- Konu Sahibi burberry87
- #1
Öncelikle konuyu yanlış yere açtıysam özür dilerim çünkü henüz evli değil, nişanlıyım..
Çok uzun zamandır kendimle bile paylaşmıyorum içimdeki karmaşayı, çok düşündüm yazmak için ve zamanı geldiğine inanıyorum, sizlere akıl danışacağım gibi içimdeki birikimlerdende kurtulacağıma inanıyorum..
25 yaşındayım ve çook uzun zamandır tanıdığım kişi ile nişanlıyım..
Nişanlım mükemmel diyebileceğim karakterde ancak onunda her güzel gibi bi kusuru var..
Kendisi bana karşı saygısızlığı olmayan, cömert, düşünceli, romantik, sadık kısacası her kadının hayallerindeki erkek karakterine sahip bi kişi..
Ancak sorun şurda başlıyor: sevgili annesi !
Önceleri benim art niyetli düşündüğüme kendimi inandırıyordum ancak yok gerçekten bu kadın bi tuhaf..
Çok fazla örneği olduğu halde size en basit 2 örneğini vereceğim:
Kendisi ile ilk tanışmamda bana oğlunu övmeye çalışırmışcasına, "benim oğlumu ne kızlar sevdi bi bilsen" dedi, ilk günden sesimi çıkarmak istemedim ancak oğlu bu cümleye tepki gösterdi, annesinin patavatsızlığı ile konuyu kapattık..
Ardından geçen uzun süreç içerisinde espri yolu ile laf sokmalar vs duymamazlığa versemde artık benim değil onun art niyetli olduğunu düşünüyorum, bu kadın gerçekten patavatsız olamaz..
Bana "gelinliğe ne gerek var kirala o para ile altın yapalım sana" dedi, ben nişanlıma çıkışıncada o bizim iiliğimizi düşünüyor oldu. Allah aşkına siz söyleyin, hangi genç kız istemez gelinliği, durumlarımız olmasa amenna ancak her iki tarafında durumu oldukça ii..
Aradaki binlerce olayı anlatmadan bardağı taşıran son damlaya geçiyorum..
Dün gece konuşurken konu gelişti ve nişanlım bana "anneme hizmet etmeyecek misin" die sordu, çıldırdım sanki ben köleyim ya da yol yortam bilmemde bana iş anlatıyorlar, yok biz başka bi ilde yaşayıp yazın yanlarına geldiğimizde bi çorba yapamaz mıyım vs vs..
Yani ayrı evde yaşayacağız, eli ayağı tutuyor sonuçta gelinde olsam dışarıdan geldiğimde yemeğini, temizliğini nie ben yapayım o benim evime karışmasın ben onunkine, gelin miyim köleleri mi ?
Muhakkak ki o benim evime geldiğinde hizmette kusur etmem ya da onun evindeyken "anne yemeğe yardım edeyim, sen otur masayı ben toplarım" derim ancak bu diretme ile sürekli "hizmet edecek misin" soruları ile beni kendilerinden soğutunca eline ne geçiyor bu kadının..
Ben terslenincede "çömez mi alacağım, evlenmeye kalkıyor yapmasınıda bilsin diyor" ben alınıncada bu bir espri ! oluyor..
Sözdede kendi çok çekmiş, bana asla çektirmezmiş ee güzel annem daha ne yapacaksın ki ?
Oğluna ben herkese ondan kızım die bahsediyorum onu öle övüyorum böle övüyorum dior ancak kendi akrabalarının yanında beni yerden yere vurdu neymiş benim nasıl sessiz, saygılı olduğumu onlara gösteriyormuş yine ben alınınca hemen çeviriyor benim gelinim çookk güzeldir, çookk hanımdır die..
Benim yanımda bunu yapıyorsa düşünün başkalarına ne anlatıyor ?? Böle düşünüyorum ben artık..
Artık nişanlımıda çok ii kandırdığına inanıyorum çünkü nişanlım sürekli "şaka yapıyor, o seni çok seviyor, sen alıngansın" gibi cümleler kuruyor yani o kadar doluyum ki resmen bu kadın şeytan diyeceğim ee tabi ben toyum taktiklerden haberim yok, kırılıp laf söyleyince ben bi şekilde haksız oluyorum o haklı..
Çok uzun oldu biliyorum ama aklıma gelmeyen neler var, çok kırgınım, çookk..
Şimdi ben ne yapacağım, sinirlenip ayrılayım diyorum ama yok kalbim yangın yeri ne sevdiğim adamdan geçebiliyorum ne de annesinin bu hareketlerine tahammül edebiliyorum..
Nolur, bana bi akıl verin, biliyorum çoğunluk vazgeç bu ilişkiden diyecek ama çok sevdiğimi göz önünde bulundurun.
Yoksa gerçekten ben mi kötü niyetliyim, benim mi içimde nefret var ki kadının her halinden bi sorun çıkarıyorum..
Dinlediğiniz için hepinize teşekkür ederim, sevgilerimle...
Çok uzun zamandır kendimle bile paylaşmıyorum içimdeki karmaşayı, çok düşündüm yazmak için ve zamanı geldiğine inanıyorum, sizlere akıl danışacağım gibi içimdeki birikimlerdende kurtulacağıma inanıyorum..
25 yaşındayım ve çook uzun zamandır tanıdığım kişi ile nişanlıyım..
Nişanlım mükemmel diyebileceğim karakterde ancak onunda her güzel gibi bi kusuru var..
Kendisi bana karşı saygısızlığı olmayan, cömert, düşünceli, romantik, sadık kısacası her kadının hayallerindeki erkek karakterine sahip bi kişi..
Ancak sorun şurda başlıyor: sevgili annesi !
Önceleri benim art niyetli düşündüğüme kendimi inandırıyordum ancak yok gerçekten bu kadın bi tuhaf..
Çok fazla örneği olduğu halde size en basit 2 örneğini vereceğim:
Kendisi ile ilk tanışmamda bana oğlunu övmeye çalışırmışcasına, "benim oğlumu ne kızlar sevdi bi bilsen" dedi, ilk günden sesimi çıkarmak istemedim ancak oğlu bu cümleye tepki gösterdi, annesinin patavatsızlığı ile konuyu kapattık..
Ardından geçen uzun süreç içerisinde espri yolu ile laf sokmalar vs duymamazlığa versemde artık benim değil onun art niyetli olduğunu düşünüyorum, bu kadın gerçekten patavatsız olamaz..
Bana "gelinliğe ne gerek var kirala o para ile altın yapalım sana" dedi, ben nişanlıma çıkışıncada o bizim iiliğimizi düşünüyor oldu. Allah aşkına siz söyleyin, hangi genç kız istemez gelinliği, durumlarımız olmasa amenna ancak her iki tarafında durumu oldukça ii..
Aradaki binlerce olayı anlatmadan bardağı taşıran son damlaya geçiyorum..
Dün gece konuşurken konu gelişti ve nişanlım bana "anneme hizmet etmeyecek misin" die sordu, çıldırdım sanki ben köleyim ya da yol yortam bilmemde bana iş anlatıyorlar, yok biz başka bi ilde yaşayıp yazın yanlarına geldiğimizde bi çorba yapamaz mıyım vs vs..
Yani ayrı evde yaşayacağız, eli ayağı tutuyor sonuçta gelinde olsam dışarıdan geldiğimde yemeğini, temizliğini nie ben yapayım o benim evime karışmasın ben onunkine, gelin miyim köleleri mi ?
Muhakkak ki o benim evime geldiğinde hizmette kusur etmem ya da onun evindeyken "anne yemeğe yardım edeyim, sen otur masayı ben toplarım" derim ancak bu diretme ile sürekli "hizmet edecek misin" soruları ile beni kendilerinden soğutunca eline ne geçiyor bu kadının..
Ben terslenincede "çömez mi alacağım, evlenmeye kalkıyor yapmasınıda bilsin diyor" ben alınıncada bu bir espri ! oluyor..
Sözdede kendi çok çekmiş, bana asla çektirmezmiş ee güzel annem daha ne yapacaksın ki ?
Oğluna ben herkese ondan kızım die bahsediyorum onu öle övüyorum böle övüyorum dior ancak kendi akrabalarının yanında beni yerden yere vurdu neymiş benim nasıl sessiz, saygılı olduğumu onlara gösteriyormuş yine ben alınınca hemen çeviriyor benim gelinim çookk güzeldir, çookk hanımdır die..
Benim yanımda bunu yapıyorsa düşünün başkalarına ne anlatıyor ?? Böle düşünüyorum ben artık..
Artık nişanlımıda çok ii kandırdığına inanıyorum çünkü nişanlım sürekli "şaka yapıyor, o seni çok seviyor, sen alıngansın" gibi cümleler kuruyor yani o kadar doluyum ki resmen bu kadın şeytan diyeceğim ee tabi ben toyum taktiklerden haberim yok, kırılıp laf söyleyince ben bi şekilde haksız oluyorum o haklı..
Çok uzun oldu biliyorum ama aklıma gelmeyen neler var, çok kırgınım, çookk..
Şimdi ben ne yapacağım, sinirlenip ayrılayım diyorum ama yok kalbim yangın yeri ne sevdiğim adamdan geçebiliyorum ne de annesinin bu hareketlerine tahammül edebiliyorum..
Nolur, bana bi akıl verin, biliyorum çoğunluk vazgeç bu ilişkiden diyecek ama çok sevdiğimi göz önünde bulundurun.
Yoksa gerçekten ben mi kötü niyetliyim, benim mi içimde nefret var ki kadının her halinden bi sorun çıkarıyorum..
Dinlediğiniz için hepinize teşekkür ederim, sevgilerimle...