Bebişiniz size neler kattı keşke anne olmasaydım diyen var mı

Muhtemelen çocuktan pişmanlık değil de herkesin bir desteğe ihtiyacı var hep derim Allah hepimize yatılı Filipinli bakıcılar nasip etsin diye 🤭😀
Henüz 5 aylık hamileyim daha kucağıma almadım ama içimde pıt pıt vurmaları, tekmeleri, varlığı onu hissetmem minicik ultrason fotoğraflarında gördüğüm ağzı burnu dudakları ben hiç aşık olmamışım dedirtti henüz kokusunu bile bilmiyorum oysa ama bilir gibiyim 🙈 çok güzel bir his isteyen herkese nasip olsun..
 
Lupetta .!.:
Tüm bunlar olana kadar ben pert 😂 o yüzden hayata tekrar "ben de varım" diyebilmek için, o açıdan erken annelik önem taşıyor...
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle buna katılıyorum. 👍🏻 Ben kendime hep hedef belirlemiştim. “30 yaşında yaparım, önce bir dünyayı gezeyim” dedim. Ama 30’a gelince ilk evliliğimde problemler başladı. Eşim kesinlikle çocuk istemedi. Belki ikna olur diye 5 sene uzatmaları oynadık. Ben hatta “tamam boşanalım ama çocuk yapalım, çocuk bana kalır. Ben bu saatten sonra kimi bulacağım”dedim. Şimdi düşünüyorum da ne kadar sağlıksız bir fikirmiş. İkinci evliliğimi 39 yaşında yaptım. Kendiliğinden olmadı, uzun bir tüp bebek sürecine girdim. Rabbim çok şükür 42 yaşında anne olmayı nasip etti. Sonra Allah’ın hikmeti işte kızım 4 aylıkken kendiliğinden 2.ye hamile kaldım. Onu da “bizim yaşımız geç, yarın bir gün ölünce yalnız kalmasın kardeşi olsun” diye yaptık.
Zaman zaman gerçekten sıyıracak gibi oluyorum. Ben büyürken kalabalık bir ailede büyüdüm. Babaannem, dedem, halam hep anneme destek oldu. Ama devir değişti. Ben çocuklarımı büyütürken sadece eşimden destek alabiliyorum. Sürekli dip dibe olmakta haliyle evliliğimizi yıprandırıyor.
Çocuk sahibi olduğum için asla pişman değilim ama daha az yorulacağım, kaygı düzeyimin azalacağı günleri iple çekiyorum.
 
inekobasi .!.:
Ah arkadaşım tek çocuk hiç çocukmuş değil mi🤣 aynı durumdayım bazen bugün de bitti şükür deyip duvara çentik atasım geliyor 🙈
Genişletmek için tıkla...
Tek cocukken vaktim yok sanıyordum meğer varmış iki cocuk sığdırabildiğime göre aynı zaman içine 😃 gerçekten bazen cok zorlanıyorum aslında hergün zorlanıyorum ama bazı günler geçen diğer günlerin sabrının patlamasını yaşıyorum bugün mesela ama tek kelime 7 harfle teselli buluyorum
Geçecek😁
 
Zor ama asla “keşke doğurmasaydım” demedim. Bilakis her gün belki yüz kere içimden de onlara da “iyi ki doğurmuşum” diyorum. Ben çok anaç biriyim zaten. Bu hayatta en çok anne olmayı sevdim.
 
Kendi sınırlarımın üzerinde olduğumu farkettim.
Gerçek sevgiyi, beklentisiz fedakarlığı ve annemin hayatını çok iyi anladım.
Bağımsız hayatımı özlüyorum, kafan esince kafana esen şeyi yapmayı özlüyorum. Bundan sonra 40 yaşına bile getirsem kaygısı gönlümün bir köşesinde olacak, öyle oluyormuş.
Yanımda değilse iki dakika içinde burnumda tütüyor her halini özlüyorum.
Anne olmak Doğumla artan sorumlulukların içine düşmek. Bu sorumlulukları sevmemekte de bir sakınca yok hiç kolay değil. Getirdiği yükü sevmemek de normal, çocuğa bir süre alışamamak da normal. Zaman içinde öğretiyor ufacık haliyle.
Hayatının tamamının çocuk olması doğru değil, seni tanımlayan şeyin sadece annelik olması doğru değil. Öyle hissetmiyorsan da normal. Falancanın annesi filancanın karısı değil kendin olarak devam etmek sağlıklı.
Çocuğu birey olarak ayrıştırabildiğimizde gerçekten doğurmuş oluyoruz, bütün çabamız bu işte. bağımsız kimseye muhtaç olmadan hayatına devam edebilecek bir birey için bağımsız kimseye muhtaç olmayan bireyler olmalıyız.
 
duruguzel .!.:
Kesinlikle buna katılıyorum. 👍🏻 Ben kendime hep hedef belirlemiştim. “30 yaşında yaparım, önce bir dünyayı gezeyim” dedim. Ama 30’a gelince ilk evliliğimde problemler başladı. Eşim kesinlikle çocuk istemedi. Belki ikna olur diye 5 sene uzatmaları oynadık. Ben hatta “tamam boşanalım ama çocuk yapalım, çocuk bana kalır. Ben bu saatten sonra kimi bulacağım”dedim. Şimdi düşünüyorum da ne kadar sağlıksız bir fikirmiş. İkinci evliliğimi 39 yaşında yaptım. Kendiliğinden olmadı, uzun bir tüp bebek sürecine girdim. Rabbim çok şükür 42 yaşında anne olmayı nasip etti. Sonra Allah’ın hikmeti işte kızım 4 aylıkken kendiliğinden 2.ye hamile kaldım. Onu da “bizim yaşımız geç, yarın bir gün ölünce yalnız kalmasın kardeşi olsun” diye yaptık.
Zaman zaman gerçekten sıyıracak gibi oluyorum. Ben büyürken kalabalık bir ailede büyüdüm. Babaannem, dedem, halam hep anneme destek oldu. Ama devir değişti. Ben çocuklarımı büyütürken sadece eşimden destek alabiliyorum. Sürekli dip dibe olmakta haliyle evliliğimizi yıprandırıyor.
Çocuk sahibi olduğum için asla pişman değilim ama daha az yorulacağım, kaygı düzeyimin azalacağı günleri iple çekiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Allah sağlıklı uzun ömürler versin size ve evlatlarınıza inşallah. 4 aylıkken tekrar gebelik... Çok çok zor olmuştur ve oluyordur tabi.. Tahmin bile edemem... Ben daha bebeğim 4 aylıkken lohusalığımı bile atamamıştım resmen depresyondaydım. Allah size güç kuvvet versin her anlamda. Sağlıkla büyütün 🌸
 
İnanılmazında ötesinde hareketli bir kızım var (maşallah) ne misafirliğe ne gezmeye ne hiç biryere gidemiyoruz çünkü asla ama asla yerinde durmuyor ilk 4 ay zaten kabus gibiydi gaz sancıları uykusuz geceler sezaryen dikişleri ağrılar ağlamalar aman aman hatırlamak bile çok yorucu geldi şuan
Ama bitti mi tabiki hayır şuan 18 aylık ve yorulmaya tam gaz devam gece saat başı uyanır hala ağlar yemek yemesi bir dert zorla kaşıkla peşinden koşarım uyuması bir dert çok mızmız çok sabırsız sürekli ağlamaklı bir modda birşeyden hemen sıkılır sürekli aksiyon ister kısacası çok yorucu bir bebek ( rabbim sağlık versin ben razıyım)
Ama ne zaman babasıyla biryere çıksa gözlerim pencerede dualar ederim sağ Salim hemen gelsinler diye . Hani bebeği çok hareketli olan akşama kadar perişan olan anneler varya hah o benim işte ama asla azcık dinlenmek için kızımı birilerine pasladığımı bilmem akşama kadar yorulayım razıyım ama yanımda olsun asla gözümden ayrılmasın o moddayım. Hiç bir zaman nerden doğurdum gibi cümleler de kurmadım aklıma bile gelmez. Tek başıma büyütorum kızımı etrafımda eşimden başka kimsem yok ama her halina çok şükür ,, her zaman ettiğim bir dua var Allahım diyorum hastane kapılarında sabaha kadar sağlığına kavuşması için bekleyip yorulmaktansa beni böyle yor ben razıyım yeterki her sabah sağlıkla uyansın
Şimdi tekrar 9 aylık hamileyim bukadar yorulmanın üstüne birtane cimcime daha gelecek hayırlısıyla , evet deliyim biliyorum ama herkesin de dediği gibi annelik delilik birde bu hazzı bir aldın mı daha fazla çocuğun olsun isitiyorsun ne kadar yorgunluktan perişan olsan da , annelik çok tuhaf bir duygu gerçekten
Çocuk dünyadaki en zor şey ama bana sorsalar dünyada bu duyguyu tarif edecek bir cümle yok bambaşka bir haz 32 yıllık hayatımda ben bukadar haz aldığım başka bir insanla tanışmadım 🥰 Allah tüm annelerin yardımcısı olsun ve tüm bebeklere sağlık versin
 
Ben hep bebeğim olsun istiyordum. Annelik hayali kuruyordum. Kabul bazen sabrimin sınırlarında emekliyor( çünkü yürümeyi öğrenmedi daha 😅) . Ama o benim bu dünyada açan nadide çiçeğim. İyiki benim dünyamda sipam 💚 annelik zor annelik mesakalli ama o kadar güzel ki 💚 Rabbim isteyenlere nasip etsin 💓
 
Blair Waldorf .!.:
Varlıklari paha biçilemez ama bilseydim her şey bu kadar zor ve zamansız bir sorumluluk... geçmişe dönsem .. belki anne olmak tercih edecegim bir şey olmazdı .(LGS annesi ve erken ergenlik yaşayan anasınıfı oğlan anaları yazmıştır. Bu kadın çok yorgun ,yılgın ciddiye almayabilirsiniz)
Genişletmek için tıkla...
Aslında delilik gerçekten mantığa uymuyor şartları zor olacak bakmak yetiştirmek zor ülke dünya kötüye gidiyor çocukların sorunları var onlara bakarken kendim olamıyorum yapmak istediğim hiç bir şeyi yapamıyorum bunlara rağmen deli gibi bir sevgi var herkes zorlanıyor ben inanmıyorum kolay diyene
 
duruguzel .!.:
Evet ama çocuk büyütmenin bir el kitabı yok. Baştan ne kadar zor olabileceğini kestiremiyorsunuz.
Benim ilk kızım kolay bu bebekti. Ama ikincisi çok zor. 8 aya girdik. Gecede hala 5 kere uyanıyor. Hep böyle kalmayacaklar tabii. Uykusu düzene girecek. Bir yeri ağrıyorsa kendi söyleyecek. Okula başlayacaklar. Benimde kendime ait bir hayatım yeniden olacak.
Genişletmek için tıkla...
En azından ikincisi öyle olmuş 😁ikiye cesaret edebilmişsiniz benim ilk oğlum alerjik kolikti gece gündüz ağladı. Şimdi de aynı sekiz aylık gece normali yedi kez uyanmaktır. Bazen daha fazla on bes dakika da bir gibi bazen de kısmetliysem daha az uyanıyor ama yedi stabil 😁 ikinci bebek düşünemiyorum hiç.
 
kendimidurduracakdegilim .!.:
En azından ikincisi öyle olmuş 😁ikiye cesaret edebilmişsiniz benim ilk oğlum alerjik kolikti gece gündüz ağladı. Şimdi de aynı sekiz aylık gece normali yedi kez uyanmaktır. Bazen daha fazla on bes dakika da bir gibi bazen de kısmetliysem daha az uyanıyor ama yedi stabil 😁 ikinci bebek düşünemiyorum hiç.
Genişletmek için tıkla...
Ben ikinci çocuğumu önce doğursaydım ben de cesaret edemezdim. Meğer ilk kızım yetişkin olarak doğmuş 🙂 Bir derdi, ağrısı yoksa gecede belki 1 kere kalkar. Mamasını yer uyurdu.
Özellikle uykusuzluk beni çok yıprandırıyor.🙁 Rabbim tüm anaların yardımcısı olsun 🙏🏻 Bugünlerde hayırlısıyla geçecek.
 
Dediğim zaman oldu suan 7 aylık ama sevgim bambaşka boyutta… hamileyken böyle düşünmüyordum doğumdan sonra böyle oldu belki de cok tek kaldım ondandır
 
reynax .!.:
Keske erken evlenseydim iki sene arayla olsaydı cocuklarim diye düşünüyorum 28 yaşında evlendim 30da büyük oğlum oldu,38.5 ken ikinci oldu öyle şeyler işte
Genişletmek için tıkla...
Demek ki kim neyi yapmıyorsa içinde o ukde kalıyor 🙂 benimkilerin arasında 13 ay var. 2 sene maraton gibi hamilelik, doğum, lohusalık, yenidoğan süreci yaşadım. İnanılmaz zorlandım. Kardeşimin ikizleri var. En zoru oydu. Ama kardeşim iki çocuğunu iki yatılı bakıcıyla büyüttü. Kendi sıkılınca yurtdışına giderdi. Çocuklara annem ve bakıcılar bakardı. Ben 2 senedir sinemaya gidemedim. Gözüm arkada kalıyor.
 
konu silmek yasak Mune Mune

iki evladım var iyiki benim kızlarım olmuşlar
Allah ım hepimizin yavrularını bağışlasın inşallah
 
İki üç yorum okudum içim bayıldı valla. Özellikle de hayatinda eşi de dahil baska kimseden gercek sevgiyi tatamamis kendini yalniz hisseden insanlar icin cocuk buyuk bir kurtarici olmus olabilir. Ama ben diger taraftayim hayir. Analik romantizmi yapamicam malesef. En kaygisiz gamsiz insana bile (ben) , bu hayat bu sekilde daha ne kadar boyle surebilir sancilari yasatan her gun eski hayatinizu ozlediginiz bisey annelik. Malesef. Kizimi cok seviyorum, ama su anki aklim olsa cocuk uapmazdim sanirim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Sizce normal mi ?
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
607
calmm
C
C
annem meme kanseri mi?
Yorumlar
1
Görüntüleme
200
bilinmeyenekosankiz
B
J
Çocuklu bir erkekle sevgiliyim ve sizce onunla evlenmeli miyim?
2 3 4
Yorumlar
79
Görüntüleme
4K
Sadecebenbb
S
mymary
Kıskançlıktan çocuk yapan yenge? Sizce bana kiskancligindan mi yapti?
6 7 8
Yorumlar
144
Görüntüleme
7K
Madamgazel
Madamgazel
B
Şaşırmak mı?
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
miumao
M
X