Bebekli olup böyle kafayı sıyıran bir ben miyim?

Oğlum şu anda 27 aylık 8 aylıkken bır haftada dört dışı birden çıktı ama çok hasta oldu diş bayağı bır zorlar o yüzden yemek yiyemezler, ateşleri çıkar, Kolay degıl kendimizden pay biçelim ağrımız olduğunda keyfımız olmaz iştahımız gider degıl mı?
Ek gıdaya Yenı geçmesine rağmen lor peyniri yemesi çok güzel dedım ya bızımkısı 27 aylık ama peyniri ağzından direk atar sokturmaz. Bende zorlamam, zoraki yedıremem onunda damak tadı var. Ama herşeye alıştır derim. Eline meyve, havuç, salata, yeri gelir büsküvi,elma, mandalina ne olursa senın gözetimin doğrultusunda ver ısırsın koparsın ondan tat alsın. Benımkısı herşey yer sımdı ayırt etmez. Ama sevmedıklerıde var tabiki. Bizim Beyfendi mandalina hastası ıster verırım kendısi soyar evin ıcıne atar kabuğuda . Anlatırım oysa anlıyo ama işine gelmez.
2 yaşa kadar çok uysaldıı oğlum ama sımdı cımdıkleyen, sureklı vuran bı çocuğa dönüştü bende bunu 2 yaş sendromuna bağlıyorum. Mesela çok ısırırdı bundan önce sımdı ara ara yıne ısırır ama vuruşları çok yanı huyları degışiyor . Uykuya gelince de gündüz ayağımda sallarım gece yanımda kendısi uyur. Sımdı diş çıkarma dönemindesiniz canı yanıyor huysuz olur Nasıl uyumakta rahat ediyorsa öyle uyut derim.belliki zorluyor ama geçiyor bu günler emin ol kolay gelsin...
 
Geçmiş zaman için koca bir maşallah diyeyim. Benim bebeğim 5 aylıkken bile 2 saate bir uyanıyordu, emzirmesi de zordu, ek gıdası da. En iyi tarafı uykusuydu. Sizinle ortak noktamız ek gıda sorunu ve kilo sorunu. yaşadıklarımı söyleyeyim. Kızım 2 yaşında şimdi(11.5-12 kilo). Biz dişleri hep sorunsuz çıkardık sadece en baştan beri iştahsız bir bebekti diş zamanları daha da iştahsız oluyordu. Sizinki de öyle olabilir. Ve evet bir dişin patlaması 1 ayı bile bulabilir. Ek gıda içinse endişelenmeyin zamanla damak tadı gelişecek ve yemeye başlayacaktır. Benim kızım 17-18 aylıktan sonra her şeyi yemeye başladı. Öncesi kabus gibiydi sadece çorba ve zeytin şimdi pırasa da yiyor karnabahar da. Kiloya gelince en iyi yediği aylarda bile kilo alması azdı. Doktor hep şöyle besle böyle besle diyordu ama doktora birşey yediremiyorumu anlatamıyorsun. 1 yaşında 9 kilo falandı kendi çocuğundan hesapla durumumuzu. İşlahla yiyen çocuk yemeği kesebiliyor, sorunsuz uyuyan çocuk bir anda dengeleri bozabiliyor. Sakin ol. Herkes yaşıyor. Sen de çocuğun iştahsızsa, kabul edeceksin ve asla zorlama. evet biliyorum neler yaşadığını, yemek yemediği zamanlar “ne yapsam, bir de şunu mu hazırlasam, aç çocuk” yemek yediği öğünde “şükür yedi oh be içim rahat peki bir sonraki öğünde ne yedirsem” telaşı, endişesi biz artık anneyiz endişelerimiz bitmez. Kilosu biter, uykusu başlar, o biter dişi başlar, yok konuştu yok gelişimi yavaş vs vs. Herkesin başında ve herkes birden fazla konuda endişeli ve stresli. Sakin ol. Bildiğin şey bu; herkes senin yaşadığını yaşadı veya yaşıyor. Tek değilsin. Kendine gel :)
 
Ben de sizin gibiydim. Uyku benim temel ihtiyaç listemin zirvesinde yer alırdı, uykumu alamadığım günler aşırı agresif sinirli bişey olur çıkardım filan. Bebeğim doğduktan sonra uykusuz geceler başladııı, az ağlamadım uyuyamıyorum diye, az eşime durduk yere çatmadım, uyku eğitimi adı altında denemediğim yol kalmadı. Ama ne zamanki süreci kabullendim o zaman barıştım kendimle, daha pozitif baktım hayata. İnanın o zaman daha kolay oluyor. Ne zaman uyuyacağım, ne zaman dinlenecegim diye düşündüğüm an gerilir daha da zorlaştırırdım durumu. Bebeğimi kendime uydurmaya çalışmak yerine, kendimi bebeğime uydurdum. O uyuduğu zaman uyudum, bazen babaya pasladım bir duş keyfi yaptım. Süreç bu şekilde daha güzel geçti ve geçiyor. Benim sıpa hala geceleri en az üç defa uyanır bazen dört bazen beş, ne sıkıntı çekiyor bilemiyorum belki kötü rüya gördü belki dişi ağrı yapıyor belki benim kokumu istedi yanında bilemiyorum. Sadece yanında olup rahatlatmaya çalışıyorum artık. Uykuyu hayatımdan çıkardım, uyku olmazsa olmaz listemin son sıralarına geriledi, ama ben şu an daha mutluyum. Bebeğim büyüyor ve ben uykusuz kaldım diye ağlayip perişan olmak yerine bebeğime sarılıp şu zamanın kıymetini bilmeye çalışıyorum artık. Kolay değil evet ama illa ki geçecek değil mi, ve biz bu uykusuz geçen geceleri hayal meyal hatırlayacağız. Bizim cebimizde kalan bebeğimizle geçirdiğimiz güzel zamanlar olacak. Sıkmayın canınızı, geçmiyor ama arka taraftan size hissettirmeden geçmesini sağlıyorsunuz. Daha mutlu daha yumoş bir anne oluyorsunuz
 
13. Aydan bildiriyorum hala uykusuz bide üstüne gece uyanıp 2-3 saat uyuyamıyoruz falan
 
Her bebek farklıdır, ilk oğlumda dişler çok sıkıntılıydı, ikincide anlamadık bile dişleri nasıl çıktı..

Ek gıdada da ilk oğlum ne versem yerdi ama ikinci her şeyden hoşlanmazdı fakat şu an ikisi de her şeyi yiyor çok şükür. Bu arada iki numara 29 aylık oldu.

Uykularda da dalgalanmaları oldu iki yaşlarına kadar her ikisininde.

Siz sakin ve sevgi dolu yaklaşın o da zaman içinde sakinleşecek annesi. Ama iki yaşa kadar biraz nazlı büyüyorlar genelde.
 
Bence çok takmayın ve kabullenip bu sizin için çok daha kolay olacak. Benim kızımda aynı ve daha fazlasıydi. Prameture bebek olarak doğdu . Yorgun bir bebekti uykudan hiç uyanmazdi sabaha kadar kesintisiz uyurdu. Ama 5 aylıkken başladı baş kaldırmaları kahvaltıya biz 16 aylıkken başladık şuan 18 ayına girmek üzere yemiyordu bende pureler hazirliyordum. Ek gıdayı tamamen red ettiği dönemler oldu isyan etsemde zorlamadim. Dış ve büyüme atağı benim kızım ilk dışını 11 aylıkken çıkardı düşün öncesi hiç uyumaz ağlar acı çekerdi . Halende cekioz çünkü malesef çıkarmadı bir türlü. Dış jeli kullanın rahatlatır. Ve kabullenin . Öyle uyku dinlenme falan ben bıraktım inan bünye iyi kötü dayanıyor günler geçiyor bir şekil. Bu aralar gece kalkıyor iki üç saat uyumuyor sabahta işe gidiyorum düşün
 
Anlattıklarınız normal şeyler ya da ben öyle yaşıyorum :)
Yalnız ben desteksiz uykuya geçişi cok yanlış buluyorum bebekler için. Çünkü güvenli bağlanma için bir yaş kritik. O şimdi güvensiz, korkuyor, anneyi isteyip rahatlıyor. Sarılın size yapışık uyusun ne var ki... Adem Güneş iki yıl anne yani tavsiye ediyordu yanlış hatırlamıyorsam. Odasını bile 48 aya kadar ayırın yazmıştı galiba. Sizin için zor ama onun bu ihtiyacıni karşılıksız bırakmak onda eksik bir şey bırakır diye düşünüyorum. Bazı uyku koçları bebeği ilk gün 5 dk yalnız bırakın, sonra 10, sonra 20, sonra 40 dk diyorlar. Bebek kırk dk ağlayacak, en dogal isteği reddedilecek, anneye güveni sarsılacak ama adı uyku eğitimi olacak. Saçmalık.
Hani yuva hastalığı vardır ya... Terk edilen, esirgeme kurumlarında büyüyen bebekler ilk hafta anneleri gelsin diye ağlayıp kendini paralarmis. Bir haftadan sonra ağlamayı birakirmis isteğinin karsilanmayacagini anlayıp. Üç hafta sonunda ise yuva sendromu başlarmış ve hayatları boyunca boş gözlerle etrafa bakan donuk insanlara dönüsürlermis. İşte o sert uyku uygulamaları buna benzer geliyor. Ha sizin durum cok farklı, sadece herkes okusun diye yazdim
 
Uzulme yanliz degilsin ustelik dogdugundan beri aglamali bi surec geciriyoruz kizim hem kolik hem alerjik hemde ufak bir reflusu vardi desteksiz uykuda nedirki artik destegin her turlusuyle uyutuyodum bi ara tam duzene girdi ki gunduz 1.5 saat araliksiz uyumaya baslamisti ust disleri cikmaya basladi diyosun ya 2 haftada dis cikmazmi diye 7 aylikken doktor ustten 3 disi geliyor dedi 11 aylik ustteki 3. Disi anca cikti tam 4 aydir huysuz uykumuz yemek duzenimiz herseyimiz bozuldu eskiden ayagimda sallar uyuturdum simdi emerken uyuyo sadece oda artik ciglik kiyamet yemek desen artik bi ogun iyiyse bi ogun kotu psikolojim yerlerde ise baslamayi dusunuyordum benden asla ayrilmak istemiyo birakip markete bile gitsem dondugumde ne dibimden ayriliyo nede uyuyo bakalim nasil olacak saglik problemi olmasinda bu gunlerde gecer elbet
 
Buna benzer bi hikayeyi bir uyku egitimi kitabinda okumustum egitim sirasinda bebek cok agliyor tabi annede am anne bu kadar ugrastik agladik vazgecmeyelim diye diretiyor. Sonunda istedigine ulasiyor bebek kendi kendine uyuyor. Bir gece bebegi kontrol icin yanina gittiginde bebek gozleri tavana dikmis sekilde bakiyor ve atesi cok yuksek bebek agladiginda yanina gelmedikleri icin artik ihtiyaclari icin aglamayi kesmis ve psikolog ile guvenli baglanmayi yeniden kazandirmaya calisiyorlardi. Bu olay beni cok etkilemisti

 
Walla ben de hem korkuyorum hem de istiyorum ,çünkü 37 yaşındayım
Hem bir bebeğim Daha olsun çok istiyorum , hem de çok yorgunum tükendim
 
Ay içim parçalandı ya
 
Allah yardımcınız olsun işe gitmek daha zor.
 
Yürüyünce rahatlarım sanıyordum bende emeklerden de herşeyi yapıyor diyordum çok fenaymış arkanı dönüyorsun yok koşa koşa hallediyor işini daha çok ilgi beklemeye başlıyorlar. Ha ama şu var büyüdükçe arkadaş oluyorlar paylaşım artıyor bu çok hoş birşey. Her bebe farklı belki seninki gece hic uyanmıyordur enerjini toplarsın. Benimki 1.5 yasından sonra yani iki aydır geceleri kalkıp sabah kadar oturmak istiyor hic bitmiyor enerjisi o oynadın yanında uzanayım diyorum bi bakıyorum oyuncağını ağzıma sokuyor bir bakıyorum masanın üstüne çıkmış bir bakıyorum prizi kurcalıyor tv ünitesine çıkıyordu onu kaldırdık kapılarıda açabiliyor kitliyoruz oyh yoruldum yazarken
 
Allah kolaylık versin yaa
Bizimki de 1 yaşında çok şükür. Çok koşturuyorum çok. Geceleri dönem dönem uykusuzluk oluyor. Ağlamıyor ama hep tutturuyor
 
Gece en az 2 kez uyanıyor emmek için bugün itibari ile 1 yaş atağına başladı depresyonda oğlum sabah bez değiştiriyorum diye ağladı kendini yerden yere attı sonra benim kupamdaki çayımı içmek için daha bir dolu şey için oldu aynı olay
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…