Ben artık dayanamıyorum buna bir care

merhaba arkadaşlar ... derdim cok büyük, derdim hic bir insanla değil derdim kendimle. derdime care yine benim ama ne yapcagımı bilmiyorum
yalvarırım tavsiyelerinizi onerilerinizi benden eksik etmeyin..

oncelikle cok dost canlısı, gezmeyi, alısveris yapmayı, sıcakkanlı bir insanım. ama :

insanları eleştirmeyi cok seviyorum, ama asla alay etmem edenlere karşı tahammülüm yoktur. insanları kıramam.
cok değişkenim dakikam dakikamı tutmuyo malesef, oyle bir his geliyo ki icime anneme 5 dakika once cok iyi davranırken 5 dakika sonra ters davranabiliyorum icimden gelmiyo gıcık oluyorum benimle konusmasınlar istiyorum sonra tekrar ısınıyorum normale dönüyorum..ve cok kıskancım..kıskanclıktan allah koruusn gidicem bi gün, erkekleri değil arkadaşlarımı cok kıskanıyorum mesela ornek vercek olursam bugün bi arkadasım aradı sabah dısarı cıkalım mı diye bende hayır dedim sonra aksam 7-8 gibi facede diğer bir arkadasımla duvar yazılarını gordum cok eğlendik falan yazmıslar yani bunu kimseye itiraf edemiyorum etmem de ama kıskanclıktan catladım.üstelik kendim yok dedim, en yakın arkadasımı kıskanabiliyorum boyle oldugu icin.fazlasıyla vesvese bir insanım , hep kötü düşünüyorum hic pozitif düşünemiyorum hep negatip hep negatif , ve en kötü özelliğim özgüven kaybım, kendime hic ama hic güvenmiyorum yazdan bu yana 7-8 kilo aldım süreki evdeyim arkadaslarım cıkalım mı diyo yok diyorum napıyorsun evde diyorlar oturuyorum diyorum evdekiler bile seni zaten evde gormesem sasardım diyo ben keyfimden evde oturmuyorum kilo aldıgım icin kendimi kötü hissediyorum zayıflayım oyle gorsunler diyorum cok kötüyüm sürekli üzülüyorum bu duruma bi şeyler yapmak istiyorum ama icraat yok o heves var ama yapmyıorum yedikce strese giriyorum cok mutsuzum sürekli bos kuruntular, üstelik daha 16 yasındayım ve hayatı dolu dolu yasayamıyorum mesela anneme temmuza kadar dısarı cıkmıcam dedim 1 ay kapalı alanda dile kolay , icim dısarı cık gez dolas diye haykırırken hic bisey yapamıyorum hayata pozitif bakmak istiyorum, psikolog deseniz babamlar hic o tarafta değil ne yapcam bilmiyorum babam bile bana ' sıkıntılar dünyası ' diye sesleniyor düsünün artık aklımda yapmıcam ama sürekli intihar düşünceleri var hatta intihar mektubu bile yazdım yapmam ama boyle bi düşünceye sahip olmakta bi vaka ne yapmalıyım lütfen bana bi care bulun ....

bir sağlık ocağına git t3,t4 ve tsh baktır.

Hatalarının farkında olmana bayıldım..Ender görülen bir özellik..psikolog ve psikiyatriye gitmen yararlı olabilir..sana yol gösterir..depresyon belki..Onun haricinde kısakançlık hakkında islam ahlakını öğrenmeni öneririm..peygamberimizin ahlak hakkındaki hadislerini okuyabilirsin..ibn-i mace,buhari,müslim gibi meşhur kaynaklar olabilir..Erdemli olmalıyız..İşte oyüzden hatalarını anlaman bile büyük bir adım..Yarısını çözmüşsün...Hatalarını anlamadığı yetmezmiş gibi bir de mükemmelmiş gibi davranan ama çevreye zarar ve rahatsızlık veren o kadar çok kişi var ki...

defresyon belırtılerı gıbı geldı bana ama uzman bır kısı degılım tabıkı karar veremem. psıkologa gıtmek ıcın babana solemen gerekmıyor canım. hastanelerdede bu servıs verılıyor..
birde 16 yasındasın kısılıgının oturdugunu sanmıyorum.. kendı sorunlarını boyle anlatabılme gucu varsa sende bu davranıslarını törpüleme kuvvetınıde bulabılırsın dıye dusunuyorum.. yanı once kendını tanımana ızın ver.. ben kımım dıye sor.. ve ben nasıl bırı olmak ıstıyorumla karsılastır..