benim yaşadıklarıma benziyor,benim konumu okudunmu bilmiyorum ama enbaşta bizde böyle başladık.
Önce böyle yavaş yavaş sonra artarak devam ediyor.
Benim oğlumu kızlar kaçırcak diyorlardı ah ah diye iç geçiriyordu.
Durmadan sürekli ama sürekli oğlunu övüyordu, o müthiş mükemmelmiş, ben kısmetmişim ona. yanına yakışan kişi kim olcakmış diye merak ediyolarmış .Beni asla övmüyordu.
habire bizi birbirimize yakıştırma davranışları vardı, boylarımızı bile ölçüştürüyordu, kahvaltı masasında ikimize bakarak kalakalıyordu rahatsız ediyordu, yemek yiyemiyordum.
evime bile büyü yapmış istemeye geldiğinde, ayrılayım diye. O şakalaştıgımız beni sever görünen kadın bu.
hep beraber olucaz hep içimizde olmak istediginin sinyallerini veriyordu.Biz bağlıyız hep beraber olcaz alışcam de alışcam de diyordu.
......
Gidin dediği akrabalara gitmemizi bekledi zorla eşime baskı yaparak. Bana baskı yapsın diye.
......
Çok enteresandı ben böyle alıştırdım herşey önlerine gelir, sende yaparsın değilmi şüphesindeydi. Ben gerekirse eşim için o da yapacak suyunu o alacak, yemeğinide mutfaktan gerekirse o gidip alacak dediğimde nasıl bozuldu üzüldü görmeliydiniz.Sonra üzülmeyin herhalde yaparım dedim kapansın konu dedim. Kendini inandırmaya çalışır gibi yapar yapar ben sana inanıyorum diyordu sesli düşünüyordu.
evlendikten sonra oğluma portakal kestane soyarmı diye ağlayan bir kadın haline dönüştü bu kadın.
ama kızım kızım o benim kızım kızım deyip duruyordu. Onca şey yapmasına ragmen hala bunu savunuyor o benim kızımdı kızım gibi gördüm diyor. Yaptıklarıyla lafları örtüşmüyor.
benimlede şakalaşır gülüşür konuşurdu farklı bir yüz diğer yüzleri nefret ediyorsun
(İki yüzleri var çünkü
Sen bilirsin ama enbaştan belli ediyolar kendilerini ve hiç geriye gitmiyor hep ilerleyerek artarak devam ediyor.
Yani canım hiç inanma öyle anlaşalım konuşa konuşa halledelim vs laflarına. Asla değişmiyorlar deliriyorlar. Ben çok pişman oldum çok üzüldüm. Eşimlede hep sorun oldu aramızda.