Pink_Butterfly92 sana cevabımı aynı yaş gurubundan ve aynı kafalara sahip olan biriyle birebir aynı diyalogları fazlasıyla yaşamış biri olarak yazıyorum;
yaklaşık 3 yıldır evliyim ilk gebeliğim evlendikten 2 ay sonra gerçekleşti 8. haftada kalp atışı alınamaması ve kürtaj, yaklaşık 9 ay sonra tüp bebek denemesi (arada gittiğim doktorları hormon tedavilerini vs hiç saymıyorum), ve tam transferimin olduğu gün eltimle kaynı evlendi.. İkiz gebelik oldu 10 haftada kalp durması kürtaj.. Bu olaydan 1,5 ay sonra o evlenen eltimin gebeliğini öğrendik, benim daha gözyaşım kurumamışken sürpriz bi aile toplantısı ve pastalar konfetiler balonlarla öğrendik.. ailemizde( kalabalık bi aileyiz eltiler kayınbraderler çok fazla) herkes durumu yadırgadı kınadı ama tabi yüzlerine değil, ben hep sustum.. Kalp atışı muayenesine eltim beni de çağırdı tabiki gitmedim ben o strese dayanamıyorum diyerek geçiştirdim, elinden geldiğince sevinlerini paylaştım.. Kalp atışı sesi whatsap aile gurubumuzdan hepimizle paylaşıldı benim o bi türlü duyamadığım kalp atışı sesini yine kalabalık bi ortamda içime ağlayarak dinledim.. 2 ay sonra cinsiyet partisini benim düzenlememi teklif etti yine kabul ettim düzenledim binbir gece kutlamaları falan yapıldı ( tabi eltimin istekleri gözönüne alınarak düzenledim) .. Her gün tüm eltilerimi kayınlarımı eşimi beni teker teker arayıp günbegün canı neler istiyo bildik ( işin tuhafı burda evlerimiz yakın da değil şehrin diğer ucunda oturuyo yani canının çektiğini alıp götürmemiz için değil söylemesi nedenini heniz kimse anlamış değil) Bir araya geldiğimiz zamanlarda aynı sizinki gibi laf bölüp sürekli bebekle ilgili bişiyler demesi, çocuk kıpırdadı diye elimi tutup karnına götürmeler mi dersin neler yaşadım bi ben bi de allah bilir) ilk aydan itibaren sürekli aşırı tiz bi çığlık atarak bebeğin varlığını hepimize yarım saatte bir hatırlatması.. artık o varken başka hiçbi muhabbet yapamamamız sadece beni değil yanımızdaki diğer eltilerimi, kaynımı,eşimi, hatta kayınpederimi,kayınvalidemi de rahatsız etti.. Ben hep sustum.. Doğumuna 1 ay kala ben yeniden hamile olduğumu öğrendim (tabi yine aradaki histeroskopi,rahim filmi, ayda 5-10 kere hastaneye gitmelerim.. bi avuç vitamin yutmalarım) neyseki tam da tüp bebeğe girecekken hormon tahlillerimin kötü çıkması ve tedaviyi ertelediğimiz ay doğal gebelik oldu.. eltimin doğumunda 7 haftalık hamileydim.. Çok sürmedi 9. haftada yine kalp atımı olmaması ve kürtaj(2017 kasım).. Sonrası tekrar histeroskopi, akupunktur vs. hala takipteyim.. Bu süreçlerde eltimle neler mi yaşadım.. Bebeğin 40 ını bizde uçurması.. bi sürü mevlit, toplantı.. hatta kendisi ve eşi hariç 6 kişilik bi gurupla bebeğin yıkanmasını zorla hepimize izlettirmesi.. Bizim eve gelip önüme altlık serip bana bebeğin altını açmayı öğretmesi (bana yaptırarak).. vs vs. Ha diyceksin ki bu kadar şeyi yapmasına neden izin verdin ya da verdiniz? Şöyle söyleyeyeyim bu kızcağız çok sempatik,tatlı dilli,güler yüzlü, neşeli ve bişeyi istediğinde nasıl yaptıracağını çok iyi bilen birisi kısacası ona hayır demek imkansız gibi bişey.. O yüzden de kimse çıkıp yuh artık diyemedi desek zaten çok nazlı nazik artık yıllarca bize küser konuşmaz her gün ağlar falan filan.. Yani o incinmesin diye biz incindik.. tabi en çok da ben incindim.. ama artık o kadar incindim ki taş oldum desem yeridir.. Kırılmıyorum artık, aldırmıyorum,gülüp geçiyorum, diyorum ki içimden o da kötü niyetli değildir belki benle paylaşmak istiyo, belki beni çocuğa alıştırmaya çalışıyo aklınca, ne bileyim işte iyi tarafından bakmaya çalışıyorum.. alıştım ya da bilemiyorum fazla etkilenmiyorum.. Siz de ya bu deveyi güdeceksiniz ya da görüşmeyeceksiniz, çünkü bu durumumuzu yaşamayan bilemez, tepki verseniz belki de siz yadırganırsınız eşinizin kardeşiyle arası açılır vs.. Bunları düşünerek yeniden değerlendirin derim durumu.. herkes düşünceli ve hassas olamaz ve bu bi eksiklik bence insanlar için, yani diyorumki eksik olan siz değilsiniz, onların ruhu eksik
Allah en kısa zamanda güzel sağlıklı evlatlar nasip etsin
ve 4.tüp bebek tedavimde 6 yil sonra geldi cocugum,olmaz artik derken...yani hassasiyetinizi cok cok iyi anliyorum yalniz bence biraz alingan davraniyorsunuz,bende öyleydim anlattiklariniz kendi ruh halimi hatirlatti.siz cok hassas bir dönemden geciyorsunuz en yakinlariniz bunu yasamadigindan anlayamayabilir bu gayet normal.Neden anlamiyor gözüme sokar gibi davraniyor diye düsünmeyin cünkü o bu hissi hic tatmadi,onun imtihani baska yerden olacak sizin imtihaniniz da buymus öyle düsünün ve kendinizi olumlu dusunmeye kanalize edin.olumlu düsünmek tedavi icinde cok önemli unutmayin.
