saat dünya iyisi bi saat çekilmez oluyor. Durup dururken kendi kendine küsüyor. Neye küstüğünü bile anlamıyorum. Oğlunu kıskandığını o kadar belli ediyor ki herkes anlıyor ben utanıyorum onun yerine. Nişan bitti kendi şehirlerine gittiler sadece oğlunu paylaşmış beni kesip fotoğraflardan. Ben onlara gittim bavulumu apartmanın kapısından 1 gün içeri almadı, konuşmadı doğru düzgün surat yaptı. Eşim en sonunda bağırdı kızdı , anında meleğe döndü bişey yok gibi kızımlar canımlar. Böyle garip garip davranıyor kayınvalidem, eşimde önceki yaptıklarını unutup hemen sevgi pıtırcığı olmamı istiyor. Çok fazla örnek var da uzatmak istemiyorum.
Nişanlılık süreci boyunca annesi duygusal manipülasyona devam etti oğlumdan ayrılıyorum diye bir sürü sorun çıkardı filan ama aramız fena değildi eşimle. Ta ki hazirana kadar. Haziranda nasılsa burdan arkadaşlarımdan ayrılacağım diye bi başladı gezmeye düğün haftasına kadar işten çıkıp gidiyordu. Bi grup oluşturmuşlar playstation oynuyorlar saatlerce. Diğer arkadaşlarının kız arkadaşları da çok şikayetçiydi bu durumdan. Ama sona doğru artık zıvanadan çıktı bağımlı oldular. Ne yapsam ayıramadım oyundan. Küstüm olmadı konuşmadım olmadı falan neyse, geldi benim yaşadığım şehre. Burda grubu yok kurtuldum dedim bu sefer de bi cafeye dadandı. Orda oynuyor. O cafeyi de saçma tipli bir kız işletiyor ve kız beraber gittiğimizde rahatsız edici tavırlarda. Habire bizim etrafımızda salına salına geziyor. Gitme diyorum fırsatını bulur bulmaz gidiyor ve benim uyumsuz olduğumu, boşuna annesini ve kızı suçladığımı, tuhaf takıntılarım olduğunu söylüyor.
Balayına gitmedik, çünkü ailesine el öpmeye gitmeden gidersek annesi hastalanır. Bir haftalık evliyiz 5-6 kere yine gitti cafeye, birkaç kez de bana söylemedi bile. Bağımlı çünkü oyuna. Annesi düğünden sonra da sadece oğlunu paylaşıp canım oğlum evlendi yazmış. Beni fotoğraflardan kesiyor birde. Ama eşime göre sorun çıkarılacak bişey yok ortada. Birde düğün süreci boyunca bu sefer bizde kaldılar iki de bir herkesin içinde oğlunu çağırıp başka odaya çekiyor. Konu önemli de olsa önemsizde ben öyle kalıyorum tek hep. Bu da normalmiş eşime göre. Benmişim tuhaf. Eşimin bir arkadaşı var eşim birde ikide bir onun eşini bana örnek gösteriyor, canım yengem çok uyumlu sen sosyal değilsin, uyumlu değilsin, kavga arıyorsun diye. Bugün de düğün fotoları için gittik, kardeşi aradı üniversitesi ile ilgili bi sorun varmış 750 km öteden bu halletti. Okula filan sinirlendi bi belge eksikmiş, bende okul haklı kardeşin tamamlasaydı dedim, babamın yanında bana bağırdı bilmeden karışma diye. Ailem sürekli beni tembihliyor, alttan al falan diye ama bugün babamda kızdı. Napıyor bu diye. Tüm gün telefonda okulla konuştu herşeyi babam ve ben yaptık. Bide gelince babanı sürükleme her yere rahat edemiyorum yanında diyo. Her işini yaptırdı. Adamın arabasıyla gidiyoruz, mahçup olacağına bide üste çıkıyor. Aslında karakter olarak çok sakin olan adam konu ailesi ve oyun olunca canavara dönüyor gözümde. Fizana git bana şunu getir desem yapar, oyuna gitme diyince çıldırıyor. Nişanda annesigili kuaförden almak için kaza yaptı araba pert oldu biz ödedik hiçbiri karışmadı, Kardeşi kına da kaza yaptı biz ödeyeceğiz, kız kardeşi eksik belge vermiş okula biz ödeyeceğiz. Az paralar da değil. Ama ben bunlarla ilgili ağzımı açamam yoksa tuhaf ve uyumsuz oluyorum. Ağzımı açsam neyin eksik, sana ne oluyor diyo. Kavga etmeye bahane arıyorsun diyo.
Ben bugün artık bezdim. Ve sen beni manipüle ederek etrafını aklayamazsın, bana babamın yanında bağıramazsın diye ağzıma geleni söyledim. Çıktı gitti yine o cafeye gelince gönlümü yapmaya çalışıyor. Cafede ki kız gerçekten bi garip, sözde kapalı ama garip garip kostümler giyiyor her yeri açık. Eşim kapıdan girince ağız kulaklarda, sürekli onun masasının etrafında. Eşimin umrunda değil farkında bile değil çünkü oyuna odaklandı mı dünyayı görmez. Ama sinir oluyorum. Hiç konuşmadım geldiğinde ve salonda yattım. Oda yatakta yattı bi güzel uyudu. İnanın bıktım kendimi sorgulamaktan. Yukarıda yazdığım olaylarda ben miyim tuhaf ve uyumsuz? Kendimi sürekli kötü hissediyorum, kendi isteklerimi diyemez oldum. Sürekli kıskanç uyumsuz kavgacı diyor ne desem. Daha bir hafta olmadı ayrı yatıyoruz umurunda değil.
Vakit ayırdığınız için teşekkürler....
Çok çok üzüldüm henüz bir haftalık evlisin. Eşinin dibinden ayrılmaması gerekir...bence çok sert bı ayara ihtiyacı var çünkü nasıl başlarsan öyle gider bugün önünü alamazsan ilerde eve hiç uğramaz.Öncelikle merhaba, şimdiden yorum yazan herkese vakit ayırdıkları için teşekkür ediyorum. Tavsiye ve fikirleriniz benim için çok önemli.
6 yıl süren bir ilişki sonrasında bu hafta evlendik. Fakat bazı şeyler canımı çok sıkıyor. 6 yıl boyunca ufak tefek sorunlar olsa da can sıkıcı şeyler olmadı. Eşim gerçekten çok ilgili, düşünceli detaycı biri oldu hep. İlişkinin başında her şeyi net ve açık konuştuk ona göre ilerledik. Ayrı şehirlerdeydik ben işim nedeniyle gidemediğim için o benim şehrime taşınmaya karar verdi.
Geçen yıl nişanlandık fakat ailesi nişanı burnumdan getirdi. 4-5 tane ev olmasına rağmen otelde kaldılar, otel bizim eve uzaktı kendilerini eşime taşıtıp durdular, kuaföre benden önce gittiler eşim beni değil onları almaya gitti ve kaza yaptı nişan günü. Sonra da kaza yaptıkları için surat asıp oturdular. Annesinin duygusal git gelleri var. Bi saat dünya iyisi bi saat çekilmez oluyor. Durup dururken kendi kendine küsüyor. Neye küstüğünü bile anlamıyorum. Oğlunu kıskandığını o kadar belli ediyor ki herkes anlıyor ben utanıyorum onun yerine. Nişan bitti kendi şehirlerine gittiler sadece oğlunu paylaşmış beni kesip fotoğraflardan. Ben onlara gittim bavulumu apartmanın kapısından 1 gün içeri almadı, konuşmadı doğru düzgün surat yaptı. Eşim en sonunda bağırdı kızdı , anında meleğe döndü bişey yok gibi kızımlar canımlar. Böyle garip garip davranıyor kayınvalidem, eşimde önceki yaptıklarını unutup hemen sevgi pıtırcığı olmamı istiyor. Çok fazla örnek var da uzatmak istemiyorum.
Nişanlılık süreci boyunca annesi duygusal manipülasyona devam etti oğlumdan ayrılıyorum diye bir sürü sorun çıkardı filan ama aramız fena değildi eşimle. Ta ki hazirana kadar. Haziranda nasılsa burdan arkadaşlarımdan ayrılacağım diye bi başladı gezmeye düğün haftasına kadar işten çıkıp gidiyordu. Bi grup oluşturmuşlar playstation oynuyorlar saatlerce. Diğer arkadaşlarının kız arkadaşları da çok şikayetçiydi bu durumdan. Ama sona doğru artık zıvanadan çıktı bağımlı oldular. Ne yapsam ayıramadım oyundan. Küstüm olmadı konuşmadım olmadı falan neyse, geldi benim yaşadığım şehre. Burda grubu yok kurtuldum dedim bu sefer de bi cafeye dadandı. Orda oynuyor. O cafeyi de saçma tipli bir kız işletiyor ve kız beraber gittiğimizde rahatsız edici tavırlarda. Habire bizim etrafımızda salına salına geziyor. Gitme diyorum fırsatını bulur bulmaz gidiyor ve benim uyumsuz olduğumu, boşuna annesini ve kızı suçladığımı, tuhaf takıntılarım olduğunu söylüyor.
Balayına gitmedik, çünkü ailesine el öpmeye gitmeden gidersek annesi hastalanır. Bir haftalık evliyiz 5-6 kere yine gitti cafeye, birkaç kez de bana söylemedi bile. Bağımlı çünkü oyuna. Annesi düğünden sonra da sadece oğlunu paylaşıp canım oğlum evlendi yazmış. Beni fotoğraflardan kesiyor birde. Ama eşime göre sorun çıkarılacak bişey yok ortada. Birde düğün süreci boyunca bu sefer bizde kaldılar iki de bir herkesin içinde oğlunu çağırıp başka odaya çekiyor. Konu önemli de olsa önemsizde ben öyle kalıyorum tek hep. Bu da normalmiş eşime göre. Benmişim tuhaf. Eşimin bir arkadaşı var eşim birde ikide bir onun eşini bana örnek gösteriyor, canım yengem çok uyumlu sen sosyal değilsin, uyumlu değilsin, kavga arıyorsun diye. Bugün de düğün fotoları için gittik, kardeşi aradı üniversitesi ile ilgili bi sorun varmış 750 km öteden bu halletti. Okula filan sinirlendi bi belge eksikmiş, bende okul haklı kardeşin tamamlasaydı dedim, babamın yanında bana bağırdı bilmeden karışma diye. Ailem sürekli beni tembihliyor, alttan al falan diye ama bugün babamda kızdı. Napıyor bu diye. Tüm gün telefonda okulla konuştu herşeyi babam ve ben yaptık. Bide gelince babanı sürükleme her yere rahat edemiyorum yanında diyo. Her işini yaptırdı. Adamın arabasıyla gidiyoruz, mahçup olacağına bide üste çıkıyor. Aslında karakter olarak çok sakin olan adam konu ailesi ve oyun olunca canavara dönüyor gözümde. Fizana git bana şunu getir desem yapar, oyuna gitme diyince çıldırıyor. Nişanda annesigili kuaförden almak için kaza yaptı araba pert oldu biz ödedik hiçbiri karışmadı, Kardeşi kına da kaza yaptı biz ödeyeceğiz, kız kardeşi eksik belge vermiş okula biz ödeyeceğiz. Az paralar da değil. Ama ben bunlarla ilgili ağzımı açamam yoksa tuhaf ve uyumsuz oluyorum. Ağzımı açsam neyin eksik, sana ne oluyor diyo. Kavga etmeye bahane arıyorsun diyo.
Ben bugün artık bezdim. Ve sen beni manipüle ederek etrafını aklayamazsın, bana babamın yanında bağıramazsın diye ağzıma geleni söyledim. Çıktı gitti yine o cafeye gelince gönlümü yapmaya çalışıyor. Cafede ki kız gerçekten bi garip, sözde kapalı ama garip garip kostümler giyiyor her yeri açık. Eşim kapıdan girince ağız kulaklarda, sürekli onun masasının etrafında. Eşimin umrunda değil farkında bile değil çünkü oyuna odaklandı mı dünyayı görmez. Ama sinir oluyorum. Hiç konuşmadım geldiğinde ve salonda yattım. Oda yatakta yattı bi güzel uyudu. İnanın bıktım kendimi sorgulamaktan. Yukarıda yazdığım olaylarda ben miyim tuhaf ve uyumsuz? Kendimi sürekli kötü hissediyorum, kendi isteklerimi diyemez oldum. Sürekli kıskanç uyumsuz kavgacı diyor ne desem. Daha bir hafta olmadı ayrı yatıyoruz umurunda değil.
Vakit ayırdığınız için teşekkürler....