eşim 22.00 gibi eve geldi,ben salondaydım.kalktım içeri geçtim o gelince. o da "tv izliyorsan rahatsız olma" dedi,geri geldim.otururken konu konuyu açtı,kendisi açtı konuşmayı yani...
ben de madem konu açılmış konuşalım dedim.
dedim ki " ayrılmak çok kolay ve inan şuanda konuşarak sadece kurtarmak adına yapmadığım hiçbirşey kalmasın demek istiyorum... dün ağladın ,sarıldın,kokladın..seven bir adam gibiydi davranışların.bunun hatrına konuşuyorum şuanda emin ol" dedim ve gerçekten o seven görünen eş hatrınaydı...
"madem bunca üzüleceksin ayrılınca,madem acı çekeceksin,neden kendinde birşeyleri değiştirmiyorsun,bence gel oturalım problem çözer gibi birbirimizde görmek istemediğimiz ve görmek istediğimiz şeyleri konuşalım"dedim... önceleri "yok olacağı yok,bitsin bu iş" diyince "niye halihazırda evlenecek biri mi var,acelen ne..niye bu yolu da denemiyoruz ki..hep olayların üzerine zor bela öpüşüp koklaşıp sorunları çözmeden barıştık.yapmamız gereken isteklerimizi birbirimize söylemek belki de...evlilik bu,oyuncak değil. ikimiz için de konuşuyorum.benim aklımda kalacak hiçbişey yok,senin de kalmasın" diyerek hafif yağ çektim ki amacım sadece ne yapmak istediğini görmek...
bu sefer "ayrı evlerde kalalım,mesela 2 ay sen babanlara git,sonra karar verelim" dedi... (tabii bunlar çok sinirime dokunuyor ama devam ettirmeye çalışıyorum ki konuşma gerçekleşebilsin" ben de " flört ve evlilik dönemi dahil en az 30 kere ayrıldık barıştık.değerimizi yokken anlayıp dönme durumunu çoktan aştık.önemli olan elindeyken kıymet bilmedir" dedim. bayağı bir konuşmanın üzerine (ki o hep bitsin olmayacak diyor) yarına kadar düşünelim kararımızı verelim dedi ve yattı...
biliyorum,ne gerek var bunca ısrara..belki ısrar etmei gereken o diyorsunuz ki öyle... ben ısrar etmedim,sadece düşünmesini sağlamaya çalıştım. bunu da gururumu kırmak olarak görmedim zaten... en azından ben tarafsızca elimden geleni yapmış olmak istedim...
ne düşünüyorsunuz konuşmayla ilgili kızlar?
bakalım yrn ne olacak...