- 24 Haziran 2016
- 7.231
- 26.158
Geçmiş zaman için koca bir maşallah diyeyim. Benim bebeğim 5 aylıkken bile 2 saate bir uyanıyordu, emzirmesi de zordu, ek gıdası da. En iyi tarafı uykusuydu. Sizinle ortak noktamız ek gıda sorunu ve kilo sorunu. yaşadıklarımı söyleyeyim. Kızım 2 yaşında şimdi(11.5-12 kilo). Biz dişleri hep sorunsuz çıkardık sadece en baştan beri iştahsız bir bebekti diş zamanları daha da iştahsız oluyordu. Sizinki de öyle olabilir. Ve evet bir dişin patlaması 1 ayı bile bulabilir. Ek gıda içinse endişelenmeyin zamanla damak tadı gelişecek ve yemeye başlayacaktır. Benim kızım 17-18 aylıktan sonra her şeyi yemeye başladı. Öncesi kabus gibiydi sadece çorba ve zeytinSelamlar herkese.
8 aylık bir kızım var. İlk 6 ay ara sıra zorlandığım zamanlar olsa da genel olarak uyumlu kolay bir bebekti. Emmeyi severdi, uykuyu da. Gündüz uykusunda sorun yaşasak bile gece uykusu çok iyiydi. Şöyle diyeyim 1 aylıkken bile 5 saat aralıksız uyuduğu olurdu ben endişelenirdim niye uyanmadı diye. 5 aylıkken gece boyu 1 veya 2 kere kalkardı. Yani sorunsuz bir bebekti. Emerek uyutuyordum.
Ne zaman ki 6 aylık oldu iş çığırından çıktı. Gece uykuları bozulmaya başladı. Emerek uyuyan bebek kucağımda ağlayıp kendini atmaya çalışıyordu öyle ki artık çocuğu tutamayıp düşürücem diye korkardım. Bu yüzden beşiğinde uyutmaya başladım, elimle sırtına vurup ninni söyleyerek uyutuyorum artık. Ama ağlama olayı bitmedi, gece uykusuna geçmeden en azından 10 dk ağlar. 7 aylıkken ilk dişini çıkardı, yakın zamanda da ikincisini. Ona bağladım ben bu gece uykusuna zor geçip gece boyu sık sık uyanmaları ama mesela bu 2.diş için iki haftadır bekliyorum diş bu kadar uzun sürede mi patlar? Bilmiyorum. Tek bildiğim gece ağlaya ağlaya uyuyor (kucağımda uyuyunca da böyle yani nasıl uyutursam uyutayım ağlıyor) ve gece boyu sık sık uyanıyor saat başı veya 2 saatte bir. Dikkatinizi çekerim yeni doğan döneminde bile böyle değildi bebeğim.
Beslenme konusunda da sıkıntımız var. Emmeyi çok seven bir bebek ama ek gıdada hayal kırıklığına uğradım. Bir sürü farklı tarif, çeşit çeşit şey denememe rağmen kahvaltı hemen hemen hiç yemez. Bazen çok az yumurta ve Lor peyniri yer. Bazen de pekmez. Onun dışında sadece çorba ve muhallebi yemek istiyor. Haliyle ben hiç memnun değilim bu durumdan. Tamam yemezse yemesin üzülme diyorum kendime sonra Türk anası genlerimi dizginleyemiyorum :/ zorla yedirmek istemiyorum iyice soğumasın diye. Bu arada öyle ciddi derecede değil ama zayıf bir bebek, o yüzden de takıyorum. Ortalamanın altında yani, eğer kilosu yerinde olsa takmazdım. Biliyorum kilo sağlık demek değil ben zaten tombul löp löp olsun istemiyorum ama sonuçta belli bir sınırın üstünde olmak da sağlıkla ilgili bir işarettir bence.
Biliyorum uzattım ama özetle uyku ve beslenme yüzünden kafayı sıyırıcam artık. Uykusuzluk delirtti beni. Desteksiz uykuya geçmeye çalıştık ama diğer bebekler gibi alışmadı benim bebeğim. İlk günkü gibi ağlamaya devam etti 2 hafta boyunca. Güvenli bağlanmaya zarar vermek istemediğim için devam edemedim daha fazla. Bu arada bebeğimi ağlamaya terk etmedim hiç yine okşadım elini tuttum falan ama dediğim gibi iki hafta geçti yol kat edemedik. Ben de ninniyle uyutuyorum şimdi sırtına vurarak. Uykusuzluk yüzünden iyice negatif bir insan oldum sürekli stresliyim. Ailem başka şehirde, korona yüzünden aylardır görmüyorum. Eskiden tek başıma takılan, evde bile hiç sıkılmayan bir insandım ama şimdi bunalımdan çıkamıyorum.
Bunları yaşayan tek ben olamam değil mi ? Siz nasıl baş ediyorsunuz?
Ben de sizin gibiydim. Uyku benim temel ihtiyaç listemin zirvesinde yer alırdı, uykumu alamadığım günler aşırı agresif sinirli bişey olur çıkardım filan. Bebeğim doğduktan sonra uykusuz geceler başladııı, az ağlamadım uyuyamıyorum diye, az eşime durduk yere çatmadım, uyku eğitimi adı altında denemediğim yol kalmadı. Ama ne zamanki süreci kabullendim o zaman barıştım kendimle, daha pozitif baktım hayata. İnanın o zaman daha kolay oluyor. Ne zaman uyuyacağım, ne zaman dinlenecegim diye düşündüğüm an gerilir daha da zorlaştırırdım durumu. Bebeğimi kendime uydurmaya çalışmak yerine, kendimi bebeğime uydurdum. O uyuduğu zaman uyudum, bazen babaya pasladım bir duş keyfi yaptım. Süreç bu şekilde daha güzel geçti ve geçiyor. Benim sıpa hala geceleri en az üç defa uyanır bazen dört bazen beş, ne sıkıntı çekiyor bilemiyorum belki kötü rüya gördü belki dişi ağrı yapıyor belki benim kokumu istedi yanında bilemiyorum. Sadece yanında olup rahatlatmaya çalışıyorum artık. Uykuyu hayatımdan çıkardım, uyku olmazsa olmaz listemin son sıralarına geriledi, ama ben şu an daha mutluyum. Bebeğim büyüyor ve ben uykusuz kaldım diye ağlayip perişan olmak yerine bebeğime sarılıp şu zamanın kıymetini bilmeye çalışıyorum artık. Kolay değil evet ama illa ki geçecek değil mi, ve biz bu uykusuz geçen geceleri hayal meyal hatırlayacağız. Bizim cebimizde kalan bebeğimizle geçirdiğimiz güzel zamanlar olacak. Sıkmayın canınızı, geçmiyor ama arka taraftan size hissettirmeden geçmesini sağlıyorsunuz. Daha mutlu daha yumoş bir anne oluyorsunuzYa sanırım beklentiyi düşürmek lazım. Mesela ben uykuya çok önem veriyorum, uykusuzluk sağlıksızlık getirir diye düşünüyorum o yüzden mi abartıyorum bu kadar acaba? Yani biz bu kadar uzun süre kronik olarak uykusuz kalıyoruz bize hastalık olarak dönmez mi bunlar? Ay ben mi çok hanım evladıyım
Uzulme yanliz degilsin ustelik dogdugundan beri aglamali bi surec geciriyoruz kizim hem kolik hem alerjik hemde ufak bir reflusu vardi desteksiz uykuda nedirki artik destegin her turlusuyle uyutuyodum bi ara tam duzene girdi ki gunduz 1.5 saat araliksiz uyumaya baslamisti ust disleri cikmaya basladi diyosun ya 2 haftada dis cikmazmi diye 7 aylikken doktor ustten 3 disi geliyor dedi 11 aylik ustteki 3. Disi anca cikti tam 4 aydir huysuz uykumuz yemek duzenimiz herseyimiz bozuldu eskiden ayagimda sallar uyuturdum simdi emerken uyuyo sadece oda artik ciglik kiyamet yemek desen artik bi ogun iyiyse bi ogun kotu psikolojim yerlerde ise baslamayi dusunuyordum benden asla ayrilmak istemiyo birakip markete bile gitsem dondugumde ne dibimden ayriliyo nede uyuyo bakalim nasil olacak saglik problemi olmasinda bu gunlerde gecer elbetSelamlar herkese.
8 aylık bir kızım var. İlk 6 ay ara sıra zorlandığım zamanlar olsa da genel olarak uyumlu kolay bir bebekti. Emmeyi severdi, uykuyu da. Gündüz uykusunda sorun yaşasak bile gece uykusu çok iyiydi. Şöyle diyeyim 1 aylıkken bile 5 saat aralıksız uyuduğu olurdu ben endişelenirdim niye uyanmadı diye. 5 aylıkken gece boyu 1 veya 2 kere kalkardı. Yani sorunsuz bir bebekti. Emerek uyutuyordum.
Ne zaman ki 6 aylık oldu iş çığırından çıktı. Gece uykuları bozulmaya başladı. Emerek uyuyan bebek kucağımda ağlayıp kendini atmaya çalışıyordu öyle ki artık çocuğu tutamayıp düşürücem diye korkardım. Bu yüzden beşiğinde uyutmaya başladım, elimle sırtına vurup ninni söyleyerek uyutuyorum artık. Ama ağlama olayı bitmedi, gece uykusuna geçmeden en azından 10 dk ağlar. 7 aylıkken ilk dişini çıkardı, yakın zamanda da ikincisini. Ona bağladım ben bu gece uykusuna zor geçip gece boyu sık sık uyanmaları ama mesela bu 2.diş için iki haftadır bekliyorum diş bu kadar uzun sürede mi patlar? Bilmiyorum. Tek bildiğim gece ağlaya ağlaya uyuyor (kucağımda uyuyunca da böyle yani nasıl uyutursam uyutayım ağlıyor) ve gece boyu sık sık uyanıyor saat başı veya 2 saatte bir. Dikkatinizi çekerim yeni doğan döneminde bile böyle değildi bebeğim.
Beslenme konusunda da sıkıntımız var. Emmeyi çok seven bir bebek ama ek gıdada hayal kırıklığına uğradım. Bir sürü farklı tarif, çeşit çeşit şey denememe rağmen kahvaltı hemen hemen hiç yemez. Bazen çok az yumurta ve Lor peyniri yer. Bazen de pekmez. Onun dışında sadece çorba ve muhallebi yemek istiyor. Haliyle ben hiç memnun değilim bu durumdan. Tamam yemezse yemesin üzülme diyorum kendime sonra Türk anası genlerimi dizginleyemiyorum :/ zorla yedirmek istemiyorum iyice soğumasın diye. Bu arada öyle ciddi derecede değil ama zayıf bir bebek, o yüzden de takıyorum. Ortalamanın altında yani, eğer kilosu yerinde olsa takmazdım. Biliyorum kilo sağlık demek değil ben zaten tombul löp löp olsun istemiyorum ama sonuçta belli bir sınırın üstünde olmak da sağlıkla ilgili bir işarettir bence.
Biliyorum uzattım ama özetle uyku ve beslenme yüzünden kafayı sıyırıcam artık. Uykusuzluk delirtti beni. Desteksiz uykuya geçmeye çalıştık ama diğer bebekler gibi alışmadı benim bebeğim. İlk günkü gibi ağlamaya devam etti 2 hafta boyunca. Güvenli bağlanmaya zarar vermek istemediğim için devam edemedim daha fazla. Bu arada bebeğimi ağlamaya terk etmedim hiç yine okşadım elini tuttum falan ama dediğim gibi iki hafta geçti yol kat edemedik. Ben de ninniyle uyutuyorum şimdi sırtına vurarak. Uykusuzluk yüzünden iyice negatif bir insan oldum sürekli stresliyim. Ailem başka şehirde, korona yüzünden aylardır görmüyorum. Eskiden tek başıma takılan, evde bile hiç sıkılmayan bir insandım ama şimdi bunalımdan çıkamıyorum.
Bunları yaşayan tek ben olamam değil mi ? Siz nasıl baş ediyorsunuz?
Buna benzer bi hikayeyi bir uyku egitimi kitabinda okumustum egitim sirasinda bebek cok agliyor tabi annede am anne bu kadar ugrastik agladik vazgecmeyelim diye diretiyor. Sonunda istedigine ulasiyor bebek kendi kendine uyuyor. Bir gece bebegi kontrol icin yanina gittiginde bebek gozleri tavana dikmis sekilde bakiyor ve atesi cok yuksek bebek agladiginda yanina gelmedikleri icin artik ihtiyaclari icin aglamayi kesmis ve psikolog ile guvenli baglanmayi yeniden kazandirmaya calisiyorlardi. Bu olay beni cok etkilemistiAnlattıklarınız normal şeyler ya da ben öyle yaşıyorum :)
Yalnız ben desteksiz uykuya geçişi cok yanlış buluyorum bebekler için. Çünkü güvenli bağlanma için bir yaş kritik. O şimdi güvensiz, korkuyor, anneyi isteyip rahatlıyor. Sarılın size yapışık uyusun ne var ki... Adem Güneş iki yıl anne yani tavsiye ediyordu yanlış hatırlamıyorsam. Odasını bile 48 aya kadar ayırın yazmıştı galiba. Sizin için zor ama onun bu ihtiyacıni karşılıksız bırakmak onda eksik bir şey bırakır diye düşünüyorum. Bazı uyku koçları bebeği ilk gün 5 dk yalnız bırakın, sonra 10, sonra 20, sonra 40 dk diyorlar. Bebek kırk dk ağlayacak, en dogal isteği reddedilecek, anneye güveni sarsılacak ama adı uyku eğitimi olacak. Saçmalık.
Hani yuva hastalığı vardır ya... Terk edilen, esirgeme kurumlarında büyüyen bebekler ilk hafta anneleri gelsin diye ağlayıp kendini paralarmis. Bir haftadan sonra ağlamayı birakirmis isteğinin karsilanmayacagini anlayıp. Üç hafta sonunda ise yuva sendromu başlarmış ve hayatları boyunca boş gözlerle etrafa bakan donuk insanlara dönüsürlermis. İşte o sert uyku uygulamaları buna benzer geliyor. Ha sizin durum cok farklı, sadece herkes okusun diye y
Walla ben de hem korkuyorum hem de istiyorum ,çünkü 37 yaşındayımBen de yalnız büyütüyorum şu an en büyük korkum hamile kalmak. Çünkü çok oldu bebeği küçükken hamile kalanlar çevremde. Adamdan kaçasım geliyor korunduğum haldevirüs yüzünden ailemi de göremiyorum 10 saatlik mesafedeler Allah yardımcımız olsun gerçekten çok zor.
Ay içim parçalandı yaBuna benzer bi hikayeyi bir uyku egitimi kitabinda okumustum egitim sirasinda bebek cok agliyor tabi annede am anne bu kadar ugrastik agladik vazgecmeyelim diye diretiyor. Sonunda istedigine ulasiyor bebek kendi kendine uyuyor. Bir gece bebegi kontrol icin yanina gittiginde bebek gozleri tavana dikmis sekilde bakiyor ve atesi cok yuksek bebek agladiginda yanina gelmedikleri icin artik ihtiyaclari icin aglamayi kesmis ve psikolog ile guvenli baglanmayi yeniden kazandirmaya calisiyorlardi. Bu olay beni cok etkilemisti
İmkanım olsa bende böyle yapardım ama el mahkum,mecburum...Vallahi bravo ben bebeğime zor bakıyorum yeğenim olursa agucuk gugucuk sonra zeze kaçar
Allah yardımcınız olsun işe gitmek daha zor.Bence çok takmayın ve kabullenip bu sizin için çok daha kolay olacak. Benim kızımda aynı ve daha fazlasıydi. Prameture bebek olarak doğdu . Yorgun bir bebekti uykudan hiç uyanmazdi sabaha kadar kesintisiz uyurdu. Ama 5 aylıkken başladı baş kaldırmalarıkahvaltıya biz 16 aylıkken başladık şuan 18 ayına girmek üzere yemiyordu bende pureler hazirliyordum. Ek gıdayı tamamen red ettiği dönemler oldu isyan etsemde zorlamadim. Dış ve büyüme atağı benim kızım ilk dışını 11 aylıkken çıkardı düşün öncesi hiç uyumaz ağlar acı çekerdi . Halende cekioz çünkü malesef çıkarmadı bir türlü. Dış jeli kullanın rahatlatır. Ve kabullenin . Öyle uyku dinlenme falan ben bıraktım inan bünye iyi kötü dayanıyor günler geçiyor bir şekil. Bu aralar gece kalkıyor iki üç saat uyumuyor sabahta işe gidiyorum düşün
Sonsuza kadar ememeyeceği için olabilirEmmeyi cok seven bebegi ek gidaya alistirma cabasi neden?
Yürüyünce rahatlarım sanıyordum bende emeklerden de herşeyi yapıyor diyordum çok fenaymış arkanı dönüyorsun yok koşa koşa hallediyor işiniYa neden ki benim oğlan 1 yaşına geldi ve ilk zamanlar herşey daha zordu sanki . Şuan biraz oyun oynuyoruz vs vs en azından ne istediğini anlar oldum . 6.5 aylıktan beri evde emekleme halinde zaten yürüsede birşey değişmeyecek sanki hatta keşke yürüse yerden kalksa diyorum . Sürekli saniye durmayan bir hareket halinde daha ne yapabilir ki diyorumdoğduğu gece anneme kafa atmıştı ben karnındayken başıma gelecekleri anlamıştım kimse inanmamıştı
Gece en az 2 kez uyanıyor emmek içinYürüyünce rahatlarım sanıyordum bende emeklerden de herşeyi yapıyor diyordum çok fenaymış arkanı dönüyorsun yok koşa koşa hallediyor işinidaha çok ilgi beklemeye başlıyorlar. Ha ama şu var büyüdükçe arkadaş oluyorlar paylaşım artıyor bu çok hoş birşey. Her bebe farklı belki seninki gece hic uyanmıyordur enerjini toplarsın. Benimki 1.5 yasından sonra yani iki aydır geceleri kalkıp sabah kadar oturmak istiyor hic bitmiyor enerjisi o oynadın yanında uzanayım diyorum bi bakıyorum oyuncağını ağzıma sokuyor bir bakıyorum masanın üstüne çıkmış bir bakıyorum prizi kurcalıyor tv ünitesine çıkıyordu onu kaldırdık kapılarıda açabiliyor kitliyoruz oyh yoruldum yazarken