Bu resmen cinsel şiddet... Hem psikolojik hem bedenen şiddete ugruyorsunuz.Buna boyun eğmeyin lütfen...sizi daha fazla manipule etmesine izin vermeyin çok üzücü...Bilen bilir eski konularımdan. Bir sürü sorun yasiyorum. En son esimin zorla beni k.validemin evine goturmesi ile sonuclanan; k.validemin laf sokmalari, k.pederin yuzume bakmamasi vs. Bugun de tutturdu ara telefonla diye. Surekli ben ezilen tarafim. Benden baska kimsenin adim attigi yok. Zorla kahvaltiya cagirdi esim gelmediler. Esim sadece kendini dusunen bi varlik. Benim uykum var, hamileyim dert degil. Hamileyim, her dakika hizmet edemem dert degil. Ne bogazi duracak ne cinsel organi. Mantarim var, iltihabim var. Ama yine de zorlar. Bogazi bes dakika bos durmayacak. Hanimlar bilir bir sey yap kirk is ciksin mutfakta muhabbetini. Bes dakika oturamiyorum. Ya dustayim ya mutfakta ya iş pesinde. Bana gina geldi. Parayla beni kandirmaya calismasindan da biktim. Ben bu evliligi devam ettirmek istemiyorum. Ama hamileyim, hormonlarim ust seviyede, gecer mi bu hissettiklerim diye dusunuyorum. Asla gecmeyecekmis gibi geliyor. Esim simdi balik tutma hevesine kapildi. Hergun gidecekmis. Bi bilgisayar basinda, bi olta basinda. Evlendigimizden beri kac senelik evli insanlarin yaninda utaniyorum gezerken. Herkes el ele. Benim kocam onumden kostur kostur gider. Her sey gucume gidiyor. Ben artik yapamiyorum. Bana surekli para vermesi, istedigimi alip eve getirmesi zerre umrumda degil. Babamin evini istiyorum ben. Annemin sicak kucagini. Yatağımı. Kitaplarimi. Hayallerimi istiyorum. Ben evlendigim gunden beri aglamaktan cok yoruldum.
ya isteyen doğursun isteyen aldırsın bakacak olan ben değilim bana ne yani. ama hiç oluru olmayan durumda bile sırf hamile kaldı diye kadınların doğurması gerektiğine dair baskıya sinir oluyorumBen de olsam doğurmam ama herkesin hassasiyeti farklı. Bu konu eleştirilecek ya da doğrusu budur denecek bir konu değil.
ya isteyen doğursun isteyen aldırsın bakacak olan ben değilim bana ne yani. ama hiç oluru olmayan durumda bile sırf hamile kaldı diye kadınların doğurması gerektiğine dair baskıya sinir oluyorum
Düşüncelerimi söylemek için bir mücadele vermem gerekmiyorSiz bakin madem
Sizin ki ne kafası.yok canım doğurup bi psikopat yetiştirsin nolcak ki yeter ki spermle karşılayıp zigot olan yumurta büyüyüp dışarı çıksın. Ay bu kafalar bir bitmedi ya
Evlendiğiniz günden beri ağlıyorsanız Niye çocuk yaptınız o zaman? Beraber ağlamak için mi?Bilen bilir eski konularımdan. Bir sürü sorun yasiyorum. En son esimin zorla beni k.validemin evine goturmesi ile sonuclanan; k.validemin laf sokmalari, k.pederin yuzume bakmamasi vs. Bugun de tutturdu ara telefonla diye. Surekli ben ezilen tarafim. Benden baska kimsenin adim attigi yok. Zorla kahvaltiya cagirdi esim gelmediler. Esim sadece kendini dusunen bi varlik. Benim uykum var, hamileyim dert degil. Hamileyim, her dakika hizmet edemem dert degil. Ne bogazi duracak ne cinsel organi. Mantarim var, iltihabim var. Ama yine de zorlar. Bogazi bes dakika bos durmayacak. Hanimlar bilir bir sey yap kirk is ciksin mutfakta muhabbetini. Bes dakika oturamiyorum. Ya dustayim ya mutfakta ya iş pesinde. Bana gina geldi. Parayla beni kandirmaya calismasindan da biktim. Ben bu evliligi devam ettirmek istemiyorum. Ama hamileyim, hormonlarim ust seviyede, gecer mi bu hissettiklerim diye dusunuyorum. Asla gecmeyecekmis gibi geliyor. Esim simdi balik tutma hevesine kapildi. Hergun gidecekmis. Bi bilgisayar basinda, bi olta basinda. Evlendigimizden beri kac senelik evli insanlarin yaninda utaniyorum gezerken. Herkes el ele. Benim kocam onumden kostur kostur gider. Her sey gucume gidiyor. Ben artik yapamiyorum. Bana surekli para vermesi, istedigimi alip eve getirmesi zerre umrumda degil. Babamin evini istiyorum ben. Annemin sicak kucagini. Yatağımı. Kitaplarimi. Hayallerimi istiyorum. Ben evlendigim gunden beri aglamaktan cok yoruldum.
Evlendiğiniz günden beri ağlıyorsanız Niye çocuk yaptınız o zaman? Beraber ağlamak için mi?
He evet. Kendimi acindirmam bitti.Ne size ne eşinize üzülürüm. Bebeğinize üzüldüm en çok. Daha şimdiden istenmiyor, sahiplenilemiyor. Neden? Annesi babasını doğru tanıyamamış, doğru eş seçimi yapmamış diye daha anne karnındaki mercimekken yavruya hissettirilene bak. İnanılmaz derece de üzüldüm. Hiç kendinizi acındırmayın. Bu adam bir günde böyle olmamıştır. Ya aşktan ya başka sebeplerden gözünüz kararmış, görememişsiniz veya görmek istememişsiniz sonuç buralara gelmiş. Mutsuzsanız böyle devam etmeyin. Kalbini tutacağına önce sizin kalbinizi korumayı öğrensin ayı. O cinsellik mevzusuna hele asla yorumum yok.
Söylemesi lazim, hatta onunda mantar icin tedavi olmasi gerekiyor olabilir.Kadin dogum uzmani soyler mi ki konussam ? İstedigim zaman anneme gidebilirim
eğer farazi değilse nickiniz psikolog olmalısınız daha iyi bilirsiniz sağlıksız ailelerde yetişen çocukları bekleyen travmatik olayları…Sizin ki ne kafası.
Biz birlikte olalım korunmayalım.
Aaa partnerimle aram bozuldu olmayacak hop aldıralım.
Doğacak çocuğun psikopat olacağını da önceden kestirebilme yetiniz de var.
Baya baya iyi sizin kafalar.
Konu sahibi onca yorum arasından bir kişi benle aynı fikirde aynı soruyu soruyorum aldırma şansın yok mu 10haftsliktan az ise hemen aldirabilirsin sevmediğin adamdan ve çok istemediğin bir bebeği dogurmamani tavsiye ederim en önemlisi bu
Kesinlikle değişmez değişmeyecek ne yazık ki hele çocuk olunca sonrası daha da kötü yüzden bunu düşünerek ne yapacağınıza siz karar verin benceBilen bilir eski konularımdan. Bir sürü sorun yasiyorum. En son esimin zorla beni k.validemin evine goturmesi ile sonuclanan; k.validemin laf sokmalari, k.pederin yuzume bakmamasi vs. Bugun de tutturdu ara telefonla diye. Surekli ben ezilen tarafim. Benden baska kimsenin adim attigi yok. Zorla kahvaltiya cagirdi esim gelmediler. Esim sadece kendini dusunen bi varlik. Benim uykum var, hamileyim dert degil. Hamileyim, her dakika hizmet edemem dert degil. Ne bogazi duracak ne cinsel organi. Mantarim var, iltihabim var. Ama yine de zorlar. Bogazi bes dakika bos durmayacak. Hanimlar bilir bir sey yap kirk is ciksin mutfakta muhabbetini. Bes dakika oturamiyorum. Ya dustayim ya mutfakta ya iş pesinde. Bana gina geldi. Parayla beni kandirmaya calismasindan da biktim. Ben bu evliligi devam ettirmek istemiyorum. Ama hamileyim, hormonlarim ust seviyede, gecer mi bu hissettiklerim diye dusunuyorum. Asla gecmeyecekmis gibi geliyor. Esim simdi balik tutma hevesine kapildi. Hergun gidecekmis. Bi bilgisayar basinda, bi olta basinda. Evlendigimizden beri kac senelik evli insanlarin yaninda utaniyorum gezerken. Herkes el ele. Benim kocam onumden kostur kostur gider. Her sey gucume gidiyor. Ben artik yapamiyorum. Bana surekli para vermesi, istedigimi alip eve getirmesi zerre umrumda degil. Babamin evini istiyorum ben. Annemin sicak kucagini. Yatağımı. Kitaplarimi. Hayallerimi istiyorum. Ben evlendigim gunden beri aglamaktan cok yoruldum.
Düşünceleriniz başkalarının hayatları hakkında yargılayıcı bir tona bürünüp akıl verme noktasına ulaştığında mücadele vermeniz değil ama sorumluluk almanız gerekiyorDüşüncelerimi söylemek için bir mücadele vermem gerekmiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?