Ben iyi bir anne değilim hemde hiçççç

sağolun arkadaşlarım destekleriniz için inşalla her şey yoluna girer bakalım biraz daha bekleyeceğim eğer olmadı bakıcam çaresine başakada çarem yok kendibilir yuva kolay kolay kurulmuyor....
 
Allah yardmcınız olsun...
Benim oğlumla yaşıt kızınız..bu dönem sese karşı o kadar hassas oluyorlarki..
Lütfen çocuğunuza bağırmamaya çalışın..

Birde eşiniz o minicik meleğin yanındamı şiddet uyguluyor size..yazıklar olsun..

Hiç bir şekilde ne siz nede bebeğiniz haketmiyorsunuz..Düzeleceğini beklemek sizi dahada zor duruma sokacaktır..
Yeni bir gelecek kurmak için planlar yapın bence..

Umarım herşey istediğiniz doğrultuda olur..
 
arkadaşım eger evliligin kötüyse ve bu evlikilikte bebgin zarar görüyorsa bence boşan hani diyolarya cocugum icin cekiyorum aslında bu hata nedenmi en cok da böyle cocuk zarar görüyor gelecegi etkileniyor psikoloji, olarakta tabi ileriki hayatda sorunlar yaşayacak böyle olacagına sakin hayat yaşaması daha iyi tabi bu benim fikrim allah yardımcın olsun sen yinede elinden geleni yap yok olmazsa gerekeni yap allah yanındaduanı et sabırlı ol bakalım hayırlısı bebişinideöp benim icin kurban olsun teyzesi benimde 2 tane kızım var allah emanet ol
 
ayrıca sen cok iyi bir annesin bence eger bunları bebgin icin katlanıyorsan en iyi en annesin
 
sağolun arkadaşlar çok üzülüyorum yaa 2 günden beride başımıza gelmedik kalmadı ..kızım çok aşırı yaramaz sandalyeden düştü...ertesi günde temizlik yapıyordum ilaçlı suyu bir kabın içerisine koymuştum dökmüştüm içindekini ama kızım sağolsun onu dikmiş kafasına tabi ne kadar döksemde dibinde vardı yalanıyordu aldım hemen ağzından çok korkuttu beni 2 gündür sersem gibiyim arkadaşlar.....
 
canım ya durumuna çok üzüldüm benimde 1.5 yaşında bir kzım var bol bol dua et ve biliyorsan kur'an oku benimde sorunlarım vardı am şimdi biraz daha iyiyim birdenbire sihirli bir değnek değmiş gibi yetişti Rabbim seni çok iyi anlıyorum bende eşime sinirlenip hep kızıma bağırıyordum sonrada vicdan azabından ölüyordum hatta bir ara ellerine vuruyordum şimdi kesinlikle öyle birşey yapmıyorum çünki onların öyle küçücük yürekleri varki herşeyi anlayıp hissesiyorlar şimdi herşeyi tatlı tatlı söylüyoruö hemen yapıyor eşinlede konuş seni düşünmüyorsa onu düşünsün ileride oda bunları kafasına yazıcak inan hiçbirşeyi unutmuyorlar bizde azcık sesimizi yükseltelim aaa diye bağırıyor onların psikolojisi çok önemli canım sorunun olduğunda bile kesinlikle kızma ona sarıl inan ondan başka kimseden fayda yok sana onunla dertleş konuş inşallah herşey düzelir dualarım seninle
 
Böyle bir ortamda büyümesindense anne baba ayrı ama huzurlu kavgasız bir ortamda büyümesi daha iyidir bana göre...o yawrucukta açılan yaralar psikolojisi ömürlük gidecek onunla bence bu duruma bir karar verin biran önce bunuda çocuğunuz için yapın bence...eşinizin sizi dövmesi ayrı bişey zaten şartlarını bilemem tabi kendi adıma konuşuyorum çocuğum içinde olsa katlanamam tek bir tokada bile olmasada katlanmam anam babam bi tiske vurmamış ek oğlu kim oluyo ...o yüzden eşim sesini bile yükseltse benle düzgün konuşmayı öğrenene kadar benimle konuşma derim yalvara yalvara ölür...sinirliyken oluyo elbet ama ses çıkarmaya çıkarmaya boyut artar baştan dur demek lazım susulursa önüne geçilemez bazı şeylerin ağırlığınızı koyun siz bide ona evlat verip baba yapmışsınız değerini bilsin...kırmak istemem tabi ama çok sinirleniyorum böyle adamlara kasıldım resmen yazarken hakkında hayırlısı olsun tabi...en iyi karar senin kararındır her zaman...umarım yoluna girer iyi haberlerini alırız..
 
kardeş sen kötü bir anne deilsin belki ama eşin kesin kötü bir baba...malesef insanız..beşer şaşar ..bizde sinirlenip kızlıgnlıgımızı ses yükselterek yada fevri davranarak yavrularımıza püskürttüğümüz oluyodur..ama bir erkeğin eşine şiddet uygulaması heleki buna tanıklık eden bir çocugun o ortamda olması en kötüsü..sen asıl iyiliği kendinden önce o yavrunun hafızasına tüm bunların işlenmemesi için eşini islah etmeye çalışarak yapıcaksın..bunu becerdiğinde iyi bir anne olmayı hakedıyosundur derim..ses yükseltmeyle felan kötü anne olunmaz bence ama o yavruyu bu pasif şiddette seyirci bırakmak asıl kötü annelik olucak kanımca..darp izlerinden git rapor al..hukuki haklarıını araştır..kadın dernekleri ücretsiz avukat verıyo..böyle akıl vermesi kolay ama ben yaşadım..babam annemi döverdi gözümn önünde..bigün annemi dövmüştü ve sonrasında benı alıp evden çıkmış...ben dövdüğünü hatırlıyorum..3 yaş civarındaydım..arabasına binmek istememişim..babam hala anlatır..annemi dövdüğü parafını es geçerek-senle yıldızım taa ozamandan barışmadı..sen bana --baba benden özür dile --dedin..diye..baba benden özür dile!!!!!çünki annemi dövdün..dolayısıyla beimde canım acıdı..beli 1,5 yaş tüm bunların hafızaya işlenmesi için erken ama bu böyle devam etmemeli..eşini şiddet ve esefle kınıyorum.işallah yuvanız bozulmadan bu düzeni değiştirebilme kahramanlığına erersin..
 
bencede kötüü bir anne degilsiniz..sonuçta bu yapptıgınz şeyi düşünüp kalbiniz sıızxlıyoo..ama asıl sorun o vurdumduymaz axcizz babadda..yuh diyorum ona.....öyle baba olmasın yaaa bence bir yolunu bul nebilim aileni sıgın,çalışıyosan evii terket kızını al boşan.ama daya kyemee..çok üzülldüm...allah yardımcın olsun
 
canım öncelikle sen kötü bir anne olsan yaşadıklarından dolayı çocuğunu da bırakır çekip giderdin. bir kere ben kötü anneyim psikolojisinden kendini kurtar. hepimi insanız ve hepimiz tam donanımlı bir anne olarak dünyaya gelmiyoruz. hepimiz yeri geldi sinirlendi,çocuğuna bağırdı,o da yetmedi ellerine vurduk. ama yaptığımız kesinlikle doğru değil orası bir gerçek. bir kere yaşadıklarımdan şunu anladım eğer annenin psikolojisi iyiyse bebek de sağlıklı bir psikolojiyle yetşiyor. ilk günden beri bu böyle bebeğim doğduğunda bir süre sonra yalnız kaldım çevremde gidecek kimsem de yoktu sıkıntıdan patlıyordum ve bebeğim de benim sıkıntımı hissedercesine huysuzlanıyordu. dayanamayıp 10-15 günlüğüne annemlere gittim ben sakinim bebeğim sakin.
eşim geçen sene işiyle sorun yaşadı sürgün yedi bir ay sonra ben de görevlendirmeyle yanına gittim okulumdan, öğrencilerimden, arkadaşımlarımdan apar topar ayrıldım. ilçeden köye, kaloriferli evden sobalı eve aniden geçince üstüne bakıcıya çocuğu getirip götürme eşimin sürekli nöbet veya devriyesinden dolayı eşimi de doğru dürüst görememe,bir de üzerine soba ,ev,bakkal, okul işi hepsi bana kalınca ciddi ciddi depresyona girdim ve çocuğum da bundan olumsuz etkilendi. huzursuz iştahsız bir bebek oldu, ben sinirlendikçe o da bana tepki verdi, o tepki verdikçe ben sinirlendim tam bir kısır döngü içerisine girdik. derken bir gün kendimi artık ciddi ciddi toplamaya karar verdim ve zor olsa da bunu başardım. eylülde de kaloriferli lojmana geçince üzerimden büyük bir yük kalktı. şimdi ben sakinim bebeğim de...
diyeceğim o ki sen iyi olursan bebeğin de iyi olur.lütfen yaşadıkların elbette kolay şeyler değil ama elinden geldiği kadarıyla yaşadıklarını bebeğine yansıtmamaya çalış canım benim
 
Son düzenleme:
iştah konusuna gelince beni daha doğrusu bir anneyi en çok zorlayan konu buydu. yesin diye ne yapacağımı şaşırmıştım yemek saatleri acayip geriliyordum üstelik kızım aşırı zayıftı. 3370 doğdu ama şu an 19 ay bitti ve 8500 oldu. her gören "ay bakamıyon mu bu ne böyle" dedikçe resmen hırsımı çocuktan çıkarıyordum bağırarak ağlatarak zorla yedirmeler (
bir ara internette havuç tohumunu okudum onu denedim kısmen işime yaradı sana da tavsiye ederim. şimdi iştah ile ilgili bir problemimiz yok gerçi bunda bakıcımın helinden 8 ay büyük (maşallah) iştahlı oğlunun etkisini de unutmamak gerekir. benim kız yine zayıf (sanırım genetik) ama en azından yemesi iyi bu da içimi rahatlatıyor
aktardan (özellikle sor ) tarım ilacı kullanılmamış havuç tohumunu al. bir çay bardağı sıcak suya bir çay kaşığı at 3-4 dk bekle sonra onu başka bir bardağa süz biraz balla tatlandırabilirsin . günde 3 kere yemeklerden sonra içir. ben kısmen de olsa faydasını gördüm inşaallah sen de görürsün canım.
 
Ben bı egıtımcıyım ve okulumda mumla ranan bı ogretmenım okuldakı cocuklarımda velılerımde ıdarecılerımde benden cok memnun ama su varkı evımde ıyı bır anne degılım okulda bınlerce cocuga katlanıpta evde 1 ogluma katlanamıyorum ona cok bagırıyor ara sıra hırpalıyorum cok vıcdan azabı cekıyorum bu konuda ınanaı ama sabrım kalmıyo eve gelınce ogluma ve oglum hıperaktıf durdugu yerde duramıyo devamlı bı arayıs ıcınde aklı fıkrı kessın yapıstırsın boyasın mutsuz bı cacouk degıl ve ıq su yuksek bı cocuk kendıme cok kızyorum uzuluyorum ama ona yetısemıyorum bı egıtımcı olarak uzuluyorum cok arastırma yaptım egıtımını aldım ama sabır bır yerde bıtıyo bızde ınsanız
 
mer-bet maalesef tüm öğretmen annlerin ortak sorunu ( başkalarının çocuğuna gösterdiğim özeni kendi çocuğuma gösteremiyorum.çoğu kişi öğretmenlerin kendi çocuklarını en güzel şekilde yetiştirdiğini düşünüyor hatta eş seçiminde bile bu dikkate alınıyor ama ne yazık kı okulda biten enerjimizin kalanını da evin işlerine, yemeğe,okulla ilgili evrak işlerine harcıyoruz sonra çocuğumuz bizden ilgi bekleyince hadi şununla oyna, hadi odana git uyu, çok yorgunum yavrum sonra oynarız vb.cümleler peşpeşe sıralanıyor artı bir de biten sabrımız derken kendi yavrumuza tahammül sınırlarımız zorlanıyor (((
 



arkadaşım sizlerde çoçuklarına evde veremediğiniz ilğiyi okulda ders notlarını kabartarak veriyorsunuz e böyle hem kendinizi hemde duygularını tatmin ediyorsunuz bilğisayardan notlarını düzelterek en büyük ilğiyi alıyor bizim çoçuklarımızı egitirken kendi çoçuklarınızıda not sisteminden notlarını düzelterek ilği veriyorsunuz bu onları daha mutlu ediyor merak etmeyin
 
protein arkadaşım bir kere yazdığınız şeylerin konuyla alakasını anlayamadım.bazı topiklerde rastlıyoruz konuyla alakasız bir şey yazıp ortalığı karıştıranları bu yazdıklarını ona benziyor. anladığım kadarıyla bir öğretmenden dolayı içiniz fena yanmış. haksızlığa uğradıysanız öfkenizi de anlayabilirim haksızlığa uğramanın ne demek olduğunu da insanı nasıl öfkelendirdiğini de iyi bilirim. ama bu yazdıklarınızın konuyla gerçekten alakası yok.
bu arada üstelik notu da gayet kıt bir öğretmenim.
 
Önceliği kızının psikolojisine verecek ve sinirlendiğinde kızını da alıp dışarı çıkmanı tavsiye edeceğim.Sesten çok rahatsız oluyorlar,korkuyorlar.Onlar çok zekiler 2 yaşına yakın kızım var benim de.Senin psikolojin mutsuzluğun evde kavga olmasa dahi çocuğu etkiler.Ama kötü anne olsan zaten bunları bizle paylaşmazdın.Çünkü önemsemezdin.Eşinle olan konular sabır ister.Sen bir kadınsın herşeyi yaparsın yeter ki iste.
 
şu satırlara o kadar çok şey yazıp sildim ki. çünkü çok hassas bir konu
Eğer anne çocuğuna yanlız bakabileceğini, okutabileceğini ve baba sevgisinden mahrum bırakmayacağını düşünüyorssa, ortam tüm bunlara müsaitse hemen evlilik bitmeli.
annenin buna gücü yoksa bir kadın da kocasını çokiyi analiz edebilmeyi öğrenecek ve şiddet ortamını önceden hissedip eşine öyle davranmalı, yatıştırmalı, sabretmeli. Adamını çözüp akıllı davranmalı..
bazı erkek işten gelir yemeğini yiyene kadar asabidir, kimisi uykusuzsa, kimisi kapıda karşılanmayınca, kimisi sigara krizine girince, kimisi parası azalınca.. Bu zamanları iyi bilip onu dinlemeli, hizmetle tatlı dille rahatlatmalı, birazda pofpof...bakın adam nasıl yumuşuyor..
adamının bakışından anlarsın zaten muhabbetin hoşa gitmediğini... inanın erkekler güler yüzle o kadar değişiorlarki.
 
bayadır yazamadım şükür eşim işlerini yoluna sokto ve iyiye döndü ...ama tabikide eseri var nasıl var hala en ufak bir şeyde parlayabiliyor neyseki kızım daha küçükken atlattık ...4 ay anca sürdü sanırım bu olaylar neyseki bitti ama benimde sinirlerim çok bozuldu en ufak bir şeyde bende çok kızıyorum özellikle kızıma karşı bazen oluyor kızıyoum bağırıyorum ama artık eskisi kadar olmuyor olmasında yaa çok kötü oluyor....
 
bayadır yazamadım şükür eşim işlerini yoluna sokto ve iyiye döndü ...ama tabikide eseri var nasıl var hala en ufak bir şeyde parlayabiliyor neyseki kızım daha küçükken atlattık ...4 ay anca sürdü sanırım bu olaylar neyseki bitti ama benimde sinirlerim çok bozuldu en ufak bir şeyde bende çok kızıyorum özellikle kızıma karşı bazen oluyor kızıyoum bağırıyorum ama artık eskisi kadar olmuyor olmasında yaa çok kötü oluyor.... :enbuyukkk:buna sevindim arkadaşım inşlh dahada düzelir durumunuz allahım mutluluk esenlik ve sağlık dolu günler versin evladın ve eşinle........ kocayı boşamak kolaydır ama babasız evlat yetiştirmek bence zor iştir allah darda kalanlara yadım etsinopuyorumnanaktansenide kızınıda öptüm bende 3 çocuk annesiyim zorlukları yaşadım şimdi şükür allaha
 
Birinin dünyaya gelmesinde bir sorumluluğun varsa, kaçarın yok, iyi anne-baba olacaksın. Ötesi, berisi, öyleydisi, böyleydisi yok.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Kaynanam yüzünden mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
8K
Selcan9496
S
Mutsuz ve depressif bir anneye ragmen mutlu olan varmı?
4 5 6
Yorumlar
107
Görüntüleme
6K
sonundaoldu
O
Eşimin ailesi ile sorunum
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
23K
solmelegi
S
ANNESİYLE EŞİ ARASINDA KALAN ERKEKLER İÇİN
Yorumlar
13
Görüntüleme
5K
Mavi Mucize
E
AİLEMİ SİLMEK İSTİYORUM:( (Ergen değilim 34 yaşında aklı başında biriyim)
4 5 6
Yorumlar
108
Görüntüleme
33K
elifnurbeyza
E
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…