Ben ev hanımı olamıyorum yemek yapmak istemiyorum

Olabilir normal bi şey herkesin içinden gelmeyebilir. Tabi bu noktada biraz maddi güç gerekiyor mesela komşumuz doktor çocuklarla ve işle uğraşmaktan yemeğe vakit ayıramadıkları için yardımcı tutmuşlardı yemek yapıyor birkaç temizlik yapıp gidiyordu kadın. Ne kadar veriyordu bilmiyorum tabi ama sizde bulabilirsiniz. Ben uğraşmayı çok severim yemesini ayrı severim. Keyif alıyorum gerçekten ama buna rağmen yoğun ve yorgun olduğumda hiçbir şey yapmak istemediğim zamanlar oluyor. Sizde bazen geceden hazırlayabilirsiniz. Zaten hep youtube dan bakıyorum tariflere yaptıkça eliniz alışıyor.
 
ben de aynıydım bebekten sonra düzeliyor insan.onun da yemesi lazım ya hazırlıyorsun ister istemez.ama yine istemeyerek :))
 
Salı perşembe gelecek yardımcı ayarlayın. Hem temizlik yapar hem 2-3 günlük yemek yapar
1 gün kahvaltılık 1 gün dışarıdan yersiniz.

Aslında bir adet airfryer bir adet kapsamlı mutfak robotu ile aslında işlerinizi kolaylaştırırsınız.
Sulu yemek dediğin soğan salça sebze su bundan ibaret. İçine köfte koyarsan köfteli, et koyarsan etli kıyma koyarsan kıymalı olur.
Et, köfte vs Onları da 1 kerede hazırlayıp buzluğa atarsan sonrası için uğraşmazsın.
 
Çalışıyor musunuz?
Çalışmıyorsanız ben çalışan partner olsam yemek yapılmamasını bayağı sorun ederdim ama çalışıyorsanız eşinizin sorun etme hakkı yok bence. Her ikiniz de eşit şartlarda ev dışındaysanız ikinizden biri alabilir bu görevi.

siz iştahlı biri de değilsiniz belli ki.
İştahlı insan yemek yapmayı sever çünkü.

Rafinera tarzı günlük yemek getiren oluşumlar var. Yalnız yaşarken kullanıyordum.
Veya eve haftalık yardımcı çağırıp önceliğim yemek kalan zamanda ütü ev toparlama diyeceksiniz mesela.
 
Arkadaşlar ben hayatım boyunca yemek/temizlik işleriyle haşır neşir olmadım. Anne evinde el bebek gül bebek yaşadım. Yemek yeme ile de aram olmadı zaten hiç. Evlendikten sonra eşim çok idare etti kolay gelen şeyleri yaptım vs. Yemek bilgim sıfırdı. 2 yıllık evliyim ve kendimi zorlamama rağmen hala olmuyor. bir düzen kuramıyorum. İçimden yemek yapmak hiç gelmiyor. Kafam çalışmıyor bu konuda. Özensiz yapıyorum. Aldıgım sebzeler dolapta çürüyor. Uğraşmak istemiyorum. Ne kolaysa ona gidiyor elim. Eşimle artık sorun oluyor. Özensiz olduğumu görüyor. Gerçekten hiç ama hiç sevmiyorum mutfağı. İleride çocuğum olursa en korktuğum şey öğünleri düzenlemek daha zor olacak. yemek için parası neyse birini bulmak istiyorum ama böyle bir hizmet yok. bana bir çare önerir misiniz ciddi soruyorum. Ömür boyu çekemem böyle gerçekten hiç benlik işler değil

Ekleme: parası neyse dedim ama buna bütçe ayıracağım için yoksa çok da uçamıyorum şuan 🥲😅

Ekleme 2: yemek yapan hijyenik ve yakın birini bulmak konusunda umutsuzum, önerilerinize açığım. İstanbuldayım.
Bende bilmiyordum evliykende bilmiyordum bosandiktan sonra da bilmiyordum kisacasi senin gibiydim. Hayatima biri girdi 2 yıldır hayatimda 😅 ne et yerdim ne de yemek yapardim hic birini. Benimki 1 sene boyunca kendi yapti ben hep yaninda duruyordum mutfakta sohbet ediyorduk genelde sonra ona malzemeleri icin yardimci olurdum. Öyle öyle ögrendim 😅 simdi ben yemek yapmayi seviyorum ya.
Yemek yapmayi bilmedigimizden püf noktalari bilmgimizden aslında pek yanasmiyorduk 😅 cevrende yemek yapmayi seven biri varsa yardim iste veya yemek kursuna gidebilirsin 😬
 
Hwr
Arkadaşlar ben hayatım boyunca yemek/temizlik işleriyle haşır neşir olmadım. Anne evinde el bebek gül bebek yaşadım. Yemek yeme ile de aram olmadı zaten hiç. Evlendikten sonra eşim çok idare etti kolay gelen şeyleri yaptım vs. Yemek bilgim sıfırdı. 2 yıllık evliyim ve kendimi zorlamama rağmen hala olmuyor. bir düzen kuramıyorum. İçimden yemek yapmak hiç gelmiyor. Kafam çalışmıyor bu konuda. Özensiz yapıyorum. Aldıgım sebzeler dolapta çürüyor. Uğraşmak istemiyorum. Ne kolaysa ona gidiyor elim. Eşimle artık sorun oluyor. Özensiz olduğumu görüyor. Gerçekten hiç ama hiç sevmiyorum mutfağı. İleride çocuğum olursa en korktuğum şey öğünleri düzenlemek daha zor olacak. yemek için parası neyse birini bulmak istiyorum ama böyle bir hizmet yok. bana bir çare önerir misiniz ciddi soruyorum. Ömür boyu çekemem böyle gerçekten hiç benlik işler değil

Ekleme: parası neyse dedim ama buna bütçe ayıracağım için yoksa çok da uçamıyorum şuan 🥲😅

Ekleme 2: yemek yapan hijyenik ve yakın birini bulmak konusunda umutsuzum, önerilerinize açığım. İstanbuldayım.
Herkes yemek yapmayı sevmek zorunda değil bu sizin doğal hakkınız. Ama aynı zamanda eşiniz de karısının elinden tadı tuzu lezzeti yerinde yemekler yemek isteyebilir, buda onun hakkı. İşiniz zor çünkü eşinizin sabrı taşabilir. Bu 3-5 günlük mevzu değil ki bir ömür evli kalacağınızi düşünürsek ikiniz içinde zor.
Yardımcı yada hazır yemek olayına girilir ama çok uzun ömürlü olunur mu? bilemem. Maddi olarakta külfet. Kendinizi zorlamadan sıkılmadan kolay tariflerle başlamanız gerekiyor.
 
Arkadaşlar ben hayatım boyunca yemek/temizlik işleriyle haşır neşir olmadım. Anne evinde el bebek gül bebek yaşadım. Yemek yeme ile de aram olmadı zaten hiç. Evlendikten sonra eşim çok idare etti kolay gelen şeyleri yaptım vs. Yemek bilgim sıfırdı. 2 yıllık evliyim ve kendimi zorlamama rağmen hala olmuyor. bir düzen kuramıyorum. İçimden yemek yapmak hiç gelmiyor. Kafam çalışmıyor bu konuda. Özensiz yapıyorum. Aldıgım sebzeler dolapta çürüyor. Uğraşmak istemiyorum. Ne kolaysa ona gidiyor elim. Eşimle artık sorun oluyor. Özensiz olduğumu görüyor. Gerçekten hiç ama hiç sevmiyorum mutfağı. İleride çocuğum olursa en korktuğum şey öğünleri düzenlemek daha zor olacak. yemek için parası neyse birini bulmak istiyorum ama böyle bir hizmet yok. bana bir çare önerir misiniz ciddi soruyorum. Ömür boyu çekemem böyle gerçekten hiç benlik işler değil

Ekleme: parası neyse dedim ama buna bütçe ayıracağım için yoksa çok da uçamıyorum şuan 🥲😅

Ekleme 2: yemek yapan hijyenik ve yakın birini bulmak konusunda umutsuzum, önerilerinize açığım. İstanbuldayım.
Bende evlenmeden önce aileme kahvaltı dışında yemek hazırlamazdım. Diğer ev işlerini de pek severek yaptığım söylenmezdi. Evlendikten sonra yemek yapmaya başladım, internetten bakarak yapıyorum. Güzel olsada olmasada severek yer eşim. Haftasonları eşim yapar. Canım yapmak istemediğinde arada sırada ya dışarıdan sipariş ederiz ya da bir makarna yaparım. Devamlı dışarıdan yemeye bütce yetmez. Bence kendinizi biraz zorlayın, pozitif düşünün, gözünüze hitap eden sayfaları takip edin sosyal medyada.
 
Bu işleri severek yapan nadirdir zaten.Biz de mecburiyetten yapıyoruz 🙃
Maddi durumunuz çok çok iyi değilse dışarıdan yeme ve eve birini alma durumunun ömür boyu sürdürülebilir olduğunu düşünmüyorum.

Kendinize basit yemeklerden oluşan bir liste yapin.Bir gün yaptığınızı iki gün yiyin.Yemeğin yanına salata,yoğurt,turşu koyarak zengin gösterin.

Yapa yapa zamanla çok daha kolay gelmeye başlayacak size.
 
okuyunca ne kadar da dram..konu sahibi hasta mı?yatalak mı?eşi peki?yemek yapmak kadının görevi demiyorum bakın.
evlenene kadar evde hizmetçiler bakıcılarla büyümediyse annesi yapmış önüne koymuş konu sahibi de yemiş.yani koskoca annenin kocaman kadının önüne yıllarca yemek koyması normal mi?
evli olmasına da gerek yok yalnız yaşayan bekar kadın da olabilirdi,sarma sarmasa da karnını doyuracak asgaride bir insan öğrenmez mi yumurta kırmayı patates kızartmayı malum artık asalak bir insan bile açlıktan ölmez mutfak robotları airfrayleri her türlü imkan var
Kadin yapamıyorum demiyor. Özensiz e isteksizim diyor
 
Zamanla alışırsınız sürekli dışardan yemek maddi külfet..eve biri gelip yapabilir. Sürekli hazır seyker de yenmiyor evde sulu yemek şart.
Ben de çok severim yapmayı. Vaktim olsa manti lahmacun börek neler neler yaparım da çalışınca eve gel çocukla uğraş derken 5 dkya ocaga koyduğum yemeklerle idare ediyoruz..
 
Arkadaşlar ben hayatım boyunca yemek/temizlik işleriyle haşır neşir olmadım. Anne evinde el bebek gül bebek yaşadım. Yemek yeme ile de aram olmadı zaten hiç. Evlendikten sonra eşim çok idare etti kolay gelen şeyleri yaptım vs. Yemek bilgim sıfırdı. 2 yıllık evliyim ve kendimi zorlamama rağmen hala olmuyor. bir düzen kuramıyorum. İçimden yemek yapmak hiç gelmiyor. Kafam çalışmıyor bu konuda. Özensiz yapıyorum. Aldıgım sebzeler dolapta çürüyor. Uğraşmak istemiyorum. Ne kolaysa ona gidiyor elim. Eşimle artık sorun oluyor. Özensiz olduğumu görüyor. Gerçekten hiç ama hiç sevmiyorum mutfağı. İleride çocuğum olursa en korktuğum şey öğünleri düzenlemek daha zor olacak. yemek için parası neyse birini bulmak istiyorum ama böyle bir hizmet yok. bana bir çare önerir misiniz ciddi soruyorum. Ömür boyu çekemem böyle gerçekten hiç benlik işler değil

Ekleme: parası neyse dedim ama buna bütçe ayıracağım için yoksa çok da uçamıyorum şuan 🥲😅

Ekleme 2: yemek yapan hijyenik ve yakın birini bulmak konusunda umutsuzum, önerilerinize açığım. İstanbuldayım.
Para sorunun yoksa bence herşeye çozum var.
Ben seviyorum kendim yapmayi iyide yemek yaparim bu arada eşimde çok sever her defa guzel iltifatini beklerim mesela nasil olmuş diye.Oda hep över filan bana enercii geliyor öyle.🤣
Bazen sıkılinca dişaridan söyluyoruz.Ama genellikle kendim yaparim.
Sizde ev yemekleri yapanlardan ala bilirsiniz.Ama yinede o yemekler bana hic sicak ev yemegi gibi gelmiyor mesela.🥲
 
Herkese çoook teşekkür ederim özellikle anlayışınız için. Bir kişi hariç herkes çok motive edici yorumlar yapmış. Bu yorumlara tekrar tekrar bakarım motivasyonum düştüğünde. Gerçekten zihnimi açtınız. Hayatın gerçeği olarak kabul etmem gereken bir şey bu sanırım…

Eşimin mutfağa çok ilgisi var, değişik şeyler alıyor deneyelim diye garibim geçen papaya almış ama ben çok başka kafalardayım tabi 😂 beraber sushi, nata vs değişik şeyler denedik. Onunla yapınca çok keyifli oluyor tek başıma sıkılıyorum. Ama sanırım bu işi planlarsam bu kadar kafam karışmaz. Güzel notlar aldım yorumlarınızdan. Herkese ayrı ayrı teşekkür ederim. 🤍

Şimdilik kendim yapmaya devam edeceğim belki sevdiğim şeyleri yaparsam yapma motivasyonum olur 😌
 
Bende aynı sizin gibiyim. Evi her gün dip köşe temizleyeyim ama yemek demesinler. Şansıma da eşim için yemek aşırı önemli. Önüne sadece makarna konsa hakaret kabul edecek tiplerden. Dışardan yemekten de nefret ediyor. Ve benimde su an 6 haftalık bebeğim var. Ek gıda süreci beni gerim gerim germiyor desem büyük yalan olur 🥺 bide bence elimin lezzeti de yok zaten ama çok özeniyorum elinden her iş gelenlere.
 
Ben 15 16 yyasinda yemek yapmaya başlamıştım. Sadece üniversite ve çalışmaya başladığım dönem evlenene kadar ara ara yaptım sürekli yapmadım. Buna rağmen evlendigimde çok zorlandım. Evde annem standart yemekler yapar hiç farklı şeyler denemedi. Hamur işi bana hiç yaptirmamişti oyleki evlendigimde kayinvalidemde poğaça yaptık mayayı koymayı unutmuştum 😳 kendi evimdeki fırının ayarına çok zor alıştım kaç kere yemek yaktım... Kimse her gün her gün severek yemek yapamaz. Ama elbette yapılması gerekir. Bir gün eşim kereviz yap dedi, hayatımda görmedim bile. Ama tamam dedim baktım internetten portakallı kerevize yaptım oldu. Bunun gibi pek çok tarifi denedim.
Şimdilerde ruh halim itibariyle bende hiç yapmak istemiyorum ama cabalamazsak hiç bir şey olmuyor. Bugün mesela karnabahar yaptım. Normalde beşamel soslu fırında yapmak çok kolay geliyodu bugün tencerede yaptim 1 saat sürmüyor malzemeyi doğramak. Akşamda çorba yaptım yoğurtla birlikte akşam yemeği çıktı. 2 de çocuğum var
 
Bende aynı sizin gibiyim. Evi her gün dip köşe temizleyeyim ama yemek demesinler. Şansıma da eşim için yemek aşırı önemli. Önüne sadece makarna konsa hakaret kabul edecek tiplerden. Dışardan yemekten de nefret ediyor. Ve benimde su an 6 haftalık bebeğim var. Ek gıda süreci beni gerim gerim germiyor desem büyük yalan olur 🥺 bide bence elimin lezzeti de yok zaten ama çok özeniyorum elinden her iş gelenlere.
Bende öyleydim inanın. Zamanla oturtuyorsunuz. Hatta oyleki 2. Bebeğim olduğunda 9 aylıkken ben diyete başladım. Çocuklara ayrı ayrı, eşime ayrı kendime ayrı yemek yaptığımı biliyorum. Nasıl yapmışım bilmem şuan o potansiyel yok. Demem o ki Allah bir kolaylik verir yeterki çaba olsun 😊
 
X