Kani dr almiyor ama kuruma da bakmaliydinizKurum çocuk doktoru 20 sene devlet hastanesinin çocuk acilinde çalıştığı için ben de hemşireler de tecrübelidir diye düşündüm doktorlar kadar. Aslına bakarsanız bu hemşireyi ilk kez gördüm çünkü kurumun diğer hemşireleri gayet işini bilen tecrübeli insanlardı. Ben de yanılmışım ne yazık ki...
Ailelerin bu kadar manasız tepki vermelerini almıyorum. O minicik yavrular o kadar güçlü ki. Çok çabuk unutuveriyorlar. Daha bir kaç aylıkken kalp vs. Den ameliyat olan bebekler var onşatın anaları babaları ne yapsın.Açılın ben hemşireyim
Girişi yaptıktan sonra gelelim mesleye. Çocuktan kan almak zor bir işlemdir. Hatta yanık ve onkoloji hastalarından bile kısacası en zoru. Ve bir çok faktörde etkiler işlemi. O gün modunuz düşükse veya ağır bir poşet tasidiysanız bile etkiler. Kısacası dikiş ipliği kalınlığında bir damar. O kadar zor islemle cebellesirken sizin gibi tatava yapanlara buyrun siz alıj diyorum kafam atarsa.
Devlet hastahanesinde hiç tecrübeli hemşireye denk gelmedik iki defa devlette tahlil vermek zorunda kaldık ikisinde de çocuğumu kevgire çevirdilerBu arada devlet hastanesi ya da aile sağlığındaki hemşireler daha tecrübeli oluyor. Isterseniz onlara aldırın bir dahaki sefere
Bebek ve çocuklarda damar yolu açmak ya da onlardan kan almak biraz da tecrübeyle alakalı bana kalırsa.
Ahh anılarım depreşti bu yazıyı okuyunca mune hanım. Oğlumun ilk topuk kanı alınacakken cengaverlik yapıp ben tutarım oğlumu ya deyip sonrasına tansiyonum düşmesiyle hafif baygınlık geçirmem, sonrasından hemşiremizin beni odadan apar topar çıkarıp babası tutsun demesi, oğlumun topuk kanı alınırken feryadı benim dışarda hüngür hüngür kulaklarımı kapatıp ağlamam... Ki ben kendimi ultra güçlü zannederdim... Anne olmak onu herşeyden koruyacak kadar güçlü olup, ona karşı böyle aciz olmak. Bu sebeple ikinciyi doğuramıyorum.Hem cevap vereyim hem de konuda yazan hanımlara uyarı yapayım:)
Evet çocuk bu ağlar ama çocuğunuz hasta olduğunda kan alınması, serum takılması, iğne yapılması gereken durumlarda çocuğunuzun korkuyla ağlaması sizi mahvediyor, size o anki durumu şöyle anlatayım bir anda sizi yükseğe attıklarını ve o yüksekten aniden düştüğünüzü farz edin, bir yürek hoplaması olur içiniz pır pır eder ya işte o his oluyor, kalbiniz de düzensiz atmaya başlıyor panikliyorsunuz.
Kızım bebekken sarılık sebebiyle topuk kanı alınması gerekti, ben ki bana diri diri dikiş atlarsa gıkı çıkmayan, ağrı eşiği yüksek bir kadınım, kızımın topuk kanı alınırken ki ağlaması karşısında kulaklarımı tıkayıp dışarı kaçtım duymamak için.
Sağlıkçılar size kimse kötüsünüz demiyor ama anneler bebekleri söz konusu olunca panikler, başınızda durmaları sizi tedirgin ediyor olabilir haklısınız işinizi yapmaya çalışıyorsunuz ama annelerin de o korkan panikleyen endişeli ruh halini anlamaya çalışın, siz damar yolunu bulmayı, kan almayı ya da serum bağlamayı biliyor yaşanabilecek olası aksilikleri öngörebiliyorsunuz ama anneler bilmiyor, tıbbi terimlerden anlamıyoruz da, o yüzden ara ara merakla ne demek istediğinizi tekrarlatabiliriz lütfen karşılıklı anlayış.
İşte maalesef kendimize bir şey olduğunda ne kadar dirayetli olursak olalım, söz konusu evlat olunca insanın eli ayağı dolaşıyor, ne tansiyon kalıyor ne cengaverlikAhh anılarım depreşti bu yazıyı okuyunca mune hanım. Oğlumun ilk topuk kanı alınacakken cengaverlik yapıp ben tutarım oğlumu ya deyip sonrasına tansiyonum düşmesiyle hafif baygınlık geçirmem, sonrasından hemşiremizin beni odadan apar topar çıkarıp babası tutsun demesi, oğlumun topuk kanı alınırken feryadı benim dışarda hüngür hüngür kulaklarımı kapatıp ağlamam... Ki ben kendimi ultra güçlü zannederdim... Anne olmak onu herşeyden koruyacak kadar güçlü olup, ona karşı böyle aciz olmak. Bu sebeple ikinciyi doğuramıyorum.
Ben büyüdükçe bu duygular geçer sanıyordum oysaki. Erişkinde olsa geçmiyor demek... Rabbim hep güzel günlerini göstersin evlatlarımızın.İşte maalesef kendimize bir şey olduğunda ne kadar dirayetli olursak olalım, söz konusu evlat olunca insanın eli ayağı dolaşıyor, ne tansiyon kalıyor ne cengaverlik
Benim de tek çocukla kalma sebeplerimden biridir, kızım büyüdü erişkin oldu hala hasta olsa gözüme ne uyku giriyor ne başında nöbet tutmaktan vazgeçiyorum.
Sağlıkçılarda haklı kendince ama işte annelik dürtüleri rahat bırakmıyor bizleri.
Şöyle söyleyim oğlum daha küçükken o ateşlenince benimde ateşimin çıktığı oluyordu öyle manyakça bişey işteBen bir şey sormak istiyorum.
Henüz anne değilim ama bir çok konuda denk geldim.
Çocuğum ağladı, kahroldum.
Çocuğum ağlıyor, tansiyonum düştü üzüntüden vs
Çocuk bu ağlar, normal değil mi? Yoksa gerçekten anne olunca kalp mi parçalanıyor?
Eğer pimpirikli, evhamlı, senaryo kuran bir anneyseniz geçmiyor, kendim için ne kadar rahatsam kızım için o kadar evhamlıyım, keşke kendi hastalandığımdaki boşvermişliğin birazını kızım için yapsam ama yapamıyorum, küçükken çok sık hasta olması, ateşe bağlı geçirdiği havaleler beni pimpirikli yaptı, hemen kafada kurarım, illa o ateşi düşüreceğim, siz siz olun benim gibi olmayın, kızımla eşimin tiye almasına neden oluyorum :)Ben büyüdükçe bu duygular geçer sanıyordum oysaki. Erişkinde olsa geçmiyor demek... Rabbim hep güzel günlerini göstersin evlatlarımızın.
Sizi okudukça gelecekteki kendimi görüyorumEğer pimpirikli, evhamlı, senaryo kuran bir anneyseniz geçmiyor, kendim için ne kadar rahatsam kızım için o kadar evhamlıyım, keşke kendi hastalandığımdaki boşvermişliğin birazını kızım için yapsam ama yapamıyorum, küçükken çok sık hasta olması, ateşe bağlı geçirdiği havaleler beni pimpirikli yaptı, hemen kafada kurarım, illa o ateşi düşüreceğim, siz siz olun benim gibi olmayın, kızımla eşimin tiye almasına neden oluyorum :)