Evli değilim o nedenle bu konularda tecrübem de yok ama size biraz da olsa yardımcı olabilmeyi çok isterim.
O nedenle eski konularınıza bakıyordum da, eşiniz özellikle oğlunuz doğduktan ve işyerinde pozisyonu değiştikten sonra...hmm, nasıl desem...geçimsiz olmuş sanki. Bir de, okuduklarımdan çıkardığım kadarıyla siz ufacık bir şeyi bile rica etmek için çok hassas davranırken o fütursuzca sizden fedakarlık bekliyor. Çok çok anlayışlı davranmışsınız şimdiye kadar, takdir etmemek elde değil ama size de yazık. Annenize tavrı, ev mevzusu, ailesi, oğluna -umarım şimdi durum değişmiştir- bile tahammül edemezken yeğenlerine yaklaşımı çok zorlayıcı.
Kırmızıyla yazdığım yere gelince, galiba eşiniz kendi istekleri yerine gelince öyle ancak en ufak bir isteğini tatmin etmeseniz veya pek gönlünün olmadığı şeyler yapsanız hemen saldırganlaşıyor, kırıcılaşıyor.
Sanki sizinle bir alıp veremediği var gibi, sizinle paylaşmadığı, içine dert olan; veya basitçe Nasrettin Hoca fıkrası gibi de olabilir: "
Nasrettin Hocayı evlendirmişler. Uzun zamandır görmediği bir tanıdığı ile karşılaşmış. Tanıdık sormuş, 'Hoca hayırlı olsun evlenmişsin. Nedir eşinin adı?' Hoca, 'Bilmiyorum' demiş. Tanıdık şaşırmış: 'Neden?' diye sormuş. Hoca:
"Geçinmeye gönlüm yok da ondan."