Ben bundan kurtulamayacak mıyım :(

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Subat ayında asırı strese girdim depresyon anksiyete derken mide agrıları vs ile gün geçtikçe kötüleştim iş yapamaz hale geldim işyerinden izin aldım 10 gün ücretsiz izin ve evde dinlendim 3 aydır ilaç kullanmıyordum tekrar basladım o süreçte antidepresana. İşe döndüğümde 3-4 gün zorla oturdum yerimde iştahım filan da kapalıydı sonra biraz kendime geldim düzeldim derken dün yine basladı iştahsızlık asırı depresyon devamlı ağlamak istiyorum içim daralıyor. Bıktım bundan neden bana oluyor insanlar işyerindekiler işine gücüne bakıyor ne güzel diyorum. Ailem de üzülmüştü annem cok evhamlı biri beni kötü görünce sabah yine o da kötü oldu. Hiçbirşeyden zevk almıyorum şuan işe geldim ama akşam olsun eve gidim istiyorum orda da hzuurlu olmucam gecmeyecek ama iş yapmak zorunda olmam aglarım filan diyorum. Kafam cok karısık düzelecek miyim ilac kullanmama ragmen niye bu kadar etkiliyor diye üzülüyorum. Regl de olmadım gecikti etkisi vardır belki ama ben korkuyorum ben hep böyle mi olacagım diye. İşten ayrılmayı düşünüyorum ama evde daha kötü olursam diye de korkuyorum ve sonra iş bulmak etmek de cok zor geliyor. İşyerim sürekli mesaileri olan biryer proje teslimlerinde kaos oluyor bu da beni geriyor. Onun dısında ortamı normal. Heryerde sorun cıkacak napacagım ben böyle :KK43:(((
İşinle ilgili bir problemin yoksa seviyorsan sakın ama sakın ayrılma. Işten ayrılacaksın kafan daha da boş kalacak. Bunun en iyi ilacı oyalanmaktır. Ben yaşadım bu tarz birşey universitede. Sınavlarım bu nalet duygu ,ağlama krizleri yüzünden kötü geçti. Çalışamadım ki ya unutursam ya böyle ya şöyle. Ne çektigimi bi ben bi Allah bi de ailem bilir. Her gün telefonda agliyordum. Zar zor bitirdim . Yalnız mısın bilmiyorum. Isterse 50 kisi olsun cevrende yalnizsan çok pis yakaliyor seni bu bela. Sana tavsiyem havalar mis çık temiz hava al. Arkadaş edin. Giyin süslen aynaya bak. Kötü oldukça da buraya yaz. Ben çok şükür atlattım. Tabiki arafa yine ayni seyleri hissediyorum ama açıyorum bi müzik veya bi çikolata yiyorum oh diyorum. Ve her zaman ağlama Allah daha büyük dert verir derler. Ben çoo ağladım daha da üzücü şeyler yaşadım. Ben ne kadar nankörmüşüm ne güzel hayatim varmış ağlayarak heba etmişim.
 
İlacınız sürekli kullandığınız ilaç ise ,artık etki etmiyor olabilir.doktorunuzla görüşüp başka ilaç deneyebilir ya da yanına ek olarak duygu durum düzenleyici eklenebilir.geçmese benim geçmezdi , bi ara en ağır 4-5ilaç beraber kullanıyordum.işi bıraktım sürekli ağlıyordum yemek yemiyordum.göğsüm sıkışıyordu nefes alamayıp acillik oluyordum.eşimde artık sinirlenmeye başlamıştı çünkü yaşamayan bilmez,anlam veremiyordu olanlara.annem hiç düzelemicem sanmış sonradan söyledi.10gün uyumadığımı biliyorum kimse inanmaz annem ve eşimden başka.biri bana sölese bende hadi canım nasıl olur 10gün uyumadan derim ama oluyo.lütfen iyi bir doktor bulun....
Arkadaş ilaçlarını bırakmış sanırsam.
 
işten çıkmayın bence daha kötü olursunuz. sosyal ortam insanı ayakta tutuyor. eğer iş kaynaklı bi stresiniz yoksa bunu düşünmeyin.

başka bir şehre yurtdışına tatil vs düşünmez misiniz aileniz arkadaşlarınızla belki odağınız değişirdi.
 
Tedaviniz belli bir noktaya gelene kadar işten ayrılıp, tam anlamı ile dinlenmenizi öneririm. İlaçlarınız muhtemelen uyku hali de yapacaktır. Çok geçmiş olsun..
 
Bosluktasınız galıba ve bır amac bır gayenız yok sızı bu hayatta dınc tutan bır nedenınız yok. Manevı yonden eksık olbılırsınız. Amacsız olup onunu gorememekte etkıler. Bır ılıskınız olsun ıstemez mısınız ya da canlı bır arkdas ortamıda ıyı olur. Ev iş ıse hayatınız bu sızı bunaltmış olabılır. Hayatınızı komple yenıden gozden gecırın sıze kotu gelenlerı cıkarıp ıyı gepeceklerı cogaltınbu surecın gecıcı oldugunu dusunun. Manevı olarak hıc bu duruma dusmedım maddı olarak sıkıntılı gunler gecırdım kotu gunler gecırdım gercekten ama hıv kendımı bırakmadım. Sızınkı bana sımarıklık gıbı geldı bır tanıdıkta sızın gıbıydı yemezdı ıcmezdı ılac alırdı sureklı hasta bana hep rahatlıktan oldugu gelırdı durumu ıyıydı. Benım hayalım onun elıyle ıttıgı seydı. Hayat ıste boyle kımı ıs bulamaz kımınım annesı bbası yoktur. Kımıde elımdekılerın kıymetınızı bılmez. Galıba nankorluk tam olarak boyle bırsey
 
İlaci ne kadar süre kullandiniz ve biraktiniz.Böyle ilaçlar en düşük dozda baslanir ve yavas yavas artirilir ve en az 6 ay kullanilir sonrada kesilmesine karar verildiyse ayni sekilde doz azaltilarak birakilirbyoksa daha kötü anksiyete yapar bütün dengeniz bozulur.Eger kisa sure icip birakip sonra ben kotuyum yine baslayalim dediyseniz bu haliniz onda.Ayrica basladiginizda ilaca bünye alışana kadar 15 gun lazım.
 
İlacınız sürekli kullandığınız ilaç ise ,artık etki etmiyor olabilir.doktorunuzla görüşüp başka ilaç deneyebilir ya da yanına ek olarak duygu durum düzenleyici eklenebilir.geçmese benim geçmezdi , bi ara en ağır 4-5ilaç beraber kullanıyordum.işi bıraktım sürekli ağlıyordum yemek yemiyordum.göğsüm sıkışıyordu nefes alamayıp acillik oluyordum.eşimde artık sinirlenmeye başlamıştı çünkü yaşamayan bilmez,anlam veremiyordu olanlara.annem hiç düzelemicem sanmış sonradan söyledi.10gün uyumadığımı biliyorum kimse inanmaz annem ve eşimden başka.biri bana sölese bende hadi canım nasıl olur 10gün uyumadan derim ama oluyo.lütfen iyi bir doktor bulun....

simdi hala ilaç kullanıyor musunuz ? bu gibi seyler ilaçla gecmiyor belirtiler azalıro filan ama ömür boyu ilaç mı içicez bu da sacma mesela siz nasıl anne oldunuz bunu bile simdiden düşünüyorum ilaç kullanırken zor..
bu psikolog ile iyileşenler var bu yüzden son umudum bu.. yoksa ilaç terapi kac senedir yaptıgım seyler..
 
Bosluktasınız galıba ve bır amac bır gayenız yok sızı bu hayatta dınc tutan bır nedenınız yok. Manevı yonden eksık olbılırsınız. Amacsız olup onunu gorememekte etkıler. Bır ılıskınız olsun ıstemez mısınız ya da canlı bır arkdas ortamıda ıyı olur. Ev iş ıse hayatınız bu sızı bunaltmış olabılır. Hayatınızı komple yenıden gozden gecırın sıze kotu gelenlerı cıkarıp ıyı gepeceklerı cogaltınbu surecın gecıcı oldugunu dusunun. Manevı olarak hıc bu duruma dusmedım maddı olarak sıkıntılı gunler gecırdım kotu gunler gecırdım gercekten ama hıv kendımı bırakmadım. Sızınkı bana sımarıklık gıbı geldı bır tanıdıkta sızın gıbıydı yemezdı ıcmezdı ılac alırdı sureklı hasta bana hep rahatlıktan oldugu gelırdı durumu ıyıydı. Benım hayalım onun elıyle ıttıgı seydı. Hayat ıste boyle kımı ıs bulamaz kımınım annesı bbası yoktur. Kımıde elımdekılerın kıymetınızı bılmez. Galıba nankorluk tam olarak boyle bırsey

bakın ordan bol keseden saçma sapan konusmayın.. psikoloji forumuna bir ugrayın su yazdıklarınızı ordaki insanlar görse sizi linç eder. Bu durumu yasarken önüne tomarla para konulsa umrun olmaz basına gelmediği için bilemiyorsun bu durum yüzünden senelerce acı çeken insanlar var. Zaten yasamayan anlamıyor bunu anlarım lakin yok sımarıksın yok nankörsün abuk subuk konusmayın.
 
İlaci ne kadar süre kullandiniz ve biraktiniz.Böyle ilaçlar en düşük dozda baslanir ve yavas yavas artirilir ve en az 6 ay kullanilir sonrada kesilmesine karar verildiyse ayni sekilde doz azaltilarak birakilirbyoksa daha kötü anksiyete yapar bütün dengeniz bozulur.Eger kisa sure icip birakip sonra ben kotuyum yine baslayalim dediyseniz bu haliniz onda.Ayrica basladiginizda ilaca bünye alışana kadar 15 gun lazım.

yok canım uzun yıllar içtim bıraktım derken yine stres ten kötü oldum tekrar basladım ..
 
İşinle ilgili bir problemin yoksa seviyorsan sakın ama sakın ayrılma. Işten ayrılacaksın kafan daha da boş kalacak. Bunun en iyi ilacı oyalanmaktır. Ben yaşadım bu tarz birşey universitede. Sınavlarım bu nalet duygu ,ağlama krizleri yüzünden kötü geçti. Çalışamadım ki ya unutursam ya böyle ya şöyle. Ne çektigimi bi ben bi Allah bi de ailem bilir. Her gün telefonda agliyordum. Zar zor bitirdim . Yalnız mısın bilmiyorum. Isterse 50 kisi olsun cevrende yalnizsan çok pis yakaliyor seni bu bela. Sana tavsiyem havalar mis çık temiz hava al. Arkadaş edin. Giyin süslen aynaya bak. Kötü oldukça da buraya yaz. Ben çok şükür atlattım. Tabiki arafa yine ayni seyleri hissediyorum ama açıyorum bi müzik veya bi çikolata yiyorum oh diyorum. Ve her zaman ağlama Allah daha büyük dert verir derler. Ben çoo ağladım daha da üzücü şeyler yaşadım. Ben ne kadar nankörmüşüm ne güzel hayatim varmış ağlayarak heba etmişim.


canım kendine öyle deme o haldeyken böyle düşünemiyorsun ki..
işyerimde sorun cok krizli biryer ama ayrılıp evde oturmak da sıkacak diye dayanıyorum.
birde içinden bişey yapmak gelmiyor gezmek süslenmek filan zorlamak gerekiyor işte.
aslında bu tarz seyler bilinçaltı sorunu imiş. Youtube da izzet güllü var bak istersen. İyileşenler var
 
işten çıkmayın bence daha kötü olursunuz. sosyal ortam insanı ayakta tutuyor. eğer iş kaynaklı bi stresiniz yoksa bunu düşünmeyin.

başka bir şehre yurtdışına tatil vs düşünmez misiniz aileniz arkadaşlarınızla belki odağınız değişirdi.


öyle bir imkanım ve durumum yok.. stres iş kaynaklı da oluyor bu ara özellikle ama evde durmak da sıkar diye dayanıyorum
 
Tedaviniz belli bir noktaya gelene kadar işten ayrılıp, tam anlamı ile dinlenmenizi öneririm. İlaçlarınız muhtemelen uyku hali de yapacaktır. Çok geçmiş olsun..


evde daha cok sıkılacagım diye bırakmıyorum. annem zaten evhamlı yüzüm asılsa benden önce hasta oluyor
 
Ben de kötü dönemler geçirdim ve sürekli okuya okuya sorunumu buldum. İçimdeki karamsar sesmiş. İçinizdeki düşüncelere dikkat edin. Her olumsuz düşünceyi mutlaka olumluya dönüştürün. Başka insanlarla kıyaslayın kendinizi. Mesela düşündüğünüz olumsuz düşünceyi x düşünse ne kadar saçma olurdu di mi? Sizin düşünmeniz de saçma. Veya çok mantıklıdır ama olan olduğu zaman üzsün şu an bir sorunum yok iyiyim şunlara şunlara sahibim diye şükredin.
Olumsuz düşünceler bir anda düzelmeyecek çünkü bir anda oluşmadılar yıllardır kafanızdalar. Ama o olumsuz düşüncelerin ne kadar anlamsız ve gereksiz olduğunu fark edince zamanla akıla gelmiyorlar bile.
Eğer mesela sizi içine çeken karamsar düşünce neyse buraya yazın beraber düşünelim.
Ben her kötü hissettiğimde; neden böyle hissediyorum diye sorguladım ve hepsinin anlamsız bir korkudan olduğunu fark ettim. Her düşünceme dikkat ettim, olumluya çevirdim ve bayadır kafam rahatladı.
Bir dönem antidepresan kullanmıştım ama daha kötü yapmıştı beni. Son 1 aydır iyiyim.
 
Ve işinizden çıkmak izole olmak bence daha kötü etkileyecek; onun yerine izninizi kullanın bence. Maddi durumunuz el veriyorsa psikoterapi de olabilir.
 
Ben de kötü dönemler geçirdim ve sürekli okuya okuya sorunumu buldum. İçimdeki karamsar sesmiş. İçinizdeki düşüncelere dikkat edin. Her olumsuz düşünceyi mutlaka olumluya dönüştürün. Başka insanlarla kıyaslayın kendinizi. Mesela düşündüğünüz olumsuz düşünceyi x düşünse ne kadar saçma olurdu di mi? Sizin düşünmeniz de saçma. Veya çok mantıklıdır ama olan olduğu zaman üzsün şu an bir sorunum yok iyiyim şunlara şunlara sahibim diye şükredin.
Olumsuz düşünceler bir anda düzelmeyecek çünkü bir anda oluşmadılar yıllardır kafanızdalar. Ama o olumsuz düşüncelerin ne kadar anlamsız ve gereksiz olduğunu fark edince zamanla akıla gelmiyorlar bile.
Eğer mesela sizi içine çeken karamsar düşünce neyse buraya yazın beraber düşünelim.
Ben her kötü hissettiğimde; neden böyle hissediyorum diye sorguladım ve hepsinin anlamsız bir korkudan olduğunu fark ettim. Her düşünceme dikkat ettim, olumluya çevirdim ve bayadır kafam rahatladı.
Bir dönem antidepresan kullanmıştım ama daha kötü yapmıştı beni. Son 1 aydır iyiyim.

Çok haklısın. Bu YouTube da olan İzzet güllü adlı psikoloğun metodu sizin anlattiginiza paralel . Sadece o düşünceyi umursamayin zamanla bilinçaltı bunu öğrensin diyor . Terapi de aldım aslında baya süre lakin ya uygulama sorunum var yada psikologum pek iyi değil diye düşünüyorum artık. Size bahsettiğim psikoloğun videolarına bakın isterseniz bir. Düşüncemi farketmeyi deneyeceğim cozemezsem size yazarım özelden olur mu ? İşten de ayrılmak izole etmemek için kendimi istemiyorum lakin stresli ve ters etki yapan biyer bir süre daha kalmaliyim diye düşünüyorum..
 
Çok haklısın. Bu YouTube da olan İzzet güllü adlı psikoloğun metodu sizin anlattiginiza paralel . Sadece o düşünceyi umursamayin zamanla bilinçaltı bunu öğrensin diyor . Terapi de aldım aslında baya süre lakin ya uygulama sorunum var yada psikologum pek iyi değil diye düşünüyorum artık. Size bahsettiğim psikoloğun videolarına bakın isterseniz bir. Düşüncemi farketmeyi deneyeceğim cozemezsem size yazarım özelden olur mu ? İşten de ayrılmak izole etmemek için kendimi istemiyorum lakin stresli ve ters etki yapan biyer bir süre daha kalmaliyim diye düşünüyorum..
Onu bilmiyorum ama hemen hemen çoğu psikolog bunu diyor.
Ben de gerçekten bir ay öncesine kadar bu benim ruh halim karakterim mi, gündüz güzel bir vakit geçirsem de her akşam böyle kötü mü hissedicem diye düşünüyodum. Şu an nasıl düzeldiğimi ben de anlamadım. Umarım kısa süreli olmaz.
Bakayım videolara.
İstediğiniz zaman mesaj atabilirsiniz çekinmeyin asla, elimden geleni yaparım :KK200:
Her türlü korku ya da başka olumsuz düşünceniz olduğunda da yazabilirsiniz.
Ben beyhan budak ı izliyorum. O da çok güzel anlatıyor tavsiye ederim
 
Anksiyete yaşayan biri olarak bundan tamamen kurtulmanın zor olduğunu soyleyebilirim Fakat psiko terapi ile nasıl baş edebileceğiniz öğrenmek size çok iyi gelecektir... Ben 1 sene boyunca psikolog seans ları ile kendimi bu durumda nasıl sakinlestirebilecegimi iyi biliyorum.. Size de tavsiye ederim. Psikiyatr eşliğinde psikolog ile gorusmenizde fayda var.. 3 ay kendinizi iyi hissederken bir anda sizi tepetaklak eden ne? Bunu tetikleuen bir sebep olmalı Daha derine inmek ve bunu çözüme kavuşturmak gerekli.. Sakın işi bırakmayın.. Evde durmanız size daha çok dusunmenize ve daha asosyal olmanıza sebep olabilir.. Mümkün olduğu kadar sosyallesmeye; hobi edinmeye çalışın.. Kafanizin icindekini çok fazla dinlemeyin..
 
Olumsuz konuşmak istemiyorum ama ben sizin düzeleceğinizi düşünmüyorum ya..
Siz çok negatifsiniz,herkesi kötü kendinizi çok iyi görüyorsunuz. Size göre bütün dünya size karşı,herkes sizinle uğraşıyor ama siz tam bir melakesiniz. Bu bakış açısını değiştirmeniz lazım,azıcık iğneyi kendinize batırın. Kendi kendinizi siz dibe çekiyorsunuz.
 
Subat ayında asırı strese girdim depresyon anksiyete derken mide agrıları vs ile gün geçtikçe kötüleştim iş yapamaz hale geldim işyerinden izin aldım 10 gün ücretsiz izin ve evde dinlendim 3 aydır ilaç kullanmıyordum tekrar basladım o süreçte antidepresana. İşe döndüğümde 3-4 gün zorla oturdum yerimde iştahım filan da kapalıydı sonra biraz kendime geldim düzeldim derken dün yine basladı iştahsızlık asırı depresyon devamlı ağlamak istiyorum içim daralıyor. Bıktım bundan neden bana oluyor insanlar işyerindekiler işine gücüne bakıyor ne güzel diyorum. Ailem de üzülmüştü annem cok evhamlı biri beni kötü görünce sabah yine o da kötü oldu. Hiçbirşeyden zevk almıyorum şuan işe geldim ama akşam olsun eve gidim istiyorum orda da hzuurlu olmucam gecmeyecek ama iş yapmak zorunda olmam aglarım filan diyorum. Kafam cok karısık düzelecek miyim ilac kullanmama ragmen niye bu kadar etkiliyor diye üzülüyorum. Regl de olmadım gecikti etkisi vardır belki ama ben korkuyorum ben hep böyle mi olacagım diye. İşten ayrılmayı düşünüyorum ama evde daha kötü olursam diye de korkuyorum ve sonra iş bulmak etmek de cok zor geliyor. İşyerim sürekli mesaileri olan biryer proje teslimlerinde kaos oluyor bu da beni geriyor. Onun dısında ortamı normal. Heryerde sorun cıkacak napacagım ben böyle :KK43:(((
Ilk 3 ay zorlancaksiniz 4.aydan itibaren eski siz ozledgnz siz olursunuz.hep oyle der doktorlar sabredin sikin disinizi
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X